Vísir - 04.07.1972, Blaðsíða 2

2
Visir Þriðjudagur 4. júli 1972.
tfSmSPTR:
Jóhann Örn Sigurjónsson,
bankamaður: Fyrir neðan allar
hellur. Það þarf ekki að ræða það
neitt frekar.
ólal'ur Sigurðsson, starfsm.
Menningarst. USA: Ég skil ekki
manninn. Mér er ekki ljóst hvort
er um að ræða taugaveiklun eöa
peningagræðgi. Ég bara veit það
ekki, maður á engin orð.
Mr. liorgida, ameriskur blaða-
maður. Þetta er algengt hjá
peningafólki. Einvigið er fyrir
honum aðeins peningaatriði eins
og hjá stórstjörnunum. Fischer er
enginn undartekning. Hann er
bara dæmigerð súperstjarna. Ég
erekki hissa á framkomu hans,en
hins vegar er ég mjög hryggur
yfir hegðun landa mins.
Mr. Turover, framkv.stj.
bandarisku skákstofnunarinnar:
Það eina sem ég get sagt um
þetta alvarlega mál er, að með
framkomu sinni er Fischer að
gera sjálfum sér og skákinni i
heiminum slæman grikk.
Páll Pálsson, verkam. Þetta er
ekkert gamanmál. Maðurinn er
ekkert sniðugur ef hann heldur
það. Annars væri reynandi að
senda hann i geðrannsókn.
Margrét Gunnla u gsdóttir,
nemandi: Mér finnst hann bara
koma fram eins og aumingi i
þessum samningum. Ég myndi
álita að hann væri hreinlega geð
veikur.
Ilvað finnst yður um
hegðun Bobby
F'ischer’s?
Sigurður Guðjónsson, verka-
maður: Fáránleg. Það er eina
orðið. Hann er eins og barn á mót-
þróaskeiðinu. Þaðer ekki hægt að
segja neitt annað.
Jólianna Tómasdóttir, húsmóðir:
Hann setur fyrst og fremst fram
mjög ósanngjarnar kröfur. Ég er
farin að halda að hann sé bara
hræddur að tefla við Spasski.
Pétur Krisljánsson, hljóml.m.:
Mér finnst framkoma hans heldur
ósmekkleg. Maður freistast til að
halda að maðurinn sé geöveikur.
Gunnar llcrmannsons, nemandi:
Hann hagar sér mjög heimsku-
lega vægast sagt. Þetta er auð-
vitað bissnessmál, og eiginlega
ekkert óeðlilegt að h'ischer heimti
mikiö alveg eins og hinar stjörn-.
urnar.
SEYÐISFJÖRÐUR: Bœrinn á púðurtunnunni:
ÞAR ER HEIMS
AÐEINS LOKIÐ
Liklega hefur enginn blettur á
landinu farið eins illa út úr sið-
ustu heimsstyrjöld og þeir
gerðu á Scyðisfirði. Og þeir eru
enn að berjast á Seyðisfirði,
cnda þótt 27 ár séu nú liðin frá
þvi friður var saminn. Stórfelld
oliumengun ógnar cnn á ný lif-
inu i firðinum og bæjarbúar
tipla daglega á sprengiefni, sem
ekki er vist hvort er virkt eöa
ckki.
Það er ekki nýtt af nálinni að
berjast við oliumengunina frá
E1 Grillo austur á Seyðisfirði.
Eftir að skipinu var sökkt varð
þar mikil mengun, og 6-7 árum
eftir að skipið sökk, varð mikið
oliuflóö, þegar reynt var að ná
oliunni úr tönkum skipsins.
,,Já, við fórum sannarlega
ver út úr striðinu en flestir aðrir
landsmenn", sagði Erlednur
Björnsson, bæjarfógeti á Seyð-
Þessi stóra patróna er úr E1
Grillo. Blaðamaður fann hana á
Noröfiröi. Unglingar þar höfðu
á einhvern hátt náð i þetta. Eitt-
hvað hefur hori/.t upp á yfir-
horðið af sprcngiefninu. Rúdolf
Axelsson, sprengjusérfræðingur
lögreglunnar i Reykjavik tjáði
blaöamanni að vissulega gæti
slórhætta stafaö af sprengjunni.
isfirði við fréttamann Visis.
Sagði Erlendur. að æðarfugl
hefði horfið, en hann var farinn
að nema land við fjörðinn, enda
fulglinn félagslynd vera og flutti
sig þvi úr Loðmundarfirði sem
var að leggjast i auðn að mestu.
