Alþýðublaðið - 29.04.1976, Blaðsíða 8

8
alþýöu-
blaöíö

HVERS EIGA
BORNIN
AÐ GJALDA?
Lengi hef ir verið talið, að
ekki skipti máli, þó að
þröngvað væri kosti barna
og unglinga. Þó er svo, að í
nýrri borgarhverf um er
gert ráð fyrir leikvöllum
og öðrum stöðum, þar sem
börn geta leikið sér i friði.
Ekki á þetta þó við um
gamla Austurbæinn. Þar
er sifellt vegið að yngstu
borgurunum.
Síðasta árásin er, að stærsta
stofnun borgarinnar ræðst að
einni þeirri minnstu, og ætlar i
krafti stærðar sinnar að taka
hluta af lóð Austurbæjarskólans
undir byggingu á aðveitustöð. Nú
má segja, að þetta geri ekkert til,
þvi að allstór svæði verði eftir. En
lóöin er ekki stór, þvi að
Rafmagnsveitan hefir áður fengið
hér byggingarlóð og hyggst
þvi vega tvisvar i sama knérunn,
en á fyrri timum töldu menn slikt
óhyggilegt. Fræðsluráð Reykja-
vikurborgar mun hafa þvælst
nokkuð lengi fyrir, en siðan gefist
upp fyrir rökum reiknimeistara
Rafmagnsveitunnar. Þá má
spyrja, hvi ekki að gefast upp eins
og Fræðsluráð og láta án mót-
mæla af hálfu skólans byggja
húsið.
S.V.R. Austurbæjarskólinn hefir
þó veitt skátum i hverfinu starfs-
aðstöðu, frá þvi að skátaheimilið
var rifið, mjög ófullkomna að
visu, en þó þannig, að skátastarf
hefir getað haldist hér við.
Bílastæði
Nú fyrir skömmu létu barna-
vinirnir góðu, sem ráða leik-
völium borgarinnar taka hluta
Grettisgötuleikvallar undir bila-
stæði handa verzlun við Lauga-
veginn, sjálfsagt með það i huga,
að verzlun, sem á að uppfylla
meira og minna tilbúnar þarfir,
er nauðsynlegri en leiksvæði. Nú
er farið að tala um, að ekki megi
gera allan gamla bæinn að
bönkum og verzlunum og að þar
verðí fólk að búa áfram. En til
þess aðsvo megi verða, má ekki á
nokkurn hátt, skerða þau litlu
óbyggðu svæði, sem eftir eru. Það
er erfitt að standa gegn rökum
reikni-og reglustrikumanna, og
með tölum má sanna, að mjög
hagkvæmterað reisa aðveitustöð
við Austurbæjarskólann.
Axarsköft
Sjoppuleyfi
Þessu má svara með
spurningu. Hvað hafa borgaryfir-
völd gert fyrir yngstu borgarana i
gamla bænum? Þau hafa veitt
fjöldann allan af sjoppuleyfum,
enda eru sjoppur einu samkomu-
staðir unglinganna i gamla
bænum, ef undanskildir eru
bekkir við sumar biðstöðvar
En svo mörg axarsköft hafa
verið hönnuð i orkumálum, að
jafnvel þó að aðveitustöð væri
ekki reist á hagkvæmasta stað,
myndu orkunotendur áreiðanlega
geta borgað fyrir það, en ekki
skal nefna snöru i hengds manns
húsi og þvi skulu orkumál ekki
nefnd meira hér. Hvað er
maðurinn að hugsa að láta sér
ekki segjast, þegar Fræðsluráð
hefir samþykkt töku lóðarinnar.
Það er nú svo, að stundum verða
menn að vera rökheldir. En eru
1
■
Græna blekking
borgarstjórans
Lesandi hafði samband við
okkur og bað okkur kanna hvað
verið væri að gera á horni
Samtúns og Borgartúns i
Reykjavik. Lesandinn sagðist
minnast þess, að ,,i bæklingi
sem gefinn var út fyrir
borgarstiórnarkosningarnar
1974 og bar það heillandi nafn
,,Lif i borg” eða eitthvað i þá
áttina, hefði þetta umrædda
svæði einmitt verið eitt af þeim
svæðum sem áttu að vera græn,
samkvæmt grænubyltingar-
hugmyndunum sem tröllriðu
öllu i þeirri kosningaloforða-
hrið.
Þessi fyrirhuguðu grænu
svæði hafa hvert af öðru horfið á
undanförnum árum, og nægir að
nefna tvö, þ.e. Hæðargarðs-
lóðina sem varð allra lóða
frægust sl.haust, og svo lóðina á
horni Bolholts og Skipholts þar
sem nú er risið stórhýsi Sjálf-
stæðisflokksins, flokks borgar-
stjóra.”
Á svæðinu sem lesandinn
spurðist fyrir um er nú verið að
reisa hús sem verður i eigu
Vélstjórafélags fslands og ein-
hverra fleiri félagssamtaka. Þá
var einnig hugmyndin að Spari-
sjóður Vélstjóra fengi húsnæði
þar.
Það er hald manna að aldrei
hafi neinum komið annað til
hugar en að reist yrði hús á
þessari lóð, enda er hún sjálf-
sagt ágæt til þess, þó ibúarnir
fyrir ofan séu ekki eins ánægðir.
Eftir að þeir misstu hins fagra
útsýnis yfir Höfðaborgina munu
þeir nú njóta þessa að horfa i
steinsteypu og gler um langan
aldur.
Þvi er nú svo komið að fariðer
að kalla grænu byltinguna
„grænu blekkinguna,” og
virðist nokkuð sannnefni þar á
ferð.
tbúi við Samtún

