Alþýðublaðið - 22.09.1971, Blaðsíða 3

16 ára í
it ánaöa
□ R. i'insóknarlögreglan ha-ijd- ! ekki fyi-ir að Xara í .þessu tilfeUi.
tók 16 ára pílt fyri-r iJJnfe’ot i! Bir.Sið .arefndj frð þessum tólli
fyrrafcyöid «g hef-ur haan játað f-yrr skörmmi síðan vegna af-
það og verið úrsilvurða&ur í ailt j brota. Hann varð 16 ára i vor
að 90 daga gæzfiu>varðihald og og skömmu síjðar var hann búinn
skal ge&heifca hans ræjnsökuð að brjóta ítsegiteve. mikið pf sér
ýtarl.ega á tímabilinu.
Þ.ebta i-æri heldur harður dóm
ur fyrir fyrsta. brot, en því er
A-FUNDUR
Á ÍSAFIRÐI
0 Anrað livöld, fimmtudags
kvöld. efna Alþýðuflokksfélög
in á ísafirði til fundar í sal
Kaupfélagsins og hefst fund-
urlrn ki. 20,30. Á fundinum
muru frambjóðiendur flokks-
ins við komandi bæjarstjórn-
arkosningar flytja ávörp og
svara fyrirspurnum. Gestur
Framliald á bls. 5.
fi'á a-mæhscleginum ti'l iþess að
vera •úi’Skurð.aður í 30 daga varð
hald, s>em fátít-t er meS svo unga
menn.
Hanti rfplánaði þa.nn dóm, en
iafns.kjc'tt og ha.nn. slapp út, lók
han.n upp f*jcri iðju og ekikl leið
á löngu þar til mi. g tn.«b>:ot
söntiuðus'í: á -hann og vav hann
þá úrskurðaður í 60 dssa gæzlu-
varðh a.l.d og geðranrsókn. Ekki
reyndist þá uijnt nð fra>mikvæma
geSranr'o/!’.-n>'-na, cn hann sn.t í
varðhaldi allan i>'marm.
Hegsr hanij kom úr þtn 'va
hakli fy-rir :>éttutn má-mfði. fðr
hann í háMrmá'naðariierSaia'g ú-t
á land og fara engar sögw af
afbrotum h-.ns þann t'ima. »n
Framhald á bls. 5.
Vaxtarkippur
hjá iönaðinum
□ Framleiðsluaukningin í iðn-
aðinum varð um 20% á öðrum
ár.sfjórðungi þessa árs miðað
við sama tímabil í fyrra.
Samkvæmt úrtaki úr 24 iðn-
greinum varð framleiðsluaukn-
ingin talsverð í flestuin, en þó
varð samdráttur í veiðarfæraiðn
aðinum og kexgerð.
í málgagni Félags íslenzkra
iðnrekenda, íslenzkum iðnaði,
má sjá, að framleiðsluaukning
hefur átt sér stað í brauð- og
kökugerð, sælgætisgerð, drykkj-
arvöruiðnaði, — ullariðnaði, —-
prjónaiðnaði, húsgagnagerð, inn-
réttingasrriði, pappírsvöruiðnaði,
prenti.ðnaði, sútun og verkun
ekinna, málningar- og lakkgerð,
málmiðnaði, skipasmíði og við-
gerðum og plastiðnaði.
Mestur vöxtur er í drykkjar-
vöruiðnaðinum, innréttinga-
smíði, pappírsvöruiðnaði, málm-
iðnaði, skipasmíði og viðgerðum
■ og plastiðnaði og er búizt við
| áframhaldandi aukningu
j Lúðvík þingar
um landhelgina
□ Lúðvílt Jósefsson sjávarút-
vegsráðherra hefur boðað full-
trúa ýmissa starfshópa til við-
ræðufundar urn landhelgisimálin
á Hótel Sögu á morgun.
Boðaðir eru fulltrúar sjó-
manna, útvegsmanna, fiskfram-
leiðenda og Landhelgisgæzlunn-
I ar svo að eitthvað sé nefnt. —
□ Erlendum ýiskiskirfum> hér
við land hefur fækkað heldur
frá fyrra mánuði miðað við taln-
ingu Landhelgisgæzlunnar dag-
ana 14. og 15. septemtoer. Sam-
kvæmt síðustu talnignu voru 94
togarar og einn handfærabátur
á miðunum hér við land á móti
101 togara og einum handíær.i-
báti seint í ágúst.
Brezkum togurum hefur fjölg
að úr 53 í 60, en vestur-þýzk-
um fækkað úr 43 í 30. Belgísku
togararnir voru fjórir í tveim
síðustu talningum og eini rúss-
neski togarinn sem var þá, er nú
horfinn.
Athyglisvert er enn hvað tog-
! ararnir hópa sig sanian eftir
j þjóðerni, og þannig eru 25 vest-
ur þýzkir togarar suðvestur und
an landinu af 30 þýzkum hár
við land.
