Alþýðublaðið - 22.02.1972, Blaðsíða 4

□ Loftmengun rannsökuð í
Reykjavík.
□ Vitund manna um hættuna
að skýrast
f
□ Einfaldur vandi en erfiS lausn
□ Mökkurinn frá áburðar-
verksmiðjunni.
VEL ER að loftmtngunarrann
sóknir eru að hefjast í Reykja
vík. Og enn fremur athugan-
ir á blýmagni bæði í lofti, ryki
og annars staðar. Sannast sagna
finnst mér tilfinning manna fyr
ir mengunarhættunni vera afar
sljó þótt mjög hafi hón skýrzt
siðustu árin. Fyrir 5—G árum
var sem enginn fyndi neitt til
þess að jörðin væri að spill-
ast. Ég minnist þess er ég skrif
aði grein í Fálkann um þessi
et'ni hausfið 1965, að þá komu
nokkrir kunningjar mínir með
þá tiílögu að ég skyltli flokk-
ast með þeim einstaklingum
sem boðuðu dómsdag á næstu
árum. Svo f jarstætt fannst þeim
að nokkurn tíma gæti orðið
vont loft hér í norðan g'arr-
anum.
EN ÞÓ AÐ verst sé loftið í
ið'naðarhorgum, í rauninni iðu
lega svo slæmt að það er hættu
Iegt lifi manna, þá er það
smátt og smátt að spillast ekki
síður yfir íshreiðmn pólanna en
á byggðu bóíi. Vatn og sjór eru
líka örðin stórspillt og gróður-
moldiiji verður þar mcff líka eitr
uð svb allt heila Jifhvolfið
(biosfera) er í hæHu. Við vitum
ekki fyrir víst hvernig þessi
spilling muni verka, en þeir
svartsýnustu telja að jörðin
verði orðin óbyggileg um næstu
aldamót með sama áframhaldi
og veriff hefur hin síðustu ár.
ÞAÐ SEM að er er ósköp ein-
falt mál: Tæknin framleiðir
ýmsa þarfa vöru — en þegar \
upp var fundið gleymdist að I
reikna ,vneð hvað gera þyrfti við |
úrgang, hvort sem sá órgangur 1
var í föstu, fljótandi eða loft- |
kenndu formi. Ilér eftir verður
aff setja þau skilyrði aff upp-
finningamenn sanni fyrirfram
aff úrgangurinn sé skaðlaus effa
koma honum eðlilega fyrir.
EN ÞÓTT vandamálið sé ein-
fait er lausnin oft næsta tor-
veld. Til d.æmis er skordýra-
eitrið DDT eitt þeirra efna sem
fast situr alls staffar í náttór-
unni, eitrar meira að segja mör
gæsir við suffurpól og snæhéra
í Grænlandi. En án þessa efn-
is yrði „gr*s,na byltingin" næsta
erfið, því þa.ð er notað til að
verja korn-afbrigði fyrir ágangi
skordýra. Ef til vill má finna
annað efni sem minnl skaða
ger/r en útrýmir meindýrunum
samt. En hvað hefur það I för
með sér að útrýma einni teg-
und, raskast þá ekki jafnvægi
náttúrunnar? Og má jafnvægi
náttúrunnar raskast?
ÁBURÐARVERKSMIÐJAN er
með í þessum rannsóknum.
Sannast aff segja hef ég Iengi
undrast þá ró sem ríkt hefur
í kringum þá verksmiðju. Allt
frá því hún var sett á stofij
hefur hún spúð gulum mekki á
loft, og þótt almejjningur vissi
ekkj annað en þessi lofttegund
væri skaðlaus þá hljóta sérfræð
ingar verksmiðjunnar sjálfrar
að hafa vitað betur. Samt kom
ekki frá þeim stuna né hósti.
Og þótt undirritaffur hafi iðu-
lega imprað á þessari tegund
mengunar í loftbeztu höfuðborg
heims, Reykjavík, hefur ekki
komið fram orð til skýringar.
