Alþýðublaðið - 28.09.1977, Blaðsíða 1

MIÐVIKUDAGUR 28. SEPTEMBER
201. tbl. — 1977 — 58. árg.
Ef blaðið berst ekki
kvartið til
Alþýðublaðsins í
síma (91) 14900
— og brezkir fiskimenn hafa
staðizt f,þorskastríðsprófið”
Hvað jafnast á við
ánægju þess kennara, er
tekur í hönd óartakrakka/
glímir við hann# kennir
honum# ber hann jafnvel
til hlýðni og náms, en að
lokum uppsker laun
erfiðisins með þvf að
barnið snýr til betri veg-
ar, lýkur prófum með
sóma og finnur veg Ijóss-
ins, sannleikans, réttlæt-
isins?
Ekkert.
Við getum nú notið þeirrar
gleði, við tslendingar, þvi okkar
óartarnemandi hefur nú staðizt
vorpróf með sóma, lokið barna-
prófi og getur stefnt til ungl-
ingaprófs, ef enginn grunnskóli
vefst honum um fót.
Við tókum þennan óartar-
nemanda að okkur i skóla lifsins
fyrir allnokkrum árum. Við
kenndum honum, glimdum á
stundum hart við hann, háðum
þolgæðisraunir með honum,
beygðum hann ogfengum hann
að lokum til að heyra og sjá. Nú
hefur hann skilað sjálfstæðu
prófverkefni og staðist kröfurn-
ar til frekari náms.
Þessi nemandi er raunar tutt-
ugu þúsund sálna bekkjardeild
fiskimanna úr riki hennar há-
tignar Bretadrottningar. Þeir
neituðu að gangast undir boð
sanngirni og réttlætis á hafinu
umhverfis fsland, en vegna leið-
sagnar okkar og kennslu boða
þeir nú sjálfir hið sanna réttlæti,
hina sömu sanngirni, á hafinu
umhverfis sitt eigið móðurland.
Svo sem kunnugt mun af er-
lendum fréttum, hafa um hrið
staðið nokkrar deilur milli
Breta annars vegar og félaga-
þjóða þeirra innan Efnahags-
bandalags Evrópu hins vegar.
Brezkir fiskimenn hafa nú lagt
sitt til þeirra deilna, nokkurs
konar prófritgerö, sem hér fer á
eftir.
Viö viljum einkaland-
"'helgi.
Prófritgerð fiskimannanna
hljóðar svo, þýdd á islenzku:
,,A næstu vikum gæti svo farið
að Bretland neyddist til þess að
láta af hendi eina af dýrmæt-
ustu fæðuuppsprettum sinum,
hluta af arfleifð þjóðarinnar, til
erlendra þjóða. Svo gæti farið
að brezkir fiskistofnar, fiskur-
inn innan brezkrar landhelgi,
yrðu gefnir, án þess nokkuð
komi þar i móti, Efnahags-
bandalagi Evrópu, og þeim sið-
an deilt milli aðildarrikja.
Þetta virðist ótrúlegt og
margir Bretar gera sér ekki enn
fulla grein fyrir þvi hvað af-
henda á. Breskir fiskimenn gera
sér grein fyrir þvi. Þeir vita að
ef þetta verður gætu fiskimiðin
við strendur okkar, sem eitt
sinn voru svo auðug, orðið auð
og fisksnauð á fáum árum.
Sumir af mikilvægustu fiski-
stofnunum eru þegar i hættu og
gætu eyðst á fáum mánuðum.
Fiskimenn okkar eru ákveðnir i
að slikt verði ekki látið ske.
Fiskur er eina auðlindin sem
EBE telur sig eiga rétt til að
ráða. Fái bandalagið sinu fram-
gengt verða fiskveiðar eina
sviðið þar sem Evrópa getur
sagt við Bretland: Þið eigið
þetta, en við ákveðum hver á að
fá það.
Akvarðanir bandalagsins
verða ekki Bretlandi í hag.
Ahrifin eru þegar farin að koma
i ljós. Fiskistofnar okkar fara
minnkandi. Verðlag hækkar.
Fiskiskip eru rifin eða þeim
lagt. Fjöldi atvinnulausra fiski-
manna og hafnarverkamanna
eykst daglega. Félagslegt og
efnahagslegt hrunbiður margra
hafnarbæja og strandsamfé-
laga.
Samt sem áður höfum við inn-
In the next few weeks Britain could be forced to hand over
one of her most valuable food supplies. part of the nation's
birthright, tp foreign nations. Britain's fish, the fish in her
own maritime waters. could be given, free of charge, to
the European Economic Community to be shared out
among the member states.
It sounds scarcely believable and many British people still
possibly do not realise exactly what could bp given away.
British fishermen do know. They know that, if it happens.
the once-rich waters around our shores could be virtually
empty of fish in just a few years. Some of the most im-
portant species are in danger of being decimated in just a
few months. Our fishermen are determined it will not
happen.
Fish is the only resource the EEC claims to control. The one,
single mstance where, if it has its way, Europe will be able
to say to Britain: yc’.' own it. but ws decide who shall have
it.
Those decisions will not be to Ðritain's benefit. The effects
are alrcady being felt. Our fish supplies are declining. The
price is rising. Fishing vessels are being scrapped or laid
up. The number of fishermen and shore workers without a
job grows daily. Social and economic disaster faces many
ports and coastal communities.
