Alþýðublaðið - 05.02.1971, Síða 2

I
□ Skemmtileg sjónvarpsmynd
im úlfa.
□ £r til nokkurt vont dýr, nema
þá maðurinn (sem er ekki
vondur heldur fávís)?
t
□ Hversu vítt nær samúffin?
Q Vel útilátinn skammtur at
kyrrff.
□ Þjófftrú og veSurfræffí.
ÞESS ber að geta sem gert
er. Stundum set ég útá sjón-
Varpið. en nú langar mig til að
fara um Það' nokkrum iofsorð-
nm. Á mánudaginn var sýnd
kvikmynd -u,m líf úlfa og hvers
konar skepnur úlfar eru Úlfar
hafa löngum verið hataðir og of
sóttir og allt illt þei,m til lagt.
En Þegar beir eru athugaðir af
vingjarnleika og sannleiksholl-
ustu kemur í Ijós að þetta ens
ágætis dýr, leikfull og trygg og
með, sína viðteknu samféíags-
skipan. Mér þótti varnt an. að
sjá þetta svart á hvítu, því ég
hreinlega neita að trúa að ti'
sé vont kvikindi. Þau hljóta að J*á var allt svo hljótt og ein-
vera á sinn hátt góð þótt hags- falt. Nú höfum við alveg uóg
munaspursmálin rekist á. Og af æsingi og ímyndun, tilbúnum
verr,»n þess minnug að sjálfur viðhorfum sem miðast við
maðurinn hefur raskao jafiv draum en ekki veruleika. J’ess
vægi náttúrunnar. Ilavn er i vcE-na höfum við nú gott af vel
rauninni allstaðar óvinur númer útiiátnum skammti af kyrrö. Við
eitt. eruni þegar vöknuð, en viö þurf
ujn að nudda stírurnar úr ang-
IIUGMYNDIR MANVA. uni unum.
heiminn eru fullar af Jijatrú og
hégiljum. Menn vita ekki. þeir MÉR HEFUR BORI/T bréf
aðeins trúa einhverri vitleysu. ^rá „verkamanni“ se,m hljóðar á
Einhverjir haida aö nöðru-kyn- þessa leið: „Á Pálsmessu, 25.
ið sé illt. Hinir sein þekkja ianúar kom Páll Bergþórsson i
slöngur og atliugað hafa líf sjónvarpið með veóurfréttirnar.
Þeirra vita að þetta eru íögui Hann var glaðbeittur að vanda
og virðuicg dýr. Það cr engin °S rak lægðirnar í sporaslóð
ólykt af þeim og engin slepia n»®« Prikinu síiiu austur t.vrir
á skrokknuin. Þá íinnst mörg- Gerpi, norður um úanganes eg
skorpíóninn eða sporödrek útí liafsauga. Uandið okkar var í
inn viðbjóðslegur aiþvi Jiann sólbaði og himimiinn heíður og
bítur. Samt bítur maöurinn ö- blár sem boðar „mjög gott ár“
þyrmilegar. Um það er engum eftir gömlu spásögninni. Veður-
blöðum affi fletla. Og i þessu fræðingurinn var þó ekki á þcim
sambandi dettur mér í Uug mál- buxunum að láta í minni pok-
verk af Kristi eftir hollenzkan ann fyrir þjóðtrúnni. Hann taldi
nútímainálara. Það sýnir Krist hana hégUju eina og hindur-
halda ástúðlega á sporðdrek-i í vitni“. Hver rök fylgja engli
þeim, spurði sunnlenzkur bóndi
forðum er hont'.m var boðaður
nýr siður. Enn er mörgum í
mun að færð séu nokkur rök að
nýjum kenningum sem haldið
i er á loft. Veðuríræðingurinn er
i trúlega fær imi að sanna þessa
EN SVO ÉG SNÚJ mér aftur skoðun sína og „þætti engum
að sjónvarpinu þá ber að þakka ■'nikið“. Annars mun framtíðin
hve mikið við fáu.m al' mynduin væntanlega skera /ír um það
sem sýna náttúruna einsog hún úvcr þeirra nafnanna Sankti-
er. almennt líf, þetta gráa livers úóll eóa Vísínda-I’áll hefur
dagslega amstur. og fólk einsog vinninginn."
