Sunnudagur fylgirit Þjóðviljans - 11.11.1945, Blaðsíða 8
Jl w
UJ i
KJ X-J 1 1. VJI XI/
SMÆLKI
Ripar í Danmörku voru á sín-
um tíma frægt lærdómssetur, þar
var latínuskóli, sem ýmislegt hef-
ur verið skráð um.
Einu sinni er sagt, að konung-
urinn hafi komið þangað í kynn-
isför, og hafði hann orð á því við
rektor skólans, að þaðan kœmu
margir hálœrðir menn.
„Eg get sagt yðar hátign ástæð-
una til þess“, svaraði rektor. „Það
er birkiskógur hérna skammt frá.
Og hann elur upp lœrða menn“.
En eftir því sem Christian Fal-
ster og fleiri sagnaritarar skráðu,
hefur piltunum ekki veitt af ráðn-
ingu. Var það eitt gaman þeirra,
að koma fyrir púðri í tólgarkert-
um, sem notuð voru i kennslu-
stundunum og þegar sprenging-
in kom, varð að sjálfsögðu hlé.
Einu sinni fóru þeir að leika sér
að knetti í kennslustund, en þar
eð þeir bjuggust við, að honum
yrði fieygt í ofninn, höfðu þeir
fyllt hann af púðri. Það brást
ekki. Kennarinn fleygði knettin-
um í eldinn og ofninn sprakk. En
piltarnir náðu tilgangi sínum —
sluppu við frékari kennslu í það
sinni.
Kristín Svíadrottning var fyrsti
þjóðhöfðingi, sem lét nema galdra-
ofióknir úr lögum.
□
Þekktur enskur hagfrœðingur,
Arthur Yong, ritaði rétt fyrir alda-
mótin 1800 um þjóðvegina í Eng-
landi og tekur orðbragðið fram
blaðaskrifum nútímamanna (Hann
á þar sérstaklega við vegina í
Lancashire ):
„Engin orð eru til í málinu, sem
geta gefið hugmynd um, hve bölv-
aðir þessir vegir eru. Þetta eru
nefndir þjóðvegir á landabréfinu,
en ég rœð öllum ferðamönnum til
að forðast þá eins og fjandann
sjálfan. Það eru þúsund lilcur á
móti einni til þess að maður háls-
brjóti sig eða að minnsta kösti
mölbrjóti alla útlimi sína, við að
velta ofan í gjóturnar, sem eru
margar og djúpar. Eg hef sjálfur
mœlt fjögra feta djúpar gjótur.
Sums staðar hefur verið velt stór-
um steinum niður í verstu gryfj-
urnar, til að gera þœr enn hœttu-
legri-----
□
Í öllu Rómaveldi var lengd þjóð-
veganna samtals 75.000 km.