Alþýðublaðið - 12.11.1972, Blaðsíða 1
ENGINN LEIKUR LENGUR
Sumariö er ilOið. Tími á-
, hyggjuleysleysisihs er aö baki.
Veturinn fer i hönd.
Þaö vetrar einnig i efnahags-
lifi þjóöarinnar. Hin bliöa
sumarveörátta er þar langt aö
baki og kaidir vetrarstormarnir
eru farnir aö næöa um svo hroll
setur aö mönnum. Þar kom loks
aö þvi aö hún sagöi til sin hroll-
vekjan, sem stuöningsflokkar
rikisstjórnar ólafs Jóhannes-
sonar eru búnir aö biöa eftir I
háift annað ár.
Þaö er engum biööum um aö
fletta, aö i vetrarbyrjun eru
horfurnar mjög skuggaiegar.
P'yrirsjáanlegur er hallarekstur
i viöskiptum þjóöarinnar viö út-
lönd upp á fleiri þúsundir
miiijóna króna. Undirstöðuat-
vinnuvegi þjóöarinnar vantar ó-
hcmjumikiö fé til aö brúa mikiö
bil taprekstrar. Verölagshækk-
anir hafa hrúgast upp f mikla
skriöu, sem hlýtur aö falla fljót-
lega upp úr áramótum og iaun-
þegar eiga enn inni rösk fjögur
visitölustig, sem hafa veriö frá
þeim tekin, — þrátt fyrir aila
kjarasamninga. Þegar sjóirnir
risa svo hátt, þegar vetrar-
myrkrið er svona svart, hvaö
veröur þá um lágbyrta fleytu
litilmagnans?
Engum dylst, aö leikir sumars-
ins eru nú langt aö baki og al-
vara lifsins framundan. i lok
þessarar viku eöa þeirrar næstu
mun sérfræöinganefndin senni-
lega skila tillögum sinum tii
rikisstjórnarinnar. Þeim dögum
fækkar ört, sem ráðherrarnir
geta áhyggjulitlir leikiö sér.
En um leiö styttist biötimi
launþegasamtakanna I iandinu.
Um leiö færist nær sá dagur
þcgar verkalýösforingjar verða
að gera upp hug sinn um meö
hvorum aöilanum þeir ætli að
standa, — verkamanninum eöa
ráöherranum«Og þeir, sem eru
ekki 100% með verkamanninum
vcrða á móti honum.
Svo einfalt er máliö orðið. Svo
tæpt stendur launþeginn. Svo
skýrt afmarkaðir eru vaikost-
irnir.
Engin „þriöja leiö” er lengur
til. Þaö er ekki iengur verið aö
leika sér.
MEÐAL
ANNARRA
ORÐA:
SUNNUDAGUR 12. NÓV. 1972 —53. ARG. —255. TBL