Alþýðublaðið - 22.09.1971, Blaðsíða 7
t
ljóð
rétt
fum
krir
yrir
drei
gað
: sð
3V0-
ega.
við
láta
era
síð-
ur mikilvægt að ha'fa ailt í lagi
og allt á sínum stað.
— Hvernig viltu hafa stelp-
urnar?
— Ja, það er nú eikkj gott
að segja. Ég vil náttúrlega
heist hafa þær dökkhærðar og
með blá augu. Svo verða þær
að hafa þrýstin brjóst og vera
þéttár á iréttum stöðum. Þær
verða að vera yfirvegaðar og
rólyndar að eðlis'fari.
— Fórstu á hijóml'eikana?
— Já, auðvitað.
— Hvers' vegna heidurðu að
það ihafi komið svona fáir?
— Eg held að þsssar' hljóm
svaitir hafi ekki verið nógu
þekktar hér' á landi, og s/vo
voru náttúrlega margir sem
ekki hafa áhuga á þeirri teg-
und tónlistar sem þær spila.
— Hver fannst þér biezt?
— Mér fannst „Main“ lang
samlega bezta hijómsveitin og
var hrifnastur af þeim.
— Hvað ætlarðu að verða
þegaf jþú ert orðinn stór?
- ST.-ERRT!
gg Valgeirssoh.
POPP-KORN
náttúra
□ Núna, þessa dagana eins
og svo oft áður eru stórir hiutir
að gerast hjá hljómsvíeitinnii
Náttúru. í fyrsta lagi eru þeir
að leita, sér að nýjum trommara
Oþeim virðdst ha'ldast illa á
þeim) og í öðr.u lagi eru þeir
að spá í tilfooð frá tveimur stór-
fyrirtækjum, erlendis, í sam-
bandi við plötuútgáfu. Varð-
andi það síðarnefnda<, þá verj-
ast þeir gaurar aMra frétta og
vilja sem voníiegt er, ekfcert
segja fyrr ien ejllt er komið á
hreint. Hvað trommarann á-
hrærir þá hafa margir verið
nefndir í því sambandi og að
því er best er vitað, þá munaiði
efcki niema hársbreidd að Siggi
Karls í Ævintýr svissaði yfdr í
Náttúru, en einhverra hluta
vegna varð ekki af þeirri ráða-
gerð þrátt ’fyrir þa<ð að hann
var búinn að taka æfingu með
þeim og líkaði mjög vel. En
áfram leita þeir gaurar í Nátt-
úru og nú ‘heyrast raddir um
iþe<ð að þleir hafi í hyggju að
næla sér í enskan trommara.
Það er eins og mig minni, að
hér hafi v-erið staddur tromm-
ari úr enskri hljómsveiit sem hé't
White trass, eða, eitthvað þéss-
háttar og ég man efcki betur en
að hann hafi verið á balli með
þ'eim Náttúrugaui'um og tekið
þar nolckur lög með þeim. Það
skyíldi þó addrei vera hann serp
þeir eru með í si'kti núna?
ævintýri
Það fór betur en áhoiifðist fyr
ir þeim gaurum í Ævintýri og
urðu margir hissa á þiví að Siggi
skyldi toreyta þeirri ákvörðun
sinni að hætta með þeim. Engu
að síður slkleði það efitir að þeir
höfðu fariö austur á E'skifjörð
til að spila og var Siiggi þá harð
ur á því að hætta, \n þiegar í
bæinn var komið, þá tilkynnti
hann þeim Náttúru-gaiurum að
af þessari bfeytin^i gæti ekki
orðið. Einhver var að segja
mér að þeir fcumpánar í Ævin-
týri 'hafi á sínum tírna j><rt með
sér samkömulag um þ?|3, að ef
einn þeirra hætti með hljóm-
sveitiinni, þá mundi það sjálf-
gert að hún leystist upp. Ef
satt er, þá hefur svo sannarlega
munað mjóu hjá Ævintýri í
þetta skipt.ið.
tilvera
Og ein ^reyitingin leiðir aðra
af sér eða eins og máltælkið
segir: Þegar ein belja miígur, er
annari máQ. Oili Garðars hiefur,
þrátt fyrir miikila og fljóta yfir-
ferð í bransainum, aldrei þurft
að vfera lengi aitvinnulaus og hief
ur haft lag á því að ha'Ma sig
við toppinn í bransanum. Þvt
eáns og áður seigir, þiegaa’ ei.n>
breytir, er annari mál, og að
þessu sinni er það Tilvera Ax-
els Einarssonar sem ætlar að
breyta til og Óii 'fcemur í Óla
stað. Það er eikki í fyrsta skipti
sem Óli Garðars stingur niður
fæti í Tilveru. Hann spilaði með
þem inná hinar umdeildu plöt-
ur á sínum tíma og upplifði
endallok Tilv'eru þegar þau sivo
urðu, en nú er Óli sem sé kom-
inn á gamlar slóðir og verður
eflaiust gaman að fylgjasit mleð
því hvernig hann fílar sig þar
að nýju. —
gg Valgeirsson.
