Dagblaðið - 18.03.1981, Qupperneq 14

14
DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 18. MARZ 1981.

íþróttir
Iþróttir
Iþróttir
m _
Iþrottir
Iþróttir
Ásgeir Ármannsson
heiðraður
Ásgeir Ármannsson, stjórnarmaflur 1 knattspyrnudeild
Víkings og bókbindari í Prentsmiðju Hilmis, varð nýlega
sextugur. í því tilefni var fjölmennt hóf í félagsheimili
Víkings við Hæðargarð.
Ásgeir var heiðraður á ýmsan hátt. Hann hlaut
gullmcrki Víkings og silfurmerki knattspyrnusambands
Islands. Anton Kjærnested, formaður Víkings, og Ellert B.
Schram, formaður KSÍ, afhentu honum rncrkin í hófinu.
Ásgeir, sem hefur verið stjórnarmaður i knattspyrnudeild
Víkings í áratug, hlaut einnig góðar gjafir, meðal annars frá
samstarfsmönnum hans I Hilmi og á Dagblaðinu, frá stjórn
knattspyrnudeildar Víkings og einnig sérstaklega frá
meistaraflokksmönnum félagsins. Auk þess fjölmargar
aðrar gjafir. Við hér á Dagblaðinu — og þá sér flagi iþrótta-
fréttamenn blaðsins — óskum Ásgeiri til hamingju með
þennan merka áfanga i ævi hans og þökkum samstarfið
undanfarin ár. Allar fréttirnar, sem hann hefur látið okkur
hafa.
Á myndinni að ofan sést þegar Anton Kjærnested sæmdi
Ásgeir gullmerki Víkings. -hsim.
íslandsmeistarar Vík-
ings sigruðu á Akureyri
- Sigruðu KA 26-18 í 16 liða úrslitum bikarkeppni HSÍ
íslandsmeistarar Víkings unnu
öruggan sigur á KA, 26—18, i 16-liða
úrslitum bikarkeppni HSÍ i iþrótta-
skemmunni á Akureyri í gærkvöld.
Vikingar fóru eiginlega beint úr flug-
vélinni i leikinn en hann hófst ekki fyrr
en kl. 21.15 eða fimm stundar-
Helsingör
danskur
meistari
Helsingör tryggði sér danska
meistaratitilinn i handknattleik sl.
sunnudag, þegar liðið sigraði AGF í
Árósum 22—20. Það er í fyrsta skipti
frá því 1958 að Helsingör verður Dan-
merkurmeistari í handknattleik.
Danmerkurmeistararnir frá í fyrra
Árósa-KFUM, björguðu sér frá falli
með sigri á Rödövre 23—16 á heima-
velli. Af úrslitum í öðrum leikjum má
nefna, að Holte sigraði Fredericia
KFUM 22—16 — Michael Berg skoraði
flest mörk í leiknum eða sex fyrir
Holte. Þá vann Skovbakken Saga 29—
25.
fjórðungum á eftir áætlun. Flugið
norður tók eina og hálfa klukkustund
vegna mótvinds.
KA skoraði fyrsta mark leiksins en
eftir tæpar tíu mín. stóð 1—1. Þá tóku
Víkingar kipp. Skoruðu þrjú mörk, 4—
1. KA minnkaði muninn í 4—3 og í
fyrri hálfleiknum var oftast tveggja
marka munur, Víking í vil. 9—7 í hálf-
leik.
Víkingar byrjuðu með miklum
krafti í síðari hálfleik. Skoruðu fjögur
fyrstu mörkin og gerðu þá út um
Tveir pressu-
leikir í sumar
Allar líkur eru á að tveir pressuleikir
í knattspyrnu verði haldnir í sumar og
eru það þá fyrstu pressuleikirnir I ein 4
ár. Þeim fyrrí hefur verið ætlaður tími i
byrjun maí, en þeim síðari einhvern
tímann í ágúst. Pressuleikir hér áður
voru iðulega stórskemmtilegir
viðburðir þar sem leikmenn fengu
tækifæri til að sýna sig fyrír framan
nefið á landsliðsþjálfaranum. Ekki
þarf að efa að svipað verði upp á
teningnum i sumar. -SSv.
leikinn. Staðan 13—7 og eftir það
aðeins spurning hve Víkingssigurinn
yrði stór. Minnsti munur 14—11 —
siðan 18—13 eftir 19 mín. Mikill hasar í
lokin og þá mörg mörk skoruð.
Gunnar Gíslason var Víkingum
erfiður í leiknum, einkum í fyrri hálf-
leik. Skoraði 11 mörk — sex víti — í
leiknum. Gauti markvörður KA varði
vel. Meðal annars þrjú vítaköst í fyrri
hálfleiknum. Fyrst frá Þorbergi
Aðalsteinssyni, síðan Árna Indriðasyni
og að lokum frá Páli Björgvinssyni.
