Vísir - 12.01.1971, Blaðsíða 2

SÍÐAN
„Borgum þér meira...
Síðan Walter J. Hickel var rek-
inn úr stöðu innanríkisráðherra'
í stjórn Nixons, hefur næstum því
hver einasti bókaútgefandi í USA.ií
sem einhvers má sín, farið á fjör- (<*
ur við hann um að skrifa bók umV)
reynslu sína og viðburði í starfi
innanríkisráðherra. Hickel ætlar
líka að skrjfa bók, en þeir út-
gefendur sem búast við að fá i
hendur handrit að bók sem fjaUi,
um vandræöi og stríð Hickels við
hina rikisstjómarmeðlimina og
Nixon sjálfan, verða eflaust fyrir
vonbrigðum, því Hickel ætlar að
skrifa bók sem hann kallar „Það'
sem Ameríka þarfnast“.
Biaöið Washington Post hefurl
farið þess á leit við Hickel að(
hann skrifi vikulegan þátt í blað-(
ið, og er sagt að ritstjórinn semf
við Hickel ræddi, hafi sagt við2
hann: „Viö skulum jafnvel borgay
þér meira en við borgum Bill(
Buckley fyrir hans greinar“. „OgV
fjárinn sjálfur", svaraði þá Hick-(
el „þaö finnst mér líka að þið^
ættuð að gera. Hann er bara(
strákllngur, sem reyndi að verða*
borgarstjóri í New York og tap-(
aði kosningunni!“
□ DDD
Gína Lollobrigida
notar nýju lögin
Leiklkonan Gina Lollobrigida hef'
ur lýst yfir, að hún muni fara1
fratn á skilnað frá Milko Skofic’
— ég er ein hinna mörgu þús-
unda, hinna mörgu ítölsku'
atúlkna sem em hlekkjaðar í,
hjónaband með útlendingum, sam(
kvæmt ítölskum lögum, jafnveli
þótt eiginmaður manns hafi feng-
ið skilnað erlendis“ — og núi
ætti Gina að geta fengið skiln-i
aðinn, því eins og menn munal
era ekki nema nokkrir dagar síð-
an ítalska þiogið samþykkti að1
leyfa skiinaði — hvað sem páf-(
inn segði.
Gina var annars gift júgóslav-
nesikum lækni, Milko Skofic og'
er sá faðir sonar hennar, sem erl
12 ára. Skofic fékk löglegan (
skílnað frá Ginu fyrir austurrísk-(
um réttl £ janúar 1969 og er(
austurriskri sóprani
TJite Von Aichbichler. h
BIGCS aftur á Englandi
— hefur tekizt oð ER HANN SKEGGJAÐUR?
leika á lögregluna
i fimm ár
Scotland Yard heldur því fram,
að lestarræninginn heimsfrægi,
Ronald Biggs, dvelji nú 1 Eng-
landi. Sem kunnugt er, flúði hann
föðurland sitt, England, er hann
strauk úr Wandsworthfangelsinu
í London árið 1965. Hafði Biggs
aðeins setiö inni örfáa mánuði, en
hann var dæmdur í 30 ára fang-
elsi.
Þegar eftir flóttann úr Wands-
worth mun hann hafa komizt til
Ástraliu, og þar var hann með
konu sinni, Charmaine og þrem
bömum þeirra.
6 ár í felum <
ER HANN AÐ GRÁNA?
Biggs er nú 41 árs, og fer
ekki milli mála að hann nýtur
stuðnings ótal aðila, öðruvísi tæk-
ist honum naumast að fara svo
huldu höfði sem honum hefur
tekizt. Scotland Yard leitaði hans
um veröldina þvera og endilanga
unz hún komst á slóð hans I
Ástraliu. Loks fundu lögreglu-
menn hús hans og umkringdu
það. Er þeir komu til að grípa
gæsina, var Biggs sporlaust horf-
inn, rétt eins og jörðin hefði
gleypt hann.
