Vísir - 21.02.1970, Qupperneq 5

Brafl5&gg-gg3
V'IS IR . Laugardagur 21. febrúar 1970.
5
Umsjón: Benedikt Viggósson:
Náttúra í
hljómplötu-
upptöku
Hljómsveitin Náttúra er ein
þeirra, sem urðu til í öldurótinu,
er komst á íslenzkt pop, er lands
lýð varð það ljóst, að máttarstoð
irnar úr Hljómum og Flowers
ætluðu að mynda eina herskáa
hljómsveit sem hlaut nafnið
Trúbrot. Síðan hafa vinsældir
Náttúru vaxið jafnt og þétt,
ekki hvað sízt eftir flutning
hennar í sjónvarpinu á hluta úr
popóperunni Tommy. •
Um þaö leyti bauðst piltun-
um árssamningur frá tveim
hljómplötuútgáfum, og útkoman
varð sú að tilboð Fálkans varð
fyrir valinu, tveggja laga plata
var fyrsta verkefnið.
Upptakan hófst sl. fimmtu-
dagskvöld í stúdíói Ríkisútvarps
ins.
í tækniklefanum voru kolleg-
arnir Pétur Steingrímsson og
Jón Þór Hannesson, en í sjálfum
upptökusalnum voru piltarnir
að koma fyrir hljóðfærunum, en
söngvarinn Jónas Jónsson, gekk
um gólf með flautuna sína í ann
arri hendinni og samanbögglað
blaö í hinni. Þegar betur var að
gáð, reyndust þetta vera textarn
ir.
Eftir nokkra stund tókst mér
að fá Jónas afsíðis til að spjalla
við hann.
— Hvaða lög hafa veriö valin
á plötuna?
— Þau hafa satt að segja ekki
hlotið neitt nafn ennþá, en ann-
að lagið er erlent og heitir á
ensku „I tack to the wind“. ís-
lenzka lagið er eftir gítarleikar
ann okkar, hann Björgvin, og
reyndar eitt af þremur, sem
komu til greina.
— Mér er sagt, að þú hafir
samið textana.
— Já það er alveg r^tt, þins
Jónas fullyrðir
að trommuleik-
araskipti hafi
aldrei komið
til greina • • •
vegar er bezt að fullyrða sem
minnst um gæði þeirra. Þegar
við vorum að æfa „I tack to the
wind“ vantaði tilfinnanlega ís-
lenzkan texta, svo hægt væri aö
æfa sönginn. Á meðan strákarn
ir voru að glíma við undirleik-
inn, settist ég niður og fór að
krota texta á blaö. Ég held, aö
mannskapurinn hafi orðið hálf
hissa, þegar ég las þetta yfir
þeim, svona álíka og þegar það
uppgötvaðist að Björgvin gæti
samið lög, svo það þótti sjálf-
sagt að ég semdi hinn textann
líka. Hugmyndina að þeim texta
fékk ég, er ég las bók, sem
hafði töluverð áhrif á mig, en
það' var eftirfarandi setning, er
kveikti neistann: „Þú fæðist
einn, þú lifir einn, og þú deyrö
einn ....“
— Hvernig leggst þessi plata
1 Þ5«- Jc tA :iM i CS.I.S
Náttúra í upptökusal
— Mjög vel, og þó deila megi
um aðstæður til hljómplötuupp-
töku hér heima, þá eru þeir Pét-
ur og Jón Þór örugglega þeir
færustu á þessu sviði hér á
landi.
— Það hafa gengið um það
sögur, að Rafn yrði látinn víkja
frá trommunum fyrir Ólafi fyrr
verandi „Óðmanni".
— Þetta er einbert slúður,
sem aldrei hefur komið til
greina. Viö erum mjög ánægðir
með Rabba, hann hefur ávallt
verið traustur trommuleikari, og
honum hefur farið geysimikið
fram nú upp á síðkastið, per-
sónulega myndi ég ekki hika
viö að skipa honum á meðal okk
ar beztu trommuleikara.
Lengra varð spjallið ekki, þvi
nú var komið að hlutverki Jón-
asar í upptökunni.

Björgvin Ieikur á sítarinn það furðulega hljóðfæri.
SELFOS S-POP
MÁNAR, tvö lög
Útg. SG-hljóniplötur.
Það, sem af er árinu, hefur
verið heldur tíðindalaust á
hljómplöitumarkaðinum, en nú
er allt útlit fyrir, að útgefendur
haldi ekki Iengur að sér höndun
um.
Af væntanlegum plötum má
nefna tvær tveggja laga hljóm-
plötur, önnur er með Óðmönn-
um og hin með Roof Tops.
Fyrsta LP platan i ár var að
koma á markaðinn, þegar þetta
er ritað, þar er um að ræða lög
úr söngleikjum og fleira flutt af
Þjóðleikhúskórnum. Einnig er
væntanleg LP plata með lögum
úr leikriti Jónasar Árnasonar.
Fyrir nokkrum dögum kom á
markaðinn fyrsta platan, sem
hljómsveitin Mánar hefur leikið
inn á. Þó fer fjarri, að umrædd
hljómsveit sé að feta fyrstu spor
in í sviðsljósmu, því hún hefur
lifað góðu lífi undanfarin fimm
ár.
Samt sem áöur höfum viö hér
á Stór-Reykjavíkursvæðinu haft
litlar sem engar spurnir af
henni, því Mánar hafa svo til
eingöngu leikið á dansiböllum
austan fjalls, enda er hljómsveit
in ættuð frá Selfossi.
Bæði lögin eru innlend, og
það voru einmitt þau sem vöktu
fvrst athygli mína er ég hlustaði
á plötuna. Höfundurinn, Olafur
Þórðarson, er einn í hljómsveit-
inni, og lofar þetta framlag hans
góðu.
Söngurinn i báðum lögunum
er prýðisvel af hendi leystur, og
textaframburður stórgallalaus.
Fyrra lagið ber hið frumlega
heiti: „Einn tveir þrír“, textinn
er eftir Ómar Ragnarsson. Boð-
skapur þessa „skáldskapar" er
tölustafir og ást, og hann minn
ir mann æöi mikiö á annað „stór
virki“ í íslenzkri textagerð, en
hér er átt við einn textann á síð
ustu plötu Ólafs Gauks: „Tvisv
ar tveir.“
Lagið er allsæmilegt, útsetn-
ingin frekar einföld og undirleik
urinn ekki nægilega kröftugur.
Við hljóðritunina á þessu lagi
hefur gamla sagan með „ballans
inn“ endurtekið sig. Orgelið nýt
maður hefur það á tilfinning-
unni, að það hafi verið staðsett
utan upptökusalarins, hins veg-
ar er söngurinn full yfirgnæf-
andi.
„Utlegö", þetta er virkilega
hugljúf melódía og ekkert til
sparaö að koma henni sem bezt
til skila, því hér eru fengnir til
aöstoðar strengir og blásarar.
Utsetningin er vel við hæfi, og
allur flutningur hinn ánægjuleg
asti á aö hlýða. Þá er auðheyrt
að upptakan á þessu lagi hefur
heppnazt mun betur. Við þetta
lag er sungið kvæði eftir Örn
Arnarson.