Vísir - 08.07.1972, Blaðsíða 2

2
Visir. Laugardagur. 8. júii 1972
rismsm:
Hefur áhugi yöar fyrir skák
almennt farið vaxandi eða
minnkandi síðustu daga?
Sæmundur Alfreftsson, skrifstofu-
maöur: Áhugi minn fyrir skák
sem iþrótt eða list, hefur hvorki
aukist eða minnkað. Hins vegar
tefli ég minna nú en áöur.
'llóhannes .lónsson, innheimtum.: ■■
Ja, hann hefur ekki minnkað held ■■
ég. Ég hef alltaf haft áhuga fyrir !!
skák en litinn tima haft til að tel'la ■•
i seinni tið.
Arni Markússon. fisksali: Frekar »■
vaxandi. Ég tefli nú ósköp litið ••
sjálfur, og hef ekkert aukið það •;
siðan þessir kallar komu.
Ingólfur Jónsson, sjómaður. !!
Hann hefur farið vaxandi með !!
miklum fréttum og spenningi. !!
Sjálfur hef ég aldrei teflt, veit !!
bara hvað mennirnir heita.
Hrönn Norðdahl.nemandi, Já, ég j
veit það ekki.. Jú, ég hef heldur j
meiri áhuga núna. Ég tefli lika j
smávegis, en ekkert meira nú en j
venjulega.
andi: Vaxið mikið.bara út af lát-
unum i Fischer. Ég kann mann- ::
ganginn en tefli litið þó þetta ein- !!
vigi sé hérna. ii
Framtíð Gvendarbrunna
Umfangsmiklar
rannsóknir á
Heiðmerkur-
svœðinu
standa yfir.
— Lögn nýrrar
vatnsleiðslu
á nœsta leiti
,,Svo sannarlega hef-
ur verið vel til hennar
vandað, að hún skuli
vera i notkun ennþá,
nær fimmtug orðin, þvi
að samkvæmt öllum
Guðs og manna lögum
átti hún að vera ónýt
fyrir ca 20 árum.”
Hað er hin gamla og góða
vatnsæð Reykvikinga, þessi
sem flytur okkur vatnið alla leiö
ofan úr hraunjaðrinum hjá
Heiðmörk og niöur i bæ sem fær
þessa einkunn. Hluti hennar er
trépipa, sem er orðin 50 ára
gömul, en hinn hlutinn er stál-
pipa 25 ára gömul.
Timi var þvi til kominn, þegar
menn fóru að leiða hugann að
endurnýjun vatnsæðarinnar
fyrir nokkrum árum.
„En menn ana ekki með lokuð
augun út i slika hluti, eins og þá
sem snerta neyzluvatn fyrir nær
heiming þjóðarinnar,” sagði
Þóroddur Th. Sigurðsson,
vatnsveitustjóri þegar blaðam.
Visis innti hann frétta af þeim
ráðagerðum.
Eftir flóðin miklu i Hólmsá á
árunum '68 og ’69 hafa menn
verið mjög á varðbergi gegn
mengunarhættu á drykkjar-
vatni Reykvikinga. Strax eftir
flóðin var hafizt han’da við aö
aka bilhlössum eftir bilhlössum
af uppfyllingarefni i flóðgarða
Þetta kort er m.a. árangurinn af rannsóknum á rennsli grunnvatnsins undir Heiömörk, ef Ifnurnar á
neðri helming kortsins eru hæðarlinur vatnsins og um leiö sýnir lega þeirra, hvernig vatnið streymir
allt á svæðinu til norðvesturs. Neðst niöri í hægra horninu.sem er efst uppi í Heiömörk, mældist vatnið I
mestri hæð yfir sjávarináli — :t3 m hærra en Gvendarbrunnar (efst t.h.)
til varnar Gvendarbrunnunum.
Um leið höfðu menn á prjónun-
um ráðagerðir um, að grafa
skurð inn i hraunjaðarinn ofan
við Gvendarbrunna, bora þar
eftir vatni, lengja vatnsæðina
þangað upp i hraunið, og fylla
siðan upp skurðinn aftur, svo að
i framtiðinni yrðu vatnsból
A þessum stað er 50 ára gömul trépipan farin að lyftast. — Hand-
an vatnsins þar sem skúrinn stendur mun rísa upp heilbrigðis-
eftirlitsstöö, þar sem fylgst verður meö heilnæmi drykkjarvatn-
sins, en nýja leiðslan verður lögð hinum megin vatnsins.
