Vísir - 27.04.1972, Blaðsíða 2

2
VtSIR. Fimmtudagur 27. april 1972
limsm:
Hvað hefur vorið að
segja fyrir yður?
Sigriður Gunnarsdóttir, húsmóð-
ir.Hvað vorið hefur aö segja fyrir
mig? Ja, þetta hefur alltaf verið
minn uppáhaldsárstimi og sömu-
leiðis sumariö. Og ég get ekki
annaö sagt en aö vorið leggst
mjög vel f mig.
Guðrún Söivadóttir, húsmóðir.
Voriö getur haft svo ótal margt aö
segja. Þetta eru dásamlegar árs-
tiöir, vorið og sumariö og ég bíð
bara eftir sumrinu núna.
GIsli Ingólfsson, Loftskeytaskól-
anum.Fyrir mig hefur þaö ekki
annaö aö segja en aö þaö eru aö
koma próf, sem standa i um það
bil 10 daga. Ég hugsa ekki um
annað eins og stendur.
Bjarni Agústsson, skrifstofumað-
ur. Þaö hefur allt aö segja fyrir
mig. Nú lifnar allt sem lifnaö get-
ur og rúmlega það, og þetta er
yndislegur timi ársins.
Gunnar ó. Gunnarsson, af-
greiöslumaður. Þá getur maöur
fariö aö stunda iþróttirnar af full-
um krafti, þvi aö ég geri mikiö af
þvi, og maður fer bara aö stunda
útilifiö. Ég þarf vist ekkert að
hugsa eða kviöa fyrir prófum
lengur, en sumariö er skemmti-
legur tími.
Hákon Sigurgeirsson, skrifstofu-
maöur. Ja, nú veit ég ekki hvaö
segja skal. Jú, maður hefur gam-
an af vorinu. Ég hlakka til að
komast út i grasið sem er aö
grænka, og ég held þaö sé aöal-
lega þetta sem voriö hefur aö
segja fyrir mig.
LESENDUR
HAFA
ORÐIÐ
Skrifað í of
léttum dúr
S.E. hringdi:
„Hvernig i ósköpunum stendur
á þvi, að blaðamenn skrifa um
áfengismál og afbrot og óhöpp,
sem veröa vegna drykkjuskapar,
i svo gamansömum tón?
Þaö er eins og veriö sé aö tala
um eitthvert bráöfyndiö mál.
Drykkjuskapur er ekkert sem
gera á grin aö eöa hlæja aö, þetta
er dálitiö alvarlegra| mál.
Maöur les t.d. oft eitthvaö i
þessum dúr: „Eftir aö hafa
teygaö guöaveigarnar, geröist
hann svo glaður, aö hann ók inn i
næsta hús.”
Þaö þarf ekki aö skrifa þetta
svona eöa taka málið þessum tök-
um.
Svo er ég viss um, aö þetta hef-
ur skaðleg áhrif á unglinga og
drykkjuskap þeirra. Þaö mætti
gera eitthvað i þessum skrifum.”
Kannast ekki
við múlið
1 blaði yðar laugardaginn
22.4.S.1. er birt bréf frá frú Guð-
rúnu Jacobsen. I bréfi þessu
skýrir frúin svo frá, að hún hafi
fengið upplýsingar um móður
tveggja barna, sem i nóvember
(væntanlega 1971) hafi þurft aö
koma börnum sinum fyrir vegna
innlagningar á sjúkrahús. Greitt
sé meö þessum börnum kr.
19.000.- á mánuöi af almannafé.
Nú eigi hún hinsvegar i striöi viö
barnaverndarnefnd Reykjavikur,
vegna þess aö henni sémeinaö aö
fá börnin til sin aftur. Hún hafi
farið grátbónarleið á milli manna
i nefndinni, en allt komi fyrir
ekki. Kona þessi er sögð útlend.
Nú ber svo við, aö enginni barna-
verndarnefn kannast viö þetta
mál. Umræddum börnum, ef þau
þá eru til, hefur hvergi veriö
komiö fyrir á vegum nefndar-
innar, borgarsjóöur Reykjavikur
hefur þar af leiðandi engin út-
gjöld þeirra vegna né heldur
hefur umrædd móöir borið sig
upp viö einn einasta mann hjá
barnaverndarnefnd.
Er að undra, þótt barna-
verndarnefnd finnist, að ekki séu
ætiö vönduð meðulin i áróðrinum
gegn nefndinni? Um aðrar sakar-
giftir, sem bornar hafa verið á
nefndina aö undanförnu er það aö
segja, að þær hafa þegar gefiö til-
efni til málshðfðunar af hálfu
barnaverndarnefndar.
Björn Björnsson
formaður barnaverndarnefndar
Reykjavikur
Gott að losna
við SAM
E.M. simar:
„Mikiö var það vel þegin til-
breyting að SAM skyldi ekki taka
þátt i sjónvarpsþættinum um
landhelgismálið á þriðjudags-
kvöldiö. Ég held að þetta hafi
bara verið fyrsti þátturinn hans
Ólafs sem SAMinn óð ekki uppi.
En þaö veitti heldur ekki af þvi að
athuga betur ýmsa útvarpsþætti.
Ekki alls fyrir löngu var Vilborg
Dagbjartsdóttir dag eftir dag
með áróöursþætti frá Kina og
vitnaði óspart i byltingarljóö
Jóhannesar frá Kötlum. Ótal
fleiri dæmi er hægt að nefna um
áróöur kommúnista á degi
hverjum i útvarpi og finnst mér
mál aö linni.”
