Helgarpósturinn - 06.07.1995, Side 5

LEIKLIST
IFIMMT-UJÐWGUiR^g
Jónas R. Jónsson í
hlutverki Pílatusar.
Leikfélag Reykjavíkur setti
Jesú Krist Súperstjörnu á svið í
Austurbæjarbíói árið 1973 í
leikstjórn Péturs Einarssonar og
voru margir þekktustu popp-
söngvarar þess tíma í hlutverk-
um. Pálmi Gunnarsson söng
hlutverk Júdasar, Guðmundur
Benediktsson var Jesús, Shady
Owens María Magdalena og
Jónas R. Jónasson Pontíus Pílat-
SKRÍTIIU GUDFRÆÐI OG lUÚTÍMA ÞRILLER
us.
Vigdís Finnbogadóttir, þáver-
andi leikstjóri Leikfélags
Reykjavíkur, skrifaði inngangs-
orð i leikskrá þar sem hún
sagði meðal annars: „Okkur
langaði til að fá ungt fólk i leik-
húsið, fá það til að sjá hvernig
saga getur orðið eins spenn-
andi á leiksviði og í bíó...“
Vigdís endaði grein sína með
rökstuðningi fyrir því af hverju
verkið ætti að heilla:
„Þetta er saga, sem við eig-
um öll saman, höfum öll lesið
eða heyrt og hugsað meira eða
minna um, — og það hlýtur
alltaf að vera eftirsóknarvert
að sjá sögu, sem allir kunna, í
nýrri mynd.“
Vigdísi og öðrum aðstand-
endum sýningarinnar varð að
ósk sinni, unga fólkið flykktist í
ieikhúsið.
Höfundarnir Lloyd Webber
og Rice voru viðstaddir frum-
sýninguna hér á landi, „ungir
og sprækir drengir sem báru
ekki með sér vott af yfirlæti,"
eins og Pétur Einarsson segir.
Þegar Webber og Rice komu
hér til lands höfðu þeir séð
Sigurbjörn Einarsson, fyrrum
biskup, sá sýningu Leikfélags-
ins á sínum tíma. Um tónlist-
ina í óperunni segir hann: „-
Þessi tónlist er á köflum
áhrifamikil og óneitanlega
töluvert áfeng, enda söng hún
sig inn í sína kynslóð.“
Sigurbjörn lætur ekki jafn
vel af guðfræði verksins:
„Guðfræðin í verkinu er
náttúrlega skrítin og ekki mik-
iis virði. Höfundarnir telja sig
ekki ábyrga fyrir neinu nema
eigin hugdettum. Þeir smíða
þetta upp úr sér, nota nöfn úr
heimildum
og skapa
n ú t í m a
þriller. Ég
geri ráð fyr-
ir að margt I
þessu verki
komi þann-
ig við menn
að höfund-
arnir hefðu
v e r i ð
dæmdir til
dauða væru þeir múslimar.
En mér finnst að kirkjan eigi
að sýna skáldskap eins og
Hr. Sigurbjörn
Einarsson
þessum umburðarlyndi. í
fyrsta lagi er svo afskaplega
margt á döfinni í skáldskap að
ekki tjóar að eltast við það
allt saman. í öðru lagi er Krist-
ur svo sterkur að honum er
óhætt þótt að honum sé veist
á margan hátt. Við sem trúum
á hann, treystum honum, lút-
um honum og tilbiðjum og
höfum þegið allt af honum,
vitum líka að við bregðumst
honum í það ríkum mæli að
við megum vara okkur á því
að fordæma aðra.“
Frá æfingu. Karl Sighvatsson, Harald G. Haralds, Shady Owens, Jónas R. Jónsson, Pétur
Einarsson og fleiri.
margar uppfærslur af þessu
verki sínu víða um heim. Har-
ald G. Haraldsson, Heródus
sýningarinnar, segir að þeir fé-
lagar hafi greinilega verið mjög
hrifnir af uppfærslunni. Pétur
Einarsson minnist þess að höf-
undarnir hefðu sagt að af þeim
uppfærslum sem þeir hefðu
séð þá væri þessi „the most
serious“, eins og þeir orðuðu
það.
Harald G. Haralds í hlutverki
Heródesar.
TYQIDUR,
SPOJ-UBUTUR
OG AHÆTTU-
ATRIÐI PALMA
GuniniARssoiu-
AR
Tónlistarflutningur
í sýningunni var all
flókinn. Popphljóm-
sveit sá um tónlistar-
flutning, en einnig var
notast við sinfóníu-
hljómsveit á segul-
bandsupptöku. Hálf-
tíma fyrir eina sýning-
una uppgötvaðist að
einn bútur af segul-
bandsupptökunni var
týndur. Meðan and-
dyrið fylltist af fólki
hófu aðstandendur
sýningarinnar dauða-
leit að spólubútnum
og fundu hann loks
eftir mjög erfiðan hálf-
tíma.
Jón Arsæll (t.v.) í
hlutverki postula.
Pálmi Gunnarsson lék Júdas
og bar að hengja sig eins og
kunnugt er. Innan klæða var
hann í sérstöku öryggisbelti og
þegar kom að hengingunni átti
hann að næla öryggiskrók aft-
an í beltið og þannig átti að
hífa hann frá sviðsgólfinu og
upp að þaki. Ef hann næði ekki
að ganga frá króknum yrði að
hífa hann upp á hálsinum, og
þá átti snaran að halda honum,
en ekki kyrkja hann. Kvíði að-
standenda sneri einmitt að því
atriði, því hættan á því að
Pálmi myndi hengjast var
vissulega fyrir hendi.
