Alþýðublaðið - 03.01.1978, Blaðsíða 1

ÞRIÐJUDAGUR 3. JANÚAR
1. TBL. — 1978 — 59. ÁRG.
Ritstjórn blaðsins er
til húsa í Síðumúla 11
— Sími (91)81866
- Kvöldsíml ffrétta-
vaktar (91)81976
Bæjarþing Reykjavfkur
og jafnrétti kynja:
Máli vardandi
brot á jafn-
réttislögum
vísað frá
Það er alltof oft stað-
fest hyldýpi á milli þess
sem er i raun og þess
sem á að vera, t.d. sam-
kvæmt laganna bókstaf.
Á þetta reka menn sig
margoft. Eitt af ótal
mörgum dæmum um
þetta er framkvæmd
skýlausra laga um jöfn
réttindi kynja til starfs
og sömu launa fyrir
sömu vinnu.
Petrina K. Jakobsson, fyrrum
forstöðumaður teiknistofu Orku-
stofnunar, hefur árum saman
staðið i harðri baráttu við rikis-
valdið til að fá leiðrétt greinilegt
launamisrétti kynja, sem hún
varð fyrir — sem er ótvirætt brot
á landslögum. Málið var falið
BSRB þegar árið 1963, en fyrir
dómstóla fór það 1976 eftir með-
ferð Jafnlaunaráðs. Fjármála-
» ráðuneytið hefur ætið litið svo á
að hér sé um að ræða þref um
launaflokka en ekki brot á lögum
og hefur haldið þvi fram að lög
um réttinn til sömu launa fyrir
sömu vinnu nái ekki til opinberra
starfsmanna! Undir þetta
sjónarmið virðist tekið I dómi
Bæjarþings Reykjavikur 1. des.
s.l., en niðurstaða dómaranna
varð sú að málinu var einfaldlega
visað frá. Dr. Gunnlaugur
Þórðarson rak málið fyrir Bæjar-
þinginu f.h. Petrinu K. Jakobsson
og lagði áherzlu á að málið sner-
ist ekki einvörðungu um ágrein-
ing um staðsetningu Petrinu i
launaflokka rikisins, á þeim
tima er hún vann hjá rfkinu, held-
urum brot á grundvallarréttind-
um: rétti beggja kynja til sömu
launa fyrir sömu vinnu.
Þessmásvogeta, aðþegar árið
1946 var það sett i lög og skyldur
opinberrastárfsmanna, að konur
skuli hafa sama rétt og sömu laun
og karlmaður fyrir samskonar
vinnu. Þetta ákvæði var fellt úr
lögunum eftir að Alþjóða vinnu-
málastofnunin samþykkti þetta
sem meginreglu árið 1957 og
Alþingi lagði blessun sina yfir þá
samþykkt. Hefúr þessi klausa þvi
líklega verið talin óþörf, en
augljóslega er ýmislegt athuga-
vert við framkvæmd þessara laga
um jafnrétti. Það sannar m.a.
barátta Petrinu K. Jakobsson.
—ARH
Þaö kular í fangið á honum, þessum járnsmiö, þar
sem hann stendur við Snorrabrautina og hvessir brún-
ir gegn vetrarveðrinu i byrjun árs. En það er ekki
aðeins frá veðurguðunum sem andar köldu í hans
garð. Nú vill Sjálfstæðisflokkurinn leggja niður Land-
smiðjuna, af því að nú er orðinn ágóði af henni...
Alfred
hreinsaöur:
íhugar
að fara
í skaða
bótamál
Saksókiiari rikisins hefur
tiikynnt, að hann sjái enga
ástæðu til aðgerða gegn Alfreð
Þorsteinssyni, borgarfuiltrúa,
vegna staöhæfinga tveggja
ungmenna um að hann hafi
gerzt brotlegur við hegningar-
lög. Hins vegar voru ung-
mennin ákærð fyrir ávisana-
fals.
