Alþýðublaðið - 04.06.1972, Side 3

UON VIO MAT-
BORDIÐ ER
On ONYTJUNG-
UR í RÚMINU!
Stúlkur, gætið
ykkar á mannin-
um, sem skóflar i
sig matnum eins
og ryksuga og seg-
ir ekki orð fyrr en
hann er búinn að
tæma diskinn.
Þvi i rúminu er
hann ekki upp á
marga fiska.
Og karlmenn.
Þið ættuð að hafa
allan vara þegar
þið hittið konu,
sem nartar i allan
mat. Þvi hún er
trúlega mesta
vandræðabarn.
KÖKUÁT
Ungfrú Isabel Menzies,
sem starfar við þjóð-
félagsvisindi við
Tavistock stofnunina í
Londonsegir: „Fólk, sem
er óhamingjusamt eða
órólegt leitar ósjálfrátt í
eitthvað með miklum
sykri i, — margt þeirra
hleður i sig kökum og'
sdkkulaði.
Rólegra og yfirvegaðra
fólk velur sér oftast
bragðijiikinn og/eða
kryddaðan mat.”
Og stúlkur, afskrifið
ekki þann strák, sem fær
sér sósu með öllu hugsan-
legu. Það eru einmitt lik-
ur á að hann sé sælkeri á
fleiri sviðum en við mat-
arborðið.
HRAÐÁT
matinn upp i sig. Rétt
eins og þeir séu að
tryggja sér að þeir fái
sinn skammt. Þetta eðli
býr með þeim lengi fram
eftir aldri.
Nálægt alltaf siöarmeir
reyna þeir að fara eins að
i kynlifinu, reyna að bæta
sér einhvern missi upp á
þennan hátt.
Vanfærar konur taka
yfirleitt upp sérkennilega
háttu i mataræði, en
læknavisindin hafa
reyndar komizt að raun
að það er oft annað þar á
bak við, svo sem þörf
fyrir ákveðin efni.
Rannsókn á 300 banda-
riskum hjúkrunarkonum
sýndi að á vissum timum
mánaðarins breyttu þær
um mataræði og völdu
annan mat en þær voru
vanar.
Þetta hvorttveggja er
meðal ályktana, sem
brezkir visindamenn hafa
komizt að eftir að hafa
rannsakað matarvenjur
fólks.
Viðhorf okkar til mat-
arins, hvernig við veljum
hann, hvernig við borðum
og hvernig við umgöng-
umst matinn segir sér-
fræðingum i hegðunar-
fræði ýmislegt um okkur
sjálf, sem við myndum
trúa okkar beztu vinum
fyrir sjálf.
Þegar þú tekur upp hnif
og gaffal, segir þú ósjálf-
rátt talsvert um sjálfan
þig, hvað þú ætlar þér,
hvað amar að þér og úr
hvaða umhverfi þú kem-
ur og siðast en ekki sizt.
Það segir ótrúlega margt
um kynlif þitt.
Spretthlaupsæturn-
ar,” — þeir sem skófla i
sig matnum eins og þeir
séu að bæta Islandsmetið
i hraðáti, hafa oftast átt
erfiða bernsku, þeir hafa
orðið af einhverju, og þeir
eru að bæta sér það upp
með þvi að „ryksuga”
HVERNIG
ÞÚ SEGIR
FRÁ ÞVÍ
HVERNIG
ÞÚ ELSKÁR
Vilja gefa
Og öll könnumst við
lika við þessar heimilis-
legu, rausnarlegu konur,
sem-halda að manni
matnum. Þær skammta
manni næstum tvöfaldan
skammt, og taka ekki
annað i mál en að maður
fái ábót. „Þú verður að fá
þér meira” segja þær
hvort sem maður er orð-
inn saddur eða ekki.
Þessar konur eru oft á
tiðum óöruggar með sig,
þær þarfnast meir ástar
og umhyggju. Fjölskyld-
ur þeirra lita á þær sem
sjálfsagðan hlut, og þær
þarfnast þess að veita
ást. 1 stað þess veita þær
bara mat.
En það eru einmitt þau,
sem borða tiltölulega lit-
ið, sem lifa heilbrigðustu
kynlifi.
