Alþýðublaðið - 06.01.1971, Page 7

• atuiili
10 NORSKIR
□ Um þessai’ mluindir er hald
in í'arandsýning á verkinm 10
núliíandi norskra listamanna
undir Iheitinu „10 ponskir". Á
sj'ninganni eni 130 verk og
'heíur sýningunni verið mjög
vel teikið í Antwerpen og
Budapest, en nú er sýningin
komin til Póllands og þaðan
fer hún til Vínar. —
Ássmio
HQéXMKI)

XJtsr.: Alþýðuflokkurinn
Ritstjóri:
Sigrhv. Björgvinsson (áb.)
Prent^m. Alþýðublaðsins
Sími 14 900 (4 línur)
Fjórföld aukning
GULL
OG
SÆNSK BILAVERKSTÆÐI
STAÐIN AÐ PRETTUM
□ Aftonblad'et í Sviþjóð gerði
fyrir nokkru könnun á getu og
sanYvizkuSemi sænskra bif-
reiðaverkstæða í samráði við
Konunglega bifreiðaklúbbinn
og ..Tekniekens var.ld“, og það
fór eins og þá grunaði: Msnn
eru prettaðir í svo til hvert
einasta skipti s’em þeir láta bíl
á verlcstæði!
Blaðið lét 19 bíla til viðgerð
ar á 19 mismundandi verk-
stæði á Stokkhólmssvæðinu.
Gengið hafði verið fyrirfram
frá 10 bilunum í hverjum bil.
Sum verkstæðanna gerðu að-
eins við tvær af þessum bilun-
■um, en nokkur komust upp í
átta. Tveir bílanna voru í svo
slaemu ástandi eftir viðgerð-
ina. að þeir hefðu umsvifalaust
átt að takast úr umferð.
Aftonbladet kemst að þeirri
niðui’stöðu að nú sé tími ti’l
kominn að grípa til róttækra
ráðstafana gegn bílaverkstæð-
um, sem snuða hina tvær millj.
bíleigendur í landinu um
hundruð miilljóna á hverju ári.
Ein ráðstöfunin gæti verið auk
ið eftirlit í formi endurskoðun
ar á viðgerðum, og hitt ráðið
að leggja niður akkorð í bíla-
viðgerðum, sem kunnáttumenn
telja mestu meinsemdina. Aft-
onbladet hvetur að lokum for-
ráðamenn í bílaiðnaðinum að
leggja sitt af mörkum til að
bæta ástandið.
Slá ekki Bing
Crosby út
□ Hinum nýju stórstjörnum
á sviði söngsins hefur ekki tek
izt að slá út 'gámla manninn
Bing Ciosby — plötur með
söng hans hafa selzt í 362
milljóna upplagi. Næstiur kem
ur Prleistltey með 250 milljón-
ir og í þriðjá sæti eru Bítl-
arnir með 220 milljónir. Bing
hefur' sungið inn á plötur fýr-
ir 88 mismunandi fyrirtæki,
en langmest fyrir DECCA.
Þau Nína og FriSrik eru
fræg fyrir sinn Ijúfa söng.
Þau skildu 1969 eftir 10
til 15 ára samveru, fyrst sem
söngfélagar, síðar bæði sem söng
félagar og hjón. Þegar þau skildu
fór Friðrik í hnattferð; en Nína
var heima hjá börnunum. Nýlega
söng hún á Savoy í London, og
meðal áheyrenda var Friðrik. Að
sýningu lokinni vatt hann sér upp
á sviðið með blóm og gaf henni.
„Að því kemur seinna að við
finnum hvort annað á ný sagði
Nína seinna er hún var spurð
um samband þejrra. Blaðaljós-
myndari nokkur sem þarna var
nærstaddur var ekki seinn á sér
að smella af mynd af þeim þarna
á sviðinu.
Erkibiskupinn af Cantara- ^
borg, dr. Michael Ramsey
er ný kominn úr för til
Suður-Afríku. Hann var ekki sér-
lega ánægður, segir að leyni-
lögreglan hafi verið á hælunum
á sér allan tímann sem hann var
í landinu, og að minnsta kosti
tvisvar hafi herbergi sitt verið
grandskoðað. AfrEkumenn njóta
ekki þess frelsis að þeir geti
sagt meiningu sína, segir hann.
Myndin sem hér birtist var tekin
af erkibiskupnum á blaðamanna-
fundi sem hann hélt í Lambeth
Palace í London eftir heimkom-
una.