Sjaldan eða aldrei hefur Scot-
land Yard látið einn ræningja
fara svo illa með sig; Og §vo
gerðist það um daginn, að sonur
þeirra Biggs og Charmaine lenti
í bíislysi og lézt. Konan lét Biggs
vita af slysinu, með þvi að til-
kynna það blaðamönnum og sömu
leiðis skoraði hún á mann sinn
að koma ekki heim vegna dauða
bamsins.
Samt býst lögreglan við að
Biggs þoli ekki við fjarri konu
sinni, er þessi harmur hefur
knúið að dyrum, og hefur lög-
Nú er í tízku að hafa skegg.
þannig skegg?
reglan sett öflugan vörð við öll
hlið flugvalla og hafna, þar sem
Biggs gæti hugsanlega komizt
undan og úr landi — þ. e. a. s.
sé hann i Bretlandi.
Sást á Möltu
Lögreglan heldur að Biggs búi
núna í London með konu einni
og komi hann fram sem eiginmað-
ur hennar. Ekki eru nema 15
mánuðir síðan lögreglan komst
að, því aðy íjjggs vajfiJ Ástmlíu
með konuusipni, en.rúí Jiádur 3iun
því hins vegar fram að hann sé
kominn til S-London. Talið er
víst að Biggs hafi sézt á Möltu
í sumar og er álitið að þaðan
hafi hann komizt til Bretlands
í þeim tilgangi að sækja það sem
eftir var af pundunum 120.000
— þvi sem álitið er að hafi ver-
ið hans hlutur eftir lestarránið
mikla, en alls var rænt 2.500.000
pundum.
Er Biggs með Þótt Biggs sé glæsilegur maður og líti ekki út
fyrir að vera orðinn 41 árs, þá kann hann að
hafa litað hár sitt grátt.
Tannlæknar,
gætið ykkar!
Leynilögreglumenn reyndu að
fá fólk til að hjálpa sér við leit-
ina að Biggs, og var sjónvarpað
sérstökum þætti á vegum lögregi
unnar til að aðstoða fólk í að
þekkja manninn. Fór útsendingin
fram laugardaginn 2. janúar og
sá Scotland Yard um þáttinn
ásamt með London Weekend
Television. Sýndar voru ljós-
myndir (gamlar auðvitað) af
Biggs, og voru sérfræðingar og
teiknarar iögreglunnar síðan látn
ir geta sér til um hvemig Biggs
lítur út núna.
Halda lögreglusérfræöingarnir
að Biggs hafi gengizt undir upp-
skurð og látið breyta andliti sínu.
Lögreglan veit aö Biggs hefur
síðan hann slapp, lent í bílslysi
og skaddað tennur sínar illilega.
Halda lögreglumenn að Biggs
þurfi reyndar gervitönn I neðri
góm, vinstra megin og vara aila
tannlækna, sem maðurimn kann
að fara til, við.
Lygari
Annars lýsir lögreglan Biggs
sem hávöxnum, glæsilegum
manni, sem sé einkar kvenholl-
ur og eyði miklum tíma 1 að
drekka i klúbbum og dýrum
stöðum.
Hann er líka sérlega hæfur
trésmiður — vinnur auðveldlega
allt sem lýtur að húsbyggingum,
jafnt innan húss sem utan. Biggs
hefur gengið undir fjöldanum Öl-I-
um af fornöfnum, en þó er al-
gengasta nafniö Terence, eða
Terry.
Dómari sá, er dæmdi hann í
30 ára fangelsi eftir lestarránið
mikla, segir að Biggs Ijúgi án þess
að vita af því eða blikna hið
minnsta.
Aðgerð gegn drukknum ökumönnum
— 2 þýzkir ráðherrar tóku h’óndum saman
að bæta umferðarmenningu
í fyrra varð þvílikur fjöldi á-
rekstra, alvarlegra umferftarslysa
í Norftur-Vestfalen í V-Þýzka-
Iandi, aft yflrvöll tóku snar-
lega vlft sér og boðuðu strangar
aftgerftir gegn þeim svörtu sauft-
um I umferftinni, sem skaða valda
út frá sér.
