Alþýðublaðið - 08.05.1971, Blaðsíða 8

Útg, Alþýðuflokkurinn
Ritstjðri:
Sighv. Björgvinsson (áb.)
SDBVfOl
Frumkvæði Eggerts
iVerndunar- og friðunarmálin hafa ávallt
verið meðal sérstakra áhugamála Egg-
erts G. Þorsteinssonar sem sjávarút-
yegsráðherra og hefur hann á þeim svið
,wm haft frumkvæði um stórfelldar að-
gerðir fslendinga, sem vakið hafa al-
menna athygli annarra og hafa orðið
öðrum fiskveiðiþjóðum til eftirbreytni.
Vegna hins mikla áhuga, sem. Eggert
hefur sýnt þessum málum hafa íslend-
ingar fengið orð fyrir að vera braut
ryðjendur á ýmsum sviðum verndunar-
málanna og hefur ráðherrann jafnan
lagt sig allan fram um að vinna skoðun-
um sínum á verndunarmálunum braut-
argengi, bæði innan lands og utan.
Það eru ráðstafanir fslendinga til
verndunar á síldarstofnunum, sem einna
mesta athygli hafa vakið. Veturinn
1968 setti Eggert reglugerð um tak-
mörkun á síldveiðum ásamt ákvæðum
um magnkvóta. Riðu fslendingar þar
fyrstir á vaðið af þeim þjóðum, sem
síldveiðar stunda á norðanverðu Atlants
hafi.
í kjölfar þessara aðgerða fslendinga
var m. a. efnt til fundar norrænna fiski
málaráðherra og hins sovézka og var
sá fundur haldinn í Moskvu. Þar lagði
Eggert G. Þorsteinsson fram ítarlega
greinargerð um verndunarmál síldar-
stofnsins ásamt tillögu um, að aðrar
þjóðir fylgdu fordæmi íslands í þeim
efnum. ;
Þessi greinargerð Eggerts hafði þau
áhrif ,að Sovétmenn hafa síðan lýst
yfir fylgi við skoðanir íslendinga og
sett sínum eigin fiskimönnum mjög
svipaðar reglur og þær, sem settar voru
hér á landi. Norðraenn gerðu einnig
svipaðar ráðstafanir skömmu síðar, þótt
þær gengju ekki eins langt og aðgerðir
Islendinga og Rússa.
Með frumkvæði sínu í verndunar-
málinu hafði Eggert G. Þorsteinsson
því mikil áhrif á aðgerðir annarra þjóða,
sem litu á ísland sem fyrirmynd í þeim
málum.
I Alþýðublaðinu í dag ræðir Eggert
G. Þorsteinsson verndunarmálin og
’dregur þar m. a. upp glögga mynd af
ástandi og horfum. Varar hann við því,
að líkur bendi til þess, að flestar teg-
undir nytjafiska á íslandsmiðum séu
nú því sem mest fullnýttar og sérstak-
lega verði fslendingar að stánda vörð
um þorskstofninn. Af þeim sökum hef-
ur hann m. a. beitt sér fyrir að gerðar
séu umfangsmiklar rannsóknir á þorsk-
og ýsustofninum við fsland og Græn-
land. f Ijósi niðurstaðna, er þar fást,
verða svo teknar ákvarðanir um þörf
aðgerða og hvers eðlis þær aðgerðir
ættu að vera.
Þannig undirbýr Eggert G. Þorsteins
son markvisst aðgerðir fslendinga í hin-=
um mikilsverðu verndunarmálum. Þau
eru sérstök áhugamál hans og hefur
hann þegar unnið þjóðþrifastarf að
þeim málum.
Hina kappsfullu og kraftmiklu Chris, leikur Kjuregej
Alexandra, en hún er ættuð frá Síberíu.
— Hefurðu fengizt við leiklist áður?
— Já, ég lauk fimm ára námi frá leiklistarskólanum
GÍTIS í Moskvu, en þar hefur einn íslendingur stundað
nám í leikstjórn, Eyvindur Erlendsson.
— Hvernig finnst þér að starfa með ungu fólki á íslandi?
— Það er mjög skemmtilegt, þetta er gott fólk og góður
andi yfir öllu. Menn sýna mikinn áhuga á því sem þeir eru
að gera.
— Finnurðu sjálfa þig í leik þínum í „HÁRINU"?
— Ég veit ekki hvað ég á að segja við þessari spurningu.
Auðvitað reyni ég að gera mitt bezta á sviðinu og hugsa
þá ekkert um það að heima sitja fjögur börn, ung og smá.
Ég reyni einfaldlega að „ganga inn í það“ sem ég er að
gera eins og aðrir á sviðinu.
— Finnst þér verkið klámfengið?
— Mér finnst allt mjög eðlilegt sem sýnt er í þessu verki
samsvara hræsnislaust þeim veruleika sem við öll þekkjum.
Ég tel hins vegar rétt að leggja aðaláherzlu á inntak verks-
ins, mótmæli gegn stríði og baráttu fyrir friði. Þau atriði
snerta mig einmitt mjög persónulegá, ég missti sjálf föður
minn í síðari heimsstyrjöldinni. Mér finpst þetta unga fólk
sem leikur í „HÁRINU“ leggja sig mjög fram um að þetta
nái til áhorfénda og svo ósk okkar um að !„sólín megi skína“.
— Ertu ekki ákveðin í að verða aftu,r með í haust?
— Jú, það ætla ég að gera. — Auðvitað. —

Jæja, eruð þ:S ekki orðin lang
leit eftir rabbinu sem ég var
búinn að lofa ykltur, við þrjár
dömur úr ,,HÁRINU“? Datt
mér ekki í hug. Þó þetta hafi
nú óneitanltga. ú.regist nokkuð
(aðallega vegna mikilla
þrengsla í bla.ðinu) þá hef ég
nú ekki gleymt þessu alveg.
Eg brá því und.ir mig betri
ílótunum eitt 'kvöUIið hérna
um daginn og hitti þrjar 'di
ur sem leika í „HÁRINU“
máli og samdist okkur dáv
Hins vegar bregður svo x
að af óviðráðanlegum ásta
um getur viðtalið við Hel
S. ekki birzt og verð ég að b;
ast velvirðingar á því. En I
kemur sem sagt stutt rabb i
tvær leikkonur úr „HÁRINI
<QC> Valgeirsson.
Þuríður Friðjónsdóttir leikur hlutverk hinnar ófrísku ,
ie af mikilli innlifun og tilfinningu.
— Hvernig líkar þér við hlutverkið?
— Bumban er svo haglega gerð að hún veldur mér
um erfiðleikum.
— Hefurðu verið í leikskóla?
— Já, ég hef verið í leikskóla.
— Taldirðu þig eiga meiri möguleika á því að leysa
verk þitt betur af hendi en aðrir, vegna þess?
— Leikskólinn hefur orðið mér til mikillar hjálpa
það er ekki þar með sagt að ég hafi möguleika til að
hlutverk mitt betur af hendi en aðrir.
— Hver er afstaða þín til eiturlyfja?
— Ég þori ekki að svara spurningunni, James Bon
rannsóknarlögreglunni, siðgæðisvörður og fyrirmynd
fólksins, íes alltaf Alþýðublaðið þegar hann er:þunn
— Hlakkar þá-.' til að byrja aftur í haúst?
— Ég er ekki farin að hugsa svo langt ennþá. —
8 Laugardagur 8. maf 1971