Árið 1959 tók Alþýðuflokkurinn við
stjórn sjávarútvegsmála á íslandi og hef
ur farið með þann málaflokk allar göt-
úr síðan. Á því tímabili hafa tveir Al-
þýðuflokksmenn farið með embætti
sjávarútvegsráðherra — fyrst Emil Jóns-
sön og síðar Eggert G. Þorsteinsson.
Þau ár, sem Alþýðuflokkurinn hefur
fíU’ið með stjórn sjávarútvegsmálanna
hafa einkennzt af mikilli og örri upp-
b-yggingu í fiskveiðum og fiskvinnslu á
íslandi. Þá hefur verið lang mesta fram
faraskeiö, sem sjávarútvegurinn hefur
átt að fagna hér á landi.
Hvað fiskiskipaflota landsmanna
snertir, þá hefur hann tekið miklum
stakkaskiptum á þessu tímabili.
Árin 1959 til 1969 má nefna áratug
stóru bátanna í fiskveiðisögu fslendinga.
Þau ár einkennast af því, að sífellt voru
keypt stærri, fullkomnari og dýrari fiski
hátar til landsins eins og sjá má af því,
að á þessu tímabili komast alls 180 slík-
ir stórir bátar í eigu íslendinga. Hvernig
hinir nýju bátar, sem fengnir eru, fara
sífellt stækkandi með ári hverju má
einnig sjá af því, að árið 1966 voru að-
eins 4 fiskibátar í eigu fslendinga yfir
300 brúttórúmlestir að stærð en árið
1870 — fjórum árum síðar — eru þeir
orðnir 24. Hlutfailsieg fjölgun stórra
bóta í eigu þjóðarinnar frá 1959 til 1970
er þannig yfir 400% og segir það ótví-
ræða sögu um hversu gífurleg uppbygg-
ing hefur orðið á fiskiskipastól lands-
manna þau ár, sem Alþýðuflokksmenn
Mafa farið með forsjá sjávarútvegsmál-
anna. Er þessi hagstæða þróun vissulega
mikið ánægjuefni, ekki aðeins þeim, sem
við útgerð og fiskvinnslu fást, heldur
landsmönnum öllum og Alþýðuflokks-
menn mega vissulega vera stoltir af því,
a9 þetta skuli hafa gerzt á þeim árum
sem Alþýðuflokkurinn hefur farið með
stjórn sjávarútvegsmála á íslandi.
Rétt stefna
í fjárlögum ársins 1970 var í fyrsta sinn
veitt fjárupphæð til þess að jafna að-
stöðu nemenda í strjálbýli til framhalds-
náms. Nam fjárveitingin 10 millj. kr.
í haust var þessu fé úthlutað skv. um-
sóknum til um 1400 nemenda úr strjál-
Mýlinu.
í fjárlögum ársins 1971 var framlag
þetta hækkað um 50% — upp í 15 millj.
kr. Mun því unnt á næsta ári að gera
fnun betur til að jafna aðstöðu til fram-
haldsnáms en unnt var að gera í ár og
feefur menntamálaráðherra, Gylfi Þ.
Gíslason, lýst því yfir, að hann muni
vinna að því, að áfram verði haldið stkri
Viðleitni til að jafna aðstöðu þeirra ung-
linga, sem leita framhaldsnáms i skól-
úm landsins.
býr í Duisburg, annar sonur
hans, Harmut, í Hamborg og sá
EINS OG
CASANOVA
Auglýsingamenn grípa
til flestra ráða, þegar
þeir þurfa að ná athygli
almennings. „Vertu eins
og Casanóva á jólunum“
var slagorð brezka heil-
brigðisráðuneytisins á
bæklingum, er innihéldu
ráðleggingar um varnir
gegn barneignum. Það er
ekki alveg út í bláinn að
nefna Casanóva í þessu
sambandi, þar sem talið er
að hann hafi aldrei eign-
azt bam þrátt fyrir hin
miklu og tíðu blíðuatlot.
Hann er einnig talinn
hafa fundið upp fyrstu
verjuna.
Árlega bætast í hópinn
á Bretlandseyjum um
120 þúsund „óvelkomin“
böm.
í bæklingnum segir m.
a. „að erfitt sé að trúa
því að margar konur
haldi að þær geti ekki
orðið bamshafandi, ef
þær halda niðri í sér and
)anum meðan /icartmað-
urínn skilar sæði sínu,
eða þær sleppi, ef þær
standi uppréttar meðan
samfarir eiga sér stað. Þá
trúa sumar konur því að
óbrigðult sé að hoppa upp
og niður að samföram
loknum“. —
þriðji, Gerhard, í Freisig og
loks er dóttirin, Irmgard, bú-
sett í bænum Pawigl í Týról.
