Alþýðublaðið - 30.12.1971, Qupperneq 4

□ Ársmótin prump-hátíð
□ Hvað í ósköpunum er þetta
að skemmta sér?
□ f Að rembast við að segja
brandara.
□ •> Ungir menn ættu aS gegnum
1 lýst skemmtanaiðnaðinn.
□ ÞAÐ ER KYNDUG stað-
reynd. að áramót eru lítið ann-
að en prump. Með þessu álram-
halti.i verða þau varalaust köll-
uð prump-hátíð í framtíðinni.
Mcnnutn finnst þeir endilega
þurfa að fýra uppí loft/ð ein-
hverjum reið/nnar firnum af
flug'E'ldum með tilheyrandi
brestum og hvæsi, og alls kon-
ar sprengjur, kínverjar og ann-
ars konar púðurtól eru sett í
gait% af einstakri natni og á-
huga svo nærri stappar trúarr
legum fanatisma. Nú dagana
fyrir áramótin er þetta prump-
æð/ byrjað, og þegar þetta er
r/tað hefur nokkrum krakkaöng
tiffl tekizt að cyðileggja fötin
iitanaf sér. Má teljast gott að
þ-H pUidpu við meiðingr. En
alvarlegir heyrnarskaðar hafa
átt sér stað um áramót auk ann-
arra slysfara vegna prumpárátt-
unrar.
AD SF.NDA upp flugelda og
ba'cia brennur trcfur veríð fag-
urt. Fn prumpið er ekki til
p-ef;! í íön'htm skræðum stend
u- að nrv-kratíc ‘ðirginn birtist
ii>»n r>’rð braki og bresktm,
gnf's(ai'tn'i/ og brenniste/nsfýiu
o--; s-á K’sin'i á prýðilega við
liátíf'thöld vor ttm áramót.
t'FTTA gera menn vist til að
..ck' Hin’C “ sér. En hvað í ósköp
r- að s'kemmta sér?
Þ-ð r~ í-r bp-ttur að skiija. —
H»—:r;g er orðið svoleið/s
r- i'"n,it a” skemmiunum að
að yfirgnæfa alvöruna fer al- |
varan að verða skemmtilegri. I
Útkoman er líka sú að á I
skemmtunum skemmtir sér eng
inn eins vel og skemmtikraft-
arnir — enda fá þeir vel borg-
að. Nokkr/r clrengir fengu fleiri
hundruð þúsunci yfir Saltvíkur-
heigina í sumar og þurftu ekki
aff semja um það við nokkurn
mann. Þeim hefði ekki gengið |
svona vel í kaupgjaldsbarátt-
unni ef þe/r heíðu verið í/ski-
menn!
TIL AÐ MYNDA sjónvarpið,
það er sneisafuilt af skemmti-
þáttum, en fólk verður yfirleitt
f.vrir vonbrigðum með þá, eða
finnst þeir leið/nlegir þegar frá
dregur — ekki af því þeir séu
í sjálfum sér leiðinlegir, lieldur
af hinu að skemmtun er hætt
að skemmta. En strax og eitt-
hvað kemur sem ekki á að vera
skemmt/Iegt, fróðleikur eða
e/tthvað þesss báttar, umræður,
vífftöl, eittbvað sem er þess eðl-
is að spurningin um leiðinlegt
eða skemmtilegt kemur eklci
til greina — þá skemmta menn
sér prýJffHega. MeirihUttinn af
öJl.u skemmtilegu á aff vera *
fyndni sn/ðughe/t, og svo remb-
ast nienn við að seg'a brandara
en enginn maður sem rembist
við að segja brand.ara, sfcgir
brattdara — hann bara remb-
ist. Fyndni setn er fyndni kem-
ur alltaf á óvart, það er hennar
effli, kemur einsog þruma úr
heiffskíru loft/ effa skrattinn úr
sauða r 1 eggnum.
