Dagblaðið - 04.09.1981, Blaðsíða 2

DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 4. SEPTEMBER 1981.
2
/".......
Meðferðgeðsjúkra:
Eta jafnvel úr ruslatunnunum
—ef þeir skrifa ekki undir viljayf iríýsingu um meðferð
Skattgreiðandi skrifar:
Fréttaklausa, sem birtist í DB um
daginn undir fyrirsðgninni
„Lögregluvakt við stofudyr tveggja
sjúklinga”, vekur furðu mina og er
tilefni þessara orða.
{ fréttinni kemur fram að hjón
nokkur, er hljóta að teljast fársjúk,
fá hvergi inni á stofnunum; að engin
stofnun vilji taka við þdm.
Sannleikurinn er nú einu sinni sá,
að stofnanir hafa ekki vilja sem
slíkar. Það eru menn af holdi og
blóði, er vinna á stofnunum, sem
vilja ekki taka við þessu fólki — og
ættu þdr að standa fyrir máli sínu
frekar en að fda sig á bak við orð
eins og „stofnanir”.
Þetta, að geðvdkt fólk fáist ekki til
þess að skrífa undir viljayfirlýsingu
um að fara í meðferð, sem það
auðsjáanlega þarfnast, er svo léleg
afsökun að allir ærlegir menn hljóta
að hlæja að.
Það er mikið að fólk, hálfdautt af
slysförum, skuli vera tekið i sjúkra-
bUa án þess að skrifa undir vUjayfir-
lýsingu fyrst.
Svo má þetta ógæfufólk, umrædd
hjón, ráfa um bæinn og stela öllu
stdni léttara m.a. af diskum
vdtíngahúsagesta. Ég vUdi óska þess
að þeir gestir hefðu verið yfirmenn
stofnananna ógurlegu, hvað sem þær
heita nú allar, t.d. Strandhótd,
Kleppur, SÁÁ, Landspítalinn,
o.s.frv., En trúlega hefur ekki borið
svo vd í veiði, heldur hafa hér verið
sakleysingjar að snæða hamborg-
arana sína.
Raunar hljóta bitar af diskum ann-
arra að vera hrdnasta lostæti eftir
ruslatunnumatinn, sem þetta fólk er
sagt leggja sér til munns, eftir nótt
i Steininum.
„Félagsmálastofnun er gjörsam-
lega uppgefin” segir 1 greininni. Ef
Félagsmálastofnun er uppgefin er
auðvitað rétt að loka henni. Annars á
fólk að hafa þá sómatUfinningu að
segja upp störfum sem það ekki
veldur.
Það er ekki nóg að drekka kaffi og
segja kjaftasögur á fundum, ef dtt-
hvað af þvi fólki sem er á launum
fyrir að „hjálpa þeim sem minna
mega sín” skyldi halda það.
Mér er spurn, af hverju þarf
lögregluvakt inni á Borgarspítala yfir
þessu fólki en ekki úti á götu? Eru
hjónin hættulegri dr. Hansa inni á
sjúkragangi en t.d. litlu barni á göt-
unni?
Ég vona að fleiri skrifi um þetta
mál, því svo sannarlega megum við
skammast okkar á meðan geðsjúkl-
ingar þurfa að éta úr ruslatunnum
fyrst þeir skrifa ekki undir viljayfir-
Iýsingu um meðferð.
Tökum höndum saman og útrým-
um þessu skammarlega afskiptaleysi
og ósóma á ári fadaðra, því geðveiki
er ekki siður fötlun en hvað annað.
„Það er mikifl afl fólk, hálfdautt af
slysförum, skuli vera teklð i sjúkra-
bUa án þess afl skrifa undir vUjayfir-
lýsingu fyrst,” segir skattgreiflandi.
Umbiskupskjöríð:
EKKERT ER Ó-
BÆRILEGT EF
MENN TRÚA
— prestar eiga að hlíta sömu lögum
ogleikmenn
4972—1293 hringdi:
Mig undrar ummæli séra Ólafs
Skúlasonar, þegar hann segir:
„Bókstafurinn víki fyrir anda lag-
anna”.
Ég þóttist viss um að prestar og
þessir íeikmenn yrðu að hlíta lögum í
kosningum, jafnt og aðrir þegnar
þessa lands. Þau lög, sem gilda við
þetta biskupskjör, eiga ekki að vikja
fyrir „andanum” né neinu öðru.
Enn fremur segir séra Ólafur aði
þetta sé orðinn langur og strangur
tími og að þessi viðbót sé óbæriieg.
Ekkert er „óbærilegt”, séra Ólafur
Skúlason, ef menn trúa og leita á
náðir bænarinnar.
