Alþýðublaðið - 10.02.1978, Blaðsíða 4

4
Föstudagur 10. febrúar 1978
Ctgefandi: Alþýöuflokkurinn.
Rekstur: Reykjaprent h.f. Ritstjóri og ábyrgöarmaöur: Arni Gunnarsson. Fréttastjóri: Einar Sigurös-
son. Aösetur ritstjórnar er i Siöumúla 11, sími 81866. Kvöldslmi fréttavaktar: 81976. Auglýsingadeild,
Alþýöuhúsinu Hverfisgötu 10 — slmi 14906. Askriftar- og kvartanaslmi: 14900. Prentun: Blaöaprent h.f.
Askriftaverö 1500 krónur á mánuöi og 80 krónur Ilausasölu.
Óyndisúrrædi ríkis
stjórnarinnar
Þegar þessar línur eru
ritaðar má heita fullvíst,
að ríkisstjórnin, (nema
hún haf i gugnað á síðustu
stundu) haf i gripið til ein-
hvers mesta óyndis-
úrræðis, sem völ var á til
að takast á við efnahags-
erfiðleikana. Jafnvel til-
lögur verðbólgunefndar-
innar voru að engu
hafðar og ákveðið að
raska svo vísitölukerf inu,
að verkalýðshreyf ingin á
engra annarra úrkosta
völ en að seg ja upp samn-
ingum.
Sú ákvörðun ríkis-
stjórnarinnar að kippa
óbeinum sköttum út úr
f ramfærsluvísitölunni,
þar sem þeir vega um 19
af hundraði, er lúaleg
kjaraskerðing, sem ekki
verður við unað. Rikis-
stjórnin mun státa sig af
því, að hafa ekki hróflað
við gerðum kjarasamn-
ingum. Það hefði þó
verið öllu heiðarlegra,
heldur en eð koma aftan
að launþegum, eins og nú
hefur verið ákveðið.
Þessi skyndibreyting
ríkisstjórnarinnar á vísi-
tölukerfinu er runnin
undan rifjum Fram-
sóknarmanna. Hér er
ekki um að ræða lausn til
nokkurra mánaða, heldur
á þetta að vera breyting
til frambúðar. Án sam-
ráðs við launþega, og lík-
lega án samráðs við
vinnuveitendur, hefur
ríkisstjórnin ákveðið að
gjörbylta fyrirkomulagi
vísitöluútreiknings, sem
hefur verið ein helzta
trygging launþega gegn
kjaraskerðingu.
Rikisstjórnin á eftir að
gjalda þessarar ráð-
stöfunar sinnar, og fróð-
legt verður að sjá við-
brögð þeirra fulltrúa
ríkisst jórnarinnar á
þingi, sem enn hafa dulít-
ið samband við verka-
lýðshreyf inguna. Ætla
þeir að kyngja þessum
ráðstöfunum, sem eiga
eftir að bitna harkalega á
öllum launþegum í
laridinu?
Með ákvörðun sinni
hefur ríkisstjórnin lýst
fullkominni fyrirlitningu
á launþegahreyf ingunni í
landinu. Hún hefur komið
aftan að henni, ekki látið
hana vita um fyrirætlanir
sínar og hvergi haft hana
með í ráðum. Það mun
duga henni skammt, að
lýsa því yfir að þún hafi
axlað einhverja ábyrgð,
sem hún síðan muni
leggja undir dóm kjós-
enda. Ríkisstjórnin hefur
hreinlega hagað sér eins
og dóni.
Þessi síðustu viðbrögð
hljóta að kalla á algjöra
samvinnu og sameiningu
allra þeirra afla í þjóðfé-
laginu, faglegra og póli-
tískra, sem berjast fyrir
auknum áhrifum og rétti
launþega. Þeir munu
þjappa sér^ saman til
þeirrar baráttu, sem nú
er framundan gegn óvin-
veittu ríkisvaldi.
í verðbólgunefndinni
tókst ákveðin samvinna
með fulltrúum launþega
og verkalýðsf lokkanna.
Alþýðublaðið vill taka
undir með Þjóðviljanum,
sem segir í gær, að von-
andi sé þessi samstaða
upphaf breyttra viðhorfa
í allri baráttu launþega
hér á landi. Ekkert stuðl-
ar meira að slíkri sam-
stöðu en einmitt ríkis-
vald, eins og launþega-
hreyfingin þarf að berj-
ast við í dag. Það sannar
betur en nokkuð annað
öllum vitibornum
mönnum, að efnahags-
vandi þjóðarinnar verður
aldrei leystur, nema með
miklum áhrifum fulltrúa
launþega á landsstjórn-
ina.
Núverandi ríkisstjórn
hefur ennþá einu sinni
sýnt og sannað, að henni
er ekki treystandi fyrir
stjórn landsmálanna.
