Vísir - 18.05.1974, Page 3

Vísir. Laugardagur 18. mai 1974.
3
„Vindurinn var þegar orðinn
allsterkur við Vestmannaeyjar.
Alla leiðin frá Stornaway og
þangað var vindurinn um 35-40
hnútar, en eftir það fór að
hvessa. En ég ákvað nú samt að
fara upp að ströndinni og til
Reykjavikur. En eftir þvf sem
ég kom lengra, varð veðrið
leiðinlegra, og ég fór að gizka á,
að vindur væri um 60 hnútar. Ég
tók þá ákvörðun að snúa við og
lenda i Keflavik i stað þess að
halda áfram. En ég var ekki
farinn að snúa við, þegar ég
missti stjórn á vélinni og hún
rakst á fjall. Þetta skeði allt
mjög fljótt.”
— Hefurðu nokkurn tima lent i
flugslysi áður?
„Nei, aldrei. En þetta er ekki I
fyrsta sinn, sem ég lendi i svona
aðstöðu. Þetta var erfitt, en..
Eftir að þetta hafði skeð á
svona snöggan hátt, kom mér
eiginlega fyrst til hugar að
ganga. En það reyndist mér
ómögulegt. Það var svo hvasst,
að ég gat ekki gengið. Ég átti
ekki von á, að það yrði farið að
leita að mér i þessu veðri, og ég
heyrði aldrei i neinum
flugvélum. Ég sá þvi, að það
dygði ekki annað en að biða eftir
að veðrið lagaðist.
Auðvitað gat ég ekki sofið, þvi
það var kalt þarna uppi. Ég gat
litið klætt mig betur, þvi fötin
min voru öll i ferðatösku, sem
var aftur i vélinni.
Þegar morgnaði fór veður að
batna og var orðið gott klukkan
9. Þá tók ég þá ákvörðun að
ganga til Reykjavikur. Ég sá
hana, og mér virtist sem hún
væri miklu nær en hún er svo I
raun og veru. Ég komst að öðru
siðar meir.
Ég lagði þvi af stað. Eftir að
hafa gengið nokkurn spöl,
heyrði ég og sá til þyrlu, sem
flaug fyrir ofan mig. En ég var
staddur á milli kletta, þannig að
flugmaðurinn sá mig ekki. Ég
hélt þvi áfram. Eftir um það bil
eins og hálfs tima göngu hitti ég
þá, sem fundu mig (Flugbjörg-
unarsveitina.)”
— Hefurðu hugmynd um,
hversu lengi þú verður hér?
„Nei, ég veit, að ég verð að
minnsta kosti tvo daga hér á
spitalanum, en siðan veit ég
pkIfi rnpir ”
- Þú átt fjölskyldu i Frakk-
landi?
„Já og hún hefur fengið
fregnir af slysinu að þvi er ég
bezt veit.”
— Hvað hefurðu verið
flugmaður lengi?
„Ég hef verið flugmaður i 11
ár og flogið viðs vegar um heim-
inn, svo sem Suður-Afriku og
fleira.”
— Heldurðu áfram að fljúga
eftir þetta?
„Auðvitað....”
— Og Wilton brosir breitt,
þrátt fyrir meiðslin, og gæðir
sér á sjóðheitu kaffi og smurðu
brauði, sem honum er boðið upp
á af starfsfólki. — EA
rNYR STJORNMALAFLOKKUR:
Lýðrœðisf lokkurinn býður
fram til alþingiskosninga
— Lög flokksins og drög að stefnuskrá lögð fram í nœstu viku
Nýr stjórnmálaflokkur
hefur kvatt sér hljóðs og
hyggst bjóða fram í
næstu alþingiskosningum
að rhinnsta kosti í
Reykjavík og Reykjanes-
kjördæmi. Flokkurinn á
að bera nafnið Lýðræðis-
flokkurinn, og liggja
fyrir bæði lög hans og
drög að stefnuskrá.
tJtlit er fyrir, að I efsta sæti
listans i Reykjavik verði
Jörmundur Ingi (ásatrúar-
maður), en i Reykjanes-
kjördæmi verði efstur á lista
Björn Baldursson stud. jur.,
fyrrverandi framkvæmdastjóri
Neytendasamtakanna.
„Lýðræðisflokkurinn stefnir
fyrst og fremst að þvi marki að
leysa þann efnahagsvanda, sem
atvinnulýðræðisskrumarar hafa
leitt yfir þjóðina frá stofnun
lýðveldisins”, sagði Jörmundur
Ingi i viðtali við Visi i gær-
kvöldi.
„Flokki okkar verður ekki likt
við neinn annan flokk, inn-
lendan eða erlendan”, sagði
Jörmundur ennfremur. „Stefna
flokksins er algjörlega islenzk
stefna og afneitar með öllu bæði
vinstri og hægri stefnu, sem við
álitum tilbúna af fyrrnefndum
skrumurum”,.
„Lýðræðisflokkurinn vill
stuðla að þvi, að öllum fundum
alþingis verði útvarpað og sjón-
varpað”, hélt Jörmundur
áfram. „Flokkurinn mun beita
sér fyrir þvi, að komið verði á
einni vinnumálalöggjöf fyrir
landsmenn, þannig að allir njóti
verkfalls- og samningsréttar.
