Alþýðublaðið - 29.09.1971, Blaðsíða 6

rA\LÍRY£)tij
[HMDID
Útg. AlþýSuflokknrinm
Rltstjóri:
Sighvatur Björgvtnssoo
iLandgrunnið allt
1 I Alþýðublaðinu í gær var sögð saga,
I® er dæmigerð fyrir þá þróun, sem
VÍrðist nú vera í fiskveiðimálum á norð-
.lirslöðum. Blaðið skýrði frá því, að fyr-
ir rúmri viku hafi tveir, nýtízku skut-
togarar brezkir haft viðdvöl á ísafirði
Í fyrstu ferð sinni á íslandsmið. Einar
IJóhannsson, hafnsögumaður á ísafirði,
átti tal við skipstjóra beggja brezku tog-
aranna. Sögðu þeir honum, að þeir
hefðu haldið skipum sínum hingað til
lands vegna algerrar ördeyðu á öðrum
míðum. Báðir brezku togararnir höfðu
wm hríð reynt öll helztu fiskimið við
ÍNýfundnaland, Grænland og í Hvítahafi.
jiÞangað þýðir ekkert að koma meir.
Þar er allt þurrausið", sögðu brezku
skipstjórarnir við ísfirzka hafnsögu-
manninn.
Og þá komu þeir hingað. Á fiskimið
okkar íslendinga. „Eina ráðið er að
freista gæfunnar þar“, sögðu Bretarnir.
Þessi saga er sagan um þá uggvæn-
legu þróun, sem er að verða í fiskveiði-
máiunum á norðurhveli jarðar. Svo
gengdarlaus rányrkja hefur verið stund
uð á fyrrum svo fengsælum fiskimið-
um, að þar er nú ekki lengur neitt að
fá. Og þá streyma hinir erlendu togarar
hingað.
Við íslendingar erum staðráðnir í því
að verja hendur okkar og hag fyrir þess
ari aðsteðjandi hættu. Allir erum við
sammála um, að okkar einasta vörn sé
veruleg útfærsla fiskveiðilögsögu okkar.
En okkur greinir á um, hversu víðtæk
sú útfærsla skuli vera.
Alþýðuflokkurinn er andvígur því, að
miða útfærsluna einungis við 50 mílur.
Þar sem við erum staðráðnir í því að
stíga stórt skref í landhelgismálunum
t>á á það skref að vera nógu stórt. Þess
vagna vill Alþýðuflokkurinn ekki skilja
þau landgrunnssvæði eftir, sem liggja
utan 50 mílna markanná.
Ef við skilium stór landgrunnssvæði
eftir utan fiskveiðilandhelginnar við
tiæstu útfærslu bá erum við að bióða
þangað heim skipum eins og beim
brezku tos'urum, sem viðdvöl höfðu á
Tsafirði fvrir réttri viku. Óg bau setiast
þar að. ekki tvö, heldur svo tusum
skÍDtir vegna bess, að „bar er eina tæki-
færið“. svo notuð séu orð brezku skÍD-
stióranna. Getur bað virkilesa verið,
að menn neit.i að onna ausu sín fvrir
þessar? bættu en vilii bnidur standa
UDni í brin7ku eins os staðir og staur-
blindir klárar vesna bess eins, að beir
einu sinni hafa sert sig seka um ba*
fnimMsim að viðurkenna ekki bessi
rnk? Orr eftir bvf sem miverandi ríkis-
stiórn ffallar meir um landbeloisméiið
S griendnm Vettvanoi boim mnn iiés-
ara rnnn bonni verðp. að ^rfirréðaréttnr-
ínn vtir landornnnssvæðinu öUn er ekF
ar sterkasta röksemd í landhelgismA1
inu.
□ ÞAÐ var glatt á hjalla í
Þórimerkurreisu Fariugla
um síðustu helgi, enda mikið
af ungu og kátu fólki í ferð-
inni. Alls voru það um sjötíu
manns, sem lögðu leið sína í
Þórsmörk á vegum Farfugla
að þessu sinni, var hópurinn
tvískiptur, miegiinihlutinn fór
inneftir á föstudagskvöld, en
afgangurinn á laugardag. —
Bílamir voru þrír og þílstjór-
arnir allir þaulreyndir öræfa-
garpar: Bjarni í Túni, Gísli
Eiríksson og Úlfar Jacobsen,
en fararstjóri Guðjón Guð-
mundsson, startfsmaður hjá
Farfuglum á skrifstofunni að
Laufásvegi 41.
í föstudagsferðina var lagt
af stað úr bænum um klukk-
an átta og því ekið í myrkri
mest af leiðinni. Það kom þó
ekki að sök, jafnvel Krossá
vafðist ekki mikið fyrir bíl-
stjórunum, þeir fundu vöðin
á henni eins og ekkert væri,
og viftust hafa þetta allt á
tilfinningunni og skynja botn
lagið og straumlagið í ánni,
þó ekkert sæist nema ko-1-
svart náttmyrkrið framund
an.