Hjónaskilnaðir eru alvarlegt þjóðfélagsvandamái, frá fjölmörgum sjónarmiðum.
DB-mynd Ragnar Th.
íþróttir:
ÓVENJULEG
HLUTDRÆGNI
— eðaóhlutdrægni ?
íþróttaáhugamaður, Sauflárkróld,
skrífar:
Mig langar til þess að kvarta yflr
einum íþróttafréttamanni ykkar,
nánar tiltekið S.Sv.
Hann skrifar ekki hlutlaust, I
fyrsta lagi, og einnig ofmetur hann
knattspyrnuvit sitt mikið. S.Sv. er
auðsjáanlega KR-ingur og leynir það
sér ekki i skrifum hans. Einnig leynir
sér ekki, ef grannt er skoðað, að vel-
gengni Valsmanna undanfarin ár á
hann bágt með að þola.
Vissulega mega iþróttafréttamenn
eiga sitt uppáhaldslið eins og aðrir,
en það á ekki að koma fram í skrifum
þeirra hvaða lið það er.
S.Sv. ráðlegg ég að sækja um
þjálfarastöðu hjá m.fl. KR (hann
hefur sýnt i skrifum sínum, að hann
hefur ýmislegt þar til málanna að
leggja) og segja upp stöðu sinni sem
iþróttafréttamaður DB.
Svar til iþróttaáhugamanns.
Það getur á engan hátt talizt slæmt
að vera hliðhollur KR. Hins vegar
hef ég ekki áður verið sakaður um að
vera vesturbæjarliðinu vilhallur. Á
þriggja ára ferli, sem íþróttafrétta-
maður, hef ég verið orðaður við ýmis
félög. Má þar nefna fyrst Val, þá
einnig Akranes, FH, Hauka, Fram
og jafnvel Gróttu. Þegar svo KR
bætist i hópinn er varla hægt að
skilja það öðruvísi en svo að ég sé
svo óhlutdrægur að menn viti ekki
hvar beri að setja mig niður. Ég get
glatt „iþróttaáhugamann” með þvi
að ég hef nú hætt störfum sem
iþróttafréttamaður þannig að
þymum í augum hans ætti að fækka
verulega á næstunni. -SSv.
Húsnæðiseklan:
Eiga hjónaskilnaðir mikla
sök á húsnæðisvandanum?
— samtals 749 lögskilnaðir á einu ári og átta mánuðum
Ingibjörg hringdi:
Nýlega hefur húsnæðisvandamálið
verið mjög í deiglunni og sífellt hefur
hinum og þessum verið kennt um;
ýmist stjómvöldum, húseigendum
eða þá leigjendum, sem ekki ganga
nægilega vel um.
Einn þátt hef ég þó aldrei heyrt
minnst á, en þaö eru hjónaskiln-
aðirnir. Þaö skyldi þó aldrei vera að
hjónaskilnaðir eigi mikla sök á
húsnæðisvandanum? Þegar hjón
skilja, þarf annað þeirra venjulega að
verða sér úti um húsnæði, þótt ekki
þurfi það ætíð að vera stórt.
Ftaddir
lesenda
Hvernig sem þvi er háttað, þá er
litill vafi á því að skilnaðir draga ekki
úr húsnæðisvandanum né vanda
þjóðfélagsins i heild.
Mér sýnist skilnaðir vera vandamál
sem brýn nauðsyn er að reyna að
draga úr. Ætli fólk sé ekki oft of
fljótt til? Hvað skyldi vera mikið um
skilnaði?
Þetta ætti að vera kirkjunni
verðugt verkefni. Mér er vel kunnugt
um að prestar eiga aö leitast við að
sætta hjón, áður en skilnaður er
leyfður. Þvi miður er þetta þó ekki
gert fyrr en á hólminn er komiö og
skilnaður er yfirvofandi.
Er þetta ekki of alvarlegt þjóð-
félagsvandamál til jress aö láta það
meira eða minna afskiptalaust?
Fjöldi hjónaskilnafla
Samkvæmt upplýsingum dóms-
málaráðuneytisins voru lögskilnaðir
449 siðastliöiö ár, en nemur um 300
það sem af er þessu ári.
Skilnaðir á ofangreindu tímabili
eru því samtals 749, svo þar eiga í
hlut 1.498 einstaklingar. Margir
hverjir munu þegar vera í sambúð er
skilnaður fæst, en það breytir samt
ekki þeirri staðreynd, að á þessum
tíma haf« 749 manns þurft að finna
sér húsnæði. Þótt sumir hafi flutt inn
til sambýlisaðila, þá eiga hjónaskiln-
aðir því tvímælalaust sinn þátt í
húsnæðisvandamálinu.
-FG.
V