Alþýðublaðið - 18.03.1971, Blaðsíða 11

; 8.
FRÉTTftBRÉF
Fréttabxéf til fyrrverandi nem-
lenda, ssm dvalið iha'fa á Löngn-
miýi'i og St.aðarf'’h’ hjá Ingi-
Ibjöngu Jóhannsdótiutr.
..Kærti fornvinf'r m.fnir!
Bez(i'j iþakkir fvrír öt. ■gó'ð og
skemmt.ileig kvnnii S+’"r*n nem-
endnicamhandi3 hiírmæ^irpckólans
ifrá Löngnmvri. er di'npflnr hqr
isyðra, hplfur h“ð:?! mV* að seg.ja
iþá sög'i. ntt áikv.pðrs rr ag hafa
nemendprnót í T.índi'-irhm f Revk’a
vík, sunnudaginn 21 marz n k.
Hnfst f’nfl'lrhn l.'l 90 30.
Þar ve'Oa rærld frrréfSarstörf
félaigsins. m. a uim ihvert skuli
'Stefna væ-ntanleffTi sikiemirntiferð.
A fundinvm v°rðmr (,T|*r, fvœi5? 1 u
og .'•kemmt.iatr'ði að ræða,
Leiðheiningnr rim d-,o-_ og kvöM
snyrting’l Iwonnq 'P.'nirtio rifiuð
lUpp meðlfkirð prescsiiiaioro eg ræ:-t
rum hipigpv’ta ov 'iin'i. imiatargerð..
Almiennur off isi,,-.i*!"ir oönioiu-r. mun
hVjómia hnffan h,o.Jto Vtvöld og
skemmi.ilipigar skinffffqrnvndir sý-nd
ar. Kaffirpl,a er har iá hnð-lólnin.
Vin,?amil°iff kiwe'Wfl m ivy.S'j ós'k-
ir til ykkmr aíllna.
T^i*—mrdótfir
frá Löngumvri."
PEMNftVINIR
□ . Penmavinaklúbbur í Japan
biður blaðið að koma því til skila
við þá er hafa hug á að Skrifa
til klúbbsins að gera það til að
koma á bréfasamskipt’um msð
Islendingum og japönskum með-
limum klúbbsins. Er markmiðið
að tengjast öllum þjóðum heims
með brófasams'kiptum. — Heim-
ilisfang Múbbsins er: Interna-
tional Pen Friiend Club, Inter-
national P. O, Box 5313 Tokyo,
Japan.
Átján ára brezkur piltur hefur
hug á að eignast íslenzlran penna
vin. Hann ritar einungis á ensku
og aðaláhugamál hans etr að kynn
ast fólki og löndum með því að
skrifast á við fólk héðan og
þaðan í heiminum.
Pilturinn heitir Mr. Melvyn B.
Sándler og býr að 36 Charlbury
Ave., Prlestwich, Manchester,
M25 8EJ, England. — PS. Hann
tekur fram, að hann mun svaira
öllum bréfum, sem honum ber-
ast. —
Albvðiiblaðsskálvin
Svart: icii Þorsteinsson,
Guömundur S. Guömundsson
abcdefgh
00 Y- A ■ 00
t— :=v: f r* 1 l 1 * tíé í, L-
co fm a? m ggp CD
m f:V;j FVI V :;V n r I m
Wí t r 7 B
eo co
ca A Wt A :AV fPfl ‘ W ca
rH m fi léA T—t
ab cdefgh
Hvítt: Jfilíus Bogason,
Jón Ingimarsson, Akureyri
25. leikur hvíts er s2—gS
6
,,Hvernig líður mömmu?“ spyr hann.
„Hún er . . . hún er mjög 'dúglsg“, svarar Fritz stillilega.
Þetta er í ættinni, langar Waíter til að segja,.en stillir sig.
„Hvernig líkar þér hérna?“ spyr Fritz.
„O, líkar og líkar . ._
„Þú mátt ekki gera mér oí erfitt fyrir“, segir Fritz. „Við
verðum að hafa aga, en reynum að láta það ekki ganga út
í öfgar“.
„Það er allt í Iagi mín vegna .. .“ Walter langar til að
vera með kokhreysti eQ*stillir sig. Hver f jandinn gengur að
honum? hugsar hann. Er það þetta með Hans? Eða er kven-
maður kominn í spilið? Eða er hann allt í einu orðinn skyn-
samur og minni hetja?
„Átt þú að stökkva á morgun?“ spyr Fritz.
„Já“.
Fritz kinkar kolli.
„Jæja, ég verð í þinni vél“,
Walter hristir höfuðið.
