Frjáls verslun - 01.04.1953, Blaðsíða 8

Melbourne, höfuðborg Viktoríu-
ríkis, stendur við ána Yarra.
íbúar borgjarinnar eru yfir 1,2
milljón að tölu, og er hún önn-
ur stærsta borp: landsins, o«;
sú sjöunda að stærð í brezka
heimsveldinu. Borffin er stofn-
uð árið 1835.
★ k
aðgerðarleysinu að „mublera“ heilt hús. Ég notaði
tækifærið því strax:
— Af hverju fannst þér mest garnan í Ástralíu?
— Svörtu mennirnir voru skrítnastir, svaraði hann
samstundis.
— Og sástu eitthvað annað merkilegt?
— Já, já, hlátursfuglinn, nefdýr, já og pokadýrið.
Það stekkur svo voða hátt, næstum því eins og hús,
og svo er það með poka á maganum.
— En heldurðu, að það hefði ekki verið gaman að
fá að vera í pokanum?
Það stóð ekki á svarinu: — Ég hef verið í honum
— í sögu, sem mamma bjó til, bætti hann við — og
svo var hann horfinn.
— Já, það er þetta með nefdýrið, sagði Eggert. Við
sáum það aðeins í dýragarði. Utlendingar sækjast
mjög eftir að fá að sjá það sjaldgæfa dýr, en það
heldur sig mest undir vatnsskorpunni og biðin getur
verið löng, þar til því þóknast að sýna ásjónu sína.
Umsjónarmaður dýragarðsins kom okkur þó þegar til
aðstoðar, er hann frétti um þjóðernið. íslendingar
væru þar sannarlega jafn sjaldgæfir gestir og flatnef-
ur væri útlendingum.
„tslandssíld" frd Noregi.
>— Vegalengdirnar koma sennilega í veg fyrir öll
verzlunarviðskipti okkar við Ástralíumenn?
— Getur verið, en benda má á það, að þriðjungur
íbúanna í Drottningarlandi eru kaþólskir og þar er
tæplega hægt að fá sallfisk. Norðmenn hafa selt eitt-
hvað þangað, fréttum við. — Ég gerði fyrirspurn um
það, hvort til væri þar Íslandssíld. Nei, hún var nú
ekki til í svipinn, en hægt væri að útvega hana — frá
Noregi.
Lífskjör góð.
— En hvað um lífskjörin í Ástralíu?
— Almenningur lifir jiar yfirleitt við góð kjör.
Nóg er þar til af öllu. Vinnuvikan er nú almennt orð-
in 40 klukkustundir. Þegar við komum til Ástralíu var
þar allt ódýrt og hægt var að lifa á litlum efrium, en
svo tók verðið að stíga mjög — og um það leyti, er
við fórum þaðan, voru lífsnauðsynjar óneitanlega
orðnar dýrar þar.
— Það var eitt, er vakti sérstaka athygli okkar,
segja þau hjón, hve allt fólk í borgunum var vel
klætt. Við sáum þar aldrei menn í verkamannafötum
á götum úti. Seinna komumst við að því, hvernig á
þessu stóð. Þar er alltaf skipt um föt á vinnustað.
íþróttir og útilíf.
— Hvernig er svo fritímunum varið?
— Auðvitað á nokkuð mismuandi hátt, en það er
injög áberandi, hve margir þar, bæði ungir og gaml-
ir, ióka ýmiskonar íþróttir, þótt mest beri á ýmiskon-
ar knattleikjum. Ástralíumenn hafa og yndi af veð-
reiðum — og yfirleitt öllu öðru, þar sem veðmálum
er hægt að koma að. Þeir veðja um allt mögulegt.
40
FRJALS VERZLUN