Alþýðublaðið - 28.12.1970, Blaðsíða 7

USATEFURILO
□ ALÞJÓÐA vinnumálasto'fn-
únin, ELO, sem hefur aðalsböðv-
ar sfnar í Genf í Sviiss, heíur nú
neyðzt til að draga mjög úr
starhsemi sinni vegna .þess að
Bandaríkin hafa neitað að
greiða framlag sitt til stofunar-
innar fyrir síðari helming árs-
ins 1&70. Þetta ikom fram í við-
tali við Bertil Bolin aðstoðar-
frarhkveemdastjóra ILO, er tek-
íð vár við hann í Osló á dögun-
um.
Bándaríska framlagið-er u. þ.
b. 25% . af því fjárntagni sem
ILO hefur ytfir að róða ártega..
Þar sem þetta fjái-magn hefur
ekki verið lagt fram, he.fur
stofnunin orðið að ihætta við
ráðningu nýrra-starfsmanna, —
einnig hetfur þetta komið niður
á hinum tækniiegu hliðarverk-
efnum og að lokuan hefur orðið
að hætta við fjölda ráðstefna í
náinni framtið.
Bolin sagði mieð.al. annars:
„Við vitum að ríkisstjórn Banda
ríkjanna mun greiða þetta fé.
En við vitum ekki ihvort ársþing
stofnunarinnar kemur til með
að gera ákveðnar samiþykktjr í
málinu eða hvort beðið verður
méð að taka ákvarðanir.
Fjármagnið sem hér um ræð-
ir eru 3.8 milljónir dollara, eða
fjórði hluti árliegrar fjármagns-
notkunar ILO.
Af verkefnum sem ILO vinn-
ur að, nefndi Bolin fram-
kvæmdastjóri, allþjóða atvinnu
verkefni og þar að auki fjölda
þróunarverkefna. 'Mest fer í
vinnu við starfsmenntun og
tæknim'enntun. Þessi tvö atriði
Bertil Bolin
taka til sín helminginn af því
sem fer til upplýsingastarfsem-
innar. í þróunarlöndunum er
það fyrst og fremst í akuryrkj-
unni sem atvinnumöguleikarnir
liggja. En einniig verður að
byggja upp þjónustuatvinnuveg
ina og sama er að segja um iðn-
aðinn.
Bolin segir um þetta: „Við
vónumst til að með tímanum
mu.num við fá fyrirmyndarríki
í hverri heimsálfu. En það eru
fyrst og fremst ríkisstjórnix'nar
sem verða að hafa frumkvæðið.
Þegar við höfum sett svo
mikið til Columbíu, þýðir það
að landið hefur gert svo mikið
sjálft. í Afríku getur ifyrirmynd-
arríkið orðið Zambía, Tanzanía
eða Uganda, en við vitum það
ekki ennþá. Og sjálfsagt geta
önnur ríki komið til greina.
Um afstöðu ILO til hinna ólög
legu verkalýðshreyfinga á Spáni
og i Grikíklandi, svarar Bolin að
sem S.Þ. stofnun geti ILO að-
eins haft samband við opinbera
aðila. Undanteíkningar hafi þó
wrið. gerðar. i einstaka tdlfiell-
um, en það var vegna flótta-
manna í Afríku. En þá hafði
TLO samband beint við fíótta-
mannasamtökin. ELO sendi einn
ig nefnd lögfræðinga til Spánar,
og mun sú nefnd koma til með
að getfa opinberlega út- skýrslu
um þá fierð.
Nefnt hefur verið að norskir
útvegsmenn hafi ráðið merm frá
Asíu og öðrum þróunariöndum
fyrir laun sem eru aðeins brot
eðlilegra vinmilauna.
„Þetta er ILO fullkunnugt
um, en vandamálin eru frá flieiri
stöðum. Indverskh- startfsmenn
verkalýðsfélaga hafa farið fram
á vissa gætni. Verði Launin sett
upp.á eðlilegt stig, getá það orð-
ið til þess að fjöldi Indverja
missi atvinnuna og fyrir því
hafa menn engan áhuga. Vitað
er að norskir og viss. fjöldi
bnezkra útvegsmanna hafa not-
fært sér bessa launapólitík. A
síðustu tímum hafa sænskir út-
vegsmenn farið inn á þessa
sömu línu“, segir Bertil Bolin
að lokum. —
PLASTPRENT K.f.
GRENSÁSVEGI 7 SlMAR 38760/61
LÆKKIÐ
ÚTSVÖRIN!
PLASTSEKKIR í grlndum
ryðja sorptunnum
og pappírspokum hvarvetna
úr vegi, vegna þess a5
PLASTSEKKIR
gera sama gagn
og eru ÓDÝRARI.
Sorphreinsun kostar
sveifarfélög
og útsvarsgreiSendur
stórfé.
Hvers vegna ekki
að lækka þá upphæð?