Það var sungið af miklu
fjöri og kratfti á leiðinni, enda
’hatfa Farfuglar jafnan á tak-
teinum mikið af allskonar
ferðasöngvum, gömlum og
nýjum, sem skapa sérstaka
stemmningu og andrúmsloft
í ferðalaginu, því enginn ligg
ur á liði sínu.
Farið í gönguferSir
Á laugardag var svo farið
i gönguferðir um Mörkina í
tveim hópum. Annar hópur-
inn lagði leið sína á Rjúpna-
fell, en hinn inn í Teigstung-
ur, að Tungnakví'slarjökli og
Krossárjökli. Úlfar Jacobsen
létti þeim síðarnefndu ferð-
ina með því að aka þeim alla
leið inn að Gelti, sem er að
vísu ekki mal-bikaður vegur,
heldur urð og grjót, að ó-
gleymdri Krossá, því skað-
ræðisflagði, en Gísli Eiríks-
son kom þar reyndar við
sögu líka, og mátti segja að
þar færu tveir seigir, sem
ekki létu sér allt fyrir brjósti
brenna. „Haldiði að ég sé á
einhverri druslu?“ varð Úlf-
ari að orði, þegar einhverjum
sýndist sem nú yrði naumast
lengra komizt á bílnum. „Það
er svo hátt undir rajssinn á
mér, að ég kemst allt,“ bætti
hann við, og það var nokkuð
til í því, bíHinn hjó ekki
niðri, þótt skorningarnir væru
krappir og djúpir.
Þegar ekki varð lengra
komizt á bílnum, lagði fólkið
á göngu, fyrst innundir
Tungnakvíslarjökúl, en síðan
um þverar Teigstungur yfir
að Krossárjökli og niður eftir
skriðjöklinum endilöngum.
Landslagið er víða tröllslegt
á þessum slóðum, risavaxin
bergtröll og „kirkjur“, ein
þeirra hlaut nafnið Péturs-
kirkja í ferðinni, enda hin
virðulegasta í alla staði. Þótti
flestum leiðin tilkomunúkil
og skemmtileg, þótt jökull-
inn væri dálítið ójafn og
sprunginn, enda var þetta
allt duglegt og fjallavant
fólk, sem ekki gerir veður
út af smámunum.
f
AlþjóSlegur félagsskapur
Farfuglar höfðu boðið
nokkrum fréttamönnum frá
dagblöð.unum og vikublöðún
um í Reykjavík í þessa Þórs-
merkurtferð og á laugardags-
kvöldið hélt fararstjórinn
Guðjón Guðmundsson, sem
jafnframt er í stjórn Farfugla
deildar Reykjavíkur, fund
með blaðamönnum og skýrði
þeim frá starfsemi Farfugla-
hreyfingarinnar.
Farfuglahreyfingin er sem
'kunnugt er alþjóðlegur féiags
skapur, sem gengst fyrir
ferðalögum og útilífi og rek-
ur farfuglaheimili, þar sem
Farfuglar eiga kost á gist-
ingu gegn mjög vægu gjaldi,
enda hlíti þeir settum um-
gengnisreglum. Þéttriðið raet
slíkra farfuglaheimila er í
flestum löndum 'heims og
óspart notað, ekki sízt af
skólafólki, sem oft hefur tak-
mörkuð fjárráð á ferðalög-
um.
Sex farfuglaheimili
íslenzkir Farfuglar eru
þátttakendur í þessari al-
þjóðahreyfingu og haga starf-
semi sinni samkvæmt því. —
Þeir stuðla að útivist og úti-
lifi, gangast fyrir ferðalög-
um og reka farfuglaheimili á
ýmsum stöðum á landinu, —
Sem stendur eru heimilin, sex:
í Reykjavík, Heiðarbóli í Læk
jarbotnum, Fljótsdal, ísafirði,
Guðjón Guðmundsson
Akureyri og Siglufirði. Far-
fuglaheimilin á Akureyri og
Siglufirði eru opin allt árið,'
en hin aðeins yfir sumartím-
ann eða frá 1. maí til 30.
september. Gistingin kostar
100 fcr. fyrir félagsmenn, en
130 kr. fyrir utanfélagsfólk,
innifalið er teppi, koddi eg
dýna, auk hreinlætis- og eld-
unaraðstöðu.
„Bráðlega brauzt svo sólin fram úr skýjaþykknrnu og skein meS augsýniíegri velþóknun á þennan dugnaðarlega og brattsækna ferðamanna-
hóp. ‘ Ljósm. G.G. a i lí ' í - ■ ■'■..n.-r.
6 MWvikudagur 29. sept. 1971