Yet, within 100 miles of our own shores. we have enough
fish, properly looked after, to koep us going for ever. We
have 20,000 of the world's finest fishermen able to go out
and catch it at a competitive price. plus another 100.000
people on shore supporting them and helping to bring their
catches to you. We have the ships too. Britain's fishermen,
from the big freezer owners to the enterprising skipper-
owners. have invested well over C100m in modern and
efficient fishing vessels in the 1970's alone.
an hundrað milna marka frá
ströndum okkar nægan fisk til
þess að halda okkur gangandi til
eilifðar, ef rétt er á haidiö. Við
eigum tuttugu þúsundir af beztu
fiskimönnum veraldar, sem eru
fyllilega færir um að veiða
þennan fisk á samkeppnishæfu
Now the last chance is upon us. Even the other European
nations are slightly uneasy at the injustice of it all. They
have reluctantly agreed to a revision of the discriminatory
Common Fisheries Policy, in which the basic unfairness
has now been multiplied by the world-wide extensions to
200-milelimits.
Britain wants an exclusive 50-mile zone in her own
200-milelimit.
What it amounts to is that Britain, with the biggest
resources in her own waters. the biggest food fish market
in Europe and the biggest fishing industry. is seeking
about 40 per cent of the catch from EEC waters in return
for the 60 per cent contribution she is making to them.
Not much to ask when almost every other nation in the
world enjoys the full benefit of its 200-mile limit. But. on
present indications, still too much for the rest ot Europe.
A 50-mile exclusive zone (just a quarter of what is ours
anyway) is the minimum. Scarcely enough. but just
enough to enablo us to ensure a future for our fishermen
and, above all, through proper conservation and rcstoru
tion. a future for one of the nation's most valuable sources
of protein.
Like many of your fellow citizens you possibly did not
realise that when we joined the Common Market we
were unknowingly joining Jin just one vital food com-
modity—fish) a Common Resourt.. In the Common
Fisheries Policy revision now coming up your fishermen
seek your support in helping to put right a great wrong.
Please support them in their battie for a 50-mile exclusive
zone.
verði, svo og hundrað þúsund
manns, sem starfa á landi og
aðstoða fiskimennina við að
koma veiði sinni til ykkar. Við
eigum næg skip lika. Brezkir
fiskimenn, frá eigendum stóru
frystiskipanna til togaraskip-
Framhald á bls. 10
Britain must not give her food away.
Britain's fishermen must have a 50-mile
exclusive zone in their own national waters
Morgunbladiö þyrlar upp moldviðri:
Reynir að gera
bæjarstjórn
Vestmannaeyja
tortryggilega
I tilefni af frétt Morgun-
blaðsins í gær um aö Einar
H. Eiríksson, skattstjóri og
forseti bæjarstjórnar í
Vestmannaeyjum, hafi
fengið með samþykkt
bæjarstjórnar lausn frá
störfum í bæjarstjórn, og
þar sem rifjuð er upp af-
staða bæjarstjórnar i af-
sagnarmáli sama manns
og Sigurðar Jónssonar,
bæjarfulltrúa, spjallaði
Alþýðubiaðið stuttlega við
Magnús H. Magnússon,
simstjóra.
„Morgunblaðið flytur
fregn um lausnarbeiðni
Einars H. Eiríkssonar frá
bæjarst jórnarstörfum í
Eyjúm, og dregur þar
fram, að bæjarstjórn hafi
áður neitað lausnarbeiðni
sama manns og þar hafir
þú hfaft forgöngu um. Hvað
er hér að gerast?"
Þetta er nú einfalt mál. Þegar
Einar H. Eiriksson og Sigurður
Jónsson bæjarfulltrúar lögðu á
sinum tima fram lausnarbeiðnir
sinar, var vitað — og það kemur
fram i ályktunartillögu minni, að
klika i Sjálfstæðisflokknum hafði
gengið hart að þeim, að segja af
sér. Hefúr trúlega þótt þeir vera
ekki nógu linufastir! Hér er um
það að ræða, að verið var að gera
tilraun til að hrekja löglega kosna
bæjarfulltrúa úr starfi, að þeim
óviljugum, samkvæmt viðtali við
þá áður en lausnarbeiðnin var
fyrir tekin i bæjarstjórn. Það er
vitanlega gagnstætt öllum lýð-
ræðisvenjum að einstökum klik-
um haldist slikt uppi og fái til þess
brautargengi bæjarstjórnar. Þvi
var lausnarbeiðninni hafnað á
fullum rökum. Bæði Einar og Sig-
urður féllust á rök okkar og hafa
starfað i bæjarstjórn siðan, eins
og ekkert hafi i skorizt.
Hefur Einar H. Eiriksson
undanfarið verið kosinn forseti
bæjarstjórnar meö 9 samhljóða
atkvæðum og þar með þá einnig
atkvæðum þeirra flokkssystkina
sinna, sem ýfðust áður við þeim,
honum og Sigurði Jónssyni.
Nú er hinsvegar allt öðru máli
að gegna. Einar leggur fram
lausnarboiðni sina af sjálfsdáðum
og án þess að aðrir en hann hafi
haft þar hönd i bagga svo vitað sé.
Þennan sjálfsagða rétti hans
hvorki getur né vill bæjarstjórn
neita honum um” lauk Magnús H.
Magnússon máli sinu.
Farþegaþota af gerðinni Concorde, frá Air France, hafði viðdvöl á Kefla-
vikurflugvelli i gærdag og gafst fréttamönnum og fleiri gestum kostur á þvi
að skoða gripinn. (Mynd: ATA) Nánar á baksiðu.
^-------------------------------
Concordc á íslandi