Alþýðublaðið - 20.10.1974, Blaðsíða 2

ITÓNEYRABI
íslenska rokknýlendan í London
Tómas Tómasson í „Kiss” með
trommuleikara Love Affair og
gítarleikara Chris Jaggers
Tómas Tómasson, fyrrum
bassaleikari Rifsberja, hefur
dvalist i London um sex mánaða
skeið og hefur nýlega farið af
stað með nýja hljómsveit, KISS.
Tómas fór upphaflega utan
sumarið ’73 ásamt þeim Þórði
Arnasyni, Jakob Magnússyni og
Dave Duford, félögum sinum i
Rifsberja, einsog rakið var i
viðtali við Jakob i blaðinu um
næstsiðustu helgi.
Tiðindamanni Tóneyrans tókst
þvi miur ekki að hitta Tómas i
Sex hópar og
einstaklingar
á einni
LP-plÖtll:
Þessa dagana er að ljúka
upptöku á LP-plötu með sex
islenskum hljómsveitum og
söngvurum. Platan hefur ver-
iðhljóðrituð i HB-stúdiói undir
stjórn ólafs Þórðarsonar úr
Rió. ÁA-hljómplötur gefa plöt-
una út á jólamarkaðinn.
Þessir sex eru Agúst Atla-
son.sem syngur eitt lag, söng-
flokkurinn Mýbit og hljóm-
sveitirnar Tilfinning, Sólskin,
Mánar og B.G. og Ingibjörg.
Upptakan hefur tekið rúm-
lega tvær vikur og verður upp-
takan send til New York i
næstu eða þarnæstu viku til
pressunar og framleiðslu.
Nafn hefur ekki verið ákveðið
á plötuna en væntanlega verð-
ur þess ekki lengi að biða.
Fleiri plötur eru i upptöku
og bigerð: Hjörtur Blöndal er
sjálfur að byrja á plötu, sem
hann mun gera með aðstoð
Magnúsar Kjartanssonar og
ýmissa hljóðfæraleikara,
Joke-hljómplötur i Keflavik
senda fljótlega á markaðinn
tveggja laga plötu með Ingva
Steini Sigtryggssyni, Júllus
nokkur Ágnarsson, sem lengi
hefur dundað við að gera upp-
tökur með ýmsum hljómsveit-
um — er sjálfur góðvinur
margra okkar helstu poppara
— hefur nýlega lokið við að
taka upp efni á LP-plötu með
sjálfum sér og hefur notað
texta eftir Agúst Guðmunds-
son, textahöfund þeirra Peli-
can-manna, Hjörtur Blöndal
hefur og verið að taka upp
plötu með hljómsveit, sem
kallar sig Melquer, og segja
bæði Hjörtur og aðrir, að þar
sé á ferðinni einhver athyglis-
verðasta hljómsveit, sem
fram hefur komið í mörg ár.
Gailinn er sá, að afskaplega
fáir virðast hafa heyrt i henni.
Þá er hljómsveitin Dögg, sem
nýlega hélt upp á ársafmælið,
að hugsa um plötugerð i félagi
við Magnús Kjartansson og
loks hefur komið i ljós, að
Gunnar Þórðarson kemur
hvergi nærri plötu Arna John-
sen, eins og þó var sagt frá I
blaðinu ekki alls fyrir löngu og
haft eftir Arna sjálfum.
eigin persónu I Londom fyrir
skömmu en eftir nokkrar til-
raunir tókst að ná simasam-
bandi við hann.
Hljómsveitin Kiss hafði að-
eins komið fram sex sinnum
þegar þetta var. — Við erum að
fara til Bath I kvöld, sagði
Tómas, — þar sem við eigum að
spila i litlum klúbbi. Við höfum
eingöngu verið I þessum
klúbbabisniss fram að þessu, en
i nóvember förum við i stutta
hljómleikaferð með Edgar
Brougthton Band, sem margir
munu kannast við. Ég heyrði i
þeim nýlega og varð litið hrif-
inn. Þeir eru léglegir núna,
finnst mér.