Erum fluttir með starfsemi
okkar í Brautarholt 18 II. hæð
Höfum eins og áður eitt mesta úrval landsins af gluggatjalda-
brautum og stöngum ásamt fylgihlutum. Allt v-þýzk úrvals vara
Fljót og góð þjónusta. Aðeins að hringja í 2074-5 og við send-
um mann heim með sýnishorn.
Gardínubrautir hf. Brautarholti 18II. h.
Björn J. BlöndaL Á heljar-
slóð. Skáldsaga.
ísafoldarprentsmiðja.
Bókaútgáfa Guðjónsó 1970.
BJÖRN BLÖNDAL lýsrr oft-
ast veruleikamim af slíkri hug-
kvæmni, að skáldskap er líkast,
og því reynist á ýmsu voin, þég-
ar skáldskapur vakir fyrir hon-
um. Þá stækkar hann fiest og
magnar úr hóíi, og í staðinn fyr-
ir þann indæla blæ, s;em gæðir
ríkum þokica frásagnir hans úr
ríki náttúrunnar og af samskipt-
um manna og dýra, koma gltett-
ur í vellygnabjarnaStíT/. Hann
ætti þess vegna að láta sér
nægja að túlka vei-uleikarm, en
fær auðvitað ekki varizt því að
bregða á Ieik. Björn er nú einu
sinni náttúrubam og veiðimað-
UI'.
Á heljarslóð fjallar um bónda,
sem Ófeigur heitfir Ófeigsson.
Hann á vafalaust heima uppi
í Borgarfirði, þó að ekki sé
beinlínis fram tekið, og sagan
gerist um það leyti eða skömmu
eftir, að þjóðvannarmenn voru
í framboði á íslandi. Verður Ó-
feigur þessi lasinn tekur sér
fierð á hendur í höfuðstaðinn og
leggst á spítala. Rekur sagan,
hvað á daga karls drífur, unz
píslargöngu Ófeigs lýkur og
hamin snýr hleim. Það er kostulteg
samantekt.
Ég hafði fyrrum allnáin
kynni af læknum og spítala-
standi, en aldrei datt mér í hug
neitt svipað því og Björn hterm-
ir. Sagan leikur á ýkjuþræði.
Þó er sama, hvað fyrir Ófeig
Ófeigsson ber. Vönn hans er,
álltaf sú, þegar á rteynir, að hann
bjargar sér með skrýtlum eða
orðskviðum og fær ekkert á
honum unnið. Er sagan þess
vegna bráðskemmtiJleg aflestr-
ar, enda þótt fáir muni ætla
henni hlutverk listxænna bók-
mennta. Hún er likust þvi, sem
Veiðimenn segja hver öðrum, er
þeir setjast um kyrrt og bera
sig kátir saman eftir að hafa
afiað vel á fögrum degr. Þetta
er ærslafengin ýkjusa’ga og ó-
venjuleg dægrastytting.
Höfundur beitir hér sjaldan
þeim listræma stil, sem hann
hefur á valdi sinu, þar eð hann
félli lítt að þessu efni. Hins veg-
ar flæðii- skop Bjöms Blöndals
um gervalla söguna. Mér 'fannst
ég allt í einu kominn heim til
Framhald á bls. 10.
EITURLYF (1)
töluvert um að svona lyf væru
í gangi hér, og sagði hann að
þeim bærist oft tilkynningar þar
sem bent væri á ákveðnar per-
sónur sem ihefðu lyfin undir
höndum. Væri það mest ungt
fólk, sem væri með lyfin, — og
befðu foreldrarnir í mörgum til-
fellum komizt að því og tilkynnt
lögreglunni.
Haukur sagði, að þeir hefðu
á hinn bóginn lítið orðið varir
við LSD hingað til, en það staf-
aði líklega af því hve dýrt efnið
væri. I>ó sagði hann, að fyrir
stnttu hefði maður verið hand-
tekinn fyrir að hrjóta allt og
bramla í húsakynnum BifrOsJa-
eftirlitsins, og hefði hann viður-
kennt að hafa verið undir áhrlf-
um LDS. Sagði maðurinn að
hann hefði vitað allan tímann
hvað hann gerði, en liann hefði
einfaldlega ekki haft stjóm á
gerðum sínum, og þess vegna
hefði hann eiginlega framkvæmt
verknaðinn gegn vilja sínum.
ÓK Á (1)
báðir fluttir á sjúkraíhúsið, þair
sem þeir liggja nú. Var líðart
þeirra í morgun eftir atvikum, en
annar þeirra mun halfa gloppið ó-
brotinn, en þó mikið man’inn.
Hinn vai' meira meiddur.
Bifreiðin, sem á þá ók, mun
hafa verið á mikilli ferð, en
ökumaður er ungur, aðeirjs 17
ára, og bafði nýlega tekið bíl-^-w
próf.
MÁNUÐAGUR 28. DESEMBER 1970 7