Þetta furðuiega mál er þvi
úr sögunni að þessu leyti.
Alfreö Þorsteinsson sagði i
viðtaii við Alþýðublaðiö i dag,
að hann ihugaði nú i samráði
við lögmann sinn að fara i
skaðabótamál við ungmennin.
Hugurinn yrði þó bundinn við
prófkjör Framsóknarfiokks-
ins næstu dagana, en það fer
fram 21. og 22. þessa
mánaöar.
Hvad segja
verkalýðs-
leiötogar?
sjá bls. 2 og 3
Áttatíu og sjö íslendiragar fórust í slysum 1977
„Fjölgun banaslysa í
umferðinni óhugnanleg
ff
„Þótt heildarfjöldi
þeirra íslendinga, sem
létust af siysförum árið
1977, sé ekki óvenju-
lega mikill, þá fer ekki
hjá þvi að athyglin
beinist að einum slysa-
flokki, það er um-
ferðarslysunum, en þar
hefur aukningin orðið
gífurleg, sagði Hannes
Hafstein, formaður
Slysavarnarfélags ís-
lands, i viðtali við Al-
þýðublaðið i gær.
Hannes
Hafstein
formaour
SVFÍ
Blaðinu hefur borizt skýrsia
Slysavarnarfélags tslands um
slysfarir á landinu siðastliðið
ár. Kemur þar fram að hér-
lendis létust af slysförum átta-
tiu og tveir Islendingar, sem er
nokkru meira en árið 1976, þeg-
ar aðeins sjötiu fórust. Til
samanburðar má geta þess að
1975 létust áttatiu og einn hér-
lendis, 1974 voru það áttatiu og
niu, 1973 eitt hundrað og niu, en
sama ár létust sex tslendingar
af slysförum erlendis, þannig að
alls fórust á þvi ári hundrað og
fimmtán tslendingar.
Siðasta ár fórust fimm ts-
lendingar i slysum erlendis,
þannig aö alls létust af slysför-
um á árinu áttatiu og sjö.
Umferðarslysin
Stærsta toll af þjóðinni taka
umferðarslysin, sem aldrei hafa
verið jafn mörg, það er bana-
slys, og siðasta ár. Þrjátiu og
niu Islendingar létu lifið I þeim.
Árið 1976 létust nitján i um-
ferðarslysum og undanfarinn
áratug hafa yfirleitt 20-25 látið
lifið I umferðinni.
„Ekki kann ég skýringu á
þessum mikla f jölda banaslysa i
umferðinni, sagði Hannes Haf-
stein i gær, nema þá væri of
hraður akstur og svo það, að
vegakerfið taki einfaldlega ekki
við öllum þessum bilafjölda.
Mér skilst að tiðni umferðar-
slysa sé ekki meiri þetta ár en
önnur, þannig að þau eru aðeins
alvarlegri.”
Arið 1975 var einnig mikið
mannskaðaár i umferðinni, en
þá fórust þrjátiu og fimm
manns.
„Sú mikla aukning, sem orðið
hefur á banaslysum við það aö
ekið er á vegfarendur, sagði
Hannesennfremur I gær, virðist
mér geta bent til þess að um-
ferðarhraðinn sé meiri en hæfi-
legt er.
Annars er nær að leita til Um-
ferðarráðs um þessi mál, þvi
þeir visu menn hafa mun
gleggri upplýsingar en við.”
Umferðarslysin flokkast
þannig að þrettán banaslys
verða við að ekiö er á gangandi
vegfarendur, sjö látast við
árekstra bifreiða, þrlr i bif-
reiðaveltum, einn þegar bifhjól
verður fyrir bifreið, einn þegar
reiðhjól verður fyrir bifreiö, tiu
við útafakstur, einn við
áheyrslu bifreiða, einn við að
hjóla út af bryggju, tveir við fall
af hjóli eða bifreið. Tveir ts-
lendingar létu svo lifið I um-
Framhald á bls. 10