Jóhann Einarsson skoraði 3 mörk fyrir
KA, Þorleifur Annaniasson 2, Erlingur
Mótaskrá Golfsambandsins var lögð
fram i gær og á henni kemur i Ijós að
fyrsta opna mótið er Finlux-keppnin
hjá Keili dagana 9.—10. mai nk. Alls
verða 10 opnar keppnir i sumar sem
gefa stig til landsliðs. Sú fyrsta er
Aðalsteinsson og Guðmundi
Guðmundsson eitt mark hvor.
Sóknarleikur Víkings var oft mj<
beittur i síðari hálfleiknum og ]
skoruðu Víkingar 17 mörk. Greinilei
sterkari en KA-menn, sem mik
möguleika hafa á að vinna sæti í
deild nú. Þorbergur var markhæsti
Víkinga með sjö mörk. Páll skora
sex. Árni fimm, tvö vítaköst. Stein
Birgisson og Guðmundur Guðmund
son skoruðu tvö mörk hvor, Stefí
Halldórsson, Ólafur Jónsson, Ósk
Þorsteinsson og Brynjar Stefánsson ei
mark hver. -GS'
einnig hjá Keili — Þotukeppnin 24. <
25. maí. Þá kemur næst Johm
Walker-keppnin á Nesinu helgina
eftir. Faxa-keppnin í Eyjum er þrið
stigakeppnin, dagana 6.—8. júni, <
síðan rekur hver keppnin aðra. -SS
Fyrsta opna mótið
í sumar hjá Keili
Magnús Gíslason skrifar um B-keppnina í Frakklandi — Lokagrein
FLOTTÐ SOFANM AD FHGÐfl
Sjaldan eða aldrei hafa islenzkir íþrótta-
menn valdið landsmönnum sárari von-
brígðum en handknattleiksliðið sem tók
þátt i B-heimsmeistarakeppninni i Frakk-
iandi fyrir skömmu. ísland, með alla sina
snjöllu leikmenn, varð að láta sér lynda átt-
unda sætið eftir að hafa goldið mikið af-
hroð fyrir þeim þjóðum sem hingað til hafa
veríð fremur aftariega á merínni i alþjóð-
iegum handknattleik. Þeir báru með
öðrum orðum ekkigæfu til að hljóta þann
sess sem við töldum okkur vfsan, miðað við
frammistöðu félags- og landsliðs, á undan-
förnum misserum gegn mjög sterkum mót-
herjum. TSÍ-forustan mátti þvi enn einu
sinni halda heim úr HM niðurbrotin með
afrekasnautt lið sem algeriega brást —
stiga á stokk og strengja þess heit að búa
sig betur út f næstu keppni — en til þess
verður hún að glöggva sig á hvað fór úr-
skeiðis og hvernig megi læra af hinni bitru
reynslu f B-keppninni.
Oramp er falli nœst
Auðvitað var það takmark íslenzka
tandsliðsins að komast í A-hópinn eða eitt
af Fimm efstu sætunum í keppninni.
Til að ná þeim áfanga dugði ekki lægra
sæti en þriðja í riðlinum: Raun-
sætt skoðað stóð keppnin um það
sæti á milli íslendinga og Frakka. Pól-
verjar og Svíar voru taldir líkiegastir til að
nreppa 1. og 2. sætið. í fyrstunni var
greinilega mest miðað við leikinn við
■rakkana, af íslendinga hálfu, en eftir
igrana yFir heims- og ólympíumeisturun-
um var markið greinilega sett hærra og
stefnt á efstu sætin í B-keppninni. Frakkar
rðu landanum ekki að fótakefli enda
höfðu þeir ekki af neinum afrekum að
táta gegn sterkustu handknattleiksþjóðum
heimsins, eins og við íslendingar, en dramb
r falli næst, það átti lið okkar eftir að
reyna.
„Við rúllum þeim upp"
var vinsœlt máltœki
Auðheyrt var, hvar sem eyrun voru lögð
við', að sigurinn yFir Frökkum var vís.
Menn lokuðu alveg augunum fyrir sigri
Frakka yFtr íslendingum í Laugardalshöll-
■nni í haust. Menn áttuðu sig ekki á því að
franska liðið hlaut að hafa styrkzt á
’.veggja til þriggja mánaða samæFingu og
að það var á heimavelli með þúsundir
áhorfenda sem studdu sina menn af öllum
mætti. Einnig virtist það gleymast að
Frakkar gerþekktu allar aðstæður, voru
orðnir vanir þeim þvælingi sem liðin urðu
að þola á milli keppnisstaða og átu sina
laglegu fæðu svo að það var eiginlega
ekkert sem gat dregið úr þeim mátt eða
kjark. Á þessar staðreyndir komu okkar
menn ekki auga. „Við rúllum þeim upp”
var vinsæl setning þegar minnzt var á
væntanlegan leik við Frakka. Þó var af ein-
staka manni varað við of mikilli bjartsýni
en undir niðri virtist enginn efast um að
landinn færi með sigur af hólmi. Aðeins
eins marks munur í tapleik íslands fyrir
Svíum, á móti fjórum sem Frakkar máttu
þola, tók af allan vafa um hvor þjóðin ætti
sterkara landslið. Naumur sigur Frakka
yfir Hollendingum, sem okkar lið hafði
gersigrað og sýnt hrifandi leik, eins og
frönsku biöðin orðuðu það, tók af öll tví-
mæli um styrk liðanna. Miðvikudagurinn
25. febrúar yrði því okkar sigurdagur í
Besancon. íslenzku leikmennirnir voru því
ekki með áhyggjusvip á meðan þeir horfðu
á fyrri leik kvöldsins á milli Hollands og
Austurríkis, enda hressir eftir miðdegis-
blundinn sem þeir fengu sér eftir nokkurra
stunda ferðalag um morguninn.
