Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1963, Page 129
ÓTTAR GEIRSSON:
Áhrif áburðar og sláttutíma á uppskeru og
efnamagn nokkurra grastegunda
INNGANGUR.
Hér á landi ern að langmestu leyti notaðar ýmsar tegund-
ir af grasætt til fóðuröflunar. Það er því nauðsynlegt, að
menn kynni sér eiginleika þeirra sem be/t. Eiginleikar eins
og uppskerumagn, sprettuhraði og sprettutími, endurvöxt-
ur eftir slátt, gæði uppskerunnar, t. d. meltanleiki, eggja-
hvítumagn, steinefnamagn o. s. frv., ráða allir nokkru um
hæfni grastegundanna til fóðuröflunar.
Hérlendis hefur nokkuð verið gert að því að rannsaka
ýmsar grastegundir, og hafa tilraunastöðvar jarðræktarinn-
ar átt þar stærstan hlut að máli. Árið 1956 tók dr. Sturla
Friðriksson saman rit um árangur þeirra tilrauna, sem fram
að þeim tíma höfðu verið gerðar með einstakar grastegund-
ir (Sturla Friðriksson, 1956). í riti sínu getur dr. Sturla um
uppskerumagn grastegundanna, en ekki um efnamagn.
Efnamagn grasa hefur þó nokkuð verið rannsakað, t. d. af
Atvinnudeild Háskólans og Bændaskólanum á Hvanneyri
hin síðari ár.
Árin 1956—1961 voru rannsakaðar að Flvanneyri ýmsar
grastegundir við mismunandi áburðarmagn. Var það gert
til að kynnast nánar nokkrum þeirra atriða, sem að fram-
an getur. í þessu skyni var gerð athugun á nokkrum gras-
tegundum og blöndum árin 1956—1958 og tilraun með
9