„Mér hefði þótt miður ef svo
hefði orðið,“ segir Pétur Ein-
arsson, „því Pálmi vinur minn
var okkur mikils virði.“
Guðmundur Benediktsson
í hlutverki Krists.
„EIIU$ OG AD GAMGA
inini i FORTioiniA"
Jón Ársæll Þórdarson, sál-
fræðingur og fréttamaður, lék
postula í uppfærslu Leikfélags-
ins árið 1973. Þegar náðist í
hann vildi svo skemmtiiega til
að hann var að koma úr Borg-
arleikhúsinu þar sem hann
sem fréttamaður fyrir Stöð 2
fylgdist með æfingu.
„Þetta var eins og að ganga
inn í fortíðina og heilsa göml-
um vinum og kunningjum,“
sagði Jón Ársæll og var afar
ánægður með það sem hann
sá. „Þetta fólk er að vinna það
SEIUIOR OG JUnilOR
Guðmundur Benediktsson,
söngvari í hljómsveitinnni
Mánum, söng hlutverk
Jesúm. Hann minnist þess
tuttugu og tveimur árum síð-
ar.
„Það var skemmtilegt að
taka þátt í þessari sýningu,
en jafnframt erfitt. Það sem
var erfiðast var söngurinn í
Getsemanía-garðinum, en
það var síðasta lagið fyrir
hlé. Eftir hlé hófst píslargang-
an og þá voru það aðrir sem
höfðu að mestu leyti orðið og
mér var fleygt á milli staða
meðan ég var hæddur og nið-
urlægður.
Auðvitað hefur það fylgt
mér að hafa tekið þátt í þess-
ari sýningu og sérstaklega
núna þegar sonur minn syng-
ur hlutverk Jesúm í Borgar-
leikhúsinu, enda erum við
feðgarnir þessa dagana
óspart kallaðir senior og juni-
or.
Það að hann skuli nú leika
þetta hlutverk er algjör tilvilj-
un. Þegar hann fæddist var
ég atvinnumúsíkant og ákvað
að etja honum ekki út í þann
bransa. En ég ákvað líka að ef
hann vildi sjálfur vasast í
þessu ætlaði ég ekki að
standa í vegi hans heldur
hjálpa honum ef hann leitaði
til mín. Og svo fór að áhugi
hans þróaðist í þessa átt.“
í Reykjavík sneri fólk sér
við á götu til að horfa á
leikarann sem lék Krist.
vel að við getum greinilega öll
verið stolt af.“
Jón Ársæll segist hafa fengið
hlutverk í sýningunni fyrir tii-
viljun. Hann ók vini sínum í
prufu og þegar aðstandendur
sýningarinnar sáu hinn skeggj-
aða og hárprúða Jón Ársæl
drógu þeir hann að orgeli,
réttu honum handrit og sögðu
honum að syngja. Hann hlýddi
og tryggði sér þar með hlut-
verk í söngleiknum.
„Ég var í kórnum og var þess
heiðurs aðnjótandi að vera
kallaður postuli," segir Jón Ár-
sæll og þegar hann var spurð-
ur hvort hann hefði ímyndað
sér hvaða postula hann væri
að leika sagðist hann innst inni
hafa gælt við þá hugmynd að
hann væri Tómas, sá postul-
anna sem er fulltrúi þeirra sem
eiga erfitt með að trúa nema
að þeir sjái eða geti snert.
Uoyd Webber og Rioe
Bretarnir Andrew Lloyd Web-
ber og Tim Rice voru rúmlega
tvítugir þegar þeir sendu frá
sér rokkóperuna Jesus Christ
Superstar. Þetta var
annað verk þeirra
félaga og þar túlk-
uðu þeir píslarsögu
Krists á nýstárlegan
hátt, að því er
mörgum fannst og
finnst kannski enn.
Áhugi þeirra félaga
beindist mjög að
sambandi Jesúm og
Júdasar, en í óper-
unni er Júdasi lýst
sem vonsviknum
hugsjónamanni
sem skilur ekki þær
mótsagnir sem hon-
um þykir vera að
finna í hegðun
Jesúm.
Verkið kom fyrst
út á tveimur hljóm-
plötum en höfund-
arnir bjuggu því síðan leik-
gerð sem sló rækilega í gegn.
Vinunum var um leið tryggð
heimsfrægð og fylgdu verk-
inu eftir með söngleiknum
Evítu. Eftir það slettist illa
upp á vinskapinn, þeir félagar
héldu í sitt hvora átt og mun
lítil hlýja ríkja þeirra á milli.
Andrew Lloyd Webber hélt
áfram að heilla
heimsbyggðina með
verkum á borð við
Cats, Phantom of the
Opera og nú síðast
Sunset Boulevard, og
ekki virðist fráleit sú
skoðun Páls Óskars
Hjálmtýssonar sem
segist telja að „á
þessari öld eða
næstu mun enginn
ná því að verða jafn
ríkjandi kóngur á
Broadway og
Andrew Lloyd Web-
ber því hann er sá
maður sem skilur
söngleikinn sem list-
form manna best.“
Fyrrum félagi
Lloyd Webber, Tim
Rice þarf ekki að
kvarta yfir verkefnaskorti, en
hann hreppti Óskarinn á
þessu ári fyrir söngtexta sína
við Disney-teiknimyndina Li-
on King.
Andrew Lloyd
Webber
Tim Rice