íslenzkur niálsháttur.
BÍl/.SKODUN & STILLING
Skiilagöfn 32
MOTORSTILLINGAR
HJÚLASTILUNGfifi LJÚSASTILLINí AR Simj
• Látið stiUa I tíma. 4 H Æ M
i Fljót og örugg þjónus<a. | O " I U U
Auglýsingasím-
inn er 14906
4 Þriöjudagur 22. febrúar 1972
Stærsta landdýriö fíllinn er næsta
merkileg skepna, jafnaðarlega
gæflyndur, enda á hann fáa óvini
20 varast. Menn hafa þó löngum
veitt bann vegna fílabeinsins. Sú
sögn er aigeng að aldrei finnist
hræ af dauðum fíl og spunnizt
hafa útfrá því ævintýralegar sagn
ir um fílagrafreiti geysistóra ein-
hversstaðar langt inn í óbyggðum.
En þetta er ekki á rökum reist.
Fílahræ finnast, en þó ekki oft
því þeir falia oft þegar þeir eru
að dauða komnir í vötn þar sem
lítið ber á ieifunum.
JÓN ÍVARSSON:
HÖFT -
e»
T
□ Er þetta sem koma skal.
‘Þa3 vcnar engin, og síður við
sem vorum a'ð byrja okkar bú-
skap Æyrir 25 áium síga’n. Eg
man enn eftir litlu dýrmætu
seðluinum, og að ekki sé talað
um biffina sem fór í að ná
þeim; hvað þá heldur við sem
unnum við verzlanir og þurft-
um að fara eidsnemma fyrir
kaupma'nninn til að ná í númer
svo að kaupmaðurinn fengi sam
tal við gjaldeyrisnefnd. Þetta
voru tímar seim ég vona að unga
fólkið í dag láti ekki bjóða þjóð
simmii. Einmitt þetta var það
fyrsta ssm mér datt í liug þeg-
ar ég heyrði samtals'þátt Eiðs
Guðnasonar og Ragnairs Amalds
í sjónvarpinu um nýju Fram-
kvæmdastofnun ríkisins.
Fyrir nokkrum mánuðum töl-
uðu stjórna'raindstæðingar, sem
iþá voru um hvað Alþýðuflokkur
imin cg Sjálfstæðisflokkuriinrn út-
toýlttbu miikillu af avoköliuðum bitl
injgum og kom varla sá dagur
að ekki mætti ilesa það í núver-
andi stjónnariblöðum. En nú virð
ist öldin önmur, Aldnei hefur
stjónn beitt sér fyrir jafnmörg-
um msfndum og ráðum og nú-
víeraindi ríkisstjóirn. Og er mú
svo komið að sf jórnin hefur nú
öll völd og aliar pemingastofn-
anir svo í greip sinini að þeir
geta beitt skömmtunum og höft-
um nú þegar ef svo ber U'ndir,
og eru þessi völd nú þegar í
hönidum, A ibrindialEgsi-
manna. 1 Hin nýsltofnaða fraim,-
fcvæmdastofnuin g'etuir mótað
efnahag og atvinnumál og ann-
ast hagramnsókniir, áætlunar-
gerðir og hefur í henidi sér ali-
ar lánveitimgair til framkvæmda
og að mér skilst ber öllum lána
stofnunum að hlýða.
Þeir imeta og vega gildi at-
vin'nugreinia og fyrirtækia sem
ætlað er að setja á stofn. Þeir
ráða Framkyæmldasjóði íslbnds
og Byggimgarsjóði.
Þetta ier það mesta pólitíska
vald sem nokkurt land getur gef
ið sínium stjórnarherrum. Nú er
komiimn tími ihinma póOStrslSu
'hrossakaupa og í algleymi og
Iþetta vald er hjá rammpólitísk-
um fulltnúum istjórmarfiokkana.
