Vísir - 13.03.1974, Blaðsíða 2

2
Visir. Miðvikudagur 13. marz 1974.
visœsm:
Er island velferðarríki?
Jóhann Gunnar Guðmundsson,
verkamaður: — Mér finnst það.
Hér er velmegun, næg atvinna,
og fólkið hefur peninga. Að visu
er dýrtiðin mikil. Samt tel ég
okkur með fremstu þjóðum á
sviði velmegunar.
Simon ólafsson, laganemi: —Já,
ég held það. En það gæti vel verið
betra. Smæð landsins og fá-
mennið eru aðalástæðurnar fyrir
þvi, að hér þrifst velmegunar-
þjóðfélag og að jöfnun er mikil
milli ibúanna. tsland er á bekk
með hinum Norðurlöndunum,
sem þau lönd, þar sem bezt er aö
búa að minu áliti.
ltúnar Matthiasson, nemandi og
kennari: — Ég era.m.k. ánægður
með að búa hérna og vildi hvergi
annars staðar búa. Hér er vel-
ferðarriki miðað við mörg lönd i
suðurálfu t.d. Hagur almennings
er nokkuð viðunandi þrátt fyrir
ýmsa galla þjóðfélagsins hér og
þar.
Orri Vigfússon, forstjóri Glits: —
Já, og það er fólgið i þvi að menn
hafa nóg að bita og brenna. Og
ég held að þessi velferð haldi
áfram og aukist með hækkandi
sól og gengi.
Asdis Marteinsdóttir, húsmóðir:
— Ekkinúna.Ég er helzt á þvi að
allt sé að fara á höfuðið i þessu
þjóðfélagi. En það virðist samt
engum liða illa.
Ellert Sölvason: — Nei, heldur '
er landið bágborið — það er
stjórnin. Fólkinu liöur vel, en það
er kerfið, sem er að fara.
Vann 4,4 mi///.
skattfrjálsar
— sjaldgœft að menn vinni svo mikið
Hann datt sannarlega í lukku-
pottinn sá, sem fékk allt i einu
upp i hendurnar fjórar milljónir
og fjögur hundruð þúsund krón-
ur, skattfrjálsar. Þessa upphæð
vann hann i Ilappdrætti Háskól-
ans, og átti eigandi vinnings-
númersins, 4867, röð af fernum,
svo hann fékk alla aukavinning-
ana til viðbótar við fjóra milljón
króna vinninganna, þ.e. fjögur
hundruð þúsund krónur.
Það er nokkuð sjaldgæft, að
menn vinni svona mikið i einu,
að sögn Páls Pálssonar hjá
Happdrætti Iláskólans. Þó skeði
þetta i fyrra i Hafnarfirði, að
einn maður átti fjóra miða, og
svo skeði það i desember, að
hjón unnu 4 milljónir á tvo
tveggja milljón króna miða.
En hver þcssi milljónari er,
sem vann i gær, er ekki vitað,
nema að hann er Reykvikingur.
— EA
Árlega gleðjast nýbakaðir „millar” Happdrættis Háskólans með
forráðamönnum fyrirtækisins. Hér eru lukkulegir Vestmanna-
eyingar ásamt Páli H. Pálssyni, forstjóra happdrættisins,
Guðlaugi Þorvaldssyni rektor og uipboðsmanni happdrættisins I
Eyjum.
Ií4 — * M Sg|J[> . Hi||| JSh
|gj
■nmnna
bs—B—BBBmBeBaBBaasaeaagaias^Eca-vraaia
LESENDUR HAFA ORÐIÐ

„Lögreglan eyðilagði
árshátíðina"
Starfsstúlka hjá Ora hringdi:
„Vegna fréttar i Visi á mánu-
daginn um árshátið starfsfólks
Ora langar mig að benda á ýmis-
legt: Fréttin mun höfð eftir lög-
reglunni i Kópavogi, og er greini-
lega farið mjög með rangt mál.
Við héldum árshátið, sem
lögreglunni tókst alveg að eyði-
leggja með gerræðislegri fram-
komu. Það er engu likara en
skaplyndi lögreglunnar fari eftir
þvi, hvernig stendur á tungli —
eða einhverju álika. Lög-
regluþjónn stóð i dyrum félags-
heimilisins klukkan 19, þegar árs-
hátiðin hófst. Þá var öllum hleypt
inn, lika unglingum undir 20 ára
aldri. Siðan var barinn opnaður.
Þá bættust þrir lögreglumenn við,
þeir lokuðu barnum og visuðu
unglingunum út. Hefði ekki nægt
að gera annað hvort?
Lögreglumenn töluðu um regl-
ur og lög, sem yrði að fara eftir.
Flestir unglinganna, sem út var
visað af skemmtun með starfs-
félögum sinum, fóru niður á
Röðul. Ná ekki landslög og reglur
yfir Röðul?
Þá vil ég benda á, að ýmis
fyrirtæki og félög i Kópavogi
hafa undanfarið haldið árshátiðir
i félagsheimilinu, og lögreglan
hefur aldrei skipt sér af þvi,
hvort unglingar fengju þar af-
greitt vin. Hvað kom til að allt i
einu var nauðsyn talin á að eyði-
leggja árshátið starfsfólks Ora?”
