Vísir - 10.06.1971, Blaðsíða 9

VI SI R . Fhnmtudagur 10. júní 1971.
2 öryggisverðir vernda lif og limi
Reykvikinga
Þeir heita Gísli Guðmundsson og Kjartan Ólafsson.
Voru áður verkstjórar hjá Reykjavíkurborg, en
eyða nú hverjum degi í að aka á kortínum sínum
um borgina, og fylgjast með því að verktakar og
aðrir framkvæmdaaðilar gangi sómasamlega frá
öllum umbrotum og jarðraski, þannig að ekki geti
skapazt hætta af skurði eða gryfju. Þeir eru titlaðir
öryggisverðir, og fyrir þeirra tilstilli eru nú komnar
girðingar eða viðvörunargrindur kringum og við
húsgrunna, eða skurði, moldarhaugar sléttaðir og
gamlar girðingar endurnýjaðar.
Vísismenn fóru í ökuferð með þeim Gísla og
Kjartani í gær, og þeir bentu okkur á ýmsa þá staði
innan borgarmarkanna, sem hrasgjörnum manni
eða vondum bílstjóra gæti stafað hætta af.
Öryggisveröirnir skipta borg-
inni með sér, þannig að Gísli lít-
ur eftir ástandinu austan- við
Kringlumýrarbraut. en Kjartan
fyrir vestan, ,,og við erum stöö-
ugt á ferðinni. Sitjum reyndar
hér í bækistöð okkar við Grens
ásveginn hálftíma fyrir hádegi
og svo milli klukkan 13 og 14,
og þá er hægt að hringja til okk
ar í síma 18000 og við tökum
við ábendingum fólks, förum á
þá staöi sem það vill að við lít-
um á, og fáum viðkomandi aðila
til að bæta úr, ef okkur þykir
þörf á“, segir Gísli.
Mikið um upphringingar og
kvartanir?
„Eiginlega er ekki hægt að
segja það“, segir Kjartan,
„kannski eru þeir ekki svo marg
ir, sem vita um okkur hér, en
svo er líka hitt, að okkar starf
er nýlega hafið, við byrjuðum
1. apríl sl., og vorið er bezti árs
tíminn hvað öryggismálin snert
ir. Nú er bjart allan sólarhring
inn, og málin horfa allt öðru
vísi við heldur en á haustin,
þegar dimmt er. og Iýsingar er
þörf við alla framkvæmdastaði“.
Húsgrunnar afgirtir
„Við leggjum mikla áherzlu
á, að menn girði af grunna. Hús
grunnar eru oft djúpir, það vill
safnast fyrir í þeim vatn, og
þótt þeir standi hvergi nærri um
ferðargötum. þá fara börn um
allt. Við lítum ævinlega eftir
grunnum, sem viö vitum, að lítið
er unnið f og ef þeir eru hálfir
eða fullir af vatni, látum við
byggjandann eða eigandann
dæla úr þeim“, segir Gísli, —
„Breiðholtið var sérlega varhuga
vert til skamms tíma. Þangað
fluttu fjölmörg börn úr gömlum
og grónum hverfum, og er þau
komu þangað upp eftir, hafa
þau án efa séð veröldina í al-
veg nýju ljósi. Opið svæði og
hægt að fara víða, en því miður
mikið um hættulegar gryfjur,
opnar mógrafir og annað slíkt,
sem fullar voru af vatni. Nú
hefur verið bætt .úr því ástandi.
Þessar gryfjur fyíltar upþ, vatn
ið ræst úr þeim, þannig að
börnum ætti ekki að stafa svo
mikil hætta af þeim“.
Moldarhaugar viðsjár-
verðir
Þeir Kjartan og Gísli hafa
greinilega látið hendur standa
fram úr ermum. Meira er um
að þeir bendi okkur á „fyrir-
myndar“-staði en hættustaði. —
Flestir verktakar sem standa í
umfangsmiklum framkvæmdum,
hafa girt svæði sitt af, og má
kannski benda á hornið á Grens
ásvegj og Suðurlandsbraut sem
einn slíkan „fyrirmyndarstað“.
Þar er ístak hf. að byggja fyrir
Rafveituna, og er allt byggingar.
svæðið rammlega afgirt, og eng
inn óviðkomandi kemst þar inn.
„Og þótt frágari'gur eða um-
gengni geti hugsanlega verið
upp og ofan inni á slíkum svæð
um“, segir Gísli, ,,þá held ég
Uúsgrunnar geta verið varasamir, þótt afgirtir séu. Þeir
fyllast stundum af vatni, og svo var um þennan í Fossvog-
inum. í vor var mýrin hins vegar ræst fram, og síðan er um-
hverfið snyrtilegt og engum hætt þar nálægt.
að maður væri ekki svo mjög
að argast í því. Þarna er ævin-
lega fjöldi manns að vinna. og
jafnvel langt fram eftir öllum
kvöldum, og lítil hætta á að ó-
vitar séu að flækjast innan girð
ingar.