Tvelr ráðherrar í ríkisstjóm
V-Þýzkalands tóku að sér að
framkvæma viftamiklar aögeröir.
En þar sem ráftherramir voru
tveir, þ. é. umferftarmálaráftherr-
ann og kirkjumálaráftherrann,
beittu þeir slnni aðferðinni hvor,
en höfðu þó samstarf sin á mllli,
eins og heiöursmönnum ber.
Hliðargötur hunzaðar
Innanríkisráðherrann, Willi
Weyer, undir hvers stjórn lög-
reglan starfar, byrjaði þegar i
stað með þvi að merkja vandlega
allar krossgötur, þar sem hægt
er að fara f 4 áttir. Hann komst
að þvi við fljótlega athugun, að
ökumenn höfðu tilhneigingu til að
láta allar litlar hliðargötur eiga
sig — aka jafnhratt yfir gatna-
mót, þar sem mjó og lítil gata
mætir breiðri og stórri, sem engin
gatnamót væru.
Á laugardags- og sunnudags-
kvöldum hafói Weyer lögreglu-
bíla sína til eftirlits í og við borg-
irnar Bonn, Essen og Diisseldorf.
Hann lét stöðva bfla sem hrattÆ-
og blindandi óku yfir gatnamót,
og varð afraksturinn stórkostleg-
ur. Kom í ljós, að þar gat lögregl-
an auðveldlega haft hendur í hári
drukkinna ökumanna, bílþjófa,
innbrotsþjófa og eftirlýstra^
mahna. Og nú hefur Weyer ryrlr-
skipað að hafa vakt á umferðar-
götum allar nætur vikunnar.
Heim í strætó
Félagi hans, dr. Horst-Ludwig*)
Riemer, umferðarmálaráðherra,
fór heldur linlegar að — eða ölluV
heldur vinsamlegar. Hann lét.\
samstarfsmenn sína festa miða
viö rúður allra þeirra bíla sem
geymdir voru um nætur I næsta
nágrenni hinna 400 dans- og
drýkkjustaða i DUsseldorf. Á þess
um miðum útmálaði hann fyrir
ökumönnum bílanna, hversu þétt-
riðið net Weyers, félaga sins væri
og hversu margir ökumenn með
vonda samvizku féllu í greipar
þeim skálki. Til þess að lenda
ekki í greipum Weyers, ráðlagði
dr. Riemer ökumönnum helzt aö
leita undankomu heim tii sín með
því að fara með járnbrautarlest-
um, strætisvögnum eða leigubíl-
um. Og samkvæmt kröfum tím-
ans fylgdi á hverjum seðli ná-
kvæm timatafla yfir brottfarar-
tíma strætisvagna frá hverri
kránni fyrir sig — og hann benti
á að ef mönnum þætti vont að
þurfa að drífa sig heim af kránni
til að komast í síðasta strætó, þá
væri alltaf hægt að biða fram
á nóttina og komast síðan með
vagninum sem flytur starfsmenn
strætisvagnanna heim.
Listin að spara
Á hverjum tveggja vikna fresti
spara Ray Lansing og starfsmenn
hans, Washingtonríki $27.82 —
með því að þeir halda til haga
öllum pappírsklemmum sem
skrifstofu þeirra berast í bréfum
og pökkum. Venjulega er klemm-
um þessum fleygt í ruslafötur,
en Lansing lét sína menn fleygja
þeim i eina ákveðna körfu, og
tekur 2 vikur að fylla hana af
klemmunum. „Síöan leyfum við
helztu viðskiptamönnum okkar að
koma hingaö og fylla nokkra
kaffifanta af klemmum, sem þeir
síðan senda okkur aftur með við-
skiptabréfum sínum!"