Alþýðublaðið - 20.10.1974, Blaðsíða 1
SOGUSYNINGIN
Ekki veröur annað sagt en að
1100 ára afmælis Islandsbyggð-
ar hafi verið vel og vandlega
minnst á þessu ári', undir dug-
mikilli og hugmyndarikri for-
ystu Þjóðhátiðarnefndar 1974.
Siðasta framtakið er Sögusýn-
ingin að Kjarvalsstöðum, sem
ber nafniðjsland — Islendingar,
Ellefu alda sambúð lands og
þjóðar”, en sýningin hefur
verið undirbúin af sérstakri
nefnd, sem haft hefur ungan
listamann sér til aðstoðar við
hönnun og umsjón.
Þessa sýningu eiga allir þeir
að sjá, sem hafa aðstöðu til þess
og áhuga hafa á vegsemd þess
og vanda að vera Islendingur.
Það er ánægjuefni, að ráðstaf-
anir munu hafa verið gerðar til
þess, að skólafólk fái tækifæri til
þess að skoða sýninguna.
A sýningunni má fá glöggt
yfirlit um ýmis helstu einkenni
furðulegrar sögu Islendinga i
ellefu aldir. Utan við Kjarvals-
staði er á það minnt, að tsland
er land elds og isa. Framan við
húsið logar eldur á hárri stöng,
en við innganginn er hár isstöp-
ull. í engu öðru landi hefur sam-
býli elds og iss verið jafnnáið og
i þessu landi. Þetta sambýli hef-
ur sett svip sinn á sögu þjóöar-
innar, sem landið hefur byggt.
Við inngöngudyr er nýtt mál-
verk eftir Einar Hákonarson,
sem hann nefnir „Land og
fólk”, eins konar kynning á
hlutverki sýningarinnar, lista-
verk, sém hafa mun varanlegt
gildi. Inni i sölunum er fyrst
vakin athygli á vikingaferðun-
um og upphafi Islandsbyggðar.
Þar er m.a. hið mikla veggteppi
Vigdisar Kristjánsdóttur um
landnámið, sem gert er eftir
frummynd Jóhanns Briem. Þá
er fjallað um Þjóðveldið, sem
var eitt sérkennilegast riki i
Evrópu á miðöldum fyrir
margra hluta sakir, ekki aðeins
vegna stjórnskipunar, sem ó-
þekkt var meö öðrum þjóðum,
heldur einnig vegna merkilegr-
ar félagsmálalöggjafar, sem
fræðimenn hafa ekki enn gert
nægileg skil. í þessum hluta
sýningarinnar getur að lita
glæsilegt málverk eftir Jóhann-
es Jóhannesson af þvi, er Grim-
ur Geitskór velur Alþingi stað á
Þingvöllúm.
Þá er margvislegan fróðleik
að finna um atvinnuhætti
þjóðarinnar I langri sögu henn-
ar og landkosti og veðurfar á
ýmsum timum. Minnt er á þær
náttúruhamfarir, sem þjóðin
varð að þola vegna eldgosa og
hafisa. Þar er meira að segja
kominn hvítabjörninn úr
Grimsey, sem varðveittur er á
Húsavik. En ekki er látið viö
það sitja að fjalla um lifsbar
áttuna, hagnýtingu landsgæða
og hamfarir náttúruaflanna,
heldur einnig menningarsögu
þjóðarinnar. Bókmenntum
þjóðarinnar eru gerð ýtarleg
skil, bæði fornum og nýjum, og
sýnd skjöl, bæði gömul og ný.
Margur mun hafa ánægju af að
skoða eiginhandarrit Matthia-
sar Jochumsonar og Svein-
bjarnar Sveinbjörnssonar að
þjóðsöngnum. Deild örnefna-
stofnunarinnar vekur til um-
hugsunar um athyglsiverð
sjónarmið varðandi þjóðarsög-
una.
Sögusýningin er merkur við-
burður, sem hæfir þjóðhátiðar-
ári. Hafi þeir þökk, sem að hafa
unnið.
GÞG
i
Sunnudagur 20. okt. 1974 - 207. tbl. 55. árg.
O