Alþýðublaðið - 10.01.1978, Síða 7

Þriðjudagur 10. janúar 1978
7
\
Svo mæiir Anker
Gaihede# formaður Sjó-
mannasambandsins á
Skagen. Hann er einn af
1500 Norðurjóskum sjó-
mönnum/ sem nú standa
uppi algjöriega ráða-
lausir, og sjá ekki fyrir
hvernig þeir geti brauð-
fætt fjölskyldur sínar i
framtiðinni.
Á sama tíma berjast
ráðherrar Efnahags-
bandalagslandanna að
þvi er virðist vonlausri
baráttu til að ná sam-
komulagi um ákveðna
stefnu í fiskveiðimál-
um, sem allar þjóðir
innan Efnahagsbanda-
lagsins/ svo og utan
þess/ geta fallist á.
Því hafa nokkrar
þeirra/ einkum Eng-
lendingar, Skotar og
Norðmenn gripið á eigin
spýtur til sérstakra ráð-
stafana til verndunar
fiskveiðum sínum.
Kvótarnir minnka stöð-
ugt
Norðmenn hafa nú algjör-
lega bannað veiðar verk-
smiðjutogara á sinum yfir-
ráðasvæðum, en hleypa aðeins
fiskiskipum sem hafa leyfi þar
inn.
Skotar hafa lokað mörgum
sinna svæða og Englendingar
vilja færa út fiskveiðilögsög-
una.
Allar þessar aðgerðir koma
afar illa við fiskveiðar Dana
þvi með framkvæmd þeirra
hefur fiskimiðum þeim, sem
danskir sjómenn hafa sótt um
áratuga skeið, nú verið lokað
fyrir þeim. Ekki bætir það úr
skák, að veiðikvótar Efna-
hagsbandalagsins minnka
stöðugt, og magn þess neyslu-
fiskjar sem veiða má, minnk-
ar stöðugt.
óvissa eftir 1. janúar.
Formaður Sjómannasam-
bandsins i Hirtshals, Poul
Pedersen hefur þetta um á-
standið að segja: „Þaö er al-
gerlega óviðunandi að búa við
þessar aðstæður. Það veit
enginn hvað tekur við eftir 1.
janúar n.k. og þvi er ekkert
hægt að skipuleggja fram i
timann.
Ég vona að fiskveiðarnar
dragist ekki saman eftir 1.
janúar, en þó verður sú hætta
alltaf meiri eftir þvi sem leng-
ur dregst að samkomulag ná-
ist innan Efnahagsbandalags-
landanna”.
Poul Pedersen leggur enn
fremur mikla áherzlu á, að
haldið sé fast við núverandi
skiptingu aflans til neyslu og
iðnaðar.
'Áriö 1977 hefur verið gott ár
fyrir fiskveiðimenn á Norður-
Jótlandi, þrátt fyrir hinar
margvislegu ráðstafanir. Er
það fyrst og fremst vegna þess
hve markaðsverð á fiski hefur
verið hátt. Auk þess aflaðist
mjög vel i Skagerak á sild-
Framhald á bls. 10
Nú berjast allir vid alla
— á Norðursjónum
Formaöur sjómannasambands i Skagen: — Framtióin hefur aldrei verlö eins vonlaus og nú.—
Ástandið hefur aldrei verið eins vonlaust og nú. Útlitið er
vægast sagt svart og komi ráðherrar sér ekki fljótlega
saman um ákveðna stefnu í fiskveiðimálum, verður hver
höndin upp á móti annarri á Norðursjónum.
— Og það er einmitt það versta sem komið getur fyrir.
Sjómenn á Nordur-Jótlandi
Feitfiskveiðar Norðmanna
Þrátt fyrir verulega auknar hömlur á veiði í Norðursjó, hefur feitfiskafli
Norðmanna aukist að magni og verðmæti á árinu 1977, segir f Fiskaren
„Feitfiskveiðar Norðmanna
hafa aukizt á árinu 1977 frá þvi
1976 um nálægt hálfa milljón
hektólitra, þrátt fyrir verulega-
skeröingu á veiðum i Norður-
sjó” upplýsir Petter Haraldsen,L
framkvæmdastjóri norska
sildarsamlagsins, i viðtali við
Fiskaren.
„Okkur var ljóst” segir
Haraldsen, „að við stóðum
frammi fyrir talsverðum
vanda, þegar Norðursjávar-
veiði okkar hlaut að skerðast.
