Alþýðublaðið - 07.01.1975, Síða 3

Ef ég hefði þagað og
Iáti6 hlutina dankast.
hefði allt verið í lagi
„Málshöföun min á hendur
rikissjóöi byggist á fyrirvara-
lausri og ástæðulausri brott-
vikningu úr starfi, sem ég hlaut
Langmest
lesiö í janúar
Bókaútlán Borgarbókasafns
Reykjavikur urðu siðastliöið ár
rúmlega milljón bækur
(1.004.807), sem jafngildir þvi, að
safniö hafi á árinu lánað hverjum
Reykvikingi 11,8 bækur.
Útlánsaukningin frá fyrra ári
er 7.7% og er það heldur meiri
aukning en árin 1972 og 1973. Árið
1973 lánaöi safnið 923 þús. bækur
(aukning 6.7%) og 1972 865 þús.
bækur (aukning 6.5%).
Bókaeign safnsins var I árs-
byrjun 1974 222 þús.bindi
Útlán Borgarbókasafns 1974
skiptast þannig á mánuði ársins:
janúar 103.246 bindi
febrúar 91.486 bindi
mars 91.226 bindi
april 91.359 bindi
mai 76.824 bindi
júni 64.813 bindi
júli . 74.100 bindi
ágúst 61.978 bindi
sept. 78.433 bindi
okt. 94.168 bindi
nóv. 92.691 bindi
des. 83.352 bindi
talbækur 131 bindi
Samtals 1.004.807 bindi
Af yfirlitinu sést, að mest hefur
verið lesiö I janúarmánuði, og er
það likt og verið hefur.
Borgarbókasafnið rekur nú auk
aöalsafnsins þrjú útibú — I Bú-
staðakirkju, aö Sólheimum 27 og
Hofsvallagötu 16, tvo bókabila,
skólabókasöfn I Laugarnesskóla,
Melaskóla og Austurbæjarskóla
og auk þess bókasafnsþjónustu
við skip, aldraða, fatlaöa o.fl.
Ljósmyndarinn okkar
inni fyrir áramótin og
skot.
rakst á hana þessa í ös-
festi hana á filmu eins og
HORNID
Ónauðsynleg útgjöld
„Sjúklingur” skrifar:
„Um nokkurt skeiö hefi ég átt
við að striöa sjúkleika, sem
veldur þvi, að mér er nauðsyn-
legt að fá lyf, sem ég verð að
nota aö staöaldri. Viö þessu er
aö öðru leyti ekkert að segja eða
gera.
Þó er eitt atriði þessu sam-
fara, sem ég á afar erfitt meö
að sætta mig viö, en það er
gjaldtaka lyfsala af þvi að taka
niður resept frá heimilislækni
minum. Það er nánar tiltekið
kr. 30.00 fyrir hvert lyf, sem
mér er llfsnauösynlegt að fá,
auk þess, sem læknir minn fær
fyrir að hringja til lyfsalans eft-
ir beiðni minni og ákvörðun
hans um tilheyrandi lyf.
Þetta fer þannig fram, að
þegar ég er búin meö þann
lyfjaskammt, sem ég fæ hverju
sinni, hringi ég til læknisins og
læt hann vita um það. Hann
hringir resept til lyfjabúðar,
sem ég visa á, og vil gjarnan
versla viö. Ég þarf að taka mér
leigubil til þess að sækja hin
nauðsynlegu lyf.
Lyfjabúðin tekur af mér
gjald, sem gengur til læknisins.
Aö sjálfsögðu greiði ég verð
lyfjanna, eins og vera ber. En
ofan á þetta leggst svo gjald,
sem lyfsalinn tekur fyrir að
taka við þessari lyfjapöntun i
sima. Auðvitað borgar læknir-
inn sinn simareikning en ekki
lyfsalinn, sem lætur mig greiða
kr. 30.00 fyrir hvert lyf, sem á
lyfseðlinum er.
Lyfsalinn er að minum dómi
kaupmaöur, sem verslar með
lyf, samkvæmt úthlutuöu leyfi.
Til lyfsalans beini ég viðskipt-
um minum með þvl að benda á
hans verslun.
að lita á sem æfiráðningu,”
sagði dr. Bragi Jósepsson i
samtali við Alþýðublaðið i gær.
