Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1963, Síða 5

ara þann, er Gnnnlögur hét Gunnlögsson. Hafði hann verið
um skeið í latínuskólanum en hætt námi. Þar var með hon-
um að námi Valtýr Guðmundsson, og afréðu þeir þá um vet-
urinn að ganga skólaveginn. Haustið eftir byrjaði Stefán að
læra undir skóla hjá sr. Ólafi
Björnssyni, presti að Ríp, er
þá var til heimilis að Ási í
Hegranesi og kenndi sonum
Olafs dbrm. Sigurðssonar, er
þar bjó fyrirmyndar búi. Vet-
urinn eftir var hann hjá
Ólafi presti á Ríp en lærði
lítið, því Olafur þjónaði þá
þrem brauðum, var sjaldan
heima og auk þess kennari
lítill. Sumarið 1878 naut
hann tilsagnar heima hjá Sig-
urði bróður sínum, sem þá
var í skóla. Kom þá í ljós, að
hann hafði lítið sem ekkert
lært að gagni hjá Ólafi presti.
Um haustið gekk hann inn í
fyrsta bekk Latínuskólans.“
Með þessum hætti hófst
menntaferill Stefáns.
Eins og þegar er sagt settist
Stefán í I. bekk Latínuskólans
haustið 1878. Sóttist honum námið vel, og var að jafnaði ofar-
lega í bekk eftir að fyrsta bekk lauk, en þar galt hann lélegs
undirbúnings. Síðasta skólaár brá hann á það ráð að lesa utan-
skóla. Hugðist hann að lesa á Helgavatni í Vatnsdal en þá var
hann heitbundinn Steinunni Frímannsdóttur, heimasætu þar,
er síðar varð kona lians. En minna varð úr lestrinum en skyldi,
að því er Hulda dóttir hans segir mér. Stefán var þá þegar
gleðimaður og eftirsóttur félagi, kunnu Vatnsdælingar vel að
meta þá kosti hans en gættu þess miður, að honum var full
þörf tíma síns. Hafði hann lítt frið fyrir heimboðum á stór-
Stefán Stefánsson 18 ára.