Alþýðublaðið - 12.12.1973, Side 5

Alþýðublaðsútgáfan hf. Stjórnmála-
ritstjóri Sighvatur Björgvinsson.
Fréttastjóri Sigtryggur Sigtryggsson.
Ritstjómarfulltrúi Bjarni Sigtryggs-
son. Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Freysteinn Jóhannsson. Aðsetur rit-
stjórnar, Skipholti 19. Simi 86666. Af-
greiðsla: Hverfisgötu 8-10. Sími 14900.
Auglýsingar: Hverfisgötu 8-10. Sími
86660. Blaðaprent hf.
OLÍUKREPPAN OG ÍSLAND
Það er undarlegt, hversu litla grein ráðamenn
og almenningur á íslandi virðast gera sér fyrir
áhrifum oliukreppunnar á daglegt lif manna i
okkar landi. Svo virðist vera, sem menn séu
næsta áhyggjulitlir um þessi mál og liti á oliu-
kreppuna, sem eitthvað, er sé okkur næsta fjar-
lægt og varði fyrst og fremst aðrar þjóðir. En
þvi er aldeilis ekki að heilsa. Bein og óbein áhrif
oliukreppunnar eiga eftir að bitna á okkur Is-
lendingum með miklum þunga og við þurfum að
gera sem allra fyrst ráðstafanir til þess að
reyna að draga úr þessum áhrifum sem mest
við megum.
Það er nefnilega mesti misskilningur, að hér
sé aðeins um að ræða skort á bensini og olium,
sem bitni siður á okkur en öðrum vegna þess, að
við eigum tryggð oliukaup frá Rússum. Jafnvel
þótt sé samningur veiti okkur töluverða vörn
nema oliuinnkaupin frá Rússlandi ekki nema
u.þ.b. 80% þarfar okkar fyrir oliuvörur og þau
20%, sem eftir standa, er meira magn en svo, að
við þurfum ekki að hafa af þvi áhyggjur.
En oliukreppan kemur auk þess fram með
mörgum öðrum hætti en t.d. i skorti á olium og
bensini. Úr oliu eru nefnilega unnin fjölmörg
gerviefni, sem orðin eru snar þáttur i daglegu
lifi okkar. Þar má nefna nælon- og plastvörur til
aðskiljanlegustu nota, gúmmi, gerviefni, sem
höfð eru til iblöndunar i fataefni og vefnaðar-
vöru og fjölmargt þvi likt. Búsáhöld okkar mörg
hver, málningin, sem við notum, fötin, sem við
göngum i ,farartækin, sem flytja okkur úr stað,
heimilistæki okkar og flutningatæki, veiðarfær-
in, sem fiskimenn okkar nota til þess að afla
þjóðinni tekna — allar þessar vörur og fjöl-
margar aðrar eru að meira eða minna leyti
gerðar úr gerviefnum, sem að miklu leyti eru
unnin úr oliu og afgangsefnum, sem myndast
við oliuhreinsun. Og oliukreppan úti i heimi hef-
ur bæði valdið skorti á þessum nauðsynlegu
gerviefnum svo sem eins og næloni og öðru sliku
efni til veiðarfæragerðar og mikilli verðhækkun
á þeim og auðvitað hlýtur það að koma niður á
okkur íslendingum sem öðrum. Það er t.d. langt
i frá vist, að okkur takist að tryggja okkur kaup
á veiðarfærum fyrir fiskiskipaflota okkar er-
lendis — margt bendir raunar til þess, að svo
verði ekki — og hvar stöndum við þá?
Oliukreppan, sem færist i vöxt með degi
hverjum, er þvi ekkert fjarlægt vandamál fyrir
okkur íslendinga. Hún hefur ekki aðeins orku-
skort i för með sér, heldur einnig skort á ýmsum
bráðnauðsynlegum efnum, sem orðin eru snar
þáttur i daglegu lifi okkar, mikilli verðhækkun á
þeim og allmennri stór-verðhækkun á iðnaðar-
vörum.
Að þessu ættu menn á íslandi að hyggja.