Ekki nóg með það, mávar lágu
viða i dauðateygjunum, bátar
Seyðfirðinga voru hinir skitug-
ustu á öllu landinu og þá var
lengi vel ekki hægt að mála.
Oliubrákin á firðinum og i fjör-
um var margra þumlunga þykk
og sjávargróður allur dauður.
Oliubrák var i mörg ár á firðin-
um, enda þótt straumar séu þar
sterkir út fjörðinn.
En það var fleira, sem gerði
Seyðfirðingum erfitt fyrir. Her-
stjórnin fékk þvi framgengt að
kafbátagirðing var sett fyrir
fjörðinn, honum var lokað að
miklu leyti fyrir fiskimönnum,
og veiðar lögðust mikið til niður
af þeim sökum. Eftir strið
reyndist það svo ekki auðvelt
fyrir þennan kaupstað, sem um
eitt skeið var álitinn tilvonandi
höfuðstaður, ekki bara Austur-
lands, heldur islands, að ná aft-
ur upp þvi forskoti, sem aðrir
útgerðarstaðir höfðu náð i fisk-
veiðunum. Menn voru orðnir
vanari Bretavinnunni og striðs-
gróðanum, útgerðarmenn og at-
hafnamenn hurfu til annarra
Sigurður Karlsson, bólstrari:
Hann er bara dæmigert ameriskt
dekurbarn. Ekkert annað.
Jón Friðbjörnsson, leigubilstjóri.
Framkoma hans er slæm að öllu
leyti. Það litur út fyrir að
maðurinn sé geðbilaður.
Erlendurbæjarfógeti og fyrrum bæjarstjóri á Seyðisfirði ásamt froskmönnunum tveimur, Óla Rafni og
Jóhannesi Briem, þegar þeir komu til aö gefa skýrslu um athuganir sinar.
Oþolandi kenjar
í Fischer
Ævareiður skákmaður simar:
,,Nú er mælirinn fullur. Hvað
ætlum við að láta Fischer hafa
okkur að fiflum lengi. Það langt
siðan þetta hætti að vera nokkuð
fyndið. 011 blöö og útvarpið eru
uppfull af fréttum um þennan
kenjótta strák og er mál að þessu
flóði linni.
Það hafði verið fullyrt að
Fischer hafi fallist á að keppa
hérlendis og man ég ekki til þess
að hann hafi borið það til baka.
Þess vegna er út i bláinn að vera
að fresta einviginu þótt einhverjir
dyntir hlaupi i strákinn. 1 þvi
fyrirtæki sem ég vinn i eru allir
orðnir hundleiðir á þessu stærlæti
mannsins og væri honum mátu-
legt að fjölmiðlar tækju sig
saman um að segja ekki neitt frá
komu Fischers til landsins, ef
hann kemur þá á annað borð
nokkuð. Það væri mátuleg
hegning fyrir svona framkomu.”
Engin laugardags-
mjólk í Árbœ
,,Það er orðið slæmt ástandið i
mjólkursölumálum hér i
hverfinu. Samsalan hefur tekið
upp þá nýbreytni að loka búð
sinni á laugardögum. Halli
Þórarins selur lika mjólk en hann
lokar lika á laugardögum. Það er
þvi ekki hægt að fá keypta mjólk
hér frá föstudegi til mánudags.
Við munum ekki betur en Sam-
salan hafi sagt að séð yrði um,að
það væri alltaf minnsta kosti ein
mjólkurbúð opin i hverju hverfi.
En við verðum að fara niður i
Starmýri á laugardögum til að
komast i mjólkurbúð. Það sér
hver maður að þetta er ekki þægi-
legt fyrir húsmæður með smá-
börn. Við vonum að þessu verði
kippt i lag hið fyrsta.”
Um heimferðir
Ástralíufara
,,Á enn að fara að iþyngja
rikinu með þvi að borga heimferð
Ástraliufara eins og K.R. leggur
til i lesendabréfi til Visis. Ég er
aldeilis undrandi yfir þessari um-
hyggju. Ef þetta fólk hefur ekki
manndóm til að vinna sér inn
fyrir fargjaldinu heim höfum við
ekkert með það að gera. Það er
gott að éta góðgætið þegar aðrir
eru búnir að hafa fyrir þvi.
Hvert ætti að flytja ef allir
hefðu lagt á flótta þegar ekki var
allt til alls? Þegar þetta fólk getur
komið heim af sjálfsdáðun er
sjálfsagt að taka við þvi, en fyrr
ekki.”