En ekkert iþeiiTa hefur nokkru
sinni gefið í skyn að þeim sé
kunnugt um hvar faðir þeirra
fer huldu höfði.
Stríðsglæpamannaveiðarinn,
Simon Wiesenthal í Vínai’borg,
lætur svo um mælt: Það eru
margir sem vita hvar meslu
sti-iðsglæpamennina er að
finna en fæstár viilja láta neitt
uppsíkátt um þá vitneskju sina.
Þegar ríki Hitlers hrundi í
rústir vorið 1945, hófst þegar
leitin að þeim, sem áttu
þyngstu sakir mieð honum, og
þá fyrst og fremst Martin Bor-
marm. Sögusagnir gengu um
að hans hefði orðið vart á
mörgum stöðum — hann áiti
að hafa sézt í Málmey í sepi-
embermánuði 1945, í Miin-
chen í júlí 1946, í Lundúnum
í október 1946 og loks í Róma
borg í febrúar 1952.
Nú þykir það hins vegar
nokkurn veginn víst að Bor-
mann hafi alltaf haldið sig í
Surður-Ameríku, nánar tiltek
ið á búgarði einum í grennd
við bæinn Guyara skammt fná
landamærunum að Paraguay.
Búgarðurinn liggur þar á
spiddu á milld Paranafljótsins
og landamæranna, og kalla
þeir sem kunnugastir eru bú-
garðlnn „Waldner-nýlenduna".
Þar á Bormann að hafa haldið
sig með lífvörðum sínum, Það
er þó alls ekki útilokað, að
hann hafi skroppið til Evrópu,
og þá helzt til Spánar.
Joseþh Miengele hlefur að
sögn einnig haldið sig í Bras-
ilíu, nánar tiltekið í Mato
Frarnh. á bls. 10
GLER
■[ýj Norskir listiðnaðarmenn
hafa löngrum látið lítið á sér
bera. Verði á listiðnaði hefur
verið mjög- í hóf stillt og því
ætla margir, að gripirnir sén
ómerkilegir. Núna fyrir jólin
hélt landssamband norskra list
iffnaðarmanna sýningu á verk-
um félagsmanna sinna, sejm
vakti mikla athygli. Ætla má
að sýningin hafi aukið áhuga
aJ.mennings á fallegum mun-
um, sem framleiddir eru inn-
anlands. Meðai gripanna á sýn
ingunni voru hálsjmen og tveir
hringar, gerðir af gultemiðn.
um Christian Gaudernack. f
stað eðalsteina cru gripimir
lagðir gleri, sem gert var í
Alexandríu í Egyptalandí
hundrað árum fyrir fæðingu
Krists. — Myndjn er af Christ
ian Gaudernack, þar sem
hann stendur lijá meninu og
hringunum tveimur.
ISRAEL BERST GEGN HASSI
□ Fregnir herma að stjóm-
in í ísraoL hafi átoveðið aff
tatoa upp skelegga og harðvít.
uga baráttu gegn nágrönnum
sínum handan landamæranna.
Eftir sömu fregnum a8 dætna
virðist það sízt að ófyrirsynju,
því að hass-smyglaramir láta
þar mjög til sín taka og beita
'öllum ráðum til að koma þeirri
vör.u út yfir landamærin.
Fyrir skömimu fannst skraut
lega innbundin Biblía í snyrtl-
ikliefa á fD.’gvelliunm í Lods.
Þegar tollverðirnir tóku hana
til athugunar og skáru spjöid-
in upp með gát, fundu þcir þar
tvo smápotoa af hassi. Er það
'hald þeirra, að smyglarann
hafi brostið kjark, þegar hann
sá hve rannsóknin á farangri
og ferðalöngum var nátovæm
í fliugstöðinni, og séð það ráð
vænlegast að skilia Biblí.una
sina eftir í snyrtiMlefanium.
Hassn'eyzla virðist og ekki
Leikkona skrif-
ar minningar
□ Leikkonan Shiríley Mac-
Laine hefur gefið lít sína
fyrstu bók 'er heitir á frum-
miálinu , ,DONT FALL OFF
THE MOUNTAIN“. Það sem
þykir menlki!liegt vi'ð þessa bók
er að lieikkonan hefiur skrifað
hana sjáiif. Bókini fœr fremur
vinsamlega dóma; ieikkonan
hefur frá ýmsu að isegja, enda
mangt reynt. Til miarks um Ihve
vel hún undirbjó (hlutverk sín
í tovitomiynditm, eegir hún frá
því að ‘hún hafi lcngi legið á
gægjum hjá franskri gleðj-
konu, til að skynja betur
Hvernig glieðikona kagar sér
þegar hiún hefair toúnna (myud-
in Inma La Douee).
