Alþýðublaðið - 17.04.1971, Síða 4

Q FJeiri fuglar em frcítnæm-
ir tn geirfuglar. — Það hefur
nýlsg-a komið fram í fréttum
blaða. að lór*n vaeri komin að
kveða. burt snjóinn. Er því
%‘kki 'úr vegi að líta á aðaTlög-
,in œn írósnzfea farfugla og
;^íaðfugla, lög nr. 33 f,rá 1966
•um fuglr.'V'eiðar og fuglafriðun.
Algér friffun viiitra fugla er
rff:»Ire*>fan. — í lögum’ þsssum
.^egir, að allar vilitar fuglateg-
• undir hér á landi skuli friðað-
;ar rflt órið, en undantekningar
. finnásf þó. A.C ákváeði þesisu
U-siðir t. d., að þröstyrinn hans
• Jónasar Hallgrfmssonar er
alltaf friðaður, sömuleiðis sól-
skr'kjan hans Þorsteins Er-
■Ijngssonef og óðinsbaninn hans
• Tómasar Guðmundssonar, auk
■Ipunnar að sjáifsögðu.
Mis.'afnlega vífftæk iind.an-
lekningarákvæffi heimila veiði.
— Rjúpuna má veiðr, frá 15.
.í'ktcber til 22. desember —
;þött menn mættu gjarnan
•gieyroa því — og nofekra nr/;n-
lireinda fugla má veiða á á-
'ltveðnum árstímum. Hins veg-
ar má veiða 5 fuglategundir
.allt árið, þ. e. svartbrfeinn,
kjóann, hrafo'nn, s'lamávinn
og sdfurrr.'ávinn. þar af svart-
bíilcinn (veiðibjölluna) jafnv'el
gegn verðlp.unum skv. svar't-
bafeseyðingrrlögum, iþótt
reyndar sé aðei.ns greilt Cyrir
hann örWtill hluti af vífffrægu
ge:'-,V'?l~verði.
S.'-'íl'ræfir fuglw n|óia
(n3«-n' •'•(daffrar verndar. —
Rý-Hgæf''r fualgr. t. d. örn'nn,
fá’kirn, iin.æuglan, æffarfugl-
inn og ihaftyrðillinn, njóta
mestrar lögverndar alfriðaðra
fugla. Þannig má t. d. ekki
veita undarJþáguWeimild til
vfleiða á erni, þótt hann valdi
verulegu tjóni í fiskræktrp’-
stöð, og þyngri sektarreíaingar
en ella liggja við því, ef örn-
inn er veiddur. Þótt alfriðað-
ir fuglar eins ‘og örninn séu
þannig v'erndaðir á ýmsan
hátt, er þó heimilt að beita
neyðarvörn gegn þeim, t. d.
stugga þei.m burt, ef þeir. sp'Ila
eggv'erí aeðarfugia. en þau gela
nottð friðlielgi eignarréttar-
gr ei n a r st j ór n. a rsk rá r i n n a r.
Kemur .þetta fram í hæstarélt-
ardóro.i frá 1966, þar sem
bóndanum á Hvallátrum í
Austur - Barðastrandarsýslu
voru dæmdar 15.000 kr. bætur
fyrir tjón, sem hann hafði orð-
ið fýrir af vöidum arnar, en.
bóndinn varðist erniinum ekki
vegnp, bann«, yfirvalda.
Eggjalaka. Friðun nær og til
eggja, en undantekhingar finn-
ast. Þannig er t. d. heimiit að
taka egg í fyrsta Varpi kríu og .
hettumávs. Vegna hlunninda-
ákvæða hafa Mýv'etningar víð-
tækari rétt, t. d. til andar-
'eggjatöku, og Vestmannaeying-
ar t'l lundapysjutöku, svo
að dæmi séu nefnd.
Arekstrar Iandeigenda og
veiffinianna. — Öllum íslenzk-
um ríkisborgurum eru fugla-
veiðar hsimilar í afréttumn og
almenningum utan lamdar-
•eí.gna lögbýla, enda geti eng-
irm sannað eigliarrétt sinn til.
þr'rra. Saroa gildir um eggja-
töku. Að sjálfsögðu ber þó að
vi.rða t. d. friðun'p’áikvæð.i lag-
anna. En oít er óljóst, hvað
séu lan-dareignlr iögbýla.
