Alþýðublaðið - 12.11.1971, Síða 2
KRAKKAR
GERAST
FINGRA-
LANGIR
□ i»að færist nú í vöxt að
unglingar hnupli úr verzluu-
uni hér í Eeykjavík og voru
íjórar stúlkur á aidrinum 12
til i5 ára staðnar að linupli
nú í vikunni. Tvær stúlkn-
anna, sem báðar eru 12 ára,
státu lítilli styttu úr verzlun
á Laugaveginum, en hinar
tvær voru að stela í tizku-
verzlun.
Að sögn Snýólfs Fálmason-
atr rannsóknarlögreglumanns,
sem fæst við afbrotaungl-
inga, er greinileg aukning á
þessum ósóma. ÞaÓ' eru ekki
síð.ur stúlkur en piltar sem
þetta stuaúa og taldi Snjólfur
að ekki kæmist upp um nesna
fáeina af þeim hóp, sem þessa
iðju stunda.
Það eru einkum unglingar
á aldrinum 12 til 16 ára, sem
e'i'u staðnir að hnupli, og ná
þá engin lög yfir þá. J?eir eru
látnir skila aítur þýfinu, en
ef það er skemmi, ber engin
ábyrgð á tjóninu. Unglingarn
ir eru ekki skyldugir að
g'reiða fyrir skemmdirnar
fyrr en þeir eru orðnir 16
ára, og engin ábyrgð hvílir
á foreldrunum.
Snjólfur sagði, að það eina
sem hægt væ’ri að gera, væri
að tala við krakkana og
reyna að koma þeim í skiln-
ing um eðli verknaðárins. —
Ekki er mikið um að krakkar
haldi hnuplinu áfram eftir
að hafa verið teknir einu-
sinni, en þó eru þess dæmi.
Einkum ve*rða tízkuverzl-
anir fyrir barðinu á þessum
ungiingum. Þar er stolið
ýmsu smádóti og snyrtivöru,
og eínnig er nokkuð um að
krakkaroir steli heilum fiík-
um, gaagi jsfnvel út í þeim!
1
IÐNAÐUR-
□ Iðnaðurinn á íslandi á í vok
pð w>T-ia<Tt. hvað snertir lána-
“ " ' ' kjör þau, sem
tonum eru bú-
n, sagði Pétur
Pétuil-son á A1
bingi í gær, og
lýtur hann í
beim efnu-n
| ills ekki sama
^ réttar og t.d. at-
vinnugreinarnar tvær, sjávarút-
vegur o;g iðnaður. Til umræðu
var fyrirspurn frá Pétri til við-
skiptaméáatáSíierra þie®s elfnis,
hvenær mætti gera ráð fyrir því,
að iðnfyrirtæki, sem framlaiddu
til útí'lutnings, fái hjá bönkn.m
og lánastofnunum svipaðar af-
urðalánagreiðslur og aðrir at-
vinnuvegir.
— Það hefur verið mikið um
það talað, að efla þurfi íslenzk
an iðnað til útflutnings, sagði
Pétur Péturgson í framsögu með
fyrirspurninni. Ég á þar elcki
við stóriðju eða niðurlagningar-
iðnað, heldur smærri iðnfyrir-
tæki, lsfem reyna að byggja
sig upp sem útflutningsaðilar.
Sú starfeemi þeirra er til muna
torvélduð nfeð því, að þau njóta
lítillar eða engrar afurðalána-
fyrirgreiðslu.
— Hjá mörgum þessara fyrir
tækja fer sala framleiðslunnar
e'kki fram, nema fám sinnum
á ári, en að fram'leiðslunni er
hins vegai- unnið jafnt og þétt
Segir það sig sjálft, þegar svo
er málum hagað, hversu erfiðar
þröskuldur það er iðnaðinum,
að njóta ekki afurðalána.
— Að vísu hcfur margt verið
gert fyrir iðnaðinn á uniliðnum
árum, sagði Pétur, þar sem hon
um hefur Verið veitt veruieg'
fjárhagsað'stoð til fjárfestingar.
•En þegar iðnaðarfyrirtæki þat-f
að framleiða á lager harðinar á
dalnum og er því oftast geig-
væn) 'egur haikslturhf j áreteri |
hjá flestum iðnfyrirtæ'kjum, —
ekki hvað sízt þ;eim stærri.
Þá las Pétur Péiturpson upp
bréf til Sj£'ð.labanka íslands frá
Félagi ísl. iðnrekenda, þar r'.em
þess er farið á leit, að bankinn
allt árið, sagði Pétur jafn framt.
Klukkan 1 í dag opnum við glæsilegan jólabasar í
GLÆSIBÆ
,2 Föstudagur 12. nóv. 1971