'Þarna þarf ekki reynslu í stjórn
un eðia góffa eiginfl'eika, affieims
vera góðir pólitíkusair og ekki
þarf að velja mieon sem hafa
staðið í rekstri atvinmuvega eða
hafa þekkingu á sfnaihagsmál-
um l'ainds',n,s. Nei, se:, ei, rj'.i cr
ailt svoleiðis þanflri’jst. Nú fær
ein'staklingurinn skki frelsi,
jafmrétti, hræðralag, nú þarf
sá s/eim komast vill áfram að
ivera pcjgu! rauður, )og iþiinir
miega gamga milli Péturs og
Páls, og einhvar'ntíma fa&r sá
kamm'Ski stimpil, en hræddur er
ég um að miairgiur missi trún'a á
sjálfan sig og bá er illa far.ið
fyrir þjóð sem var á upple'ð
og aðratr þjóðir voru f" ’oac að
líta upp til.
En það er von mín cg ósk
að þiesEiir menm beiti aldrei
þsirri griimmd sem getur fylgt
svona einræði. Því sú ríkis-
stjórn sem nú situr við völd
ríður svo sainnarlega við ei.n-
feyminig mieð Aillþýðulbandsl'teg
ið í faraiibiroddi. Nú þsigar ec
stjórnin búin aff koma á ýms-
um hækkunuim sem kemur tmjög
iila við okkur iaiumþega og lands
menin al'la, e-n Eiamt finnst mér
að það fclk siem ég hef talað
við geri sér ekki grein fyrir að
svo stöddu hviernig imuni reyn-
ast í framkvæmd.
Að vísu er búið að lofa nlú
þegar breytimgum, en ef þær
breytiimgar gerast ‘ekki áður en
skattafruimv'arplð verður sam-
iþykkt, þá gerist það alldrei.
Þietta eilífa tal um breiðu
toökin í þjóðfélagiinu er l'öin/gu
orðið úrelt hugtak. Breytingar
á lífsstaindiard fólksins er gjör-
ólfkur því seim var fyrir 10 ár-
um. Aff eiga þak yfir höfuðið og
bila, er nú niauðsynllsgt fyrir
allan verkalýð. Verkalýðuirinn
hefur Lagt oótt við dag til að
eignast þessa hluti. Ungt fólk
hefur 'sýint og sa'ranað hvað það
er duglisgt, en með þessum
skattaLireytingum .&r verið að
drepa niður, sjáTifsibjiairgarivið-
leiltni bessara unglvnga. Vegna
þess eru þessir ungu menn og
konur uppbygging þjóðféiagsims
og hjá hinuim sem .ekki iiafa
eran getað veitt sér þessiar nauð
synjar verða þeir að greiða rán
dýra húsaleigiu. mikla skatta, og
eru því útilokaðir frá því að
geta orðið húseiigjendur.
I þessu samiba'ndi má einnig
vísa á þá unglu atliafniaimieinn sem
villja stofna sánn eigin hta'innu
rekstur. Sá aðili hefði engin tök
á að llcggjia til hQjSar til að auika
sinn rekstur að ég tali ekki um
húsakostir.n, cn ef ejnhvevjum
tekst vel til þá ,er hanin driep-
iinn niður ni©S níði og áróðri
og talið víst aö haran hafi stolið
fénu.
Við vitum að ævinitýraprims-
ar eru til í samtoandi við hluta-
félggsstofniun. Þelr koma ár
F'"ni vel fyriir toorð og hafa
út úr almieminioigi og lána-
cfnu'num. Hluthafar þsssara
i—;.na virffast eimnig vera kæru
lausir, þeir látá' nöfn sín á
skuldatoréfaformfn, þsir þurfa
hvort' sietn er eúga Peminiga ti.l
að láta af hendi. Því miðuir er
'þstta mjög algiemgt mú.
'Eihis mætti rœðá vrti víxla-
fyrirkomuliagið þar sferifar fólk
undir alveg hugsiuinarlaust og
virðist ekki gerá sér grein fyrir
•að það þurfi áð gmeiða víxlana
Framhald á bls, 11