Apatittirnir J&S í fullu fjöri
Q Apatittirnir JÓNÍNA &
samúel hafa svo sannarlega ver
ið í stuði í sumar og er eng-
an bilbug á þeim að finna,
þrátt fyrir a® affrir virðast
eiga erfitt uppdráttar, en þaff
er nú iinnur saga. Síffan hann
Tóti J. tók viff rítstýrinu apa-
tittanna JÓNÍNU & samúels
hefur allt gengiff eins og í vel
saminni lygasögu, meff öffrum
orffum, blaffið hefur átt ört
vaxandi vinsældum aff fagna
og eintakafjöldinn vaxiff aff
sama skapi. Er þetta eflaust
mest að þakka hinni léttu
stefnu, sem, hann Tóti J. hefur
fylgt dyggiiega hvaff efnisval
snertir qg syo hefur útlitið
auffvitáð sitt aff segja.
í síðustu viku. kom í blað-
sölusitaði 7. tbl. af J&S, og nú
var g’engið siyo nærri þfeim
skötuhjúum Jónínu og Samú-
el, að þau kláruðust upp á
augabragði, sem saigt blaðið
sfeldiist upp! Það er því kannski
bara tiil að æsa upp hungrið
í þeim sem ekki náðu í olað,
að fara að segja eitthvað frá
efnisinnihaldi þess, en skítt
m,eð það, ég tek sjensinn.
Prior, gamall kunningi
þeirra sem iesið hafa apa-
tittina, lætur gamminn geysa, ■
strax á fjórðu síðu, þar sem
hann tekur til -umræðu fram-
fcvæmd á útisamfcomum og '
tíer þar margt á góma. Þá er
Benedikt Viggósson með við-
tal við Adda í Ævintýri, þar
sem hann refcur garnirnar úr
Adda um allt sem viðkfemur
hans hljómlistarferli, sem
eklki fer af styttri gerðinni. Þá
eru hvorki meira né- mnna en
fjórar síður með myndum og
frásögn af hinni rómuðu kvik-
mynd „Love Story“ sem 50
miililjónir manna yfðs vega.r
um heim hafa hrifist af og
hefur .fengið kaldilyndasta fólk
til að .tárast fwo :ekki- sé meira
sr.igt. Svo eru það einar tfu
síður um ihljómsveitirnar
'prjár, s'em komu fram á hljóm
leikunum í Laugardalshöll-
inni, „'Badfinger11, „Writing on
the wa'U“ /g „Man“. Og þrátt
fyrirþað að apatittirnir hjrrfu
eins og dögg fyrir. .sólu,- þá
komu ekki n'enrta eitthvað sex-
tánhundruð mianns á þessa
margaugnýstu hljómleika. —
Hvað um þaið, á blaðsíðu 22
'er gerðu£ örlftiQl samantourð-
ur á hinum margvíslegu trúar-
brögðum mannanna undir fyr
irsögniiniii: ,Hversu oít. heíu ■
Guð korr.’ð til jarðarinnav'-?“
Che karlnum Guevara er út-
hlutað 'tv.eimur blaðsíðum í
þessu bla_Si,. enda þótt.'hanp
sé nú horfinn á vit feðra. sinna
og það fyrir nokkuð löngu .síð
an. Engu að síður vitá all-
’flteu ir ungllingar hver þessi
kappi er, eða allavega, hafa
séð mynd af honum á plaköt-
um. Og þeir sem ekkerit mieira
vita um hann ien nafnið gefst
nú kostur á að fræðast örlítið
meira um ofurmennið. SiMÁ-
BORGARINN þræll almenn-
ingsáliteins, AI.MENNIN G S-
ÁLITIÐ valdatæki smáborg-
aranna þetta er fyrirsögn. á
pistli eftir Órn Ólafsson, sem
1 fenginn er að láni úr sfcólát-
blaði M.R. frá' árn-u 1970.
Að síðustu, eru svo nokknr
brandarar íbaya hclvíti góð;r,
samt fer hann ilj*estur sá.sern .er
fremst í blaðmu). —
<00* Valgfeirssoh.
POPP-oröabókin
UMSJÖN :
ívar oröspaki
Orðið PLEBBI er orðið nokkuð
gamalt í hettunni, en það er
ekki þar með sagt að það sé
orðið óbrúkhæft, þvert á móti er
það enp í fullu gildi og ennþá
gott til síns brúks. Orð þetta er,
eins og mörg önnur kjarnyrði upp
runnið í Hafnarfirði (að því er
ég bert veit). bað er svo sem
ekkert eftirsótt að vera kallaður
plebbi, en engu að síður er þetta
orð gott fyrir, þá sem þurfa að
uíausá éér yír einhvern og demba
á hann fúkyrðum. Það er rrvjög
vinsæl og áhrifaríkt að énda fúk-
yrðadembuna svona: .„ . . . hél-
.yjtis pSpþhinn þinn!“
MiSvikudaguf-22. sépt. 1971 7