„Ég fer fram á miskabætur
að upphæð kr. 8 milljónir, vegna
þess, að maður, sem fyrirvara-
laust er rekinn úr starfi, á ekki
svo greiðgengt I starf innan-
lands eða utan. Ég hefi frá 1961
sérmenntað mig og unnið að
fræðslumálum og þá auðvitað
ekki tilbúinn til að sinna öðru.
Eftir aö hafa lokið M.A. prófi
við háskólann i Tennessee og
doktorsprófi við sama skóla
1968, hélt ég áfram I lektors-
stöðu við Western Kentucky
University, sem ég hafði ráðist i
1967. Þar var ég ráðinn asso-
ciate prófessor 1970 og i april
1972 hlaut ég þar æfiráðningu
meö árslaunum $17 þús.”
„En hversvegna komstu til
íslands, úr þessu ágæta starfi?”
„Einfaldlega vegna þess, að
mér lék hugur á, að nota mina
menntun hér heima. Svo höfðu
fræösluyfirvöld lagt að mér.
Fyrrverandi menntamálaráð-
herra fól Helga Eliassyni fyrrv.
fræðslumálastjóra að vera mér
innan handar við að komast inn
i starfið, og eftir eins árs setn-
ingu sem deildarstjóri var ég
svo skipaður i það.”
„Hvernig er svo háttað um
launakröfuna, 27 milljónir?”
„Það er aðeins einfaldur út-
reikningur miðaður við núver-
andi árslaun og þann tima, sem
ég tel mig hafa verið ráðinn til.
Frá þvi dregst raunar sex mán-
aða kaup, sem ég lít á sem inn-
greiðslu aðeins, en að auki 2%
vextir af heildarupphæðinni —
launkröfunni.
„En þú hefur sennilega verið
óþæga barnið þarna i ráðuneyt-
inu a.m.k. upp á siðkastið?”
„Allt frá fyrsta degi,- má
segja, að ég hafi reynt að fá
sómasamlega aðstöðu til að
rækja mitt starf, en tel mig ekki
hafa haft það sem mér likaði.
Ég tel hinsvegar, að ef ég hefði
þagað og láliðhlutina dankast,
hefði allt verið i lagi.”
„En hvað viltu segja um sak-
argiftirnar, hefurðu ekki fengið
áminningar ráðherra, t.d. áður
en svarf til stáls?”
„Nei, aldrei, og ein þeirra,
greinin i „Heimili og skóli” var
ekki dregin upp né á hana
minnst fyrr en i uppsagnarbréf-
inu. Um skýrslu dr. Arnórs, tel
ég, að ég hafi haft fulla heimild
frá fyrrv. ráðh. til að fjalla um
hana eins og ég gerði. Og um
kvörtun mina i 28 liðum, sent
ráðherrum, fer sem má. Þar er
sennilega ekki búið að tala sið-
asta orðið.”
„Ráðherra virðist koma á
óvart bóta- og launakrafa þin,
hvað viltu um það segja?”
„Ja, um það er meininga-
munur milli min og mennta-
málaráðherra,” lauk dr. Bragi
máli sinu.
Skvldu-
ttXgfc
ingar í
viðlaga-
s)0ðinn
Alþýðublaðið birti á
gamlársdag 1974 viðtal viö
Ásgeir Ólafsson, forstjóra
Brunabótafélags Islands, þar
sem Asgeir lýsti skoðun-
umsinumá þvi, hvernig koma
ætti á fót varanlegum viðlaga-
sjóði með skyldutryggingum.
Nú hefur heilbrigöis- og trygg-
ingamálaráðherra skipað
nefnd, sem Asgeir er formað-
ur fyrir, en nefndin á aö ,,að
gera tillögur um fyrirkomulag
skyldutrygginga, er bæti tjón
á húseignum og lausafé af
völdum náttúruhamfara, svo
sem jarðskjálfta, eldgosa,
snjóflóða, skriðufalla, flóða og
ofviðra, og semja frumvarp til
laga um slikar tryggingar.”
Með Ásgeir i nefndinni eru
Bjarni Þórðarson, trygginga-
fræðingur, og Benedikt Sigur-
jónsson, hæstaréttardómari.
Lögð eráhers la á þaþ, að
,nefndin hraði störfum eftir þvi
sem föng eru á.
NITJAH FORUST I
19 UMFER9ARSLYSUM
Nitján manns fórust i 19 um-
ferðarslysum á árinu 1974.