Einn af kunnari sálfræö
ingum I London sagði:
„Fólk sem snæðir af hóf-
semi umgengst kynlifið á
sama hátt og matinn:
Með eftirvæntingu og
ánægju, en án fordóma og
græðgi.”
MATHÁKAR
Hinn sanni mathákur
fær ekki nægju sina i kyn-
lifinu. Hvort sem það er
karl eða kona, þá leita
þau þess i matnum, sem
þau fá ekki i kynlifinu.
Það gildir hins vegar
öðru máli um þá sem taka
hraustlega til matar sins
af þvi þeir vinna erfiðis-
vinnu og þurfa á hitaein-
ingunum að halda vegna
hinnar miklu orkueyðslu
likamans.
VARIÐ YKKUR
Og aðvörun til karl-
manna. Konur, sem leika
sér að matnum á diskin-
um án þess að borða hann
eru þess verðar að þær
séu teknar með varúð.
Þessi kona hefur oröið
fyrir tilfinningalegu
áfalli, og það eru allt eins
miklar llkur á þvi að þú
eigir sökina.
Og einnig aðvörun til
stúlkna. Varið ykkur á
manninum, semer i
sifellu að bjóða ykkur út
að borða.
Hann er ekki að reyna
að tæla þig með matnum.
Þetta er einskonar gagn-
kvæm móðurtilfinning, —
hann reynir að koma
fram sem móðir við þig,
þannig að þú komir fram
sem móðir við hann i
hjónabandi.
SAKS6KNARI BlKlSINS
VOTTORÐ.
h'dur fh.k> n* ii r.-lV.i>gu cAa i.órutn viöurlöguut, M<m gctu Iwt *at».k\æmt fyrimurltun u
9aku»krA tíkisim* og rukutoUiud »>r. 00/1071 -
/S? 4 ■ ' •'
Skrifctoftt c»kr<ikn.in» rskisjn*. íiry kjavik, /' iy? V.
Ojíilil kr.íVV,-:
Grt-itt
'■SkfrJ
Verksmiðjuframleidd
plaköt og veggskraut eru
fremur á undanhaldi — og
i staðinn er farið að bera
meira á „ekta” skrauti.
Gamlar veggauglýsingar
og orðsendingar taka sæti
jesúplakata og sólarlags-
mynda, og þess munu
(þvi miður) dæmi, að
menn hnupli heilum -
umferðarmerkjum til að
fá skúlptúr inn I húsa-
kynnin. Það getur vel
verið aö það sé hægt að fá
keypt notuð og sködduð
umferðarmerki hjá borg-
aryfirvöldunum eða
„Háspenna — Llifshætta”
hjá Rafmagnsveitunni.
Það má lika gjarnan
láta hugmyndaflugið
ráða og fá gert i einhverri
skiltagerðinni skilti með
frumlegum leiðbeining-
um eða athugasemdum,
— og skemmtileg hug-
mynd gæti verið " afrit
af sakavottorðinu,
ramma það inn i gamal-
dags ramma, hlezt svart-
an. Sakavottoröin eru
afgreidd að Hverfisgötu
6, kosta litlar 35 krónur og
eru fallega handskrifuð
með bláu Parkerbleki, og
ef til vill siöasta opinbera
plaggið, sem fólk getur
fengið handskrifað. Þaö
hlýtur að fara að koma að
þvi að þau, eins og allt
annað, verði skrifuð af
IBM tölvu, óaölaöandi og
ópersónulegri.
Yoga gegn eiturlyfjum
Hvítlaukurog jóga-æfingar er þaö nýjasta, sem notaöertil aövenja
fólk af heróin-neyzlu i Washington.
Það er síöhærður og síðskeggjaöur jógi, Bhajan, sem stendur fyrir
þessu, og að sögn hans læknast um 85% heróinneytenda, sem til hans
leita. Af hundrað forföllnum heróínsjúklingum, sem til hans hafa
leitað hafa um 85 náð sér.
Prófessor Norman Tamarkin, sálfræðingur við Georgetown
háskólann í Washington hefur fylgst með meðferð á tveim þessara
sjúklinga, og hefur staðfest að þeir hafi fengið bata á þrem vikum án
þess að það hafi valdið þeim nokkrum erfiðleikum.
Sunnudagur 4. júní 1972
0