Alþýðublaðið - 28.07.1970, Blaðsíða 9

ÞriSjudagiuir 28. júlí 1970
Sigrún ''sex Viklia (með móður sinni.
þar sem búpeningur undir Eyja
fjöllum gekk sjálfala á sumr-
in. Og þú verður að minnast
þess, að litlar tólf ára telpur
eru áhrifagjarnar. Undir þess-
um mikla jökli sem teygir sína
ísfingur niður undir byggð.
liggur vin öllum vinjum hlýrri
á íslandi og heitir Þórsmörk.
Bændur í 'FljótsMíðinnii áttu
skóg í Þórsmörk og fóru þang-
að á haustum til þess að sækja
sér skóg. Hann var notaður til
að ryfja hús, bæði skepnuhús
og önnur hús. Þá var á stund-
usm stolið Któ og k]ó af viðn-
um ‘hfeima, ef þui-fti að hafa
hraðar hendur við að híta undir
kaffikatlinum. Þá logaði svo
glatt undir, að kaffið sauð jafn
fljótt og í hraðsuðúkgtli nú til
dags. En ég kom þarna sem
Iítið kaupstaðarbarn, sem fátt
kunni og vissi hvergi beliurn-
ar. Þá sat maður þarna ein og
yfirgefin og rataði ekkert, enda
oft þoka.
— Hvað gerðirðu þá? Ekki
befui'ðu setið til lengdar og
gi'átið, ef ég þekki þig rétt.
—Nei, ég talaði við sagnar-
andann minn og þá birti fljót-
lega. Þá sá ég Goðastein. Þeg-
ar sú sjón birtist mér, huigsaði
ég með sjálfri mér: „Einhvern
tímann skal ég biðja goðin um
að leyfa mér að gista.“ Og síð-
an hét ég því við minn sagnar-
anda, að á Goðasieini skildi ég
gisla, þótt síðar yrði.
—• Þú talar oft um sagnar-
anda þinn. Ilefur hann gert
fleira fyrir big en þetta?
— Já, ég haf margoft farið'
skemmtiferðaskipum.
yfir ár og straumhörð fljót í
óbyggðum og það löngu áður
en gerð voru góð kort af land-
inu. Eg hef sagnaranda, sem leið
ir mdg ævinlega á rétta vaðið.
Eg skal leyfa þér að sjá muninn
af uppdráttuim af íslandi núna
og þeim uppdrætti, sem ég
ferðaðist einu sinni eftir að
Þórisvatni.
Og nú dregur Sigrún fram ís-
landiskort, sem ég hefði að vísu
aidrei getað ferðazt eíftir, en
vanir ferðalangar geta víst leik
andi, eftir því sem Sigrún seg-
ir. Og offan á íslandslkortið legg
ut hún svo fáein blöð með laus-
lega dregnum linum af vötn-
um og ám. Það var kortið, sem
hún notaði á sínum ferðalög-
um og það kort er greini'lega
mikið nctað. þó að blýantssirik
in séu enn skýr á köflum.
Innst í hverjum manni
er bústaður guðs.
— Varstu svo í sveit á sumr-
in fram eftir aldri?
— Já, mér er það minnisstætt
þegar ég var kaupakona sextán
ára á Klausturhólum í Grirhs-
nesi. Þá var ég einu sinni send
með 15 hesta heylest yfir Lyng
dalsheiði fram undir Kerlingar-
hól. Það var með fjórtán ára
telpa mér til aðstoðar. Við þurft
ttn að fara með hestana ýfir
læk, sem ég held, að hafi aldrei
þótt svo merkilegur, að: honum
hafi verið gefið nafn, en yfir
lækinn er lögð stór hraunhella.
Nú sem við erum að koma hest
unum yfir lækinn, sporreistist
hellan og fer yfir fótinn á stúlk-
unni. ®em með mér var. Hér var
úr vöndu að ráða, bví að hellan
var stiör og þung og þar að
auki oddhvöss þannig að hún
hefði getað höggið fótinn aíf
telpunni. Eg Iaut niður og þreif
undir helluna og eimhvern veg-
inn tókst mér að lyfta henni aif
faetirnum á stúlklunní og við gát
um haldið áfram.
— En sagðirðu ekk i, að þetta
hefði verið stór og þung hella?
— Jú, það þurfti tvo karl-
menn til að koma henni fyrir
yfir lækinn. En ég bað til guðs
og kannski alheimssálin eða
hvað menn viilja kalla það vald,
sem ríkir yfir okkur hafi séð
aumur á mér og gefið mér
kraft. Ég hef oft þunft að kaHa
á þennan kraft o-g fengið hann
og það þótt slíkt hafi stundum
vírzt með eindæmum.
— Trúðu menn þessu, þegar
heim kom?