Fangaráð okkar var að snúa
okkur að veiðum annars feit-
fisks, þó rýrari væri en slldin
að fitumagni. Þetta hefur tekizt
þannig, að við höfum fengið
nokkra veiðiaukningu (um 1/2
millj. hl.) á árinu og um leið og
veiðar sildarinnar i Norðursjó
drógust saman, hefur sildin,
sem veidd var til manneldis,
hækkað i verði. Hér er auðvitaö
um að ræða talsverða breytingu
á framleiðsluvörum, þar sem
mjöl og lýsi eru miklu meiri að
vöxtum en áður. En þrátt fyrir
það komum við rúmlega
sléttir út miðaö viö 1976.”
Petter Haraldsvik
Blm.: „Hvað er að segja um
verð og sölumöguleika á lýsi og
mjöli?”
Haraldsen: „Vissulega hafa
orðið nokkrar sveiflur á verði
mjöls og lýsis, en verðið hefur
hækkað þegar allt kemur til
alls. Þannig er meðalverð á
mjöli (70% protein) um tæplega
0.50 n.kr. hærra en i fyrra og
sömu sögu er um lýsið að segja,
að kg verð hefur hækkað um 0,43
n. kr.”
Blm.: „En hvað um sölu-
möguleika?”
Haraldsen: „Salan hefur
verið greið. Þannig höfum við
selt fyrirfram verulegan hluta
af næsta árs framleiðslu, auk
þess sem við eigum engar
birgðir frá liðandi ári. Sérfræð-
ingar lita svo á, að verðlag verði
tiltölulega stöðugt á mjöli og
lýsi á fyrstu mánuðum ársins
1978. Þetta er þó auðvitað háð
þvi, hvað Perúmönnum tekst að
fiska. Veiði þeirra 1977 var
langtum lakari, en gert hafði
verið ráð fyrir og útlitið hefur
litið skánað þar”.
Blm.: „Hvað er að ségja um
útlitiö á veiðum okkar i ár?”
Haraldsen: „Rétt þykir að
reikna með enn frekari skerð-
ingu á sildveiöum okkar i
Norðursjó. Eins og er höfum við
leyfi til veiða á 15.000 hl af síld i
janúar vestan við 4 v.l. Fastar
ákvarðanir um framhaldið sið-
ar á árinu liggja ekki fyrir, þó
við vonum hið bezta. Viö vinn
um nú aö þvi að nýta betur
kvóta, sem við gátum ekki full-
nýtt 1977, t.d. á brisling og ma-
kril. Likiegt er að veiði okkar á
öggu og trönusili verði svipuð og
áður, gæti þó ef til vill aukizt
nokkuð”.
Blm.: „Enhvaðum samninga
við Efnahagsbandalagið?”
Haraldsen: „Það er okkur
vissulega óþægilegt, ef lengi
dregst að fullganga þar frá hlut-
unum. Samt mun mega fullyrða
að veruleg breyting verði ekki
frá þvi sem nú er um veiðar á
Norðursjávarsild, brislingi og
makril , eða það vonum við að
minnsta kosti.”
Blm.: „Hvað viltu segja um
framtiðina?”
Haraldsen: „Það er ætið erfitt
að spá um framtiðina, þar kem-
ur svo margt til greina. Það er
þó nokkurnveginn vist að okkur
er óhætt að leggja aukna á-
herzlu á kolmunnaveiðar. Þar
er um auðugan garö að gresja,
hvað stofnstærð áhrærir, en þaö
kostar auðvitað að breyta all-.
nokkuð tækjum og vélum verk-
smiðja. Allt er þetta i deiglunni. '
Það eitt er vist, að verðum við
fyrir skerðingu á einni tegund'
framar en nú er, munum við
snúa okkur að veiðum annarra
tegunda, sem vannýttar kunna
að hafa verið.”
Blm.: „Nú hefur stórsildar-
veiðin aukizt og stofninn virðist
vera að rétta við. Bindið þið
ekki talsverðar vonir við það?”
Haraldsen: „Auðvitað er þaö
okkur gleðiefni, að hin alþekkta
Noregssild, sem var aðalverk-
efni okkar áður, sé að vaxa upp
að nýju. Þess mun þó verða
langt að biða, að hún nái sinum
forna sessi. En hvað sem þvi lið-
ur virðist ekki ástæða til neinn-
ar sérstakrar svartsýni um
möguleika okkar til feitfisköfl-
unar i framtiðinni, enda þótt
það kunni að kosta okkur ýmsar
breytingar á veiöiaðferðum og
vinnslu”, voru lokaorð Harald-
sens.