Eins og tundurspillir
siglir niður trillu
„Hvað er að ske?” spurðu íslenzku
fréttamennirnir hver annan þegar allt fór
að ganga á afturfótunum hjá íslenzka
liðinu strax á fyrstu mínútunum gegn
Frökkum. Hver brotalömin af annarri kom
:í ljós á liðinu, misheppnuð skot og send -
ingar, varnarleikurinn í molum og mark-
varzlan i samræmi við það, leikkerFm
gengu ekki upp og liðsstjórnin var fum-
kennd og ráðvillt, liðsheildin sundruð og
einbeitingin horfin. Undir lokin brast
þrekið og vonleysið varð allsráðandi.
Frakkar áttu þá alls kostar við landann og
sigruðu með níu marka mun, rétt eins og
þeir væru á tundurspilli að sigla niður
islenzka trillu.
Svo lengi má brýna
deigt járn að bíti
„Við getum ekki gefið neina viðhlítandi
skýringu á óförum okkar,” var svarið
þegar bæði þjálfari og leikmenn voru inntir
eftir orsökunum fyrir óförunum að ieiks-
lokum og einnig að ferðalokum. „Við
gerðum okkur grein fyrir því, eftir slæma
kaflann i leiknum við Hollendinga, að liðið
gat fallið saman og einbeitingin horFið. Við
erum allir af vilja gerðir að bæta úr því en
það tekst ekki.” Með öðrum orðum: vilj-
ann vantaði ekki, það vantaði baráttuhug
og bjargráðin sem áttu að vera til bóta, þau
brugðust á allan hátt. Smám saman fóru
svo að koma upp á yFirborðið hjá mönnum
efasemdir um að liðið hefði verið nægilega
vel undir keppnina búið. Mörgu væri áfátt
í þeim efnum: þjálfaraskipti, missætti á
milli HSÍ og félaga, í einu tilfelli að
minnsta kosti. Keppnisferðin til Þýzka-
lands gagnslítil þar sem kjarna liðsins
vantaði vegna þátttöku Víkinganna i
Evrópukeppninni. Allt of fáar samæfingar
með öllu liðinu, — innan við 10 á meðan
önnur landslið höfðu hundrað. Löng og
þreytandi ferðalög á milli dvalar- og
keppnisstaða, breytt mataræði, tilbreyt-
ingarlaust hótellíf og svo orkuðu sigrarnir i
vináttuleikjunum sem arsenik í veganest-
inu i B-keppnina, slævðu baráttuandann.
Sitthvað fleira var tínt til sem hugsanlegar
orsakir en einu má þó bæta við: frá mínum
sjónarhóli séð var um allt of litla brýningu
að ræða af hálfu þeirra sem leiddu liðið —
þeir gátu ekki örvað það til dáða því svo
lengi má brýna deigt járn að bíti. Einnig
var talað um andlega álagið; spennuna sem
ríkti á meðal leikmanna vegna krafna
landsmanna um að þeir stæðu sig vel, og
svo af hinu að umboðsmenn — „manna-
veiðarar” — þekktra félaga fylgdust með
hinum einstöku leikmönnum íslenzka
landsliðsins og þeirra gæti því beðið gull og
grænir skógar, það færi þó auðvitað eftir
frammistöðunni.
Helförin — eða óvænt endalok
Vafalítið eiga framantalin atriöi sinn
þátt í óförunum en þetta var ekki fyrsta
ferð íslenzks landsliðs í HM svo að þessar
staðreyndir áttu að vera landsliðsforust-
unni ljósar. Þarna var flotið sofandi að
feigðarósi. Fyrir einu ári lýsti Páll Eiríks-
son, sem var læknir liðsins í B-keppninni,
tilkvaddur með hálfsmánaðar fyrirvara,
því yFtr að búa þyrfti landsliðið undir slíka
keppni með a.m.k. eins árs fyrirvara, bæði
andlega og likamlega, með aðstoð læknis
og fleiri aðstoðarmanna, til að mæta þeim
breyttu aðstæðum sem leikmenn hljóta