Alþýðublaðið - 31.01.1975, Blaðsíða 7
4
-K-ví*r''
■
ICyíÉÍ
W0ÉM
Alan Lord liföi af scx
morfttilraunir, semokona
hans og stjúpi lásu sér til
um í bókum eftir Agöthu
Christic. . ........... j
Margaret Lesley Lord
’ var manni sinum trú i il
•ár, en hún komst á
bragftiö, þegar hann iagfti
til, ah þan haföu maka-
skipti,
John Lord var einn af
rekkjunautum tengda-
dótturinnar. Nii geröist
hann cinnig meðsekur
henní i morðsamsæri •—
til að myrða AJan Lord.
lega allt sumarið 1973. Þó
að kynhvöt tengdapabba
ætti að vera minnkandi
gerði Margaret sig fylli-
lega ánægða með
frammistöðu hans í rúm-
inu.
Það gekk svo vel með
hina rekkjunautana, að
Alan Lord, sem hafði ver-
ið upphafsmaður alls
þessa, varð afbrýðisam-
ur. Nú bannaði hann
Margaret að hitta aðra
menn. Hann lúbarði
hana, þegar hann komst
að því, að hún hitti aðra
menn. Sem betur fór vissi
hann ekkert um samband
eiginkonunnar og stjúp-
ans.
Eina júlínótt var
Margaret ekki heima,
þegar Alan Lord kom
sjálfur seint heim. Hún
kom dauðadrukkin heim í
dögun og hafði týnt nær-
buxunum á leiðinni. Alan
Lord varð svo reiður, að
hann lamdi Margaret
þannig, að hún var rúm-
liggjandi í þrjá daga, ein.
Alan Lord viðurkennir,
að hann hafi þá hótað að
snúa hana úr hálsliðnum.
Þegar Margaret Lord
var búin að jafna sig
skutu þau tengdamæðgin
á f jölskylduf undi. Hún
sagði, að Alan Lord hefði
gengið of langt og nú yrði
að ryðja honum úr vegi.
Hann væri orðinn of erf-
iður — og algjörlega ó-
þarf ur.
John Lord tengdapabbi
var afar frjálslyndur.
Honum stóð nákvæmlega
á sama, þó að laglega
tengdadóttirin hans hitti
aðra menn, ef hann fékk
aðeins sína sneið af
kökunni. Hann féllst
strax á hugmyndina,
þegar Margaret Lord
lagði í fyrsta skipti til, að
þau styttu manninum
aldur.
Þau hófu að ráðgera
dauða Alans Lord. Fyrsta
morðtilraunin var gerð —
samkvæmt Agötu
Christie — með seiði af
eitraðri jurt. Alan Lord
var frískur eins og fugl
eftir að hafa drukkið það
eiturbrugg.
Sem betur fer þóttu
honum sveppir mjög
góðir — og það var hægt
að setja eitursveppi í
matinn hans næst. Alan
Lord borðaði eitrið með
ánægju. Hann varð dálítið
lasinn, en hann dó ekki.
Þriðja bragðið úr
glæpasögunum var að
fylla manninn rækilega
og drepa hann svo með
rafstraumi, þegar hann
var meðvitundarlaus.
Samsærismennirnir voru
hins vegar hræddir um,
að rafleiðslurnar skildu
eftir sig merki á húð
Alans, sem gætu komið
upp um þau, svo að þau
hættu við ráðagerðina.
Næst gaf Margaret
manni sínum risastóran
skammt af svefntöflum.
Alan Lord svaf eins og
steinn — en hann vaknaði
samt.
Þá reyndu morðingjar-
nir morf intöf lur, en Alan
Lord þoldi þæreinsvelog
brjóstsykur.
Næst átti að kæfa
manninn með plastpoka
um höfuðið. Hann fékk
góðan svefnskammt og
sofnaði. Margaret hafði
plastpokann tilbúinn, en
tengdapabbi vildi heldur
kyrkja hann með þvotta-
snúru. Þau fóru að rífast
um aðferðina og ekkert
varð úr neinu.
John Lord sagði við lög-
regluna: — Við verðum
að viðurkenna, að við
ráðgerðum að myrða
Alan á ýmsa vegu, en
þegar til kom gerðum við
ekkert í þvi
Föstudagur 31. janúar 1975
o