„Hamingjan góða . . . Gerirðu það að gamni þínu?“
i , „Æ, þú ert kjáni“, Fritz hlær. „Það gæti verið að þú
þyrftir að ýta á bakið á mér þegar ég á að stökkva".
Walter gónir á hann.
| „Hvað áttu við með því?“
„Jú, sjáðu tii —bróðir þinn,-höfuðsmaðurinn með ridd-
arakrossinn, hefur stundum mjög mikla þörf fyrir það.
Petri góðvinur minn sá um það áður fyrr. Nú átt þú að taka
við“.
Walter kveikir sér í vindlingi .og hristir undrandi höfuðið.
Fritz brosir.
„Vertu ekki svona undrandi á svipinn. Allir erum við
eins, en hræðslan grípur okkur á ýmsum tímum. Suma gríp-
ur hún þegar þeir slokra í sig morgunkaffið, aðra þegar
þeir koma upp í flugvélina ... eða þegar þeir .standa við
opnar dyrnar . . . Ég er í síðasta hópnum“.
Höfuðsmaðurinn rétti bróðurnum hvatlega höndina.
í þetta skipti heilsar Walter aðstoðarundirforingjanum
að hermannasið um leið og hann gengur í gegnum skrifstof-
una. En þegar hann kemur fram á ganginn, hristir hann
aftur undrandi höfuðið. Dæmalaust. .. Það er ekki svo und-
arlegt þó Fritz hafi sinn veikleika, en að viðurkenna það,
það er undarlegt! Og gera ef til vill meira úr því en efni
standa til!
Walter fer inn í matsalinn. Nokkrir félaganna eru að
spila. Wenzky hallar sér upp að afgreiðsluborðinu, hann er
fullur. Þegar hann hafði beðið klukkustund eftir stúlkunni,
varð honum ijóst að hún hafði narrað hann. Nú hafði hann
staðið hér nokkra stund og hellt í sig.
Walter gengur til hans.
„Jæja, trítill, svo þú ert kominn aftur úr brúðkaupsferð-í
inni?“
„Ertu .. . ertu búinn að vef ja saman fallhlífina mína?“
drafar í Wenzky. „Ég er að spyrja hvort þú sért búinn að
vefja saman fallhlífina mína!“
„Æ, haltu kjafti“.
Walter ætlar að ganga yfir til hinna, en Wenzky þrífur
í handlegg hans.
„Segðu það bara hreint út... þú hefur ekkert vafið, bara
troðið henni inn“.
Það er auðséð að Wenzky er gráti næst og hinir leggja
spilin frá sér.
„Þú . . . þú ert að reyna að taka stúlkuna frá mér! Allir!
Þið reynir það allir!“ Hann þrífur aftur í Walter. „Og þú . . 5
skítalabbinn þinn ... þú hefur ekki vafið saman fallhlífina
mína!“
Nú skeður allt með ofsa hraða. Walter slær til hans, svo
hann dettur í gólfið. Eftir andartak eru allir í salnum farn-*
ir að slást. Allir á móti öllum. Þetta eru stórkostleg slags-s
mál. ..
Þá kemur varðmaðurinn í dyrnar og blæs í flautu. Áður
en flautan er þögnuð, hafa þiltarnir læðzt framhjá honum.
Tólf glös og tvö borð er fært á Jistann yfir týnda muni.
Paschen eftirlitsmaður, sená ér nýorðinn undirforingi tek-a
ur minnisbókina og skrifar:- ■ „Ekkert sérstakt frásagnar*
vert“. '• Á ,í
^&WJOÍpfÍi l'lr
Vélarnar leggja aftur af st^ð. Klukkan er sex að morgni.
Þær eru níu, sín með hvern hópinn. Yfirmaðurinn er í sömu
RÁÐHERRAFUNDUR (5)
slkal og tilniefna umlboðsmérm
sína í þessu slcyni. Utqnríkis-
ráðherrarnir leggja áherzlu á,
að nauðsynlegt sé að halda
slílca undárbúningsfundi án ta|E-
ar til að unnt sé að byrja í raun
á að samræma viðhorf til mála
er varða soimkvaðningu ráð-
stefnu Evrópurílcja.
