Alþýðublaðið - 21.12.1971, Blaðsíða 4

Alþýðublaðið - 21.12.1971, Blaðsíða 4
OPIÐ TIL KL 10 i KVÖLD í einföldu formi og glöðum litum, fyrirferðalítil, stieiik ódýr. Hcnn'uð af Gunnari Mag'nússyni, húsgagnaarkitekt. GEFIÐ NYTSAMAR JÓLAGJAFIR HÚSGÁGNAVERZLUN REYKJAVÍKUR Brautarholti 2, sími 11940 □ ÉG IIEF um nokkurt skeiö is livorir við aðra og alla hina verið þeirrar skoðunar að ekki — með því einfaldlega að bera sé hægt að bæta kjcv þeirra sig hvc’r saman við annan og sem lægstar hafa tekjur á heimta kjarabót til jafns við þessu landi. Ef samið er um eittlivað sem einhver annar hækkun fyrir þá og' svo til hver fékk. Meira að segja. þegar einasta meiriháttar kjaradeila verkamenn fá kauphækkun — hefur verið háð vegna þe.iiva sem eru verst settir af öllum þá kemur öll skriðan á ejftir, ásamt öðrum láglaunaflokkum ef ekki strax, þá smátt og. srnátt, meða.l verzlunarmanna Pg jsfn- unz meira er en upp étin sú vel opinbevra starfsmanna — hækkun stm þeir fengu. Og vilja hinir hævra launuðu líka öílum má v.era orðið Ijóst fyrir fá hækkun. Bfeð því eru þeir í löngu rð ef k:-uphækkun verð- ■ rrunveruleikanum í stríði við ur yfir alla línuna þá er eí‘n- láglaunafólkið. ungis verið að niinnka krón- hitt ER svo annað mál að v meiri kauphækkanir færa fólki yfirleitt ekki betri kjör því VERKAGÝÐSBARÁTTA er einliver ráð finnast alltrf til í því fólgin að heimta stærri að velta. hækkuninni yfir i hlut af þjcða.rtekjunum til vtrðlagið og lirifsa þannig upp hrnda vinnandi fólki. Það ' úr buddunni þann au'v sem finnst mcv góð barátta. En liún rétt áður var oní hana látinn. er ekki bara þetta, hún er líka Ég gæti ti'úað að það sann- ann-»rs konar barátte-, barátta aðist seinna að þe-si leikur sé milli verklýðsstéttanna innbyrð að gera þá ríku rikr vi og þá is. Um áratugi hafa þær verið fátæku fátækavi. Enda hygg í slag ?.ð þvi cv virðist án þe-s ég vð brpskarplvðurinn. einn að taka eftir hvi. Iðnaðarmenn raki samrp fé, Áðuren unht ér em í slag við verkamenn og að veita nokkra varanlega gagnkvæmt. vezlunarmenn og kjp.vabót þarf að komast að opinberir str.rfsmenn sömuleið vaun um livaða Iilutfall á að □ Er kannski ekki hægt fá varanlega kjarabót fyrir þá iægst launuðu? n Verkaiýffurinn berst innbyrðis en virðist ekki taka eftir bví sjálfur. □ Sósíalistiskt þjóðskipuisg á næs'ta leiti. n Sá sem veit hvað hann viii er stundum hættulsgri en hinn sem aðeins veit hvað hann vill ekki. . □ EÆtirfarandi yéðurlýsing ' ;er ekki frá Vicðurstofunni, þótt þar sé ýmsa hagyrðinga að finna, heidur eftir Einar Bcinteiniíson. Hann mun vera af bor'gfirzku kyni, en hvort það blauta veður sem um 'getur í vísu.nni að tarna er sömu ættar skal ósagt látið: Rigningin í flyksum fcllur fyrir. utan giuggann minn. ÞaÖ er eins og margar meilur mígi í sama hlandkoppinn. í vísnaþaettinum 23. nóv- ember síðactl. var birt erindi eftir Káinn um Borgfirðinga- mót. Það var, á. þe-ssa lpið: Breiðfiröingar hiðu þar hjá Borgfirðingum gestir; Austfirðingar alstaðar, og Kyfirðingar hér og Iivai', en vitfirringar voru þó langtum flestir. um ónákvæmni að ræða í rit- gáfunni, sem búin var til prentunar að höfundinum látnum. Eiftirfarandi vísa er talin tveggja manina ver'k, annar mælti, fram fyrri parfinn, hinn botnaði; hief ég heyi't ýmsa til nefnda sem höfunda viliunnar, en engár öruggar heimildir liggja á lausú að svo stöddu. Væri fróðle-gt að heyra um það, eíf eihhver kynni skil á tilefni eða höf- undum vísunnar. Fjn-i'i pai'tur: Það er vandi ?