Alþýðublaðið - 28.12.1970, Blaðsíða 2

mWm
Götu
Gvendur
- ví stritast við a3 eiga tri eða
njóta kyrrlátra dsga.
□ Þegar lifSi á kerti alla jóla-
nóttina suSur í kirkjugarði.
Q AS komast t'ppá lag með að
eySa minna qg vera ánægðari
□ kluntli vera irtrkkur fegurðar-
samkeppni ef enginn græddi
á henni?
ÞÁ ER þessi liátíð gengin
um garð. Var þetta ekki tötu-
verð hátíð? Er könnski ein-
hver slæxnur í magamxm? Eöa
þreyítur á að lxvíla sig? En
jafnvel þótt nokkur dæmi
finnist um það, eru þeir þá
ekki líka til sem eru þægilega
enduriiæröir af hljóðri r.ó kyrr-
láti'a daga, hafandi hvorki et-
ið yfir sig né stritazt við að
eiga frí? Þetta síðasta er ekki
sagt út i hláinn. Þeir eru tii
sem ekki geta sofnað á kvöld-
in fyrir óskrifuðum bréfum
morguudagsins og ógefnum
fyrirskipunum, og þá vsrða
frídagar aðeins eín teg-
und af erfiðlcikum til við-
bótar.
ÞETTA VOKU að minnsta
kosti hlý jól, því það þurfti
alla 'lejð suð.ur á Mallorca til
að finna'faBa^ki'Í -Kiýináa. —
Sagt er að svcThlýtt hafi eidd
verið um jólin í manna minn-
um. En ég man ekki batur en
'áð um jólin 1952 hafi verið
einstakt ‘góðviðri. , Hibástigið
man ég ekki, en þá Var að kaiia
logn dag eftir dag, sem ekki er
álgengt 1 þessum landshiuta.
Méi- var þá sagt frá bví, og
mig minnir að ég gæti um það
í fréttum Alþýðublaðsins, að
stiói-t altariskerti, sem tendrað
var á leiði í Fossvogsi-irkju-
gárði, að vísu í góðu stkjóli,
hefði iogað glatt alLa jólanótt-
ína og gott ef ekki lengur.
OG NÚ KOMA fáeiniir vinnu
dagar og svo aftur áramótafrí,
én þar á eftir byrjar alvara
lífsins á ný og allt tekur á sig
þer.nati venjulega hversdags-
leikablæ sem til lengdar er
miklu þægilegri en alSar liátið-
ir. Og svo mikið fjör sem varð
í viðskiptalífinu fyrir hálið-
irnar þá verða nú búðirnar
eins og andlit á sofandi manni
m:eð kjálkana lafandi niður ?
bringu. f»á ætia márgir að byrja
nvtt líf og fara að spara, því
jólahátíðin varð dýrari en bú-
izt var við og birgðirnar í
frystikistunni entust s'kemur.
Ég beld að svona hafi þetta
gengið 'um ái’atugj, án þess
menn komizt upp á lag m;eö
®ð evða minna og vera vera á-
nægðaii.
RAUOHOSUR gerðu fegui’ð-
aivamkeppr.ina að tillefni
nókkurrar bai’áttu, og skal mig
ekki undra. Mér er m'eð öllú
óskiljanlegt hvernig á því
stendur að sómakæi’ar konur
láta það líðast að ieiða imgai’
stúlkur frarn fyrir fjölda manns
og mæla þær upp og vega eins
og húsdýr, hænu, ki'nd eða
mjóllrurdýr. Ég held að ég hafi
fyiir 15 eða 20 árum hellt úr
skálum reiði minnar yfir þess-
ari ósmekklegu og kVenskemm
•andl starfsiemí. Kona er jú mað-
Frambald á bls. 10.
BATSEPA
Fyrir skömmu var haldin sýniirg á verkum gamalla hollenzkra meistara
í safninu í Litlu-höll í París. Þar voru auðviíaó máivcrk eftir sjálfan
Rembrandt, og hér er ein þeirra sýnd, Batsepa.
□ ÞANN 21. aprítt 1967 fó:;u
þ'eir í felur. Þeir hurfu ná’iega
um sama leyti og herfori igja ;n-
ir sendu frá sér sína fyrstu út-
varpsvfirlýsingu, og s'ðan 'h'e.'.ur
engín.n séð þá. Þetfa eru ub.b.
1.000 menn flestir ik-ommún:s‘ar.
Kona eins þeirra segir svo frá;
,.Hann getur ekki baft sambaod
v'ð fjö'skytduna, getur ekki
'hringt eða skrifað bréf. Hætt ’n
er mikil. Ég mun ekki koma til
Q ALLIR ritstjórnaiTnenn
bra'rí ti anska skop ti ma ritsins
,,0 Pasquim" — Ræsið— hafa
að eipum undanteknum veríð
hn-epþtir í fangelsi, samikvasmt
fiegn frá I'Undúnablaðamanni
tí'maritsins, hr. Ivan Hessa. —
Þetta gérðist í byrjun nóvem-
bermfnaðar meðan stóð ú
kosp.ingurn í Brazilíu, og ao
þvíér vítáð er, ixafa þeir ekki
verið látnir iausir aftur.
Tímai'.ilið kemur þó út enn
—; svo. er.þessum eina rilstjórn
arm.annj. s&m ekki var hand-
tekinn, fýrir að þakka. Heitir
sá Miliór Fernandes, og er
leikriiaskald. -pýóandi og skop-
myndáieiknarí.
