Sunnudagur fylgirit Þjóðviljans - 25.11.1945, Qupperneq 1
Sunnudayur
2. árg• 22. tölublað. 25. nóv. 1945.
Einar Bragi Sigurðsson:
Kosningarnar í Danmörku
Kosningabaráltan
Kosningahríðin í Danmörku var
bæði lön’g og hörð, en óneitanlega
voru þar misjafnlega rekin tripp-
in. Einkum var hin harða' innbyrð
isbarátta verkalýðsflokkanna
tveggja, Sósíaldemókratanna og
Kommúnistanna, mjög raunaleg,
þegar þess er gætt, að nauðsyn á
samstarfi allrar hinnar vinnandi
alþýðu hefur aldrei verið eins og
einmitt nú, þegar allrar orku
þarf að neyta til að skapa nýja
Danmörku frlðar og farsældar,
byggja upp það, sem glatazt hef-
ur, græða þær benjar, sem þjóðin
var lostin á hernámsárunum, og
rífa nazismann upp með rótum.
Eg ætla að láta ógert að fara
út í nákvæma skilgreiningu á
þvi, hverjum þessi styr hafi verið
að kenna. Það munu hrökkva
nsegilega stór skörð í hið sósíal-
demókratiska rakblað á íslandi,
þó að ekki sé verið að ergja það
með slíku. En eitt er óhætt að
fullyi’ða: Kosningabarátta Sósíal-
demókratanna var áreiðanlega
ekki við það miðuð að tryggja
vcrkalýðsiflokkunum hreinan
mcirihluta í Þjóðþimginu. Þrem
fjórðu hlutum blaðakosts þeirra
var að jafnaði varið til að klekkja
á kommúnistum. Daglega var
ungað út í „Social-Demokraten“
ósköpunum öllum af hreinum
„kosningalygum“, eins og þær
oftast voru nefndar, sem þó voru
hver annarri vonlausari til árang-
Síðari grein
urs. Það lætur að líkum, að það
hafi ekki verið vænlegt til fylgis-
aukningar til dæmis að ganga svo
langt í ko'mmúnistahatrinu að
kalla Aksel Larsen, sem orðinn er
eins konar tákn alls þess, sem
djarfast og göfgast hefur birzt
í frelsisbaráttu dönsku þjóðarinn-
ar og fékk flest persónuleg at-
kvæði allra frambjóðanda í land-
inu við kosningarnar (27497 —
næsti 25484), nazistiskan „Stikk-
er“ eða flugmann. Enda hafa
Socialdemókratar hlotið þann
árangur iðju sinnar, scm vissulega
var verðugur: 223 þús- kjósend-
ur sneru við þeim bakinu og
sviptu þá þannig 18 Þjóðþingsfull-
trúum af 66. En kommúnistarnir,
sem sýknt og heilagt reyndu að
slökkva þennan hatursloga og
koma sósíaldemókrötunum í skiln-
ing um, hve svona hátternk væri
víðsfjarri því að þjóna hags-
munum hins vinnandi fólks, sltáru
upp heiðvirða hollustu við al-
þýðusamtökin með sexföldum
fulltrúafjölda frá því, er þeir síð-
ast gengu til kosninga- Þannig
hafa báðir flokkarnir hlotið þann
dóm alþýðunnar, sem verðugur
var, og er það gleðilegt út af
fyrir sig. En það er annað, sem
ber að harma:
Skilyrði til samstarfs voni
hin beztu
Þær stefnuskrár, sem Sósíal-
demókratarnir og Kommúnistarn-
ir gengu með til kosninga voru í
flestum höfuðatriðum á einn og
sama veg: Þjóðnýting í stórum
stíl, réttlátari skipting jarðnæðis,