EN HVERS vegna er ég aö
illskast yfir þessu í síðasta þætti
ársins? Þaff stafar af því að
skemmtana-blöffið er einhver
versta hræsnin í mannlííinu í
dsg. Og þeir ltræsna nærri þvt
jafnt mennirnir sem skemmta
og hinir sem kalla að þeir séu
að skemmta sér. — Ungir memn
hafa á ýmsum sviðum skor/ð
upp herör gegn hræsni, og lof
sé þeim fyrir. Þeir ættu nú að
gegnumlýsa skemmtanaiðnað-
inn svokallaða og þann pen-
ingamokstur sem liggur honum
til grunclvallar - og reyna að s„'á
fyrst cg fremst því það er hinn
msnnlegi þáttur og sk/ptir þvi
rnestu — hversu margir
skemmta sér raunverulega við
Jtað sent á að vera skemmtun
og hversu margir slunda sTikt
bara af vana. Kannskí það væri
líka innlegg í spurninguna um
eituriyfjaneyzluna? — Gleð/legi
ár.
SIGVAUDI.

f- farið að leiffast. AHir
vita að a’It stm mikiff er um
vfð-’r — leið/ er
beinlínt's það að hafa sörnu hlut
ira ir-iVff fyrir fr"inan s'g —
og þr-rftr s'cemmtun/n er farin
Meff bví aS
snerta getur þú
misst, meS því
að forSast getur
þú öSlast.
m
Við ósfcu-m vif.fckiptavinum vouum til lands
og sjávar,
gleðilegs nýárs
ir,2ð þcfck fyrir viðsfciptin á árinu sem er að
líða.
VÉLSMIÐJAN ÞRYMUR H.F.
Við áramóf
til í grundveili vísiitölun.«ar.
Ein.a rétta reikniingsaðferðin í
tilfelli sem þessu er, að hætta
að reikna mað n.efsköttum
í grundvelli vísitölunnar. —
Eindaginn 1. febrúar 1972 fyrir lánsumsókn- j
ir vegna íbúða í smíðum.
Dæmi eru um, að hliðstætit
hafi verið gert, hér og annars
staðar, þegar líkt hefur stað-
ið á. Launþegar hljóta að
treysta því; að þeir valinkunnu
rn.enn, n :-m kauplagsnefnd
sikipa, fari þannig að, n.em.a
ríkisstjórnin heiti 'sér fyrir
lagasetningu, sem skyldar þá
til annars.
Framkvæmdastofnunin.
Á liðnum áratug var það
háttur stjórnarandstöðunnar,
að snúast gegn svo að segja
hverju niáli, sem ríkisi-tjórnán
'bar fram. A,lþýðlj]|'pk’kuri;n,n'
mun ekki fara þannig að í
stjórnarandstöðu sinni. Hann
raun láta máleíni ráða afstöðu
sinni. Það sýndi haín,n m.a. í
afstöðu sinni til frumvarps
ríkisstjórnarinnar um Fram-
kvæmdastofnuíi ríkisins. —
Vegna þeirrar .meginstefnu
frumvarpsins að ha’lda áfram
þeirr'i áætlunargerð, sem
smám saman hefur verið kom
ið á-fót hér á landi á undan-
förnum árum og fyrst og
íremist hefur verið unmin af
Efnahagsstofnunifnni, og þeim
hagrannsóknum, sem hún hef-
ur eir.nig haft með höuidum,
fylgdi Alþýouflokkurin.n frum
varpinu og lcók(;t imjeira að
segja að ía á því breytingar til
'bóta, sem allir þingmisnn sam-
efnuð'ust um. E,n flokkuriniu
gagnrýndi harðlega þau atrjði
í frumvarpinu, sem hann taldi
varhugaverð, og þá fyrst og
fremat þá fyrirætiun, að hafa
daglega stjórn stofnu.narinnar
í höndum pólitískra fulltrúa
ríkisstj órn arinnar. Önnur
dæmi slíks finnast ekki í ís-
ienzku stjórnkerfi o'g mér vit-
anlega ekki heldur í nálægum
löndum. Er ástæða til þess að
óttast, að þessir stjórnarhættir
spilii árangri þeirrar mikil-
vægu -starfsemi, sem stofnun-
i®ni er ætlað að inna af
höndum.