rAHVAÐ~HORFIR ÞU HELZT I SJÓNV/
ii ií
Ólafur Daöason 10 ára: Birgir Hilmarsson Óskar Ingvi Jóhanness. Konráö Gul
Eg horfi helzt á blómyndir og svo 12 ára 9árai 11 ára:
rwi aUtaf 4 Colombo 0g Mc Mér fiunst Læknir til sjós Eghorfiú glæpamyndirnarþegar Kabojmyndirna
C
skemmtilcgastur og svo blö- ég md, og svo á Colombo. Mér Uka A Stundina <
myndirnar. finnst Stundin okkar ekkert mjðg svo skemmtileg
Mc Cloud var lika voða skemmtileg.
skemmtilegur og ég horfði alltaf
AJlflw ............

ekki eftirtalin atriði rök. Af
byggingarvinnu á skólasvæði
hlýtur að stafa slysahætta.
Hávaði, sem óhjákvæmilega
fylgir byggingarvinnu, hefir
truflandi áhrif á starf skólans.
Fyrirhugað hús Rafmagns-
veitunnar fer mjög illa á lóðinni
og mundi verða að þvi stór lýti og
spjöll á umhverfi. Fleira mætti
tina til, þó að það verði ekki gert
að sinni. Ég tek fram, að ég ber
virðingu fyrir miklum lærdómi
verkfræðinga og ætla ekki að
styggja þá á nokkurn hátt. En ég
tel, að mér hafi verið trúað fyrir
að gæta þessarar lóðar fyrir
yngstu borgarana og frekar en að
bregðast þeim trúnaði tek ég
áhættuna að verða fyrir reiði
forsvarsmanna Rafmagns-
veitunnar.
Ég heiti á borgarráð
að bregðast ekki yngstu um-
bjóðendum sinum, að byrgja
brunninn áður en barnið er dottið
ofan i með þvi að stöðva
byggingarmálið á þessu stigi.
Hjalti Jónasson
Rætt við Jón Þc
mann lista- og
sjónvarpsms ur
ætlað börnum
Dagskrárefni is-
lenzka sjónvarpsins
hefur ósjaldan sætt
gagnrýni, maklegri eða
ómaklegri eftir
atvikum.
Er þess skemmst að
minnast þegar itölsku
,, skemmtiþættirnir’ ’
,,Land veit ég langt og
mjótt” tröllriðu is-
lenzkum heimilum
viku eftir viku. Mátti
vart opna svo dagblað
að ekki sæjust kvört-
unarbréf frá reiðum
,, sjónvarpsunnendum ”
sem vildu fyrir alla
muni vera lausir við
„skemmtunina”.
En það er ekki
ætlunin að fjalla hér
um sjónvarpsdag-
skrána i heild, heldur
þann þátt hennar sem
telst til svonefnds
bamaefnis.
nægja hér, en af þeim má
vera að þættir þessir vii
miða að þvi að halda börnr
i mikilli spennu og kvfða
afdrif söguhetjanna.
Teiknimyndirnar um .
björn eru annars eðlis al
leyti að þar virðist ofbeldið
rikium.
„Figúrurnar” eru kle
barðar, og skotnar i tætlui
MIKI
BAR
ERU
Það mun vera lista- og
skemmtideild sjónvarps sem
hefur umsjón með sliku efni, og
það sem ber hæst um þessar
mundir eru þættirnir: Stundin
okkar, Mjási og Pjási, Jógi
björn, Robinson-fjölskyldan,
Gulleyjan, og drengurinn
ANTE.
Það verður að visu að viður-
kennastað undirrituð hefur ekki
horft á nema nokkra þætti
Robinson-fjölskyldunnar, en
gefi þeir glögga mynd af heild-
inni, er ekkert vafamál að hér
er á ferðinni efni sem á litið
erindi til barna.
Þættirnir fjalla, i stuttu máli,
um fjölskyldu sem verður skip-
reika á eyðiey, og lendir hún i
hinum óh ugnanlegustu
hrakningum.
Til að mynda er litil stúlka,
dóttir hjónanna, látin fást við
snaróðan hund, sem er orðinn
nánast að villidýri. Bróðir
hennar, sem er litlu eldri,
heldur að hann hafi tekið hættu-
lega drepsótt og er settur i ein-
angrun. Verður hann að láta
fyrirberast aleinn i báti að
næturlagi, meðan óveörið
geisar með þrumum og eld-
ingum og tilheyrandi stórsjó, og
svona mætti lengi telja.
Þessi dæmi verða þö látin
STOI
risa þc alltaf upp jafngóðí
sem áður.
Það er vitað að börn ge
alltaf greinarmun á rar
legum hlutum og órat
legum. Mættiætla að þeir
ef til vill ekkert tiltökui
lumbra rækilega á náung
án þess að gera sér grei
að afleiðingarnar gætu h
lega orðið aðrar en þær
hjá Jóga birni, og félögu
Það er ekki þar með £
þessir tveir þættir sei
hefúr verið getið, séu 1
fyrir allt það barnaefr
sjónvarpið sýnir um
mundir.
En það hljóta að vakna
spurningar, svo sem h'
vandað nóg til vals sliks (
hvort sé tekið sérstakt
ofbeldis og annarra slikr
þegar valdar eru mynd
ætlaðar eru börnum.
Við höfðum samband
BHD