Vísir - 31.10.1972, Qupperneq 3

Visir Þriðjudagur 31. október 1972.
3
„REYKJAVIK ER AÐ LEGGJA
UNDIR SIG NÁGRANNABÆINA"
— segir Eggert Steinsen, maðurinn sem felldi bœjarstjórnarmeirihlutann í Kópavogi
„Hitaveitumálið var kannski
punkturinn yfir i-ið”, sagði Egg-
ert Steinsen, verkfræðingur,
þriðji maður á lista Sjálfstæðis-
flokksins i siðustu bæjarstjórnar-
kosningum i Kópavogi, sem felldi
„Það hefur verið ákveðin
stefna min frá þvi ég tók við for-
■nennsku i F.Í.H., að spyrna á
móti innflutningi á hljóðfæraleik-
urum. Og fyrr þarf að bylta mér
úr fonnannssæti en þeirri reglu
verði breytt,” sagði Sverrir
Garðarsson i viðtali við VIsi. En
blaðið snéri sér til hans vegna
ágreinings þess, sem kominn er
upp á milli hans og hljómsveitar-
innar Rifsberja, sem fengið hefur
brezkan trommuleikara til starfa
i hljómsveit sinni.
,,Ég trúi þvi ekki, að strákarnir
i Rifsberja séu svo góðir, að þeir
geti ekki gert sér einhvern hinna
atvinnulausu islenzku trommara
að góðu,” sagði Sverrir næst.
„Nú, einhver verður að vera lé-
legastur i hverri hljómsveit, og
þvi þá ekki trommuleikarinn?”
„Annars er ég ekki svo viss um,
að Rifsberja hafi leitað svo vand-
lega að manni hér heimafyrir,”
hélt hann áfram. „I það minnsta
leituðu þeir aldrei til félagsins, en
ég teí; miklar likur til þess, að
okkur hefði tekizt að útvega þeim
hæfan trommuleikara.”
„Það er eins vist, og að við er-
um að tala saman,” segir Sverrir,
„að Rifsberja kemur aldrei til
með að starfa með trommuleik-
ara sinum i Bretlandi. Bretar
hafa i það minnsta ekki tek-
ið fagnandi á móti erlendum
hljóðfæraleikurum inn i landið til
þessa. Til þess eru fjöldamörg
dæmi.”
meinhlutann þar í bæ á föstudag-
inn. Eggcrt sagði i morgun að
ýmislegt fleira en Hitaveitumálið
syði undir, það hefði löngum verið
svo að „ákveðin Mafia” hefði
reynt að gera upp á milli manna i
„Og ég vil minna á”, segir
Sverrir, „að á fundi norrænna
hljómlistarmanna, sem haldinn
var hérlendis fyrir sjö árum,
vakti formaður danska félagsins
athygli á þvi, hversu atvinnu-
möguleikar hljóðfæraleikara á
íslandi væru litlir. Bar hann fram
þá tillögu, að þeir fengju
óhindrað að leita hófanna á hin-
um Norðúrlöndunum, en aftur
væri tekið fyrir, að hljómlistar-
menn þaðan leituðu inn á mark-
aðinn á íslandi, nema með leyfi
F.f.H.”
„Og að lokum, Sverrir: Hvert
er viðhorf þitt til undirskriftalist-
ans, þar sem keppinautar Rifs-
berja i poppinu mælast til þess, að
hljómsveitin fái að halda
trommuleikaranum brezka?”
„Um þann lista get ég litið sagt,
þar sem ég hef ekki séð hann. En
ég hef trú á, að umsögn þeirra
tveggja meðmælenda, sem ég hef
haft tal af, túlki nokkuð viðhorf
hinna á listanum,” svarar Sverr-
ir. „Þeir tveir sögðust gera sér
ljósa þá hættu, sem væri þvi
fylgjandi að flytja inn hljómlist-
armenn. En þeir hefðu verið á
undirskriftalistanum til að halda
friðinn innbyrðis.”
Að lokum upplýsti Sverrir, að
það væri hérlendis, eins og viðar,
að trommuleikarar væru fjöl-
mennastir hljóðfæraleikara. Þvi
næst kæmu gitarleikarar og
bassaleikarar og svo þar næst
pianó- og orgelleikarar. — ÞJM
flokknum og svo væri enn.
Eggert kvaðst vera þeirrar
skoðunar að leita bæri að þvi
heita vatni, sem sérfræðingar
Orkustofnunar teldu sannað að
væri i Kópavogslandi. Ein borun
hefði verið framkvæmd og hefði
þá verið komið niður á hita, en
vatn hefði ekki verið i þeirri holu
og hún fallið saman.