Tómas sagðist vera mjög
ánægður með nýju hljómsveit-
ina. — Það er aðallega
söngvarinn, sem semur, sagði
hann, — en fleiri leggja til.
Trommuleikarinn var áður með
hljómsveitinni Love Affair, sem
varð töluvert vinsæl um tima,
og gitarleikarinn, sem er kana-
diskur, spilaði i dálitinn tima
með Chris Jagger, bróður
Micks. Þetta gengur vel hjá
okkur, við erum svona rétt að
komast af stað, en mér likar vel
og liður vel.
Þvi siður en að hitta Tómas i
eigin persónu tókst tiðinda-
manni blaðsins að heyra I
hljómsveitinni Kiss en nokkrir
islendingar, sem voru i London
skömmu áður, heyrðu i henni. 1
þeim hópi var Hrefna
Wieglund: — Mér fannst gaman
að þeim, sagði hún aðspurð. —
Þeir voru alveg nýbyrjaðir
þegar ég heyrði I þeim, dálitið
hráir, en skemmtileg rokk-
hljómsveit. Ég hef trú á að þeim
eigi eftir að ganga vel.
Jakob Magnússon, sem einnig
hefur heyrt I hljómsveitinni, var
sama sinnis þegar hann var hér
heima nú i vikunni. — Tómas er
besti bassaleikari I heimi, sagði
hann. — Helst af öllu vildi ég
spila með honum.
Tómas Tómasson ásamt Þórði Arnasyni skömmu áftur en þeir héldu
fyrst til London. í þessari útgáfu af Rifsberja voru þeir Tómas og
Þórður ásamt Gylfa Kristinssyni, söngvara, og Ásgeiri Óskarssyni,
trommuleikara.
— Auðvitað langar mann
alltaf að koma heim og spila,
sagði Tómas i London, — en
hvort ástæða er til og hvort það
verður einhverntima hægt, það
veit maður aldrei. Eg kem alla-
vega heim um jólin en mig
langar að biðja þig að skila
góðum kveðjum frá mér til allra
heima.
Vel gengur hjá Jóhanni G. í
- nýtur aöstoðar Jon Hisemans m.a.
Við hittum Jóhann G.
Jóhannsson I Speakeasy. Hann
stóð þar upp við vegg og talaði
mikið við mann, sem með hon-
um var, og var greinilega báð-
um mikið niðri fyrir. Jóhann
brosti breitt þegar hann sá hers-
inguna storma inn. — Gaman að
sjá ykkur, sagði hann. — Hvað
eruð þið eiginlega að gera hér?
Jóhann var búinnn að vera i
London i viku þegar leiðir okkar
lágu saman. — Þetta gengur á-
gætlega, sagði hann, — ég er bú-
inn að taka upp grunnspiliö i
tveimur lögum og tek næst upp
á þriðjudaginn. Heyrðu annars,
hér er maður, sem mig langar
að kynna fyrir þér.
Hann sneri sér að manninum,
sem hann hafði verið að tala
viö: — Derek, þetta eru kunn-
ingjar minir frá íslandi. Blaða-
menn og músikantar.
Svo þetta var þessi margum-
talaði Derek Wadsworth. Hann
stjórnaði upptökunni á tveggja
platna albúmi Öðmanna um ár-
ið og eins tveggja laga plötun-
um, sem Jóhann gerði I fyrra,
„Don’t Try Foool Me” og
„Asking For Love”.
Kostulegt andlitið á Derek
varð að einu brosi og hann rétti
út hendina. Við skiptumst á
nokkrum kurteislegum orðum,
sögðumst hafa heyrt hans getið
að góðu einu hjá Jóhanni og öðr-
um og hann sagðist vilja koma
til Islands. — Hvernig gengur
upptakan á nýju LP-plötunni
hans Jóhanns? spurðum við.