ð vaca sig, verjast strandi á götu, Seinni partur:.. Þar kom andinn yfir þig eins og hland úr fötu. Jón S. Befigimann kveður frostaveturinn 1917—18: Svona er vísan lí'ka í kvséða bók Káins, sem Ridhard Beek gaf út. Hins vegar hefur Öl- afur Þ. Kristjánisson skóla- stjóri í Hafnarfirði tjáð mér, að í upphaflegri gerð Vísunn- ar hafi sí'ðasta Kcndingin ver- ið svona: en vitfirðingar voru þó langtum flestir. í þ'éirri mynd er vísan langtum snjall ari, orðaleikui'inn kemur al- veg til skila, en í honum félst einmitt galdur vísunnar að Vemlégu leyti. Þatta dæmi sýnir hVað vandfarið er rhe'3 vísur: eitt ð, einn etáfkrókui' til eða frá getur gcrt gæiu- muninn og ráðið urslitum um, hvort visan hittir í mark eða ekki. Sjálfsagt er þarna vera milli hinna einstöku vinn andi stétte, og vinnandi stétt- ir geta ekki liáð saman bar- áttu fvrir betri kjörum gegn p.tvinnurekendum ef þær sjálf- ar e'xu óbeint í baráttu um hvert' hlutfallið á að vera- á milli þeirra. ÉG ER ÞEIRRAR skoðun- ar, lief aldrej drcgið neina dul á hana, að ég tel þetta skipu- 1 ?■% sem við búum við ótækt með öllu, og sennjlega á það eftir að útrýma sjálfu sév af því það er sjálfu sér sundur- þvkkt. Eittlivert f>fbrigði af sósia'V Þv-ku s;kipul/>.gi. hlýtur rð vera á leiðinni, ég vil ekki fullyrða hvevs eðlis h3ð verð- ur í einTtökum atriðum og bezt er að það fái að gróa friálst — sá sem veit hvað bann vill er stundum hættu- legri en sá jw aðeins veit hvað hann vill ekkb Biblíufast ir menn meðal rósí-lista hafa revnzt v: •. bugaverðir á þéss- ari öld. t SIGYALDI. Grimmd er haldin grund og ver, gjólur kaldar vaka, blátær aldsn bundin er bjö'rtum faldi klaka. Þakti sð vanda báru-beð bitur stranda-fjandi, klakalandið kvaddi með köldu handabandi. Guðmundur Ingi Kristjáns- son skáld á Kirkjubóli kveð- ur á . þessa . leið og nefair Ijóðið Einhvern dag: Einhvern dag, er sumarsólin skín, sé ég aftur meyjaraugun þín, lieyri iéttan hi’eim af vörum þér, hendi þína finn í lófa. mér. Um þrnn dag ég engu þori að spá. Eitt er víst, að glaður verð' ég þá, þennan hálfa, harnalega brag bc.tní’. mun ég fyrir sólarlag. Guttormur J. Guttormsson kvað til skáldbróður síns KN á 75 ára afmæli hans: Aldafennið unp í lær er þér senn að bí>ki, þó ertu ennþá ferðafær og fjögra kvenna maki. Þessi er líka eftir Gutt- orm: IIví að kvr-ta um örlög ill, cliós mnrgt á glugge, allt h?ð svarta ef til vill á sér bjartan skugga. Eiítii-farandi þingvísg er kvieð’n á vetr.arþinginu.' 1933, éti fráman af þingtímánum var lítið um að vera' og fátt urn stórmálin á dagskránni: Framh. á bls. 12, 4 ÞriSjudagur 21. des. 1971

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.