Brýna nauðsyn ber til þess, að við reynum eftir
mætti að létta sem mest af okkur þeim vanda,
sem oliukreppan hefur skapað m.a. með þvi að
hefjast þegar handa um stórvirkjunarfram-
kvæmdir á jarðhita og vatnsorku eins og þing-
menn Alþýðuflokksins hafa lagt til svo dregið
verði úr oliuþörfinni. En orkuskorturinn er ekki
eina vandamálið. Fjölmörg önnur fylgja i kjöl-
farið og við íslendingar ættum að gera okkur
grein fyrir þeim i tæka tið.
|alþýðu|
1]
FRÁ ALÞINGI
Sambvlisfólkið verði ekki
látið líða fvrir skuldarana
Þriöjudaginn 4. desember sl.
fylgdi Eggert G. Þorsteinsson úr
hlaöi i sameinuðu þingi tillögu
til þingsályktunar, sem hann
flytur um athugun á breytingu á
fasteignamatslögum og lögum
um sambýli i fjölbýlishúsum.
Tillagan hljóðar svo:
„Alþingi ályktar að fela rikis-
stjórninni aö láta athuga um
breytingu á fasteignamatslög-
um og lögum um sambýli i fjöl-
býlishúsum, er feli i sér eftirfar-
andi breytingar frá gildandi
lögum:
1) að unnt verði aö meta
hverja ibúð sem sérstaka ein-
ingu, en nafn hússins eða núm-
er, ásamt lóöareiningu, ekki eitt
látið ráða án tillits til þess, hve
margar ibúðir eru byggðar á
söniu lóð:
2 að tryggja, að i sambýlis-
húsum verði ekki aðrar Ibúðir
auglýstar til uppboðs eöa aðfar-
ar vegna vangoldinna gjalda en
þær, sem i skuld cru hverju
sinni”.
t framsögu með tillögunni
sagði Eggert G. Þorsteinsson:
„Tillaga sú til þingsályktun-
ar, sem ég hef hér leyft mér að
flytja, er ekki mikil að vöxtum,
en snertir hins vegar við mjög
flóknu vandamáli. Við hina öru
framþróun i byggingu ibúðar-
húsnæðis hér á landi sem ann-
ars staðar hafa nánast i sama
mæli aukist vandamál bæjar- og
sveitarfélaga með útvegun
byggingarlóða. Þessum vandá
hafa bæjarfélög, a.m.k. á þétt-
býlli stöðum, reynt að mæta
með aukinni byggingu sambýl-
is- og fjölbýlishúsa. Þetta
breytta fyrirkomulag veldur
svo aftur þvi, að margar ibúðir
byggðar á sömu lóð við sama
húsnúmer eða nafn, komast oft i
allóþægilega samábyrgð um
ýmsa hluti. Reglan allir fyrir
einn og einn fyrir alla verður oft
að gilda i sliku sambýli, svo sem
með sameiginlegt viðhald slikra
húsa_ utan húss og i sameigin-
legum afnotum innanhúss. Það,
sem þó hefur komið verst við
fólk i þessum húsum, er sam-
ábyrgðin um greiðslu opinberra
gjalda af eignunum. Þess munu
dæmi, að hjá öllum eigendum i
6-8 ibúða stigahúsi, sem hefur
eitt götunúmer, hefur verið aug-
lýst uppboð vegna ógreiddra
fasteignagjalda af aðeins einni
ibúð. Að vonum þykir mörgum
illt að búa við slik lög eöa regl-
ur, og af þeim ástæðum er til-
lagan flutt um endurskoðun
þeirra.
t slikum tilfellum, sem tillag-
an fjallar um, og um aöför að
veði hefur verið að ræöa, þá
mun gangur mála oft hafa verið
sá, að meðeigendur þess, sem i
skuld stendur, hafa innt greiðsl-
una af hendi og siðan reynt að
innheimta skuldina aftur hjá
viðkomandi ibúðareiganda. All-
TILLAGA
EGGERTS
UM AFNÁM
GAGN-
KVÆMRAR
ÁBYRGÐAR
IBÚÐAR-
ElGENDA
í BLOKKUM
ir þessir vafningar og óþægindi
bjóða þeirri hættu heim, að um
óþarfa árekstra gæti veriö aö
ræða. Persónulega hef ég reynt
aö afla upplýsinga um, hver sé
hin lagalega ástæða fyrir þess-
ari framkvæmd og svörin, sem
ég hef fengið, eru þau, að á-
kvæði i fasteignamatslögum og i
lögum um sambýli i fjölbýlis-
húsum kveði á um, að fram-
kvæmd laganna skuli vera
þessi, sem ég hef áður lýst.
