Sunnudagur fylgirit Þjóðviljans - 26.03.1939, Blaðsíða 3

SUNNUDAGUR
3
kvæmt mál þjóðinni. Það getur
leitt til öfga. En þegar athug-
aður er fyrst byrjunarkóstnað-
ur og reksturinn allur, þá fer
sá kostnaður að verða skiljan-
legur. Að fæða 30—60 karl-
menn allt árið hlýtur að kosta
mikið, þegar Iítill arður af
vinnu heimilismanna kemur inn
á heimilið. Það er nú svo með
marga þá fanga sem á hælið
koma að þeir eru óvanir
þeirri vinnu, sem þar er fyrir
hendi og oft svo fyrirkallað-
ir í fyrstu, að þeir eru ekki
vinnufærir bæði af klæðaleysi
og sökum slæmra undangeng-
inna lifnaðarhátta. Aftur á mótí
er að vísu ávallt nokkur hluti
fanga góðir verkamenn og
vinnufúsir. En þá k'emur það
vandamálið að hafa handa þeim
arðbæra vinnu.
Forstjóri hælisins hefur því
reynt með öllu mögulegu móti
að finna ýmsar leiðir til þess,
en sökum staðhátta hefur arður
inn orðið minni en þyrfti. Sem
dæmi má nefna heysölu, þóþví
atriði sé sleppt, hversu sú hey-
sala frá vinnuhælinu er illa séð
vegna samkeppni á markaðin
um. Arðurinn verður lítill sök-
um þess að sjálft hælið hefur
yfir mjög litlum slægjum að
ráða ,og verður að kaupa þær
dýru verði. Framh. næst
Upprcísn $e$n mynd«
skoðun nazista
Mega þeir ekki filma það, sem
þeim sýnist í Hollywood?
Önei. Kvikmyndirnar þurfa
sumar að fara í gegnum marg-
faldan hreinsunareld til að
hneyksla ekki t. d. söguhetjurnar,
sem þær eru um, eða aðstandend-
ur þeirra. Margir muna, þegar
ensk Raspútín-mynd var bönnuð
samkv. kröfu rússneskrar aðals-
fjölskyldu, sem hlut átti að máli.
Þýzka ríkið er ógurlega hrælt
við amerískar kvikmyndir,
jafnvel þær, sem enginn Gyðingur
leikur í. Það kom því á myndskoð
un í Hollywood og samdi við
filmuframleiðendur að klippa út
allt, sem þýzkur konsúll krafðist
í nafni Hitlers. Ella hefðu mynd-
irnar verið bannaðar í Þýzkalandi.
En gremja almennings yfir þessu
og vaxandi siðleysi Þriðja ríkisins
hafa nú knúið Hollywood til að
hafna framvegis öllum „ráðlegg-
ingum” þýzka konsúlsins.
Hitler sleppti sér i bræði gegn
Hollywood í ræðu í Kroll-óper-
unni. Tvær myndir ollu því mest..
Önnur er „Einræðisherrann”, þar
sem Chaplin leikur höfuðhlutverk-
ið með ofurlitla yfirskeggsbursta,
og hin „Biskupinn á guðs vegum”.
Þar sést mótmælendabiskup berj-
ast gegn einræðinu, sem fótum-
treður allt, sem mennskt er, und-
ir þvi yfirskini að uppala þjóðina
í stríð. Muni leikur biskupinn og
líkir eftir Martin Niemöller, sem
tærist nú upp í fangabúðum Hitl-
ers, af því að hann hefur neitað <-.ð
afsala sér réttinum til að bera
Charlie Cliaplin og Paul Muni.
sannfæringu sinni vitni. Muni ólst
upp í Vín, og stúlkan, sem leikur
móti honum, er þýzk. — Auk
þessara kvikmynda eru í undir-
búningi myndir af Gyðingaof-
sóknum og hörmungum flótta-
manna og frá nazistanjósnunum í
Bandaríkjunum. — Það skyldi þó
aldrei verða, að þjónustusamar
lýðræðisstjórnir í smáríkjum Ev-
rópu geri það fyrir Hitler að
hindra, að við fáum að sjá þess-
ar myndir?
Leirkerasmíð er eldgömul í Rhódesíu, stunduð af konum, en inn-
fæddir karlmenn sinna fáu öðru en veiðum, ef þeir eru sjálfráðir.
— Hér er reikningur!
— Setjizt niður augnablik. Eg
skal segja stórkaupmanninum
það.
— En sú heppni. Hann sem allt-
af er vanur að vera genginn út!
— Það átti hann líka eiginlega
að vera núna, en mér var sagt
upp stöðunni í gær.
—o—
Læknavísindunum fer fram. Nú
kváðu þær i París vera farnar að
ráða því, hvenær þær, sem ganga
með barni, taka léttasótt. Kven-
læknirinn spyr:
Passar það frúnni á fimmtudag
kl. 2?
— Nei, læknir, þá þarf ég að
spila dömubridge. En ættum við
ekki að segja kl. 7?
Ábyrgðarmenn: Ritstjórar Þjóð-
viljans og Nýs lands.
Víkingsprent h. f.