Alþýðublaðið - 07.10.1977, Page 9

Föstudagur 7. október 1977
9
Framhaldssaga
Ást og oflæti
eftir: Ernst Klein
Þýðandi: Ingibjörg Jónsdóttir
-.
Útvarp
Föstudagur
7. október
7.00 Morgunútvarp. VeBur-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og forustu-
gr. dagbl.) 9.00 og 10.00 Morg-
unbæn kl. 7.50 Morgunstund
barnanna kl. 8.00: Kristján
Jönsson les þýöingu sina á
„Túlla kóngi” eftir Irmelin
Sandman Lilius (7) Tilkynning-
ar kl. 9.30 Léttlogmilli atriða.
Spjallað við bændur kl. 10.05
Morgunpopp kl. 10.25 Morgun-
tónleikar kl. 11.00: Georges
Barboteu og Geneviéve Joy
leika Adagio og Allegro fyrir
horn og pianó op. 70 eftir Rob-
ert Schumann/Elfriede
Kunschak, Vinzenz Hladky og
Maria Hinterleitner leika
Divertimento i D-dúr fyri tvö
mandólin og sembal eftir Johan
Conrad Schlick/Walter
Trampler og Búdapestkvart-
ettinn leika Strengjakvintett
nr. 1 i F-dúr op. 88 eftir Jóhann-
es Brahms.
12.00 Dagskráin. Tónleikar. Til-
kynningar.
12.25 Veðurfregnir og fréttir. Til-
kýnningar. Við vinnuna: Tón-
leikar.
14.30 Miðdegissagan: „Svona
stór” eftir Ednu Ferber. Sig-
urður Guðmundsson þýddi.
Þórhallur Sigurðsson les (9)
15.00 Miödegistónleikar. Tékk-
neska fílharmoniusveitin leikur
„Skógardúfuna”, sinfóniskt
ljóð eftir Antónin Dvorák:
Zdenek Chalabala stjórnar. Pal
Lukács og Ungverska rikis-
hljómsveitin leika Konsert fyr-
ir lágfiðlu og hljómsveit eftir
Béla Bartok: János Ferencsik
stjórnar.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir)
16.20 Popp
17.30 Júliferð til Júgóslavíu Sig-
urður Gunnarsson fyrrum
skólastjóri flytur fyrri hluta
ferðasögu sinnar.
18.10 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
HORNIÐ
Skrifið eða
hringið f
síma 81866
19.35 Cr atvinnulifinu. Magnús
Magnússon viðskiptafræðingur
sér um þáttinn.
20.00 Fyrstu tónleikar Sinfóniu-
hljómsveitar islands á nýju
starfsári.haldnir i Háskólabiói
kvöldið áður — fyrri hluti.
Hljómsveitarstjóri: Páli P.
Pálsson. Einleikarar: Guðný
Guðmundsdóttir, Hafliði Hall-
grimsson og Phiiip Jenkins.
Tvö tónverk eftir Ludwig van
Beethoven. a. „Coriolan”-for-
leikurinn op. 62. b. Þrikonsert
fyrir fiðlu, selló, pianó og
hljómsveit op. 56 — Jón Múli
Anrason kynnir tónleikana.
20.50 „Þetta er matarhola” Sig-
mar B. Hauksson talar við
Gústaf Gislason á Djúpavogi
um búskap i Papey.
21.15 Einsöngur: Kari Frisell
syngur lög eftir norska tón-
skáldið Agathe Backer-Grön-
dahl. Liv Glaser leikur á pianó.
21.30 (Jtvarpssagan: „Vikursam-
félagið” eftir Guðlaug Arason
Sverrir Hólmarson les (15)
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir Kvöldsagan:
„Dægradvöl” eftir Benedikt
Gröndal.Flosi Ólafsson les (19)
22.40 Afangar. Tónlistarþáttur
sem Asmundur Jónsson og
Guðni Rúnar Agnargson
stjórna.
23.30 Fréttir. Dagskrárlok.
Sjónvarp
Föstudagur
7. október
20.00 Fréttir og veður
20.25 Auglýsingar og dagskrá
20.30 Prúðu leikararnir (L) 1
þessum þætti heimsækir leik-
konan Twiggy leikbrúðurnar.
Þýðandi Þrándur Thoroddsen.
20.55 Heimsókn til Sovétrikjanna
Nýlokið er fyrstu opinberri
heimsókn forsætisráðherra ís-
lands til Sovétrikjanna. ís-
lenska sjónvarpið gerði frétta-
þátt i þessari ferð. Eiður
Guðnason fréttamaður stýrir
þessari dagskrá. Kvikmyndun
Sigmundur Arthúrsson. Hljóð-
upptaka Sigfús Guðmundsson.
21.55 Stutt kynni (Brief
Encounter) Bresk biómynd frá
árinu 1945 byggð á einþátt-
ungnum „Still Life” eftir Noel
Coward. Laura og Alex hittast
af tilviljun á járnbrautarstöð.