Togurunum hefur fækkað
mjög á miðunum út af Vestfjörð
um, eða úr 49 í fyrra mánuði
i niður í 11 nú. Aftur á móti hef-
ur þeim fjölgað út af Norður-
ilandi og Suðvesturlandi. —
Eftir Bjarna Sigtryggsson
Kristján Albertson
Q „Ég hef alla tíð haft miki-
ar mætur á séra Erojl. Ég horfði
á htaiw jarða Böðvar á Laugavatni
í vondu veðri. Það var tilkomu-
mikið eins og í rússneskri kvik-
n.ynd eftir Eisenstein.
Ég hef líka alltaf fundið til
sky'dleika með sér.a Lmil og
Stalín, enda nam Stalín guðfræði.
— Ég var satt að segja,
Bjarni, cvðinn óþreyjufullur
vegna þáttarins, sem var tek-
inn upp í lok nóv.embermán-
aðar í fyrra, áður en ég íór
•til Ameríku. Ekki óþi'eyju-
fullur eftir að sjá sjálfan mig
á skerminum. En ég bjóst við
að þátturinn yrði sýndur í
marz, og það eyðilagði tópik-
gildi hans að sýna ihann svona
seint. Meðal annars vegna
myndarinnatf Táknmál ástar-
innar, sera var eit-t af tiiefn-
um þessa sjónvarpsspjalls við
hinn mæta Kristján Alberts-
son.
En þannig fór, að þáttur-
inn var tekinn upp áður en
ég fveistaði gæfunnar í ann-
að sinn í Ameríku. Þegar ég
kom svo heim eftir nýár hitti
ég son Helga Sæm. á Nautinu
í Austurstræti. Hann sagði
mér þá, að þessi þáttur kæmi
ekki í sjónvarpinu.
Þegar ég fó'r að grennslast
fyrir um þetta með liægð hjá
ábyrgum aðilum hjá sjónvarp-
inu, komst ég að raun um, að
brögð höfðu verið í tafli í
mínum fjarvistum. En mí er
þetta gleymt og gvafið. Þátt-
urinn var birtur óbreyttur
og það eru „no hard feel-
ings.“
Ég bið fyrir sálu sé'ra Em-
ils, eins og áður, og annarra
kumpána, sem ef til vill koma
svolítið við sögu.
Það finnst mér skrýtið, að
þessi viðtaisþáttur skyldi
koma eins og útgönguvers við
sýninguna mína, sem lauk
sama kvöld og þátturinn var
sýndur.
RABBAÐ VIÐ
STEINGRÍM
UM SJÓNVARPS-
ÞÁTTINN SEM
VAR SEINKAÐ
UM HEILT ÁR
að koma. Og þótt svo hann
hefði ekki komið, þá hefði
það ekki dregið úr mér vilj-
ann né áhugann á þeim við-
fangsefnum sem ég fæst við
nema síður sé.
Þátturinn intereserar mig
ekki lengur. Þegar ég loksins
iVétti eftir dúk og disk að
þátturinn ýrði sýudur, — þá
var þetta eins og að heyra
tíðindi úr héraði.
Antiars hef ég mikinn á-
huga á sjónvarpi. Ég hef á-
kveðnar hugmyndl'r um það
hvernig gera má sjónvarps-
viðtöl. Ég held það væri ekki
úr vegi að senda þennan
í frómleika sagt lagði ég
sérstaka rækt við þennan sjóu
varpsþátt. Ég gerði mér t. d.
ferð niður á Landsbókasafn
og las mé'r til. Það er nauð-
synlegt að koma vígbúinn til
leiks í blaðamennskunni. —
Maður þarf að hafa stað-
reyndir til taks, spurningar,
sem nota má á réttum augna-
blikum.
Að slepptu öllu gamni er
ég liættur að kippa mér upp
við liind'ranir á veginum. —
Þetta er eins og íslenzka vega
kerfið.
Ólafur Ketilsson talar um
slæma vegagerð á leiðinni að
Gullfoss og Geysi í tíma og
ótíma — beitir sinni húmor-
kenndu geðvonzku — ráð-
herrum og ráffamönnum til
hrellingar, Venjulegu fólki til
gleði og upplyftingar.“
„Af hverju var þátturinn
saltaður þetta Iengi?“
„Aff minni hyggju voru á-
kveðin öfl aff verki, sem féllu
þó á eigin bragði. Þetta er
langur prósess. Til dæmis
urffu bréfaskriftir milli okk-
ar Kristjáns um þetta. Ég var
orðinn hinn rólegasti.“
„Varstu búinn að afskrifa
þáttinn?"
,Nei, ég var ekki búinn að
afskrifa hann; ég afskrifa al-
drei neitt. Ég vissi a® hann
myndi koma, — hann lilaut
Stei’ngrfmur Sigurifeson
skenimti- og menningar abteil
ung sjónvarpsins út fyrir land-
steinana. Til að mynda til
USA. Þar fara viðtöl fram
eins og lífið sjálft. Það hefði
til dæmis verið fróðlegt fyrir
íslenzka fréttamenn að vera
á Kennedyhöfða og fylgjast
meff þegar heimspressan
spurffi Spíro Agnew spjör-
Framh. á bls. 8.
MiSvikudagut 22. sept. 1971 3