Um leið var valcin. at'hygli á
því, að þeir aðilar, sem eklci
hafa hag.of því að úr viSýjám
dragi í Evrópu efli nú andóí sitt
gegn sairíkvaðnihgu Evrópúráð-
stefnu. Þetta lcemur fram í því,
að sett eru ýmiskonar iýriir-
framski'lyrði fyrír s-nmkw^ðn-
ingu hennar, sem ætlað -ei1; að
flækja undirbúning sfðifin,
tengja sjálfa samkvaðn? ngu ríið
stefnunnar öðrum vandarnáíum,'
som reynast mun aTvarleg Hindf
un á hennar vegi. Á'Icýfc^íhir'
þær, sem nýlega-voru tek.itdr á"
fundi ráðs: NATO í BrussebéTU'f
anda shkrar stefnú, serh tðg "í“
þágu eflingarkyjfebúnaðár^pp'-"
hTaups í'Eyrónu. Ailt.þetta Teindr
ar þróun jákvæðra aðsiæðha í
Evrópu, sem væru hagkv’i^mar
þjóðum átfunnar og frjðinum.
Við þessar aðstæður verður
nauðsynlegt að gera nýjar ráÖ-
stafanir til að útrýma þeim
hindrunum, sem komið er upp
gegn samlcvaðningu ráðstefnu
Evrópuríkja. Af hálfu ríkis-
stjórna sinna lýsa utanríkisráð-
herrarnir yfir því, að þær munu
hvergi hvika frá þeinii eiíidegr.u
steínu sinni að sluðla afð því, að
un-dirbúningsstörfum að Evrópu
vá.\-.tefnu Ijúki sem fyrst. Sljórn
ir þær, sem hér eiga hlut að máli
hvetja stjórnir alira þeirra ríkja,
seml.áhuga hafa á málinu að
lialdai , áfrani viðleitmi sinni í
þessa átt.
■Sósíalísku ríkin, sem fulltrúa
áttu á ráðstefnunni munu og
halda áfram jákvæðri viðleitni
‘"til ’ þróunar eðlilegra og öllum
ha.gkvæmra samskipta milli
allra rfkja alfunnar, . munu
stuðla'aö friðarástandi og efl-
ingu þess, að því að cdgbúnaðar-
kapphlaup.inu verði hætt en
dregið úr viðsjám og samstarf
þjóða eflt í Evrópu sem og um
allan T)!ei,m.
Aðildarriki Varsjárbandalags-
ins telja það þýðingarmikið að
Tcggja enn áherzlu á það, að sam
skiþ|i annarnv ríkja við Þýfeka
aliþýðulýðveldið á jafnréttis-
grundvelli slctpta rniklu fyr.ir ör
ýggi Evrópu og alls heimsins.
Meðan slílcum samskiptum he£-
ur eklci verið komið á, þarf að
koma á milli Vestur-Þýzkaiands
og ÞAL samskiptum, sem byggi
á viðurkenndum reglurn alþjóðá
réttar. Það væri og í þágu bæi t.r
ar sambúðai ef hætt yrði að
sporna gegn upptöku Þýzka al-
þýðulýðveldásins í Sameinjðu
þjóðirnar eða önnur aliþjóðkg
samtök. Þátttakendur ráðstefn-
unnar telja það bróðurskyldu
sina að veita Þýzka aliþýðulýð-
veldinu hvers konar aðstoð í
þessum efnum og munu gera við
e:gandi ráðstafanir þs,r að iút-
andi. —
EÍNRÆÐI___________________ (5)
Álftanesið var í landnáirni
Ingólfs Arnarsonar — senniiliega
upphatflega iein jörð; Snorri
Sturluson átti þar athvarf er
setið var um líf hans; en síðan
voru Biessastaðir sviknir í út-
lendra eign af íslendingum.
Þangað flutti SkáTholtsskóli
er hann hafði verið stutta stund
í Reykjavík — og þar var
fyrsti landlæknirinn og lyfja-
búðin áður en hún fluttist að
Nesi.
Bessasteðir hafa verið menn-
ingarsetur og höfuðból og
Álftanesið á laniga sögu að
baki. Þessi öld hefur hlúð að-
gróðri jarðar, sléttað kargaþýfi,
fært saman mýrar og fegrað
holtin.
Bezt væri að Vatnsmýrarflug-
völlurinn 'hyrfi sem fvrst og þó
einkum HITGVILLAN um flug-
völl á Álftanesi. — „Poldar-
ekart“ Vatnsmýrarinnar mætti
bæta og Öskjuhlíðin, fyrir neð-
an vatnsgeymana bíður upp á
mikinn gróður og fegurð.
Veitt hefur Fróni mikið og
margt
miskunnar faðir, EN BLINDIR
MENN
meta Það aldnei eins og ber,
unna því lítt, sem fagurt er,
telja sér lítinn yndisai'ð
>að annast blómgaðan jui'ta-
garð. 1
AFGREIDSLUSÍMI
ALÞÝÐUBLABSINS
ER 14900
FIMMTUDAGUR 18. MARZ 1971 11