Hann mei'kti allar greinar
síhar skammstöfuninni SIG —
sem tákfíár heitið Sigmund
rotta á spænsku, en svo heitir
aðalpersónan í skopnxynda-
flokki, sem Ivan Lessa semur
texta við. Lessa skrapp til
Brazilíu elkki alls fyrir löngu,
og hefði hann haft þar lengni
viðdvcil er harla líklegt að hon
' um hefði einnig verið vax-pað
í fangelsii
Þólt tímaritíð „O.Pásquim‘‘
eigi sér elcki langan aldur að
baki, en það var stnfnað í
ágúsfmánuði .1969, hefur það
hlotið furðu mikla úttbrsiðslu,
o“ 'er nú gefið út í 200.000 -e;n-
tökum. Það fiytur ekki ein-
ungis háð og ádeíluskop í máli
og myndum, heldur og gnjinar
þar sem fjallað er af fvílstu
alóöru um stjórnmál. féiaes-
mál 'og.fhenningarrnál - meðal
annars birtxst ,þar fyrír
skemmstu grein eftir braatli-
anska kvikmyndaleikstjórann,
G-lauber Roeha, sem hl.aut
verðlaun í Cannes 1969 sem
bezti kvikmyndale''kstjóri þnð
ár fyrir kvikmyndina „Anron'o
das Mortes.“.
Hr. Lessa hefur skýrt svo
frá að tímaritinu hefði ven.'ð
leyft að gagh.rýna ''-.erlerv’ '
stjórnarvöld og stjórna?fn:r —'
meðal annars var ráðizt al!
harkalcga á grisku st'jórn!m .f
síðasta . hefti —- en stjó''n
htl-mai'.’n',sin >-gat það e' ; ing
is gagnrýnt und'r rós, ,,Það •?';
ekki róttæ-kt t'marit s-tjó’n-
málalega“. segir hann, „«•*-•!n
bafði það ekk-i neina mðgtX-
leika tíl þess“, — •
með að sjá hann f.yrr en h? ~o:'-
ingjaklíkan fejlur. Þangað íil
ve-'ður bann bundeliu • dag og
nótt.“ Stuttu eftir valdaránið
seodi herf-oringjaistjórnin lögregl
una af stað til að elta, uppi and-..
stæði.nga hennar. Fáúm ya * náð,
'?n meðal þe.rra ýar'tónskáidið-.
Tiieodorakis. Flest'r h'nna búa
á clþekktum -stöðum við erf-.ð.
skilyrði.
I Aþenu eru margir sem hrhia
iþví fram að þeir hald.i t.il á stöð-
um v'ð landamæri Albun'u óg
Júgóslavíu. Fjölskyldur þeiira
ihafa oft og mörgum sinnum
f.engið heimsciknir- af iög-egi-
unni og nokkrum sinnum a.f
CIA (bandarisku leyn’lbjónust-
unni). En fjölskyldur 'þeirra
vifa ekkert um þá o-g; geta ibví
e, 'lk.i gefið ne.'nar uDp!vs'n.?a:*.
Það að fara í felur er gömui
venia stjórnarandrtæðingn í
GrikiVljjn-di. Þeir <?erðii þrð
30 árum, er Metaxas var e-'n-
valdur. Þeir gerðu það e'nrtig
<í PTí^cFqf-'mqriu.m 'p.fq
hafa þeir haldið út eins lengi
og nú.
• ÖUúm framlcvæm durrr s'ntm.
■ hríds • þeir • fi"lUpcsmliega laynd-
um. Þeir hafa al-drei samband
• v’ð fiV-s.kvi.dur s'na--* né st'ha
bönnuðu stjórr.málaflokk-a. e.ng-
inn'veit neitt um þú. En her-
f. ')'".'naiakKk->n gtrunæ’ .bensa
menn um að 'jtundu á brfc v'ð
h'n mh-rju sn eng't'lræði, og að
koma á framfærí'ólÖB’eei--n b'öð
um o-.g drieifibréfum. Augljóst ,sr
að þeim hefur tekizt að skipu-
leggja sig í 'andspyrnuthreyf.'n.gu,
Frli. á bls. 10.
Læknar ráöþrcta
Q LÆKNAR okkar h '£a,
.ekki.naegilega m-e.n.ntu’i þeg
ar um er að ræða myn-lu i.
nýrra sj-úkdóma veg.na um- -
h verfisins. Mögure karnir á.
. að iþeir ge’.-i grejnt ný,
eitrunartiifelii teru þess.
vegna litlir. Þegar le-igrn e •
litið er ekki vist að lækn-
ar geti. g.ert n.okkuð veg.na
þec,r.a nýja ástands, sagð'.
pr-ó iessor Mac Rerl'n á
nát t ú ru-v.'s’ vx-d mbingi s~m
haldið var i Étpkkhó’mii um-
miðjan nóvember.
Við erum -kom.in s.vo
langt í því að evð'fsg-ia
urr’ibrverfi oklcar að 'm-'kil
hætía vof'- yfir -.tórum.'
Muta .man.nkvnríns. E:i teg
ai' ný eit-inai-i'i.--'"! kqmá
upp standa lækn :r iv ð-
þrota.
K in 1 ækn i r f:- •;- ð'1 p za
hæthx er einnig sú að mót-
si'öðuafl oikknr' gc,'n s.iúk-
déimu.m ve.-ouy m.'"'’).. I *- i
-J'v'tint, hættn á'I
l'æðingu vanskapað n b°---na '•
ey.k-st, svo og ihættan' á ■'
k'-aibba. A -bes«-m' svlðiím :
hö.fum Við orðrð Íy>-!r ;
s’.æmri• revnCu á mörgum
' "'-ni í heiminum. Méðal
annars hefur orðið vairt
Plr-'ri öndu.nax’færasjú'k-
döma meðal barná og fuM-
orðinna, en n-okkru s*r ii
fyrr, á svæðum þar sem
menaim e>- .orðin mikiþ .
(2 MftNUDftGUR 28, DESEMBER '1970