— Mmmmm. Hann er góður,
finnst ykkur ekki? Hann er svo
góður hann Jóhann, svaraði
Derek og lygndi aftur augunum,
— að ég trúi þvi bara ekki.
Hljómsveitin, sem tróð upp
þetta kvöld i klúbbnum, Gonzal-
es, fantagóð, var að byrja og
Derek vildi ekki missa af neinu.
Við Jóhann fengum okkur stöðu
við barinn og spjölluðum saman
stutta stund.
— Þessa plötu gef ég út sjálf-
ur, sagði Jóhann, — I félagi við
Július P. Guðjónsson. Mér tókst
ekki að komast að samkomulagi
við hljómplötuútgefendur um
útgáfuna á þessari plötu og þvi
valdi ég þessa leið. Ég reyni að
vinna þessa upptöku öðruvísi en
ég hef gert áður. I dag tók ég til
dæmis upp I þrjá tima og á
þriðjudaginn tek ég upp i tvo.
Ég þarf ekki að borga nema fyr-
’ir akkúrat þá tima, sem ég er að
vinna og á þennan hátt nýtist
timinn betur. Maður þarf ekki
að vera að flýta sér og skilja eft-
ir hluti, sem maður er ekki
ánægður með, vegna tima-
skorts. A milli upptökutíma get
ég hugsað um það, sem búið er
að gera, og gert upp við mig
hvort ég er ánægður eða ekki og
hvernig ég vildi þá hafa það
öðruvisi. Einu takmörkin, sem
eru á mér, eru þau, að ég þarf
að vera búinn 20. október.
Jóhanni til aðstoðar við þessa
upptöku eru engir minniháttar
spámenn I poppinu. Trommu-
leikarinn er enginn annar en
Jon Hiseman, fyrrum trommari
Colosseum, einn besti trommu-
leikari i Bretlandi. Auk þeirra
eru honum til aðstoðar gitar-
leikarinn Miller Anderson og
svo Mick Waller sem hefur
trommað á plötum Rod Ste-
warts. Svo er það náttúrlega
London
Derek Wadsworth, sem er mjög
snjall blásari og útsetjari og
virtur músikant i Bretlandi.
— Það er mjög þægilegt að
vinna með þessum mönnum,
sagði Jóhann. — Þeir eru opnir
fyrir þvi, sem ég er að gera, og
allir af vilja gerðir. Þeir eru tií
dæmis mjög sanngjarnir a
kaup.
Jóhann stefnir að þvi, að nýja
LP-platan komi út fyrir jól en
áður en timi vannst til að spyrja
hann hvort einhverjir möguleik-
ar væru á að koma henni á
markað erlendis, þá var hann
rokinn.
XXX
Rétt er að fara nokkrum orð-
um um hljómsveitina Gonzales,
ellefu manna hljómsveit með
fimm blásurum með meiru.
Fastur söngvari hennar var
vant við látinn þetta kvöld, svo
þeir fengu til liðs við sig Bob
Tench, sem áður söng með Jeff
Beck. í hljómsveitinni var og
pianóleikari, sem einnig var
með Beck á þeim tima. Söngv-
arinn er feikilega góður. Þeir
Birgir Hrafnsson og hann áttu
langt tal saman eftir lokun og
sagðist hann þá vera að vinna
með Roger Chapman, fyrrum
söngvara Family, um þessar
mundir, en útskýrði það ekki
nánar.
Annars má geta þess til gam-
ans, að Birgir taldi sig hafa séð
Harry Nilsson á gangi þar um
húsakynni klúbbsins og var
uppnuminn af hrifningu. Þá
heyrðum við dyraverði látið
þess getið, að Jeff Beck sjálfur
væri á staðnum en hann sást
hvergi. Pelicanarnir Pétur og
Jón sættu sig við það, þeir höfðu
sjálfir farið á hljómleika hjá
Ravi Shankar, þar sem George
Harrison var kynnir og stjórn-
aði hljómburði.
ÓMAR VALDIMARSSON
0
Sunnudagur. 20. október. 1974