— Nei, telpan fer að segja
frá því, sem fyrir hafði borið
og þá er ein'hver, sem segir
við hana: „Hvernig lo-snaðir þú
undan hellunni?“ Og það var
greinilegt, að menn héldu, að
hún væri að skrökva þessu upp
til að gera sig merkilega. —
,,SiI3a lytfti he'nni af mér“, svar-
aðj stúlkan. Þá var bara fuss-
að að henni. „Hún Silla! Eins
og hún þessi. písl hafi getað
lyft hellunni, sem tveir full-
hraustir karlmenn áttu í erfið-
leikum með að koma fyrir!“
Nei, þetta þótti of ótrúlegt til
að nokkur tryði því. En þá fór
stúikan, sem með mér hafði
verið að gráta. Hún hágrét af
reiði, því að hún vissi, að hún
hafði verið að segja satt og til
að sanna mál sitt fór hún úr
skóm og sokkum. Þá sást, að
ristin, sem hafði lent undir hell
unni var öll illa marin bæði blá
og bólgin og hafði það þó ekki
verið nema mínútubrot eða
minna, sem hellan hvíldi á fæti
stúlkunnar.
— En heldur þú þá ekki, að
þetta hafi verið eins konar
kraftaverk, sem þama gerðist?
— Ég veit ekki, hvaða nafn
á áð gefa slíkum atvikum. Veit
ekki, hvort fólk vil'l kaHa það
kraftaverk eða ekki. Ég veit,
að það var álitið kraftaverk af
þeim, sem þá þekktu til og ég
hef litið’á það sem slíkt. Innst
í hverjum manni er bústiaður
guðs, ef bústaðurinn er opn'að-
ur upp á gátt, gerast hlutirnir'
á sekúndubroti, ef þess gerist
þörf. — Ingibjörg.
| Á slóð hins
I egypzka
I Leonardos
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
l
l
I
l
I
I
I
I
I
I
I
□ Einn af fremstu forn-
leifafræðingum heimsins sagði
fyrir skömmu, að hann væri
kominn á spor sigurtákns, sem
leitað hefði verið árangurslaust
í marga mannsaldra, hina týndu
gröf „Leanardo da Vinci“ Eg-
yptalands hins forna.
Walter Emery sagði, að gröf-
in, sem hann vonast eftir að
finna fljótlega sé gröf Imnho-
teb, arkitektsins, sem teiknaði
Safckara pýramídann í Nílar-
fljóti suður af Kairó.
Herra Emery sagði, að hann
hygðist halda áfram lei'tinni,
þrátt fyrir styrjöld Araba og
ísraelsmanna. „En,“ bætti hann
við, „vinnan myndi vera miklu
skemmtilegi-i, ef maður væri
án stöðugs ótta við að fá
sprengju á sig.“
Takmark hans er að verða
fyrsti fornleifafræðingurinn,
Sem ifinnur gra!frieá|: ElgypLat
sem er viðurkenndur höfundur
elzta minnisvarðans úr steini,
sem stendu.r í heiminum.
Emery, sem er prófessor í
Egyptalandsfræðum við Lund-
únaiháskóla, sagði, að Imnho-
teb hafi ekki bara verið arki-
tekt, heldur einnig verið fyrsti
eðlisfræðingurinn, sem heimur-
inn h.efðj þekkt.
Hann fæddist um það bil
2800 fyrir Krist og var á Mfs-
fferli sínum vezier (forsætis-
ráðherra faraósins Zoser), ut-
anríkisráðherra, fj ármálaráð-
herra, innanríkisráðherra, vam
armálaráðberira, æðsti prestur,
stjörnufræðingur, spámaður.
„Á einhvern hátt meistarj i
öllu,“ segir Emery.
:'i
★ „Hinn mikli Iæknir.“
Allt frá 2500 fyrir Krist og
í 700 ár frá því var gröf Imn-
hotebs mjög sótt af píiagrímum,
þar sem velkir og lamaðii*
komu í von um almáttuga lækn.
ingu í gegnum andleiga snert-
ingu við „hinn mikla lækni.“
Á tímum Grikkjia og Róm-
verja komu nemendur alls stað-
ar að út heiminum, til að kynna
sér verk og aðferðir Imnho-
tebs og lærisveina hans, sem
tæpum 3000 árum fyrir Krist
stunduðu heilaskurðlækningair
og höfðu á takteinum meðferð
til að lækna krabbamein.
Herra Emery segir að erfið-
asta verkefnið verði að finna
leiðina inn í grafhýsið, sem ei*
týnt undir geysilegu m'a'gni af
sandi, sem safnazt hefur fyrii*
á þessu eins ferkílómetra svæði
í gegnum aldirnar. Ætlar hann
að hefja störf sin í nóvember.
Hinn 67 ára gamli prófessoi*
hefur verið að leita að gratf-
býsinu síðan árið 1964. Sem
forstöðumaður Egyptalands-
fræðifélagsins í Englandi hefur
hann hlotið styrki hjá því og
einnig egypzku stjórninni.
Hagfræðideild Reykjavíkurborgar og Skrif-
stofa Atvinnumálanefndar Reykjavíkurborg
ar eru fluttar að Tjarnargötu 11 (neðri hæð).
Borgarhagfræðingur
Volkswageneigendur!
Höfum fyrirliggjandi: Bretti — Hurðir
Vélarlok — Geymslulok á Volkswagen í Rll-
fle'stum litum.
Skiptum á einum degi með dagsfyrirvara
fyrir ákvéðið verð. — Reynið viðskiptin.
Bílasprautun Garðars Sigmundssonar,
Skipholti 25 - Símar 19099 og 20988.