Þau eru bæði i farsælu hjóna-
bandi, en laðast hvort að öðru
og taka að hittast reglulega.
Þýðandi Ragna Ragnars.
23.20 Dagskrárlok
— t>að sem ég segi, lávarður
minn. Dani skipstjóri er horfinn,
— horfinn eins og fis. Helvískur
bilstjórahundurinn —.
Hann þagnaði allt i einu og beit
tönnum saman. — Hann hafði tal-
að yfir sig.
— Biddu svolitið, drengur
minn. NU dugir ekki að missa
minnið aftur. Hvaða bilstjóra ert
þú að tala um?
Var það kannski bilstjórinn
hans Las Valdas heitins? Já,
svaraðu fljótt.
Lúsa-Jimmy engdist sundur og
saman eins og ormur. Hann
formælti.
— Vfst er það hann, ákvað hann
loks að svara. Fari hann til
fjandans. Dani skipstjóri var
eiginlega enginn brjóstmylkingur
—hann er að minnsta kostisex fet
á hæð i stigvélum. — En þessi
Perkins gaf honum svo rösklega á
hann, að vesalings Dani datt eins
og drumbur. Þegar við tókum
hann upp, til þess að bera hann
upp ibilinn, sáum við að hann var
ekki einungis kjálkabrotinn,
heldur varallur hausinn itætlum,
að þvi virtist. Það var svei mér
gott að Svanahálsinn gat komið
góðu höggi á bilstjórann með
sandpokanum. Annars hefði hann
búið til kássu úr ykkur öllum
saman.
— Hvers vegna réðust þið á
bilstjórann?
— Lávarður minn — við áttum
að leita að nokkru á honum.
— Hvað var nú það?
— Einhverju sem var eins og
samningur. Burnham lávarður,
eða einhver þessara stórherra,
hafði undirskrifað það.
— Funduð þið nokkuð slíkt?
— Nei.
— Og heldur ekki i ibúð hans?
— Nei.
— Og hvers vegna fóruð þið að
elta kvenfólkið?
— Hvítbrystingurinn, sem kom
tilokkar,vildihafa það svo. Hann
áleit, að þær hefðu lika hug á þvi
að ná í skjalið. Og ef þær fyndu
það, áttum við að vera á verði og
ná þvi af þeim. — En þá ætluðum
við ekki aö nota sandpokann,
bætti hann við, með
göfugmennskusvip.
Sir Walter var nú búinn að
heyra það, sem hann vildi. Og
umfram allt það sem systurnar
vildu heyra. Hann lét fara burt
með manninn.
— Jæja, hertogafrú, sagði hann
og snéri sér að Gloriu. NU, þegar
þér með yðar eigin eyrum hafið
heyrt, hvers konar óaldarflokk
við eigum við að etja — finnst yð-
ur þá ekki bezt að trúa mér fyrir
öllu saman?
Systurnar önduðu léttara, þeg-
ar dyrnar lokuðust á eftir fangan-
um og lögregluþjónunum. Grace
leit biðjandi til systur sinnar.
— Ég held að Sir Walter vilji
hjálpa okkur, sagði hún.
— Ég óska vissulega einskis
framar. Eins og þér hafið sjálfar
heyrt, er hér um heilt samsæri að
raeða, til þess að ná i samning
þann, er Burnham lávarður hefir
gert, viðvikjandi rússnesku sér-
leyfunum.
— En hvar er þá skjalið? hróp-
aði Glori'a. — Þetta er aðeins af-
rit, en ekki sjálfur samningurinn.
— Hvar er afrit þetta? Þessir
menn og þeir, sem á bak við þá
standa hafa það vissulega ekki.
Og svo — sögðuð þér —.
Systir hennar leit til hennar
þýðingarmiklu augnaráði, nógu
snemma til þess að hún þagnaði.
— Sir Walter tók eftir þessu og
undraðist. Hvers vegna var lafði
Neville svona hrædd? — Las
Valdas.
Hann sá, að Gloría kinkaði kolli
til systur sinnar. Hann fór að
renna grun i, hvers vegna
systurnar börðust svona örvænt-
ingarfullar fyrir leyndarmálinu.
—■ Sir Walter, sagði Gloria loks.
Við systurnarerum farnar aö sjá,
að bezt muni að biðja yður hjálp-
ar. En áður en við segjum yður
allt, sem við vitum, vil ég gjarnan
fá að tala við Neville lávarð. Væri
það ekki hægt?
— Undir eins og þér, hertoga-
frú, óskið þess. Að visu er Neville
lávarður I gæzluvarðhaldi, en
mérernærað halda aðég getiséð
um, að þér fáið að tala við hann.
Væri yður hentugt, að það yröi
fyrirhádegið á morgun, hertoga-
frú? — Gott og vel, ég ætla þá að
leyfa mér að sækja yður til Burn-
ham House kl. ellefu i fyrramálið.
