Alþýðublaðið - 21.10.1969, Blaðsíða 16
Alþýðu
blaðið
21. október 1969.
Vegna
lítils
munnbita
matar
. □ Að undanförnu hefur
staðið yfir tími fuglaveiða í
Belgíu og á sex vikna tímabili
verða um 20 milljónir fugla
drepnir eða komið fyrir í fugla-
búrum í skipulagðri eyðingu,
sem er án hliðstæðu í heimin-
um. Og þúsundir annarra fugla
verða festir niður við jörðu
sem ginningarfuglar í fjölda
gildra, sem leiðir milljónir far
fugla í glötun.
Belgía er áningarstaður fugla,
,sem fljúga á þessum tíma frá
norðlægari löndum til hinna
heitu sumarlanda þeirra í suðr-
inu. Flug þeirra er óhindrað
þar til kemur að ökrum og lim-
r girðingum Belgíu, og þeir, sem
nást þar eru annað hvort drepn-
ir eða settir í búr sem söng-
fuglar. Fyrir Jíjakbit er gefið
yfir 200 krónur — og lítið eitt
minna fyrir gulfinku. Og eng-
inn fugl hversu lítill, sem hann
er, er óhultur fyrir netum belg-
ísku veiðimánnanna.
Fyrir viku ferðaðist brezkur
blaðamaður fram og aftur um
Belgíu og talaði við veiðimenn
og aðra, sem á einhvern hátt
eru viðriðnir þessi fjöldamorð,
Skák dagsins
Alþjóðaskákmótið í Biisum
Þýzkalandi 1.—17. marz 1969.
Sv.: Bilek, Ungverjalandi
Hv.: Pclugajevskij, Rússlandi.
27. Hxe5! Hxe5
28. Ðc4t Kg7
29. Dc7t Kg8
30. Bxf6 He1t
31. Kh2 Hxc1
32. Bd5t gefið
Minningarmót um þýzka skák-
meistarann Adolph Andersen, sigr-
aði Larsen og hlaut hann 11 vinn.
-> af 15 mögul., annar varð Poluga-
jevskij með IOV2 v.
sem í Belgíu eru talin sjálfsögð
og flokkast undir „þjóðar-
íþrótt.“ Frásögn hans fer hér á
eftir í lauslegri þýðingu.
★ FESTINGAR.
i
Ég sá stara bundna við jörð-
ina með leðurfestingum og frá
þeim lágu langir teinar til
veiðimannsins, svo hann gat
framkallað hjá fuglunum ginn-
ingardans — og margs konar
önnur hugvitssöm tæki, sem
framkölluðu fuglasöng og annað
til að ginna fuglana úr loftinu
til stefnumóts við dauða sinn.
Á engi nálægt Antwerpen í
norðurhluta landsins hitti ég
veiðimann, sem stoltur sýndi
mér veiði sína — tveimur
klukkutímum eftir að veiðitím-
inn hófst. „Sex stykki fyrsta
morguninn — það er ekki
slæmt,“ sagði Deconinck Alois,
68 ára gamall, fyrrverandi
hafnarverkamaður. „Á góðum
degi get ég veitt hundrað.“ —
Sérfræði Alois í þessum fugla-
veiðum eru starar til matar.
„Ég hamfletti þá — og síðan
tekur fjölskylda mín við og
gengur frá þeim í flöskur. Við
borðum þá í vetur.“
★ VEIDDUR.
Herra Alois sýndi mér í feng
sínum dauðan stara, sem var
með leðurfestingar. „Þessi hlýt-
ur að hafa verið ginningarfugl,
sem hefur sloppið frá einhverj-
um í paorgun. Nú hef ég veitt
hann aftur. Það er skrítið.“ —
Hann brosti.
í felustað sínum, sem hulinn
er limi, bíður hann eftir að
aðrir starar festist í gildru
hans. Beita hans eru nokkrir
fjötraðir fuglar, og er festing-
um vafið yfir vængi fuglanna
og síðan í línu, sem liggur við
jörðina. Veiðimaðurinn getur
togað í hana og að nokkru
stjórnað hreyffngum fuglanna.
Hávaðinn og hreyfingarnar
draga að sér aðra stara, sem
fljúga yfir á sinni löngu leið
í suður.
Ginningarfuglarnir eru notað-
ir ailan veiðitímann og oft er
svo komið að: festingarnar hafa
skorizt inn í hold þeirra. Og
að þessum sex vikum Ioknum er
dauðinn verðlaun ginningar-
fuglsins. Neðan við þá eru næst-
um ósýnileg net, sem fest eru
niður með hælum, og í þau
festast aðrir starar.
„Ég drep fuglana á þann hátt
að þrýsta þumalfingrinum á
höfuð þeirra,“ segir Alois. „Ég
álít það hreinlegra. Sumir háls-
brjóta fuglana, aðrir kreista
bringu þeirra, en mér finnst mín
aðferð fljótvirkari, auk þess,
sem hún skemmir ekki kjötið.“
Dauðir starar voru seldir á 10
krónur í Brússel fyrsta veiði-
daginn.
★ SÖNGFUGLAR.
í suðurhhita landsins eru jafn
vel enn slóttugri brögð notuð
til þr.KS að ginna fuglana niður
úr loftinu. Sérfræði þeirra, sem
þar stunda fuglaveiðar, eru
söngfuglarnir —, og söngfugla-
veiðimennirnir álíta sig fremsta
í starfinu.
Veiðimennirnir koma sér fyr-
ir í þægilegum kofum, þar sem
þeir búa og sofa hið sex vikna
veiðitímabil. Og þeir hafa fund-
ið upp víðtækt kerfi til þess
að ná bráð sinni niður á jörð-
ina. Ég sá kerfið virka í Ar-
dennes, við landamæri Belgíu
og Vestur-Þýzkalands.
Mílu eftir mílu á landamær-
unum, sem eitt sinn var hin
fræga Siegfried-lína, hafa verið
reistir, háir, draugalegir staur-
ar og efst í þeim eru dósir. í
þeim eru ginningarfuglar, eink-
um gulfinka. 50 metrum fjær
eru fleiri minni staurar og fugl-
ar. Og þannig lækka staurarn-
ir alltaf á 50 metra bili. Far-
fuglarnir falla í gildruna og
fljúga lægra og lægra, þar til
þeir lenda í netunum. Einn veiði
maður sýndi mér langt fugla-
búr, þar sem í voru 12 ný-
veiddir fuglar — þeir geta
veitt 3500 í góðu veiðiári.
Á síðasta ári gaf belgíska rík-
isstjórnin út 27.088 leyfi til
fuglaveiða. Veiðileyfið kostar
um 200 krónur fyrir helgi, en
um 500 krónur fyrir allan veiði-
tímann — en hins vegar greiða
veiðimennirnir einnig landeig-
endum, allt upp í 15 þús. kr.
yfir veiðitímtinn.
Ég spurði Claude Cornet
dElzius, greifa, í belgíska land-
búnaðarráðuneytinu hvers
vegna Belgía væri eina landið
í Evrópu, sem enn leyfði fugla-
gildruveiðar. „Þetta er gömul
arfleifð," sagði hann, „sem við
munum útrýma, en það tekur
tíma.“
)
★ VEIÐARNAR.
Veiðimennirnir hafa sérstök
samtök, sem í eru 30 þúsund fé-
lagar, og gefa út sér'takt blað.
Fyrirsvarsmaður þtirra sagði
við mig: „Við erum meiri fugla-
vinir en veiðimenn. Við vernd-
um fuglana og seljum þá til
Framh á bls. 15