óalgeng í ísrael. Fólk í þorpi
einu i Efra-Nazaret kallaði lög
regluna Þar á vettvang fyrir
nokkj-u, cg kvað nokkra rmgl-
inga hafa efnt til „hassgleði'*
í húsi einu og viðiheíði þar
■háreysti og alflisíkyns ólíæti. —-
Komst lögr-eglian þegar að
raun um a,ð satt var frá sagt;
þarna höfð-u sex unglingar
sal'nazt saman og við húsleit
i'ann lögreglan þar hass-pípur
og önnur sönnunargögn. Ung-
lingamir, þrjár stúlkuir og
þrír piltar um tvítug't, hiutu
átta daga iángelsi í frambaldi
af glleðinni.
Þá vonv tveir Ástrakum enin
sem voru á ferðalagi í Israel
'Sfaðnir að' itassreykingutn í
Iherbergjum sinum ®ð Slhalom.
hótelinu i Tel Aviv — söngv.
arirnn NeviHe Gaha 20 ára og
kvikmyndaleikistjórinn og leik
Framh. á bls. 10.
OLÍA Á SKÁNI
□ Með vorinu verðrr hatfizt
handa við að bora eftir olíu á
Skáni í Svíþjóð, og verður það
í fyi'sta sinn sem olíu er iieit-
að í Svíþjóð. Það er ítaQiskt
félag sem hefur blorunina með
höndum og mun nota mjög
nýtíztoulicgar vélar er geta bor
að. niður á allt að 5000 mietra
dýpi.
I_j jviarmn xsormann, staogeng
ill HitlJers, er nú orðinn 69 ára,
það er að segja ef hann er enn
í tölu lifenda. En sá orðrómur
er uppi í Vestur-Þýzka'landi,
að hann muni hafa látizt úr
krabbameini ekki alls fyrir
löngu. Er sagt að hann hafi
dvalizt á búgarði nokkrum í
Brasih'u, í grennd við bæinn
Guayara, sem liggur nálægt
landamænunum við Paraguay.
Annar er sá úr hópi kuna-
ustu nazista, siem aldrei ihefur
tekizt að hafa upp á — lækn-
irinn Joseph Mengele, illræmd
astur fyrir starf sitt við fanga-
búðirnar í Auschwits, þar sem
hann varð 50.000 manns að
bana með svonefndum „tilraun
um“ sínum. Mengele er orðinn
59 ára, og er því haldið fram
að hann sé búsetlur i Para-
guay.
Sú spurning hlýtur að valtna
í sambandi við þessa menn
hvort nókkur í Vestur-Þýzka-
landi viti það með vissu hvar
þessir náungar, sem leitað hfef-
ur verið í mörgum löndum í
næstum mannsaldur fyrir
stríðsglæpi sana, séu í rauninni
niðurkonmir. Því verður að
svara játandi. Bróðir læknis-
ins, Alois Mengeie, er búsettur
í borginni Gunzburg. Alois
þessi Mengele er mikill iðju-
höldur, sem hefur yfir 2000
manns í þjónustu sinni. Það
fer naumast hjá því að hon-
um sé kunnugt um dvalarstað
Joseph Mengelé, bróður síns,
þó að hann láti ekktert upp-
slcátt um það.
Martin Bormann á mörg full
orðin börn í Sambandslýðveld-
inu, og það er ótrúlegt að þau
viti eidú eitthvað um örlög föð
ur síns. Sonur hans, Heinricíi,
Iraustur
banki
Hér standa viffskiptamenn viff af-
greiffsiuborff í banka, og er allur
umbúnaffur mjög meff sérstökum
hætti. Þetta á nefnilega aff vera
einstaklega traustur banki. Gjatd
kerinn á aff vera nokkurn veginn
viss um aff þurfa ekki aff óttast
einhverja varasama karaktera
sem koma skemmtilega fyrir viff
fyrstu sýn, en draga svo upp
byssu og hóta honum lífláti ef
hann fær þeim etii sjóffinn. Þaff
er rætt við hann gegnum smálúgu
og viðskintavinurinn sér hann
ekki nema í sjónvarpsskermi. Til-
bakagjöf og kvíttanir koma ettir
leiffum sem eiga að vera algerr
lega tryggar. —
Bormann á Ififi eða
dó hann úr krabba
6 MIÐVIKUDAGUR 6. JANÚAR 1971
MIDVIKUDAGUR 6. JANÚAR 1971 7