Vísir - 14.09.1972, Page 8

8
Vísir Fimmtudagur 14. september 1972
tveir lögregluþjónar þegar ég var
að sýna vini minum myndina og
tóku hana af mér. bað kann eng-
inn að meta „Vorleikinn” minn
hérna á landi. úti i Chicago hafa
þeir boðið stórfé i hana og ég hef
lánað myndina út um allar triss-
ur.”
Og áfram heldur Stefán að
spjalla um myndirnar sinar og
stundum kreppir hann hnefana
þegarhann lýsiráhrifum sinum af
islenzkri náttúru. hlær og gamnar
sér. Hann er málari af Guðs náð,
þó hann hafi lært af Ásgrimi
heima i Möðrudal. þegar hann
var að munda pensilinn: „Hann
Ásgrimur var flinkur. Ég man
alltaf eftir honum þegar ég var
strákur og hann var i Möðrudal
að mála. Hann var alveg meistari
með pensilinn. bað er öryggið i að
meðhöndla pensilinn sem skiptir
mestu máli,” segir Stefán að lok-
um i þessu stutta spjalli sinu við
blm. Visis. Sýning hans verður
svo opin daglega frá kl. 4.10 i
Galerie Súm við Vatnsstig og lýk-
ur 23. sept.
GF.
Stefán frá Möðrudal hjá mynd sinni „Vorleik” efst til vinstri.

Mikill áhugi á skáknámi
Keppni þeirra Spasski og
Fischer hefur heldur betur kveikt
i skákáhuganum um heim allan
og þá ekki siður hér á landi en
annars staðar. Hjá Bréfaskóla
SIS og ASt hefir ekki linnt fyrir-
spurnum. en skólinn er bæði með
æfingaflokk og byrjendaflokk i
skák. Á fáum dögum innrituðust
fleiri nemendur en allt siðastliðið
ár.
Disarfellið selt
bá hefur kaupskipaflotinn
minnkað um eitt skip, en Disar-
fellið fór nýlega sina siðustu ferð
undir fána Sambandsins. Skipið
var að verða 20 ára gamalt og
þótti þvi of kostnaðarsamt að
halda i það áfram, þar sem dýr
flokkunarviðgerð var framundan.
— betta minnsta skip sambands-
ins sem var, þótti hentugt á
ströndina auk millilandasiglinga
og er þvi StS að bræða það með
sér að fá nýtt skip i þess stað og
yrði það þá af svipaðri stærð.
Ný fóðurblöndunarstöð
Fyrir nokkru hófust fram-
kvæmdir við gerð nýrrar fóður-
blöndunarstöðvar Sambandsins
viö Sundahöfn. Stöðin ris upp við
hlið korngeyma Kornhlöðunnar
h.f., sem Sambandið á að einum
þriðja hluta. Stefnt er að þvi að
taka fóðurblöndunarstöðina i
notkun um næstu áramót.
Frá vöggu til grafar
Fallegar skreytingar
Blómvendir i miklu
úrvali.
Daglega ný blóm
Mikið úrval af
nýjum vörum. —
Gjórið svo vel að lita
inn.
Sendum um allan bæ
OSIN
GLÆSIBÆ, simi
23523.
Eg mólaði bara Rauð þegar
hann var að príla"
segir St<
Jónsson í N
,,Ánægður?" „Já, ég er
hamingjusamur málari,
reglulega hamingjusam-
ur," segir Stefán frá
Möðrudal og Ijómareinsog
barn i sýningarsal Súmm-
arra, þar sem hann heldur
sýningu um þessar mundir
á 43 verkum sínum.
bað' kennir ýmissa grasa i
Súmsalnum. Myndirnar hefur
Stefán málað á yfir tuttugu ára
timabili og i fyrstunni gæti maður
haldið að margir málarar hefðu
málað myndirnar.
„Ég mála enga mynd eins”,
segir Stefán, og er verulega
hreykinn yfir afköstum og gæð-
um. „Búinn að mála siðan ég var
sautján ára. Ég lærði hjá Geir
bormar tréskurðarmeistara á
Akureyri, það var góður maður.”
Stefáni er margt til lista lagt
eins og hann reyndar á kyn til.
Faðir hans var hinn landsfrægi
þúsundþjalasmiður og stórséni
Jón gamli Stefánsson, i Möðru-
dal. Fræg er altaristaflan i kirkj-
unni á Möðrudal sem Jón málaði.
bekktur var hann og fyrir sér-
kennilega söngrödd sem sprengdi
alla skala.
„Ég var nú lika góður söng-
maður i gamla daga segir Stefán.
Var skal ég segja þér bassakall i
Hofskórnum austur á Vopnafirði.
bá voru bara tveir menn i öllum
kórnum, sem gátu sungið bæði
Hamraborgina og Bjórkjallar-
ann. Annar þeirra var Stefán
Jónsson!” Og Stefán þenur sig út
eins og hann ætli að fara hefja
raust sina i Bjórkjallaranum en
stillir sig og segir: „Nei ég er al-
veg hættur að geta sungið nú orð-
ið.”
bað er gaman að labba með
Stefáni um salinn og láta hann út-
skýra myndir sinar. Nr. 34 vekur
athygli gesta en hún heitir þvi
einkennilega nafni Kssa- strcng-
ur. „Ég lánaði einu sinni Kjarval
málverk i likingu við þetta, segir
Stefán, en hann gat með engu
móti likt eftir mér i þessum S-
hringjum, og skilaði mér bara
myndinni altur. ()g hórna er svo
hann Burstaíells-Blesi sem jörðin
skelfur undan. þegar hann bregð-
ur á skeiðið." Siðan bendir Stefán
á fleiri hestamyndir og á einni
segir Stefón
Jónsson í Möðrudal
um frœgustu mynd
sína „Vorleik"
þeirra sjáum við bróður Blesa,
jarpan hest i túninu á Burstafelli.
Rauðleit mynd. litil og dularfull
blasir við fyrir enda salarins þeg-
ar gengið er inn. „Vorleikur”
(1950) vafalaust frægasta mál-
verk Stefáns, og sýnir tvö hross i
ástarleik. „Ég ætlaði að mála
mynd af Rauð einum en þá var
Jón Stefánsson búinn að mála
mynd af honum svo ég gat ekki
farið að herma eftir. Svo ég mál-
aði Rauð þegar hann var að prila.
(Hryssan ókunn). beir stoppuðu
mig einu sinni niðri á Lækjartorgi
„Sjáðu þcssa S-hringi, þctta gat Kjarval ekki leikið cftir mér,” segir
Stcfán og útskýrir eitl vcrka sinna.