Reykvikinga neðanjarðar og þvi
lokuö. Þetta var haft i huga,
þegar uppfyllingarefnið i flóð-
garðana var tekið.
Skurðurinn var grafinn, og
jarðveginum ekið i flóðgarðana.
„En mönnum þótti rétt að at-
huga sinn gang ögn betur, áður
en hróflað yrði við þvi að bora
þarna i næsta nágrenni við
brunnana.” sagði Þóroddur,
vatnsveitustjóri.
„Langt er siðan menn geröu
sér grein fyrir þvi, aö vatnið i
Gvendarbrunnum er grunn-.
vatn, sem kemur rennandi und-
an hrauninu — reyndar undan
öllu Heiðmerkursvæðinu. En
hvernig það rennur þarna um
svæðið, og hvernig vatns-
straumurinn hagar sér undir
hrauninu — það er algerlega
órannsakað mál. Það hefði ver-
ið algert ábyrgðarleysi, að
hlaupa i jarðrask og breytingar
án þess að rannsaka þessa hluti.
Þvi þótti heppilegt, þegar timi
var kominn til þess að endur-
nýju vatnsæðina, sem auðvitað
þarf sinnar undirbúningsat-
hugunar við, að rannsaka þetta
vatnasvæði i heild um leið. Og
Almennu verkfræðistofunni var
falið að annast þéssar rann-
sóknir,” sagði vatnsveitustjóri.
Og hugmyndinni um að taka
vatnið upp um borholur i
skurðinum, sem grafinn var i
hraunjaðarinn, þegar flóð-
garöaefnið var tekið, var slegiö
á frest i bili.
Gvendarbrunnar, eða öllu held-
ur vatnsinntakið fyrir Vatns-
veitu Reykjavikur. (Myndin er
tekin að vetrarlagi eins og
snjórinn sýnir).
Lesendur
hafa
ordié'
Er‘ okrað á erlendum
ferðamönnum?
R.J. simar:
„Ég hef nokkurn grun um að
sumir sem þjónustu selja séu
nokkuð gjarnir á að okra á
hlutunum þegar útlendingar eigai
hlut. Ég veit sönnur á nokkrum
tilvikum. T.d borgaði erlendur
kunningi minn 150 kr meira fyrir
ökuferð með leigubil, en eðlilegt
getur talist. Stundum kemur
þetta lika fyrir vegna tungumála-
erfiðleika. Otlendingar skilja
kannski ekki hvaða upphæð þeir
eigaaðgreiða, rétta fram of mikla
borgun og þá er talsvert mikil
freisting að taka við henni. Ég vil
eindregið mælast til þess að menn
komi heiöarlega fram við erlenda
ferðamenn og að sjálfsögðu ekki
siður hver við annan.
En ef menn verða varir við að
reynt er að svindla á þeim gerast
þeir tortryggnir og ég hef sjálfur
lent i þvi að erlendur feröamaöur
ásakaði mig fyrir aö selja sér hlut
of dýrt. Þegar ég gat sannað það
fyrir honum að þetta væri rétt
verð, bað hann mig innilega af-
sökunar. En hann kvaðst tvisvar
hafa verið prettaður daginn áður
og nú vissi hann ekkert hverjum
mætti treysta.”
Því ekki verðlauna
þá yngstu líka?
S.H. skrifar:
„Mikil og almenn þátttaka var i
Bláskógarhlaupinu og fékk
sigurvegarinn veglegan bikar til
eignar. Flokkað var eftir aldri og
kynjum. Verðlaun fengu allir
nema þeir yngstu,sem eru mikil
mistök. En flest mistök má bæta
upp þótt seint sé og finnst mér aö
börnin ættu að fá einhvern grip
fyrir utan það plagg sem allir
fengu. Það ætti miklu fremur að
verðlauna þá yngstu en hina eldri
þátttakendur.”