það kemur fyrir. Reyfaraþáttnn S I G.V A i I) I
um og taugaæsingaefninu er ég _________ Hiö góða sem ég
ekki eins hril'inn af- Fyrr á tiin- Víl.bað gjöri ég
um þurfti að korna ,með pmulít- H ^ | ekki, hið i!la Sem
inn æsing inn í líf raanna til að' H vP Óg eHkÍ vill það
vekja þá, koma þeim til að fiima gjj^ Jj; gjöri ég.
tii og láta sig dreyma.ofboðlitið. Páil postuli
Ráðuneyfiðvill
fá ,fluor-ne
□ Iðnaðarráðuneytið hefir sent 1970, sbai eftirfarandi tekiS
Framkvaemdanefnd Rannsókna- fram:
ráðs -ríkisins svohljóðandi bréf: Við nánari athugun á skýrsl-
' unni hefur því miður komið í
„Þar sem er,n hafa e-kki verið ljós, að mis-tök varðandi tilvitn-
ákveðin nein skaðleysismörk anir í fræðirií hafa átt sér síað.
vegna mengunar almennt hér- Þær eru ekki tölusettar réit sem
lendis og þá heidur ekki vegna augljóst má ve-ra við athugun,
fluorráhiiifa, .aeskir ráður.eytið en nokkur ónákvæmni er á ein-
þess, að Rannsóknaráð i’íkisins um stað.
skipi vel hæfa og sérfróða menn Þó greind hafi verið ei' nci
til þöis.að rannsaka, hveinig eðii skaðieysismörk í skýr.lu neínd-
legt teldist ;að ákveða möxk fluor arinnar, er því ekki haldið írvmi
áhrifa. Ráðuneytið mun af sinni í skýxslunni, að þau gildi hér-
hálfu tilnefna mann í nefndina. lendis. Hins vegar ber nauð.yri
í tilefni af gagnrýni þeirri, e'em til .að rannsókn fari nú fram í
•komið hefur fram á skýrslu F’lu- þessu efni. Fyrir því er fram n-
or-nefndarinnar, dags. 30. 10. greind beiðni fxam komin.“
lófunum. Hversu vílt fer sú til-
finniing sem við köllum sam-
úð? Nær hún bara til f.iölskyld
unnar. ellegar beinist liún að
öllu sem lifir?
svarar
Hr. ritstjóri:
Veigna forsiðugceinar' í blaði
yðar, þann 1. Þ.m., varðandi flug
þótunnar Gujlfaxa af Reykja-
víkurflugvelli, þar sem þeim til-
xnailum er beint tii undirritaðs,
að hann iáti álit sitt í ljósi um
þær „hugleiðingar“ sem kotna
fram í greininni, skal eftirfar-
arrdi tekið fram:
Árið 1966 fékk flugmála-
stj órn in sérfræðing í rekstri Bo-
eirtg 727 þota, frá bandarísku
flugmálastjó.rninni, til þess að
gara „úttekt1' .á Reykjavíkurflug
velii fvrir þessa gerð af þotu,
sem Flugfélag íslands h.f. hafði
Útgerö í Noregi
□ Norðmenn eiga í svipuð-
um ei’fiðöeikum og við hvað
það fengrtir að láta útgerð fiski
skipa bera aíg rei'uurtgslega
séð.Á árinu 1969 rey.idist 77,5
prósent fiskiflotans xiekinn með
tapi,. eða -réttara -sagt veiddu
ekkiinógu.mikið til að hafa WP
í samningshundin laun sjó-
manna.