„Það sem er að gerast er ein-
faldlega það að Reykjavik er að
leggja bæjarfélögin hér i kring
undir sig. Við eignumst ekki nein
5% i hitaveitunni, það er blekk-
ing. Eignarhluturinn verður nær
einu prósenti”, sagði Eggert
Steinsen. Ekki kvaðst hann hafa
ákveðið enn hvort hann mætti á
almennan borgarafund annað
kvöld þar sem hitaveitumálin
verða rædd.
Engar viðræður um nýjan
meirihluta munu enn hafa farið
fram, en frambjóðendur Sjálf-
stæðismanna i bæjarstjórnar-
kosningunum siðast hafa undir-
ritaðplagg þarsém fyllsta trausti
er lýst yfir afgreiðslu hitaveitu-
málsins. Undir þetta rita 11 af 18
frambjóðendum, en 2 eru fluttir
úr bænum og Eggert og annar til
eru andsnúnir afgreiðslunni.
Talið er liklegt að núverandi
stjórnarflokkar taki inn i meiri-
hlutasamstarfið Asgeir Jó-
hannesson fulltrúa Alþýðuflokks-
ins og Huldu Jakobsdóttur full-
trúa frjálslyndra og vinstri
manna i stað Eggerts Steinsen.
Hinsvegar munu Alþýðubanda-
lagsmenn gera sér góðar vonir
um að fá settan saman starfhæf-
an meirihluta og ná þannig að
nýju valdastöðu i bænum.
Brátt
skíðafœrt
í Blá-
fjöllum
Það liður liklega ekki á löngu
áður en tækifæri gefst til að renna
sér á skiðum i Bláfjöllum en enn
er snjórinn ekki nógu djúpur til
þess að hægt sé að iðka skíða-
iþróttina, hann er ekki nema 10-15
sm á dýpt. Það þýðir að upp úr
snjónum standa viðast hvar
steinar þvi að þarna er ekki slétt-
Icndi.
Öðru máli gegndi, væri gras
þarundir, þá væri sennilega kom-
ið skiðafæri.
Vegurinn upp i Bláfjöll hefur
verið hinn ágætasti að undan-
förnu og er nýlokið við að hefla
hann. Fært er á öllum bifreiðum
þangað upp eftir, og verður þvi
liklega margt um manninn þegar
skiðafærið gefst. — EA
—JBP
Hausinn af Sokka er var óvenju gott naut hefur nú verið settur á plötu og á að hengja hanii upp á vegg i
viðurkeiiningarskyni fyrir mikil og góð áhrif sem Sokki hafði á nautgripastofninn i Eyjafirði. Búnaðar-
félag islands stóð fyrir þvi að hausinn af Sokka fékk þennan virðingarsess, en þetta var gert i tilefni af
25 ára afmæli Sæðingarstöðvarinnar á Akureyri.
„Með ólíkindum,
að Rifsberja fái að
starfa í Bretlandi"
— segir formaður F.Í.H.
um nöfn á mannvirkjum og tiltekt skáta
Hvernig ber að þakka mönnum
vel unnin störf i þágu lands og
þjóðar? Um þetta vandamál
spinnast umræður og deilur við og
við. Einfaldast er, að menn fái
umbun i eigin starfi og finni til
hæfilegrar ánægju yfir hverjum
áfanga eða að dagsverki loknu.
En einstaklingar og samherjar
vilja einnig láta aðra meta verkin
að verðleikum, og þá vandast
stundum málið. Orður kom tíl
greina, en drýgri er góður orðstir
og vinsamleg afstaða samferða-
mannanna.
1 sumum löndum er annar hátt-
ur á hafður, þegar mikið þykir við
liggja, en þá eru mannvirki, götur
og stundum jafnvel heilar borgir
skirðar eftir þeim, sem þjóðinni
er ætlað að minnast. Verst er þó,
þegar nýir valdhafar vilja ekki
láta minnast gamalla á þennan
hátt og skipta um nöfn. Gott dæmi
um þetta er Stalingrad, sem nú er
kennd við ána Volgu, sem borgin
stendur við. Mörg önnur dæmi
mætti nefna. Á dögum Hoovers,
forseta Bandarikjanna á árunum
1928 til 1932, var byrjað á mikilli
stiflu og raforkuveri i Colorado-
gljúfrum. Þá þótti stjórnvöldum
góð hugmynd að kenna mann-
virkið við forsetann og kölluðu
Hoover-Dam, en þegar ný stjórn
var setzt að i Washington þótti
þeim, sem þá réðu, hin mesta ó
svinna að kenna hið glæsta mann
virki við forsetann, sem hafði að
minnsta kosti liðið kreppuna
miklu, ef ekki beinlinis komið
henni á. Nú munu flestir sam-
mála um, að Hoover forseti hafi
verið leiksoppur örlaganna og að
hann hafi aðeins verið jafnráða-
lausogflestiraðrirum kreppuráð
stafanir á þeim tima en þá voru
margir annarrar skoöunar og
þótti litið vit i að frægja hann
með nafngiftum. Þegar repúblik-
anar komust til valda á ný 1952
var svo aftur skipt yfir i gamla
nafnið.
