Alþýðublaðið - 23.12.1976, Blaðsíða 14

14
Fimmtudagur 23. desember 1976 Jólablað Alþýðublaðsins
Jólamarkaðurinn
í Blómaskálanum
v/Kársnesbraut
og Laugavegi 63
Jólatré, jólagreni, allskonar skreytingarefni til jóianna.
Blómaskreytingar úr lifandi og þurrkuöum biómum.
Kertaskreytingar, hýasyntuskreytingar og margt margt
fleira.
Blómaskálinn
Kársnesbraut og Laugavegi 63.
Sendum starfsfólki okkar og landsmönn-
um öllum okkar bestu óskir um
GLEÐILEG JÓL
og farsælt komandi
Óskum viðskiptamönnum okkar, svo og
landsmönnum öllum
gleðilegra jóla
og farsældar á komandi ári.
Gluggasmiðjan
Gissur Simonarson, Siðumúla 20, simi 38220
Stéttarsamband
bænda
óskar meðlimum sinum, svo og
landsmönnum öllum
gleðilegra jóla
OG FARSÆLDAR Á KOMANDI ÁRi
Alþýðuprentsmiðjan hf.
Vitastig — Simi 16415 — Reykjavik.
Gleðileg jól
Farsælt komandi ár.
Þökkum viðskiptin á árinu
Verzlunarmannafélag
Reykjavikur
óskar öllum meðlimum sinum og
velunnurum
gleðilegra jóla
og farsæls komandi árs,
með þökk fyrir liðna árið.
Gleðileg jól!
Farsælt komandi ár!
Þökkum viðskiptin á liðna árinu.
Laugarássbíó
Óskurn öllu starfsfólki voru og viðskipta-
vinum
gleðilegra jóla og
farsæls komandi árs.
Þökkum viðskiptin á liðnum árum.
ÖLGKRDIN EGILL SKALLAGRÍMSSON
II F.
Gleðileg jól
BÁTALON
Sími 50520
Óskum viðskiptamönnum starfsfólki :svo og
landsmönnum öllum
gleðilegra jóla
Og farsældar á komandi ári
HflfSKIP H.F.
t
Verzla
Nú er mjög tekið að liða að
jólum og hefur það vist farið
framhjá fáum. I útvarpi glymur
tilkynningalesturinn allan daginn
og mikill hluti sjónvarpsdagskrár
fellur undir liðinn „auglýsingar”.
Ekki hafa blöðin heldur farið var-
hluta af auglýsingaflóðinu, blaða-
mönnum til mikilla leiðinda og
útgefendum til mikillar ánægju.
„Það verður bara að hafa það”,
sagði maðurinn þegar hann var
búinn að fletta i gegnum áttatiu
blaðsiður af auglýsingum, „það
má segja að þetta sé þeirra jóla-
vertið”.
t þessum auglýsingum keppast
allir við að sannfæra tilvonandi
kaupanda um það, að þeirra vara
sé sjö sinnum betri, tvöfalt fal-
legri og endingabetri en samt
helmingi ódýrari. Ef mark væri
takandi á öllu þvi sem sagt er i
auglýsingum þessum, þyrfti
maður i framtiðinni ekki framar
að hafa áhyggjur af heilsufari,
fjármálum og kynferðismálum.
Leitinni að sannleikanum væri
lokið með fullum sigri og fullur
árangur i keppnisiþróttum
næðist, aðeins ef þú kaupir það,
sem seljendur eru að reyna að
losna við.
Eftirminnileg
verzlunarferð
Fyrir jólin fara svo allir á stjá.
Óvanir kaupendur eru betri og
þægilegri fórnarlömb heldur en
þaulvanir kaupendur. Þessir
óvönu, sem aðeins fara I verzlanir
fyrir jólin, tii að kaupa gjöf handa
eiginkonunni, eru oft ráðvilltir og
hræddir, þegar þeir koma i
verzlun. Þeir eru lafhræddir við
snjalla afgreiðslumenn, sem
koma skeiðandi um leið og komið
er inn i búðina, nudda saman
höndunum og með hagnaðar-
glampa i augunum, tilbúnir að
sverja það, að hin eða þessi
varan, sem var á rýmingarsölu i
„Notað og Nýtt” um daginn, sé
einmitt það sem þú sért að leita
að. Slikar fullyrðingar stenzt eng-
inn venjulegur óvanur kaupandi.
Svo áhrifamiklar eru fullyrðingar
seljandans, að það er ekki fyrr en
hjartkær eiginkonan hefur tekið
hinn óvana kaupanda i yfir-
halningu, sem hann sér mistökin.
Eftir að hafa hlotið bitra
reynslu i þessum málum, ákvað
einn kunningi minn að berjast
gegn þaulvönum afgreiðslu-
mönnum með þvi, að hafa með
sér kunningja sinn, sem við
skulum kalla B. Saman gætu þeir
varizt áganginum og séð i
gegnum vef sannfærandi full-
yrðinga.
Eftir að hafa gert þetta með
góðum árangri tvenn jól, tók B að
leiðast þófið, þvi búðarráp er eitt
það leiðinlegasta sem hann
stundar. Auk annars hefur hann
verið illa innrættur, þvi i stað
þess hreinlega að segjast ekki
nenna þessu lengur, þá gaf hann
það til kynna á eftirminnilegan
hátt.
Það var I sumar. Konu kunn-
ingja mins langaði til að sauma
sér léttan sumarkjól (þetta var
daginn sem sólin skein). Bað hún
mann sinn að skreppa i bæinn og
kaupa efnið i kjólinn. Að vanda
hringdi kunningi minn i B og bað
hann koma með sér.
Er i verzlunina var komið, en
þar var samankominn álitlegur
hópur viðskiptavina, baö kunn-
ingi minn afgreiðslustúlkuna að
sýna sér kjólaefni. Kunningi minn
var hálffeiminn við þetta allt
saman og var þvi mikill styrkur i
að hafa B meö sér. Er kunningi
minn hafði skoðað nokkra efnis-
stranga, hallaði B sér upp að
afgreiðslukonunni, og hvislaði, en
þó það hátt að vel heyrðist um
alla búöina: „Nú veröur þú að
sýna honum fallegasta efnið, sem
þú átt til „þvi hann hefur langaö
til að eignast þennan kjól i mörg
ár”.
I