Mætti að óreyndu æ ’a. að
bændur vissu betur en ókunn-
ir veiði- eða eggia-t'ökumenn,
hvar iandrt.-’eígnir þryti, og er
því ráðlegt í va.fáfilvikurn að
•hafa samráð v'ð bændur, ef
msnn vilja s.neiða h.iá feæru-
og sekfarefsingarhætiu. Ölög-
leg' eggiátafepi getur varðað frá
250—10.000 kr. sekium — og
jafnvsl helminsi meirá í ítnefe-
unartilvikum. Það sfeal þó lek-
ið Þ-sm, að bændur búrfa a'Iis
ekki að vera eigendur afréita
og almenninga, þótt þeir hafi
öldum saman rekið fé á þær
slóðir. Landeigendum eru
hins vegar einum heimilar
fuglavteiðar og ráðstöfunarrétí-
ur þeirrá í landareignum sHft-
um, þ. á m. 115 m á haf út og
og í almenningi stöðuvatna,
nema lög mæli öðruvísi fvr.ir.
Hér roá geta þess, að ekki mú
hlevpa af sfeoti í landi annárs
án leifis landeiganda eða ábú-
anda, nema lög mæli öðruvúsi
fyrir.
Lokaráfflegging. — Van-
þekking veiðimanna á ákvæð-
um fuglaveiðilaganna, t. d. urn
veiðiað-ferð og veiðitæki, getur
feomið þei.m í koll. þrnn-'g að
þeir hljóti refsingu. Er því
ráðlegt að leita til mennta-
málaráðuneytisins eða sýslu-
manna og bæjarfógeta, er geta
látið mönnum í té sérprentun
af ákvæðum fualave’ðdaga. —
FRÉTTIN SE
FÓR í
□ Hundaeigen.d’afélagið, s'em
ekki er til, isam'þyfekti á fimdi,
sem ekki var ha.ldiLtm, sitt'hvað,
ssm ekki fær staðizt. Og frétt
um það birtisit í útvarpinu, Tím-
anum og Vísi.
Ástæðan fyrir þassu er sú, að
einlhVerj ir fyndnir menn ser.du
fjölmiðlum síð'búið aprílgabb í
formi fréttatilkynningar, þ-sss
é&jis, að kæra ætti til Mannrétt-
iindadó’miAoliiinis í Ha®g úrofcurð
borgarstj'órnar um bann við
hundáhaldi. Ennfremur var þar
dkýrt frá því rð Páll Magríúspcm
lcgmaður hefði verið ráðinn til
að apr.a t málið.
Hundavinaféiagið hefur nú
sisnt frá sér yfírlýsingu þar sem
ölfium skyldleika við ofa"greinda
fréttatilkynningu er afneitað. —
Er da rmnn ekksrt „Hundaeigenda
félag“ vera til. Aðeins tvö félög
um htmda eru starfandi: Hunda-
vinafélagið og Hundaræ'ktarfélag
ið, en það síðaxnefnda hefux'
einkum á sfeefnuskrá iSinni að ná
upp hifeinum sitdfni isianzJkria
fjárhundsins. —
□ Og enn stækk.ar strætisv-igna
flC'firn. Á f.indi bcx'giárráffs 6.
aprf'l var l'ögð fram ti'Haga stjörn
'ar' SVR úm kattp á 5 nýjum
;*trætTíivðédf-aa eg var hún sam-
■I r.feltt á fundi ráSsins 13. þ.m. All
> þoi-.ir v-agúar verða af Merce-
des Eenz gerð.
Á flundi ráð.-ins kcm fram sú
Vr.-ga, að leitað y-rði tilbofSa um
kauþ á framangreindren flmm
=i: ætisvö.gaum, en hún var felld
af borgarriffs.fulltrúum Sjálfstæð
lisflck'fcsiris,
TiSkynniri
UM LOKUN GÖTU í KÓPAVOGI O. FL.
Frá og með mámideginum 19. apríl n. k.
v'erður Digrane'svðgij lcEfiáð ]mjr',i H'afnar-
fjarðarvegar og Vogatuingu. — Engar breyt-
ingar á 1101 ferðarregium hafa verið gerðar,
vegn'a þessarar breytingar.
A'kstairsJ&iðir milli bæjanhluita fyrst um sinn
verða Kársnesbraut — Nýbýlavegur —
Kópavogsbraut — Hlíðarvegur, frá vestri
til austurs, svo og Auð'brekka. — U.mferð
verður væntanlega flutt á bina nýju brú,
Digranesvegur — B 0 r ga rho It s b ra ut, um
miðjan mai.
Bvggingarnefml Hafnarfjarðarvegar
í Kópavogi.
Lúðrasv.