Voru það 16 karlar og 3 konur
— þar af 3 börn, yngri en 14
ára — og var meðalaldur
þeirra 30 ár. Banaslys I um-
ferð voru þvi töluvert færri en
árið 1973, en þá fórust 25
Þessi gjaldtaka lyfsalans,
sem venjulega nemur kr. 90.00
samtals, finnst mér vera fyrir
neðan allar hellur.
Hér á næsta horni er kaup-
maður, sem ég kaupi af nauð-
synleg matvæli. Hann hefur
aldrei tekið eina krónu fyrir að
taka niðurpöntun I sima, og auk
þess sendir hann vörurnar heim
til min án endurgjalds.
Ég er þurftalitil, gömul kona,
og kaupmaðurinn græöir ekki
mikið á viðskiptum minum, en
hann hefur annan hátt á en lyf-
saiinn.
Ekki veit ég, hvort þessir viö-
skiptahættir lyfsalans eru leyfi-
legir, en hitt veit ég, að lengra
verður naumast gengið i mina
pyngju af jafn purkunarlausu
siðleysi. Hér kemur einokunar-
hringur, með dágóða álagningu,
aftan að varnarlausum sjúkl-
ingum á ógeðfelídan hátt.
Ég er fótlama og hefi ekki
aðra aðferð til aö nálgast lifs-
nauðsynleg lyf. Ég er lika fá-
tæk, og mig munar um þessar
krónur. Er þetta siöieysi leyfi-
legt?
manns i 24 slysum, og raunar
er það lægsta dánartala i um-
ferðinni siðan 1969, en þá fór-
ust 12 manns i 11 óhöppum.
Skráning umferðarslysa
hófst hérlendis árið 1966 og
hefur fjöldi banaslysa á ári
verið sem hér segir:
1966-1969 57 látnir i 55 slysUTO
1970 20 látnir i 17 slysum
1971 21 látnir i 17 slysum
1972 23 látnir i 22 slysum
1973 25 látnir i 24 slysum
Samtals hafa þvi látist, á
þessum niu árum, 165 manns i
154 umferðarslysum.
A árinu 1974 urðu flest bana-
slys i ágúst og september, þrjú
i hvorum mánuði. Tvö bana-
slys urðu i mai, júli og nóvem-
ber, en eitt i hverjum hinna
mánaðanna.
Flestir þeirra sem fórust i
umferðinni árið 1974, voru
ökumenn: 6 ökumenn bifreiöa,
1 ökumaður dráttarvélar, 1
ökumaöur véiskóflu og 2 öku-
menn bifhjóla. 7 gangandi
vegfarendur létust af slysför-
um á árinu og 2 farþegar i bif-
reiðum.
Atvik þau sem leiddu til
banaslysanna voru i sex til-
vikum árekstrar, sex sinnum
var um bilveltu eða útafakstur
af vegi að ræða og, eins og fyrr
segir, sjö sinnum var ekið á
gangandi vegfarendur.
Niu af slysunum uröu i
dreifbýli og tiu i þéttbýli, þar
af átta i Reykjavik.
Ef árið 1974 er boriö saman
við árið 1973 kemur i ljós að
meðalaldur þeirra sem fórust
lækkaði um 7,5 ár, var 30 ár i
stað 37,5, þrátt fyrir það að
mun færri börn fórust nú en
árið 1973. Karlmenn voru i
miklum meirihluta, 16 á móti 3
konum, en árið áöur létust 14
konur á móti 11 körlum. Aber-
andi var fækkun þess að ekið
væri á gangandi vegfarendur,
sjö tilvik á móti 13 árið áður.
sjo sinnum
150 þúsund kr.
á afmæli
fyrirtækisins'
Þann 1. nóvember s.l. átti
fyrirtækið Einar Guðfinnsson
h.f. i Bolungarvik 50 ára
starfsafmæli.
Af þvi tilefni bauð Einar
Guðfinnsson öllum Bolviking-
um til kaffidrykkju. Við það
tækifæri afhentu þau hjónin,
Einar og frú Elisabet, 7 liknar-
og menningarfélögum á
staðnum fjárgjafir — 150 þús.
kr. hverju félagi. Félög þessi
eru Kvenfélagið Brautin,
Sjálfsbjörg, Skátafélagið
Gagnherjar, Kvennadeild
Slysavarnarnafélagsins,
Slysavarnadeildin Hjálp,
Ungmennafélag Bolungarvik-
ur og Tónlistarfélag Bolung-
arvikur.
Þriöjudagur 7. janúar 1975.