Sir Walter fylgdi fyrst systrun-
um heim. Svo flýtti hann sér til
frænda sins.
— Nú er ég búinn að ná i þennan
horngrýtis þráð, — ég fann hann!
En flækjan er langt um stærri en
ég hélt i fyrstu.
Hann var afar ánægður með
dagsverk sitt. Hann simaði til
hinnar undurfögru Minnie Knox,
og fór svo með hana til Prins
hótel, einmitt þangað sem hann
hafði orðið að yfirgefa hana svo
skyndilega fyrir skömmu siðan.
Nú lauk hann miðdegisverðinum i
gleði og góðu skapi.
23. kafli.
Þegar systurnar komu heim,
sagði Anna gamla að einhver
ókunn kona hefði hringt hvað eftir
annað og spurt eftir hertoga-
frúnni.
— Sagði hún til nafns sins?
— Nei. Ég þekkti heldur ekki
rödd hennar i simanum. Hún
sagðist ætla að hringja aftur, þvi
að hér væri að ræða um mjög
áriðandi mál.
— Hvergetur þetta hafa verið?
sagði Grace sem jafnan var til
þess búin að verða óróleg.
— Það er ekki þess vert að
brjóta heilann um það. Fyrst vil
ég fá eitthvað til að nærast á, og
það þótt það verði minn sfðasti
málsverður i húsi föður mins,
bætti hún viö og hló beizklega.
— Gloria.
HORNIÐ:
Tryggingastofnun ríkisins
Hefnir sín á
gamla fólkinu
Kona# sem mikiö hefur
þurft að skipta við Trygg-
ingarstofnun ríkisins,
hringdi til okkar í gær og
gagnrýndi stofnunina
harðlega:
„Ég sé ekki betur en að
Tryggingastofnun rikisins sé að
hefna sin á þeim ellilifeyrisþeg-
um sem ekki vilja sækja lifeyr-
inn sinn i banka. Það er ekki nóg
með það, að þeir sem vilja
sækja lifeyrinn sinn i stofnunina
fái hann ekki fyrr en fimm dög-
um eftir að þeir fá hann sem
sækja hann i bankann, heldur
skulu þeir nú, i verkfalli BSRB,
ekkert fá. — Ef þið hlýðið okk-
ur ekki, þá fáið þið ekki neitt!
Og það sem verst er, — þetta
er ekkert einsdæmi i viðskiptum
Trygggingastofnunarinnar við
þá sem til hennar þurfa að leita.
Þessi stofnun er alveg rosaleg,
hreint út sagt viðbjóðsleg. Það
er eins og þeir sem þangað
þurfa að Ieita séu einhver
snikjudýr sem séu að reyna að
plokka siðustu krónuna af
starfsfólkinu. Ég veit þetta, þvi
ég hef þurft að leita þangað
margsinnis á undanförnum ár-
um, bæði fyrir mig og aðra. Ég
get nefnt sem dæmi, aö ég sæki
ellilifeyri fyrir gömul hjón, sem
ekki geta náð i hann sjálf. Einu
sinni þegar ég var aö sækja
hann, sá ég að maður við hliðina
á mér, sem ég vissi að var ná-
kvæmlega eins ástatt fyrir og
maðurinn sem ég var að ná i
fyrir, fékk miklu hærri upphæð
en sá sem ég var að sækja fyrir.
Ég kannaði málið, — og mikið
rétt. Sá sem ég sótti fyrir átti að
fá miklu hærri lifeyri. Hins veg-
ar hafði engum komið til hugar
að láta hann vita af þvi, heldur
varð hann að sækja sérstaklega
um að fá það sem honum bar.
Þetta hefði ég ekki séð, ef lifeyr-
inn hefði verið sendur i banka.
1 öðru lagi get ég sagt frá
minni eigin reynslu i samskipt-
um við Tryggingastofnun rikis-
ins. Þannig er mál meö vexti, að
brjóstin voru tekin af mér fyrir
tiu árum vegna krabbameins.
Það þýðir að ég þarf að nota
gervibrjóst. Reynsla min af
Tryggingastofnuninni er slik, að
ég fer fremur til Sviþjóðar til að
fá mér slik brjóst, heldur en að
ganga i gegnum þá niðurlæg-
ingu sem þvi fylgir að fá gervi-
brjóst hjá Tryggingastofnun-
inni.
Ef maður þarf að fá ný brjóst
hér á landi, þá þarf maður fyrst
að fara til læknis og fá hjá hon-
um vottorð um það að brjóstin
hafi ekki vaxið á mann aftur!
Og þetta þarf aö gera í hvert
einasta skipti sem maður þarf
að skipta! Siðan fer maður til
Tryggingastofnunarinnar með
þetta makalausa vottorð og
þaðan siðan til Lyfjaverzlunar
rikisins. Þess ber raunar að
Framhald á bls. 10