þá í huga að kaupa og starfrækja
héðan. Álit hans var á þá leið,
>að engum vanJdkvæðúm væri
bundið að Boeing 727 notaði
Rey kj a vi k urfl ugvöll, m.a. að
flughraulir væru nægilega lang-
Uí’.
2. Síðar eða árið 1969, kom
hingað til lands annar sérfræð-
ingur frá bandaxísku flugmála-
stjórninni í gerð og byggingu
flugbrauta, til athugunar á .burð-
arþoli flugvallarins. Álit hans
var á þá leið, að .burðarþol væri'
fullnægjandi vegna flugs Böeiníg
727 og uppfyllti þau skilyrði 'se'm
flugmálastjóm Bandaríkjanna
Jegði til ,grundvallar um þetta
atriði.þar í landi.
3. Álit þessara manna hefir að
öllu leyti verið staðfest á s.l.
þremur og hálfu ári, - sem þotan
hefir notað Reykjavíkurflugvöll,
en lendingar og flugtök hennar
i.ema nu nær fjögurhundruð.
4. Ek-kert átvik hefur nent svip
aö því sem lýst er í blaðinu,
þar sem talið var að þotan hefði
verið að því komin að lenda út
aí' fiugbrautarenaa.
5. Sögumaður blaðsins ætti að
vera það /,flugfróður“ - að vita,
að þó einn hrieyfúl bili í fiugla'ki,
hvort se-m um er.-að ræðá 2ja,
3ja eða 4ra hreyíla vélar, á
flugtakið ,að vera öruggt. Það
atvik sem vitnað er til á Refla-
vikurflugvelli, ur Bo'eing 720
þota fékk hxeyfilsbilun í flug-
taki, undU'strikar aðeins það sem
að framan er .sagt.
6. Varðandi slysahættu og ör-
yggi almennt, skal það tekið
fim að farþegaflugvélar í milli
landa- qg innanlandsflugi liafa
á undanförnum árum bafið sig
til- flugs og' lent á Reykjavíkur-
flugvelli um fimm hundruð þús-
und sinnum, án nokkurra
óhappa.
-Iíinum „flugfróða" sögumanni
blaðsins æt'íi j.afnvel að v'ara
kunnugt um það, að þotur eru
almennt séð mun öi-uggari en
skrúfuvélar, en karaiske.'er hann
líka „hræddur" .að fljúga af
R'eykjavíkurflugvelli með DC-3.
Að lokum þetta, máli þessu
vaa- gerð allítarleg .skil opinbeir-
lega fyrir ékki alllöngu og mun ;
ég því ekki ræða það frek'ar á
þessum vettvangi. —■
'Reykjavíkurflugvelli, 3. 2. 1971
Vi rði n garfyllst,
Gunnar Sigurðsson.
Alþýðubla'ðið hafði í gær sam-
bahd við Karl S. B. Lándal og
bar undir' hann svar Gunnars '
Sigurðssonar flugvallarstjóra ög 1
mun hanti svara
mánudagirm. —
blaðinu á
Af sýningunni í hjónasængina
□ A vegum Icelandic Imports kaupsferð til íslands. I*an
í New York, Hótel Sögu og verða liér á landi þessa viku,
Álafoss eru nú stödd hér á kynna sér fatnaðarfram-
landi ung brúðlijón frá Mic- lc'ðslu og tízkusýningarr
higanríki í Baiidaiik.ji (ium. ferðaaðstöðu og hótel, og-
Brúðhjónin lieita Peter og munu i ( i (heimkomuna að
Judy Kaufman. Tildrög eru minnsta kosli j Michigan ríki
þau,' að >au kynntust við stg ja frá því> hvemiff þcim
úndirbúning sýningar, seni .
, , potti að eyða hveitibrauðs-
þar ior fram, trulofuðust
.meðan sýningarnar stóðu yf- dögum sínum á íslandi og um
ir og ákváðu að fara í brúð- hávctur.
2 FÖ5TUDAGUR 5. FJEBRÚAR 1971