Alþýðublaðið - 23.01.1922, Page 1

I
Alþýðublaðið
G«flð 4t af Alþýðofloldmiui
1922
Mánudaginn 23. janúar
18 tölublað
Auðvaldslistinn.
Á honum eru tveir hvítliðar.
Er tilgangurinn að koma kostnaðinnm á bæjarsjóð?
Auðvaldið er nú búið að ákveða
íhverjir eigi að vera á lista þess
við bæjarstjórnarkosningarnar 28
þ. m.
Niðurstaðm af hinum miklu
Ibolialeggingum auðvaidsins er þá
ioks orðin sú, fcð það urðu >góð
ir“ menn á iistanum, en ekki þeir
beztu, að dómi Jóns Þorlákssonar,
sem sagði, á fundi þeim er hið
póiitíska skotfélag Stefnir hélt um
daginn, að beztu mennirnir væru
jþeir Klemens (bravói) og Ólafur
Thoi's. Morgunblaðið á laugardag
inn, skýrir frá listanum og harmar
jafnframt að Klemens skyldi ekki
íiuaa náð (yt ir augum þeirra, sem
listanum réðu. Segir blaðið um
íþetta:
„Leitt er það, að maður sá,
sem bent var á í blaðinu nýlega,
sem sériega æskilegan bæjarfuli
trúa, hefir ekki verið tekitm á
listann. Blaðið hefir, eftir að það
<benti á hann, heyrt það á mörg-
um mönnum, að þeir voru því
samdóma um, að sá maður hefði
átt að eiga sæti i bæjarstjórninni."
Alþýðubiaðið er hér, aidrei
þessu vant, samdóma Mgbl. Kle
•mens Jónsson virðist hafa verið
svo að segja sjálfsagður á auð
valdsiistann, og sama er a@ segja
um Ólaf Tryggvason Thors. Þriðji
maður á listanum helði svo átt að
vera HaUgx’ímur Benediktsson
lieildsali, og hefði þá raátt segja
að þar væri saman komin heilög
þresmiag hugprýðinnar.
Á listanum sem Mgbl, birtir
eru þessi nöfn:
Fétur Magimssoa lögmaður
JBjörn Óiafsion heiidsali (hvítliði)
Jónntan Þorsteinsson kaupm. (favííl.)
Bjarni Pétursson pjátursmiður
Jón ófejgsson kennari
.^Margir hafa látið ( ljósi þá
skoðun, að orsökin tii þess að
auðvaldið Iét ekki þá Klemens
(bravól) og Óiaf Thors á listann,
muni hafa verið sú, að þeir væru
of vel þektir sem auðvaldsfylg]-
endur. Orsökin mun þó ekki hafa
verið þessi, heldur önnur, enda
mundu þá varla tveir af foringjum
hvítliðanna, þeir Björn ólafsson
og Jónatan Þorsteinsson, hafa
verið settir á Hstann.
En hver er meiningin með því
að trana fram þessutn tveim al-
þektu hvitliðuo] ? Hún getur auð-
sýniiega ekki verið önsur en sú,
að nú hefir auðvaldið hér i bæ
ákveðið að kasta gtímunni og
koma hreint til dyra.
Það er svo sem greiniiegt að
þeir ætla sér að láta bæjarfélagið
bera einhvern hluta af stofnun
þess fasta herliði, sem Morgun-
bkðið talar um 7. des siðastl.
Þar stendur í greininni „Eftir-
köstin8:
„Hér í Reykjavik þarf að vera
til taks stesk iögregiusveit, er
iandið kosti, og er það verkefni
fyrir næsta alþingi, að koma því
máli í framkvæmd *
Það er kunnugt, að menn eru
alment úti um land mjög mótfalln
ir morðtólaleiknum, er auðvaldið
iék hér 23 nóv , og það eru engin
iíkindi til bess, að þingmenn þori
að setja hvítu hersveitina á knds-
sjóðskun.
En þá hugsar auðvaldið sér
gott til glóðarinnar, að kta bæj
arfélagið gera þaðl Og þeir eru
svo sem ekki rnikið að drsga dul
á hvað þeir ætla sér. Setja tvo
hvítliðsforiagja á listannl
En ætli það verði margir af
ibúum þessa bæjar sem kæra sig
um að fé bæjarins sé notað til
þess að kaupa fyrir byssur og
skotfæri til manndrápaí Ætli það
séu margir sem óska þess, að
bæjarsjóður sé notaður til axar
skaitakaupaí Ætli það séu margir
sem óska þess, að eigur bæjarins
séu notaðar eins og heyið úr
bæjarhlöðunni var notað 23 nóv?
Eða kæri sig um að menn úr
bæjarvinnunni séu iátnir vera að
vinna að hernaði?
Það Mál á eftir að koma fyrir
bæjatstjórn, með hvaða rétti borg-
arstjóri notaði eigur bæjarins við
hvítliða æfintýnð, en ætli bæjar
búum finnist það ekhi.nóg, sem
búið er að eyða úr bæjarsjóði?
Auðvaldið hefir kastað grímunni.
Það hefir sett tvo hvítliðaforingja
á lista sinn.
Alþýðan í Reykjavik mun svara
með atkvæðagreiðslu á kjördegi.
Spánarsamningarnir.
Þeir hafa nú verið framlengdir
enn, og er uppsagnarfresturinn 3
mánuðir af' hálíu hvors aðila, í
þetta sinn, Er aí því sýnilegt, að
Spánverjar eru teknir að linast í
kröfum sínum, enda varla við öðru
að búast, eftir að þeir höfðu skk
að til við Norðmenn. Því krafan
til Hknds var heinlínis komin fram
vegna kröfuanar til Noregs.
Andbanningar hér á landi tóku
því þegar með gleði mikilli, þeg-
ar krafan kom frá Spánverjum,
og héldu að nú væru dagar bann-
kganna taldir, nú væri tækifæri
til að veita víninu aftur inn í
landið. Blöð þeirra hafa látlaust
hampað því, að ekki gæti annað
til mák komið, en látið væri und-
an kröfunni um tilslökun á bann-
lögunum. Þau. hafa gert lítið úr
starfsemi bannmacna i raáliau, og
taiið þýðingarlaust það sem gert
hefir verið til þess að fá erienda
þannraenn til að hafa áhrif á raál-
ið. Fjarstæðu eina hafa þau talið
það, að hér væri um kúgunartii-