Annars eru það ekki aðeins
grunnar og athafnasvæöi, sem
hættuleg geta verið. Alls staðar
þar sem eitthvað er raskað til,
myndast moldarhaugar, misjafn
lega stórir aö vísu, en séu þeir
mjög brattir og grýttir. er ævin-
Iega hætta á hruni. Nú eru til
dæmis stórir moldarhaugar við
Bústaðaveginn, neðanvert við
hitaveitustokkinn þar sem verið
er að reisa hús. Þessir haugar
eru fyrirferðarmiklir, en við
teljum að þeir séu ekki sérlega
hættulegir, þótt börn séu aö
spranga uppi á þeim, því að þeir
eru aflíðandi og ekki grýttir.
Ef þeir væru hærri. og grjót ská
halít utan í þeim, væri mikil
hætta á hruni, og þá myndum
„Hér er vel séð fyrir öryggismálunum... reyndar þurfti ég að fara 3 ferðir áður en þessi
girðing var sett upp“, sagði Gísli Guðmundsson, öryggisvörður. Þetta byggingarsvæði er
norðanhalit í Múianum við Suðurlandsbraut.
við skipa verktökum að jafna
úr þeim“.
Bættar umgengnis-
venjur
Öryg'gisverðirnir láta næsta
vel af verktökum. „Sumir eru
auðvitað seinni að kippa við sér
en aðrir“, segir Kjartan, „og
stundum þurfum viö aö hafa
oftsinnis tal af þeim til þess að
fá þá til að reisa eina girðingu,
en það hefst ævinlega og menn-
irnir vilja vitanlega fremur drifa
upp eina girðingu en standa 'i
sífelldu þrasi við okkur út af
þvf. Við getum líka kvartað und
an verktökum við skrifstofu
borgarverkfræðings og þá kann
svo að fara að hysknum verk-
taka verði neitað um ýmsa fyrir-
greiöslu, þar til hann hefur
gert nauðsynlega bragarbót. Vit-
anlega getur alla vega staðið á
fyrir verktökum, þegar við kom-
um og heimtum giröingu. Þeir
hafa kannski ekki mannskap af-
lögu í slíkt verk, en um slíkt
þýðir ekki að fást. Örygginu
verður ævinlega að vera borg-
ið“
Vísismenn óku viða um borg-
ina með öryggisvörðunum og
satt að segja virtist okkur víð-
ast vel að verkj staðið og greini
legt að áróður fyrir öryggismál-
um, svo og slys, sem orðið hafa
við framkvæmdasvæði. hafa ýtt
harkalega við mönnum. En ör-
yggisverðirnir eru ráðnir til þess
að hvergi verði slakað á og
eftivlits i hvfvetna gætt. „og
það fer ekki að reyna alvarlega
á okkur" sögðu þeir Gísli og
Kjartan, .fyrr en aftur fer að
skyggja, því að í myrkri verða
margir beir staðir. sem virðast
I góðu lagi núna hættulegir allri
umferð Þá ar ekki nóg að slá
upp vírnetsgirðingu kringum
grunn. heldur verður lýsing að
vera góð og allir pyttir og allar
holur vel afmarkaðar“. — GG
— Ætíið þér að vaka á
kosninganóttina?
Hrefna Guðmundsdóttir, hús-
móðir: — Nei, það hef ég aldrei
gert og tek tæpast upp á þv’i,
meðan áhugi minn er ekki meiri.
Aðrir fjölskyldumeðlimir hafa
svipaöan áhuga, hafa lltiö spek
úlerað í kosningaþrasinu.
Jörundur Markússon, banka-
starfsmaður: — Já, alveg örugg
lega. Ég hef alltaf vakað og
verið spenntur. É'g er líka alveg
sérstaklega spenntur núna. Út-
litiö er svo óvenju tvísýnt ...
&
* > , * *
Guðjón Hanssoþ,v' ökukennari:
— Já. iá.
Daníel Dagsson, húsasmiður: —
Nei, þaö ætla ég ekki að gera.
Finnst nógu snemmt að heyra
úrslitin á mánudagsmorgun. Það
er alltof mörgum vinnustund-
um spanderað í þessar kosning-
ar — ég á við þá, sem þurfa
að sofa kosninganóttina úr sér
langt fram á mánudag.
Ul-.vur-r,.- ; . ,«rt.1IIÉl lllirWMI—
Knútur Jónsson, tæknifræöing-
ur: — Nei. gkki, þar sem ég
get gengið að úrslitatölunum
vísum
Sigurd Wilhelmsen, sjómaður:
-r- Nei, ég hef nefnilega harla
litinn áhuga á !cTslitur.um,
þar sem ég er færeyskur. Væri
hins vegar um að ræða alþingis
kosningar í Færeyjum mundi
ég áreiðanlega vaka — já, þó
þaö væri margar nætur.