1 Frakklandi, einkum Paris, úir
og grúir af götum skirðum eftir
hetjum þeirrar þjóðar og jafnvel
útlendingum lika, þegar þeir hafa
verið að skapi Frakka. En þar
hefur lika af og til verið skipt um
nöfn, og oft hafa nafngiftirnar
sætt mikilli gagnrýni. Er
skemmst að minnast hneykslunar
margra, þegar hið sögufræga
Stjörnutorg var skirt upp i höfuð-
ið á de Gaulle.
Þetta er gert að umtalsefni
vegna þess, að aðeins hefur
bryddað hér á sambærilegum
hugmyndum, sem verða að telj-
ast varhugaverðar. Að visu er
svo nokkuð yfirleitt fjarri okkur
Islendingum, og til dæmis var þvi
umsvifalaust hafnað fyrir nokkr-
um árum, þegar Finnar fóru þess
á leit, að gata i Reykjavik, sem og
i öðrum höfuðborgum Norður-
landa, yrði kennd við Jan
Sibelius. Var bent á, að þetta
samrýmdist hvorki islenzku máli
né venjum.
Hér hefur orkuver verið skirt á
þennan hátt og imprað á þvi, að
sama' mætti gera um nýlagðan
veg. Þótt um ágæta menn sé að
ræða, getur þetta ekki talizt rétt
stefna. Fleiri mundu vilja koma
sinum mönnum að öðrum til mik-
illar gremju, og þannig koll af
kolli. Gæti svo farið, að orkuver
og vegir skiptu um nafn við hver
stj.skipti, og má segja, að við
höfum nóg grin i pólitikinni, þótt
þetta bættist ekki við.
•
Nýlega var skýrt frá þvi i frétt-
um. að skátar ætluðu að standa
fyrir viðtækri hreinsun hér á
landi i nóvember og desember
næstkomandi. Munu 5000 skátar
taka þátt i þessari hreinlætisher-
ferð, sem efnt verður til vegna 60
ára skátastarfs á Islandi. Skátar,
sem lengi hafa staðið i farar-
broddi um ýmsa góða umgengis-
hætti, gátu varla valið sér betra
verkefni.
Af öllu náttúruverndar- og um-
hverfistalinu hefur ýmislegt gott
leitt, þótt i þeim umræðum gæti
öfga, eins og á mörgum öðrum
sviöum. Almennt gerir fólk sér nú
betri grein fyrir þvi en nokkru
sinni áður, hve nauðsynlegt er að
hreinsa nánasta umhverfi sitt og
raunar allt landið. Að visu eru
þeir i miklum minnihluta, sem
beinlinis henda frá sér rusli út um
hvippinn og hvappinn eða út-
breiða óhreinindin á annan hátt.
Hinir eru miklu fleiri, sem láta
sér á sama standa um illa um-
gengni annarra, eða gera að
minnsta kosti ekkert til að beina
þeim á réttari brautir, eða að
laga það, sem aðrir hafa aflagað.
Þegar um rusl er að ræða, þá
eru unglingar að jafnaði skeyt-
ingarlausastir og henda oft i allar
áttir þvi sem búið er að nota þá og
þá stundina. Af þessum ástæðum
er framtak skátanna enn mikil-
vægara vegna þess fordæmis,
sem það gefur öðrum unglingum
á þessu sviði.
Margt eldra fólk hefur vissulega
ekki alltaf verið betra. Nægir að
nefna umgengni við marga
vinnustaði i þvi sambandi. Ruslið
hefur viða verið yfirgengilegt og
óskiljanlegt, hvernig það hefur
oft fylgt fólki, sem jafnvel býr i
húsum og stofum, er gætu verið
klippt út úr nýjustu myndablöð-
um. Yfirleitt horfir þetta þó allt
til bóta. Ruslið þykir skammar-
legra en áður og nú er svo komið,
að mörg framleiðslufyrirtæki
verða á næstunni annaðhvort að
hreinsa og snyrta umhverfi sitt
eða þau hætta að geta komið
framleiðslu sinni á markað. Þá
verður umskiptanna ekki langt að
biða. Og þegar sjávarsiðan hefur
gert hreint fyrir sinum dyrum,,
hlýtur að koma að þvi, að „um-
hverfisumskiptingarnir” innan
bændastéttarinnar hætti að dreifa
bilhræjum og ónýtum heyvinnu-
vélum um sveitir landsins.
Valdimar Kristinsson.
A þessari mynd sjást nokkrir ungir áhugamenn I Mosfellssveit sem
þrifu ruslið meðfram þjóðveginum þar á siðastliðnu sumri.