Flokkurinn vill einfalda allt
dómskerfið og gera almenningi
auðveldara með að reka mál sin
fyrir dómstólunum. Jafnframt
að fangelsisrefsing verði lögð
niður fyrir auðgunarbrot, en
stefnt verði að þvi að hækka
sektir fyrir þannig brot og að
tryggja greiðslu sekta. Það er
skoðun flokksins, að framfylgja
beri refsingu um leið og dómur
hefur verið kveðinn upp”.
„Og loks má geta þess”, sagði
Jörmundur „að Lýðræðis-
flokkurinn vill leggja niður
verðlagseftirlitið, þar sem það
hefur sýnt sig, að það hefur
verið algjörlega vanmáttugt. 1
stað þess verði komið á deild i
viðskiptamálaráðuneytinu, sem
hafi raunhæft eftirlit með
neytendamálum. Og ennfremur
vill flokkurinn að hið opinbera
beiti sér fyrir, i samráði við
innflytjendur, sem
hagkvæmustum magninn-
flutningi á algengustu
nauðsynjavörum”. —ÞJM
GULUR ISTRUBELGUR
GEYMIR PENINGANA
Berglind Garðarsdóttir, Skála-
gerði 9, með gula karlinn, sem
liún hlaut fyrstu vcrðlaun fyrir i
sparibaukasamkeppni Verzlun-
arbankans. Önnur verðlaun hlaut
Reynir Sævarsson, Ileiðniörk i
Laugarási i Biskupstungum.
Sparibaukur hans var gerður úr
þrem netakúlum.
Gulur og geysilega
magamikill karl varð
hlutskarpastur i spari-
baukakeppni
Verzlunarbankans, en
hugmyndina átti sjö
ára gömul Reykja-
vikurtelpa. Samtals
bárust i keppnina 829
hugmyndir frá ein-
staklingum og hópum,
og verður það að teljast
dágóð þátttaka.
„Það var ákaflega vanda-
samt verk að velja og hafna”,
sagði Tryggvi Arnason,
trúnaðarmaður dómnefndar,
sem skipuð var fulltrúa
bankans, teiknikennara, handa-
vinnukennara og teiknara.
„Það, sem var með vanda-
samari verkum dómnefndar-
innar, var að ganga úr skugga
um, hvort þær hugmyndir, sem
þóttu athyglisverðastar, væru
ekki stæling á einu eða öðru.
Þeir voru alltof margir, sem
mótuðu hugmyndir sinar I mynd
söguhetjanna úr teiknimyndum
sjónvarps eða blaða”, sagði
Tryggvi. „Það þótti ekki hæfa
að veita verðlaun fyrir slikar
tillögur, enda hugmyndirnar
eign annarra”.
Úrslit I keppninni voru kunn-
gerð 3. mai, og var verðlaunum
þá úthlutað. Voru veitt fyrstu og
önnur verðlaun og síðan fimm
viðurkenningar. Upphaflega
var ráðgert að veita aðeins
þrjár viðurkenningar, en það
reyndist óhjákvæmilegt annað
en veita tvær til viðbótar.
„Hinar tillögurnar að spari-
baukum voru I formi snáka,
gullfisks, netakúla og siðast en
ekki sizt dropa. Allt ágætar
hugmyndir, en guli karlinn varð
samt hlutskarpastur”, sagði
Tryggvi.
Nú um helgina verða til-
lögurnar settar upp til sýnis i
Verzlunarbankanum i Banka-
stræti.
Innan skamms hefst fjölda-
framleiðsla á gula karlinum
með stóra magann,' karlinum,
sem getur innbyrt peninga-, og
varðveitt þá.
—ÞJM
j Sigurður Magnússon, forstjóri Ferðaskrifstofu ríkisins:
Hin stólharða klöpp
nakinna staðreynda"
Svar til samgöngu-
ráðuneytisins
Ég hef, allt frá þvl er ég ritaði
fyrst bréf um fjármál Ferða-
skrifstofu rikisins til samgöngu-
ráðuneytisins hinn 20. okt. s.L,
reynt að vekja athygli stjórn-
valdanna á þeirri augljósu stað-
reynd, að vegna mikilla skulda
og óumflýjanlegs rekstrar-
kostnaðar væri nauðsynlegt að
tryggja þaðfé, sem bersýnilega
skorti til þess að koma I veg
fyrir greiðsluþrot, og var þá, og
i siðari greinargerðum, miðað
við 1. júni. Þegar ég hafði fengið
bréflega staðfestingu þess, að
stjórnvöldin væru staðráðin I að
virða aðvaranir minar að
vettugi, ritaði ég samgönguráð-
herra bréf hinn 19. marz sl. Þar
itrekaði ég enn fyrri röksemdir
og iýsti þvi yfir, að ég gæti ekki
veitt forstöðu fjárvana fyrir-
tæki. Þessi ákvörðun min varð
ekki almenningi kunn fyrr en sl.
þriðjudag, 14. þ.m., en þess
vegna gafst stjórnvöldunum
nægur timi til stefnubreytingar.