Siðan ég flutti þessa þings-
ályktunartillögu mina, en nú er
liðinn alllangur timi siðan, þá
hefur stjórn Húseigendafélags
Reykjavikur sent Alþingi erindi
um álit sitt i þessum efnum, og
vil ég með leyfi hæstv. forseta
mega lesa það upp. Það er ekki
það, langt mál:
„Stjórn Húseigendafélags
Reykjavikur vill hér með láta i
ljós stuðning við framkomna
þingsályktunartillögu Eggerts
G. Þorsteinssonar alþm. um at-
hugun á breytingu á fasteigna-
matslögum og lögum um sam-
býli i fjölbýlishúsum. Svo sem
oft hefur áður komið fram, m.a.
i ályktun aðalfundar Húseig-
endafélags Reykjavikur frá
1971, verður að telja, að inn-
heimtufyrirkomulag fasteigna-
gjalda i fjölbýlishúsum sé mjög
ósanngjarnt. Rikjandi fyrir-
komulag er á þann veg að hætta
að auglýsa til uppboðs eignir
skuldlausra skilamanna vegna
vanskila og óreiðu annars
ibúðareiganda i sama húsi.
Stjórn Húseigandafélags
Reykjavikur hefur itrekað rætt
þetta mál og gert ályktanir um
það. Sbr. ályktanir aðalfundar
Húseigendafélagsins frá 1971
svohljóðandi:
„Aðalfundur Húseigendafé-
lags Reykjavikur telur, að sér-
greina eigi fasteignamat i hvern
húshluta, sem þinglýstur er sér-
eigandi að og sé þá gjaldstofn
til skattaálagningar en ekki
húseignin öll ósundurgreind svo
sem nú er. Gjaldheimtan i
Reykjavik gefur þá út fast-
eignaseðla i samræmi við þá
skiptingu. Stjórn Húseigendafé-
lags lætur i ljós ánægju yfir þvi,
að málið skuli nú loks hafa verið
tekið upp hjá hinu virðulega Al-
þingi og væntir þess, að þings-
ályktunartillagan verði sam-
þykkt, svo að fljótlega megi
vænta þeirra breytinga á lögum
um sameign i fjölbýlishúsum og
lögum um fasteignamatið, sem i
þingsályktunartillögunni grein-
ir”.
Þetta er erindi Húseigendafé-
lagsins til Alþingis vegna þess-
arar þingsályktunartillögu.
Til viðbótar þessu vildi ég
segja aðeins örfá orð. Það er
einnig aö fróðustu manna yfir-
sýn ekki talið útilokað að breyta
þurfi fleiri lagabálkum en hér
hafa verið nefndir, og það er
ástæðan til þess, að málið er
flutt i formi þingsályktunartil-
lögu. Ég tel, að það sé litt fram-
bærilegt að gera snöggsoðna
breytingu á þessum tveimur
veigamiklu lagabálkum, án
þess að fram hafi farið á þvi
vandleg athugun allra þeirra,
sem gerst til þekkja”.
Að lokinni framsöguræðú
Eggerts var tillögunni siðan vis-
að til allsherjarnefndar samein-
aðs þings.
SKRIFSTOFUSTÚLKA
Alþýðuflokkurinn óskar að ráða skrifstofu-
stúlku. Góð vélritunarkunnátta er áskilin, en
auk þess þurfa umsækjendur að geta unnið
sjálfstætt að talsverðu leyti. Launakjör sam-
kvæmt samkomulagi.
Nánari upplýsingar veitir Sighvatur Björg-
vinsson i síma 1-50-20 fyrir hádegi næstu daga.
Alþýðuf lokkurinn
FLOKKSSTARFIÐ
KJARAMALIN
Launþegaráð Alþýðuflokksfélags Reykjavík-
ur minnir á fundinn um kjara- og samningamál
i Ingólfscafé kl. 20.30 i kvöid.
Frummælendur verða Karl Steinar Guðnason
og Þórunn Valdimarsdóttir.
Launþegaráðsfólk fjölmennið!
Stjórnin
VIÐTALSTÍMAR í R.VÍK
Alþýðuf lokksfélag Reykjavíkur minnir á við-
tölin við framámenn Alþýðuflokksins á hverj-
um laugardegi frá kl. 11—12 f.h.
Næsta laugardag verður til viðtals INGVAR
ÁSMUNDSSON, varaborgarfulltrúi í Reykja-
vík.
Viðtölin eru á skrifstofu Alþýðuflokksins,
Hverfisgötu 8—10, simi 1-50-20.
Miðvikudagur 12. desember 1973.
o