Svanur
n Lúðrasveitin Svar.ur brá á
'þá nýbrsytni um pá-fcana að
c,fm'S til Dixieland-hljómleika í
nevjurarDma í Sigtúni. 'N.efnir
liúni fyrirtækið „Músifcreviuna
1'97|“. og voru fyr tu hljómleik-
ar haldnir á mánudags- og
þ» iðjudagrkvöld, on. þeir na;i tu
eru ráðgerðir á morgun, sunnu-
dag.
A þriðjud'agskvöldið var húsið
heldur þunnskipað, en.lúðrasveit
armenn létu það ekki á sig fá og
blé.u af mikium rnóði. Tónlistin,
sem leikin var, mun vera radd-
1 Sctt i'yrir lúðrasveitina eftir er-
Kannski sá guli sé
ríú loksins oð koma
O fekki bólnr enn á aflahrot- þeirra frá 10 tonnum og upp í
TinTt; hjá þeim í Veetmannaeyj- 22 tonn.
urti, en þaðan fékfc Alþýðublaðið |
J>aér fréttir ur.dir kvöid í gær, I Að sögn atarfsmanns Reykja-
aS' aíli bátanna væri tregur. Hins víkurradíós virtist í gærkvöidi,
vsgar var reytingáafli bjá Þor- að afli væri beldur að glæðast
lókshafnarbátum og var lai'li . suður með sjó. —
lendum hljómplötum af Hlöðver ]
Smára Haraldssyni, ungum
ir.xnni sem stundar nám í Tón-
li-tarefeólanum og leikur í Svani.
Var einatt snjall og voldugur
hljcmur í leik sveitari'nnar, sem
var sfcipuð einum sextán horna-
blóíunum auk orgelleikara og
' trommuleikara. Munu þetta vera
fyrstu lónleikar með þsssu sniði
hérlendis.
1 1
Meðan á hljómleikunum stóð,
hvarflaði að manni að ekki
þyi’fti miklu við að bæta til að
gerá þá verulega eftirminnilega,
eiginlega engu nema nokkrum
a'tfcurðaeinleiikurum! Þó skal það
a'lls efcki vanmetið sem gert var,
og fcer þá einkum að nefna fram-
lag þeirra trömpetleik'arannn
Lárusar Sveiniteonar og Jóns
Sigurðssonar, sem brugðu á-
kveðnum ljóma á tón'leifcana.
Stjórnandi var að þessu sinni
Rieynir Sigurðuson, eirm af
lúði’asvei'tarmönnum, en hinn
eiginlegi stjór.nandi lúðrasveit-
ariinnar, Jón Sigurðsson, sat eins-
og fyrr segir í sveitirmi að þestu
sinni og blés í trcmpet.
Milfii einstakra tónverka fcom
fram Borgar Garðarsson í gei'vi
trúðs og lék einskonar „siða-
m:eiíiitara“ eða hátíðarstjóra í
litlu íslenzku þorpi, Svönuvík,
sem er að halda uppá 11 ára
afrhæ'li' sitt með pomp og pragt.
Þe 'sí reviurammi. sem gerði góð-
látlegt en helzti bitlauist grín að
fyrirhuguðu þj óðhátíðarhaldi
1974, var faminn af Jóni Hjart-
arsyni, og hefur honum satt að
segja oft te'kizt betur upp, þó
einetaka gullkorn hrýkki úr
| penna hans eininig hér.
Meðal skemmtiatriiða á þedsari
. þorpshátíð voru ýrriis „númer“
i £i£m félagar lúðraíveitarinnar
höfðu veg og vanda af. Þeir léku
; grír.þætti, sungu fjónöng, léku
| einfieik’ á fagott og tvíleik á
fiuatu, og síðast cn ekki sízt lék
Þórir Sigurbjörnseon mjög
! íikemmtilega á sög og reykjar-
pípu, enda greinilega gæddur
| gcðum Fkopleikarahæfileiku'm.
| í heild var þessi dagskrá
] Svans indæl og gsðþíkk, en mér
| fannst vanta púnkti'nn yfir i-ið,
i meiri tilþrif, -terkari og stævri
| línur. Sigurffur A. Maguússon.
Meðal gesia
uefur veritV tilkynnt um
þá Dani, sem ríkisstiórnin hfcfur
óoúié til íslands í sambandi viff
afhending Flateyjarbnkar og Kon
ungsbókar Eddukvæffa.
Auk þess liefur ríkisstjórnin
boðið heim dr. Jóni Ilelgasyni,
prófessor, og Bjarna M. Gísla-
syni, rithöfundi. —
4 Lairgardagur 17. apríl 1971
f
i