HUNDURINN AÐ SUNNAN
Það kom fram i sjónvarpsþætti
nú um daginn, aðallt að 8 ár tekur
að „HANNA HVERT ORKU-
VER” hér á landi, og fannst
mönnum þeim, er sátu fund um
rafmagnsmál, þetta allt of langur
timi.
Það er eins og alltaf skapist
eitthvert öngþveiti i raforkumál-
um okkar, um leið og einhverri
virkjun er lokið, þvi menn virðast
ekki átta sig á raforkuþörfinni,
nema þá þörf liðandi stundar,
hvað þá 8 ár fram i timann.
M.ö.o., þegar loks er búið að
„HANNA” nýja virkjun geta það
orðið ef til vill 12 ár, þar til
virkjunin er komin i gagnið.
Nú, svo er það eins og verið sé
að „nauðga” rafmagni upp á t.d.
Norðurland (eystra?), sbr.
skemmdarverk þau, er framin
voru i LAXÁ sællar minningar og
seinkaðhafa framkvæmdum þar.
Allir þykjast hafa vit á þessum
málum, allt frá alþingismönnum,
mjólkurbændum og fjárbændum.
Verkfræðingarnir, sem auðvitað
eru þeir, er raunverulegt vit hafa
á þessum málum,verða að dansa
eftir alþingismönnunum, sem eru
aðeins á atkvæðaveiðum,en hafa
auðvitað ekkert vit á virkjunar-
framkvæmdum, frekar en á öðr-
um tæknileguin málum, sem
þeim þykir svo gaman að sýsla
við.
Bæjarstjórinn á Akureyri er nú
orðinn svo mikill ÞJÓÐERNIS-
AKUREYRINGUR, að hann get-
ur ekki hugsað sér að nota
„HUND að SUNNAN” (hann er
reyndar Sunnlendingur) og
heimtar „DISIL RAFSTÖÐVAR”
norður „þangað til KRÖFLU-
VIRKJUNIN er komin i gagnið
1978” eins og hann segir sjálfur.
En KRAFLA er að sjálfsögðu á
Norðurlandi hans.
Norðlendingar mega min vegna
fá sitt eigið rafmagn, mér er
nákvæmlega sama, og ef um það
væri að ræða, að Suðvesturlandið
þyrfti að fá rafmagn i gegnum
„HUND að NORÐAN” væri mér
nákvæmlega sama, að þvi til-
skyldu, að öruggt væri.
Ég veit ekki betur en allar linur
geti bilað hér á landi i verstu
veðrum, og linan frá KRÖFLU
(um 60 km loftlina til Akureyrar)
verður áreiðanlega engin undan-
tekning.
En' þvi þá að vera að eyða
dýrmætum tima með þvi aö vera
að hlusta á alls kyns „sérfræð-
inga”, þvi ekki að demba sér i
myndarlega virkjun i VITI
KRÖFLU strax, hætta að hlusta
á VATNSAFLSVIRKJUNAR-
VERKFRÆÐINGANA og fá til
okkar erlenda GUFUAFLS-
VIRKJUNARSÉRFRÆÐINGA
1 KALIFORNIU er JARÐ-
GUFUAFLSTÖÐ, sem skilar
411.000 kw, en það er nákvæm-
lega tvöföld orka Þjórsárvirkj-
unarinnar við BÚRFELL. Virkj-
unin við BÚRFELL (og vatns-
virkjanir almennt) er ákaflega
viðkvæm fyrir frostum og vetrar-
hörkum. Ég hefi heyrt, að fyrsta
veturinn, sem þessi virkjun var i
gangi, hali þurft að hafa kranabii
með kúluvið efri stifluna til þess
að brjóta isinn. Það hafði gleymzt
að segja benni ÞJÓRSÁ gömlu,
aö búið væri að ætla henni annan
farveg.
Það vita auðvitað allir heilvita
menn, að öll þessi vandamál
varðandi ismyndanir i vetrar-
hörkum hér á islandi þarf ekki að
fást við, ef um GUFUVIRKJAN-
IR er að ræða, auk þess sem þær
hljóta að vera langtum ódýrari.
EFTIR HVERJU ER VERIÐ
AÐ BÍÐA? 7877-8083.
PRESTINUM
VANÞAKKAÐ
Móðir simaði:
„Ég varft fyrir þeirri bitru lifs-
reynslu að sjá á bak ungum syni
minum bak við lás og slá. Ekki
veit ég, hvernig fjölskylda min
hefði komizt af, ef ekki hefði notið
við einstakrar hlýju og skilnings
frá fangelsisprestinum að Litla-
Hrauni, séra Jóni Bjarman. Ég
varð þvi bæði sár og leið, þegar ég
sá, að einn fanginn á.Litla-Hrauni
sendi prestinum óþokkalega
kveðju i lesendadálkunum i Visi i
siðustu viku. Hrædd er ég um, að
fáir, sem til þekkja, skilji hvaða
hvatir liggja að baki skrifum sem
þessum. Eftir þvi sem ég veit
bezt, hefur séra Jón Bjarman
einmitt hlúð mjög að þessum til-
tekna fanga og fjölskyldu hans.
Og þetta eru sem sagt launin.
Ég þykist vita, að séra Jón
muni ekki kæra sig um lof fyrir
starf sitt. Hann hefur ævinlega
starfað i fullkominni kyrrþei. En
ég gat hreinlega ekki á mér setið
að hringja og fá fram sannleikann
um gott starf séra Jóns i þágu
fanganna, og ekki sizt aðstand-
enda þeirra.”