F'riður og frelsi.
Því miður hefur ekki tek-
izt að tryggja mannkyni frið
á árinu sem er að líða. Hörmu
l'Egar styrjaldir hafa verið háð-
ar. Hundruð milljóna manna
■n.jóta ekki frelsis né mann-
réttinda. Ótalinn fjöldi viða
um heim hefur mátt þola
hungur og s'kjólleysi, orðið
sjúkdómum að bráð og búið
við f’áfræði, s-amtímis því, sem
iðnríki hafa orðið æ auðugri.
Mestu vandamál mannkyns í
dag eru þau hverwig tryggja
megi öl.lum mönnum frið og
frelsi og bægja frá þeim vofu
hungurs og fátæktar, sjúk-
dóma og fáfræði. Engum ætti
að vsra betur ljós nauðsyn
baráttu fyrir íriði og frelsi og
jafnrétti en einmitt jaftiaðar-
mönnum, enda hafa þeir um
víða veröld hafið hseit á loft
þann gunnfána, sem sii'k bar-
Framhald á bls. 5.
Hú'snæðismáras'tofnunin vefcur athygli aðila
á neðangreindum atriðum:
1. Einstafclingar, er hyggja’st hefja bygg-
ingu íbúða eða festa kaup á nýjum íhúð-
um (íhúðum í smíðum) á næsta ári, 1972,
og vilja koma til greina við veitingu
1'áns‘loforða á því ári, sfc'ulu serida lán's-
umlsúfc’nir sínar með tilgreindum veðstað
og tiiskildum gögnum og vottorðum til
stofnunarinnar fyrir 1. febrúar 1972.
2. Framfcvæmdaaðilar í byggingariðnaðin"
um, er hyggjast sæk.ja um framfcvæmda-
lán ti’l íbúða, sem þeir hyggj'ast byggja á
næs’ta ári, 1972, sfculu gera það með sér-
stakri umsókn, er verður að berast stofrr
uninni fyrir 1. febrúar 1972, enda hafi
þeir efcki áður sótt um slíkt lán til sömu
íbúða.
3. Sveitarféílög, félagasamtök, einstafclingar
og fyrirtæfci, er hyggjast sækja um lán
til byggingar leiguíbúða á næsta ári í
kaupstcðum, kauptúnulm og á öðrum
sfcipul'agsbundnum stöðum, skulu gera
það fyrir 1. febrúar 1972.
4. SVeitarstjórnir, er hyggjast sækja um lán
til nýsmíði íbúða á næsta ári (leiguíbúða
eða söluíbúða) í stað heilisuspillandi hús-
næðis, er 1‘agt vlerður niður, skulu senda
stöfnuninni þar að lútandi lánsumsóknir
isínar fyrir 1. febrúar 1972, ásamt til-
sky'ldum gögnum sbr. rlg. nr. 202/1970,
VI kafli.
5. Þeir, sem nú eiga óafgreiddar lánsum*
sdknir hjá stofnuninni, þurfa ekki að end-
- urnýja þær.
6. Umsóknir um ofangreind l’án, er berast
eftir 31. janúar 1972, Verða efcki teknar
til meðferðar við veitingu lánsloforða á
næsta ári.
Reykjavík, 29. október 1971.

LAUGAVEGI77, SIMI22453
Útsvarsgjaldendur
KEFLAVÍK
Sarr.kvæmt lögum fá þeir einir útsvör þeSsa
árs frádregin við niðurjöfnun næsta árs, sem
hafa gert full skil fyrir áramót.
Jafnframt skal tekið fram að dráttarvextir
verða reilknaðir á allar út'svars-, aðstöðu*
gjalda qg fast eignagj aldaskullliiir, strax 1.
janúar n.k. , ' i 1 ’ j
Bæjarritarinn í Kcflavík.
4 Timmtudagur 30. des. 1971