Húrra fyrir
Hannibal
Fossvogsbúi skrifar:
„Ég hef fylgzt af athygli með
ádeilu Hannibals á húsnæöis-
málastjórn og aumlegum tilraun-
um hennar til aö afsaka tilvist
sina og geröir. I þessu tilefni
langar mig til að segja frá eigin
reynslu i viöskiptum við þessa
stjórn og sjálfsagt eru þeir
margir sem geta sagt svipaöa
sögu.
Ég fékk úthlutaö lóö i Fossvogi
og lagði inn teikningu i janúar
1967. Ég uppfyllti öll skilyröi til aö
fá lán, átti enga ibúð fyrir og fjöl-
skyldustærðin passaði. Mér var
vel tekiö þarna hjá húsnæöis-
málastjórn og var ful.lvissaöur
um aö þetta væri nú aldeilis allt i
lagi. Þetta væri ein fyrsta um-
sóknin sem komiö heföi þarna úr
þessu hverfi i Fossvoginum.
Nú, svo er ekki að orðlengja þaö
að ég byrjaöi að byggja i mai og
var búinn aö steypa upp i ágúst.
Ekki hafði ég heyrt neitt frá
flokksbræðrum minum i hús-
næöismálastjórn, en taldi loforö
þeirra góö og gild og var þvi hinn
rólegasti. En svo skeður það, aö
þaö kemur til min kunningi minn
sem haföi fengið lóð i Breiöholti.
Hann var hinn : glaöhlakkaleg-
asti og sagðist vera búinn að fá
fyrri hluta lánsins. Hann var þó
vart byrjaöur að grafa fyrir
húsinu og átti auk þess ibúð fyrir.
Ég lagði frá mér hamar og sög
og labbaði til minna manna i hús-
næðismálastjórninni. Þá voru
svör fremur ógreið. Aöeins sagt
að þetta kæmi seinna. Ég sneri
mér þá að fulltrúa annars flokks
og bað hann ásjár. Hjá honum
fékk ég þær upplýsingar að það
væri alls ekki nóg að leggja inn
umsókn þótt hún uppfyllti öll skil-
yrði. Þaö þyrfti einnig að ýta á
vissa menn. Þessi einfeldni kost-
aði mig tugi þúsunda króna þvi
gengisfellingar urðu bæöi áriö
1967 og 1968. Fyrri hluta lánsins
fékk ég ekki fyrr en i júli 1968 og
seinni hlutinn kom áriö 1969.
Þarna missti ég stórfé vegna
þess að ég þekkti ekki starfshætti
pólitikusanna hjá þessari opin-
beru stofnun. Ef þörf gerist er ég
reiðubúinn að sanna mitt mál
hvenær sem er. Ég skrifa þetta
ekki til að hjálpa Hannibal i hans
baráttu, þvi hann er fullfær aö
verja sitt mál sjálfur. En ég vildi
aðeins nefna áþreifanlegt dæmi
um starf hinna pólitisku þuklara
húsnæöismálastjórnar.”
KASTAÐ í GULLKISTU
— og varpan kom upp með 50 tonn eftir 5 minútur!
Togarinn Mai frá
Hafnarfirði kom i sið-
ustu viku inn með 350
tonn af fiski, eins og
Visir reyndar sagði frá i
fyrradag.
Fiskinn fékk Mai 60
milur suðvestur af
Reykjanesi, á miðum
þar sem þýzkir togarar
hafa mikið haldið sig á
undanfarið.
Maí fór þó ekki alvee i fariö
eftir Þjóðverjana. Halldór Hall
dórsson, skipstjóri, togaöi heldur
nær landi en aðrir togarar á
þessum slóðum, hélt skipinu á
móts við eins konar rana á land-
grunninu, þar sem hann hefur ef-
laust oröiö aö beita mikilli lagni.
Viö fengum lánaöan hjá honum
papplrsstrimil af bergmáls-
dýptarmælinum, þar sem sést vel
hvernig botninn hefur litiö út.
Tindurinn sem gnæfir þarna
efst á myndinni, er á 35 faöma
dýpi. Niður í lægöina vinstra
megin á myndini eru um 60
faðmar, ca 600 metrar. Þar niöur
var vörpunni kastaö, togaö i um
fimm mlnútur og svo hýft upp
með fram þessum neöansjávar
fjallstindi. Og það var ekkert
smáræöiskastsem fékkst: 50 tonn
af ufsa. Dökki liturinn neðst á
myndinni er botninn, en slitrótta
linan þar rétt ofan við er fiskur. 1
þessu tilfelli ufsi, sem sennilega
hefur allur lent í vörpu togarans.
Og verðmæti aflans? Það fer eftir
ýmsu. Ef þessi 50 tonn hafa öll
veriö 1. flokks ufsi, stór og
slægður, eins og jafnan er úr
togurum, þá er verðiö 10,15 kr.
kg. Hins vegar getur munaö
miklu á 1. flokki af stórum ufsa og
2. flokki af smáum. Slægöur smár
ufsi i 2. flokki kostar aöeins 5,70
krónur kg. Vonandi hefur aflinn
hjá Mai allur fariö i 1. flokk og
fiskurinn veriö stór. Þá er óhætt
að segja aö togarinn hafi fengiö
kringum hálfa milljón fyrir þetta
kast.

/-A',