A þessu timabili reyndi ég, án
árangurs, að fá það fé, sem
augljóst hefir verið undanfarna
mánuði að á myndi skorta um
næstu mánaðamót til þess að
geta staðið við þær skuld-
bindingar, sem búið er að gera.
Það fé hef ég ekki fengið. Þess
vegna er nú komið til þess
greiðsluþrots, sem ég hef varað
við, allt frá 20. okt. sl.
Engar tölur um fjárframlög
til skuldagreiðslna og reksturs-
kostnaðar á timabilinu frá þvi I
sl. des. mán.og til marzmánaðar
1974 hagga þeirri staðreynd, að
enn vantar herzlumun til þess
að unnt verði að tryggja rekstur
Edduhótelanna og aðra
starfsemi Ferðaskrifstofu
rikisins á sumri komanda.
Með lausnarbeiðni minni i sl.
marzmánuði tel ég mig hafa
beitt þvi eina vopni, sem ég átti
til varnar þvi slysi, sem stefnt
var til.
Ég trúi þvi enn, að það vopn
muni reynast Ferðaskrifstofu
rikisins til þeirrar lifsbjargar,
sem hún verður nú að fá.
Enginn getur veitt henni farsæl-
lega forstöðu á næstunni án þess
að fá þar til það fé, sem ég hef
ekki náð — og myndi aldrei hafa
fengið, ef ég hefði setið
aðgerðarlaus.
Ég er sannfærður um, að
stjórnvöldin munu aldrei áræða
að ganga I berhögg við það
sterka almenningsálit, sem
hlýtur að krefjast þess, að
Islandi verði ekki gert það til
smánar og tjóns að ekki verði nú
staðið við þær skuldbindingar
Ferðaskrifstofu rikisins, sem
stjórnvöldin eru með sérstökum
tilskipunum búin að fyrirskipa
henni.
Það er þetta, sem skiptir nú
öllu. Hitt er smávægilegt, þó að
samgönguráðuneytið reyni að
gera mig tortryggilegan. Ég
veit, að það er gert gegn betri
vitund, og læt mér það af þeim
sökum liggja f léttu rúmi. Sam-
leikurinn er sá, að embættis-
menn samgönguráðuneytisins
hafa lagt sig alla fram við að
reyna að leysa fjármálavanda
Ferðaskrifstofu rikisins, en ekki
orðið betur ágengt en döpur
raun ber nú ófagurt vitni. Þess
vegna hvarflar ekki að mér að
skattyrðast við þá vegna
þeirrar greinagerðar, sem þeir
hafa saman sett um rekstur
Ferðaskrifstofu rikisins. Það
breytir engu um réttmæti stað-
hæfinganna i bréfi minu til
samgönguráðherra hinn 19.
marz sl„ þó að reynt sé að gera
meirihluta Ferðamálaráðs
ábyrgan fyrir þvi, að frum-
varpiðum ferðamál dagaði uppi
á Alþingi, og þvi gleymt, að i
bréfi til samgöngunefndar efri
deildar, dags. 13. febr. sl„ gerði
ég grein fyrir breytingatillögum
minum. Samþykkt frum-
varpsins, eins og það var lagt
fyrir, hefði raunar hreint engu
breytt frá þvi, sem nú er þar
sem fjárhagsgrundvöllur þess
var jafnótraustur og sá, sem
starfsemi Ferðaskrifstofu
rikisins hvilir nú á.
Þar sem annað er ekki að
finna en stálharða klöpp
nakinna staðreynda, er engan
sand að fá fyrir þá hausa, sem
úrræðalausir eru. Ég hef undan-
farna mánuði — i ágætri
samvinnu við ágæta embættis-
menn samgönguráðuneytisins
— reynt að finna þessi úrræði,
og ekki komið auga á önnur en
þau, sem augljós voru orðin 20.
okt. sl. og ég gerði þá grein
fyrir.
Ég hef fengið meginhluta þess
fjár, sem ég taldi réttilega hinn
20. okt. sl. að nauðsynlegt væri
að fá fyrir 1. júni n.k. Fyrir það
er ég þakklátur. Ég hef enn ekki
fengið hitt, sem á skortir, og á
þess nú enga von. Þess vegna á
Ferðaskrifstofa rikisins i dag
við þann vanda að glima, sem
ég get ekki leyst. Þess vegna
verð ég að fara. En það breytir
engu um sandinn og klöppina.
Þess vegna er islenzkum férða-
málum þess miklu meiri þörf,
að hinir ágætu embættismenn
samgönguráðuneytisins einbeiti
nú fremur orku sinni til þess að
tryggja eftirmanni minum
skilning st jórnvaldanna á
lifsnauðsyn Ferðaskrifstofu
rikisins en að nefna það ádeilur,
mistúlkun og ranghermi að gera
réttum stjórnvöldum i tæka tið
óhrekjanlega grein fyrir
augljósum og einföldum stað-
reyndum um þau frumskilyrði
alls atvinnurekstrar að geta
greitt áfallnar skuldir og staðið
við skuldbindingar um
greiðslur.
Sig. Magnússon.