Hún svífst einskis til að
koma áformum sínum í
framkvæmd. Hún bæði
svíkur og prettar í þeim
tilgangi.
—AG
UB YMSUM ATTUM_______
Margur leitar langt yfir skammt
„Margur leitar langt yfir
skammt”. Það gerir hann Jón
okkar Sigurðsson, ritstjórnar-
fulltrúi á Tímanum i blaöi sínu á
miðvikudag. Þar hefur hann
nokkur orö um skepnuskap
Alþýðuflokksins gagnvart
bændum. Hann segir forystu-
menn Alþýöuflokksins reyna aö
gera islenzka bændastétt tor-
tryggilega og að þeir reyni aö
torvelda bændastéttinni aö
sækja sér eölileg lifskjör til
samræmis við aörar stéttir
landsins.
Um þessar fullyröingar hans
Jóns okkar mætti hafa nokkur
orö. Þaö verður þó ekki gert á
þessum vettvangi, heldur
aöeins bent á, að þaö voru
forystumenn Alþýðuflokksins,
sem fyrstir uröu til þess að
reyna aö koma forystumönnum
bændasamtakanna i silning um,
aö nauösyn væri endurskoðunar
á málefnum bændastéttarinnar
upp til hópa. Þessar ábendingar
Alþýöuflokksmanna hafa ræki-
lega sannast á bændafundum aö
undanförnu, og þarf ekki að
hafa fleiri orð um þaö. Forystu-
menn Alþýðuflokksins hafa
aldrei og munu aldrei hella
þeim skömmum yfir bænda-
stéttina, sem sumir hafa orðiö
til aö gera að undanförnu.
Gagnrýni þeirra hefur verið
málefnaleg.
Bragð er að...
Jón okkar á Timanum dregur
svo örlítiö I land um skepnuskap
okkar krata. Hann segir, aö
bragö sé aö þá barniö finni, og
vitnar i grein i Alþýöumannin-
um á Akureyri, þar sem fjallaö
er um bændastéttina á nákvæm-
lega sama hátt og Alþýðublaðið
hefur gert undanfarin ár, en það
ku jú vera málpipa krataleiö-
toganna. Jóni okkar finnst
margt gott um þessa grein, hún
vera jákvæð og aö þar kveöi við
annan tón en hjá krötum yfir-
leitt.
En svo kemur rúsinan...
En jón okkar hefur I þessum
skrifum sinum leitaö býsna
langt yfir skammt. Greinin I
Alþýðumanninum er nefnilega
oröréttur leiðari, sem ritstjóri
Alþýöublaösins skrifaöi og birt-
ist I Alþýðublaðinu fyrir nokkr-
um vikum. — Jón okkar
SigurösSon heföi getaö sparaö
sér alla biöina eftir Alþýöu-
manninum og bara lesiö
Alþýðublaðiö. En kannski er nú
þarna kominn grundvöllur þess
blinda áróöurs Framsóknar-
manna um aö kratar séu á móti
bændum. Þeir einfaldlega lesa
ekki þaö sem málgagn Alþýöu-
flokksins segir um þessi mál.
Næst getur Jón bara hringt I
Alþýðublaöiö og fengið llnuna.
Þaö væri sko bragö aö þvl.
alþýðu-

Dómur í
merkjamáli
1 gær var kveðinn upp i
Borgardómi Reykjavikur
dómur i Sparimerkjamálinu
svokallaða, sem Gunnar H.
Baldursson höfðaði gegn rikis-
sjóði. Mál þetta sem er próf-
mál og nær aftur til ársins
1964, reis vegna ágreinings um
hvernig reikna skuli verðbæt-
ur á sparimerki ungmenna, en
þvi hefur verið haldið fram að
eigendur sparimerkja hafi
ekki fengið fullar veröbætur
fyrir merki sin.
1 Borgardómi kvað
Guðmundur Jónsson borgar-
dómari upp þann dóm, að
greiðsluskylda hvildi á rikis-
sjóði. Gjafsókn var i málinu,
þannig að rikissjóður greiðir
allan kostnað af rekstri þess
og voru málflutningslaun
skipaðs verjenda Gunnars H.
Baldurssonar ákveðin 550 þús-
und krónur. Lögmaður fjár-
málaráðuneytisins i þessu
máli var Gunnlaugur
Claessen.
Þrátt íyrir að upphæð sú
sem stefnt var út af hafi verið
lág, eða aðeins 1274 krónur og
75 aurar, má fullyrða að end-
anlegar lyktir málsins munu
skipta miklu máli fyrir rikis-
sjóð og er þvi öruggt að dómi
bæjarþings verði áfrýjað til
Hæstaréttar. —GEK